คืนทรหด : เจ็บ เบ่ง ผ่า ตอนท้องได้ 39 weeks กว่าๆ จัดว่าใกล้คลอดเต็มที เราเองก็อืดอาดยืดยาดมากเป็นพิเศษ แต่ก็ยังไม่มีสัญญาณเตือนอะไร หมอนัดตรวจอีกทีวันที่ 31 ตค. แต่เราดันเป็นหวัด หายใจไม่ออกเอาเสียเลย เลยไปหาหมอตั้งแต่บ่ายวันที่ 30 ตค. หมอก็บอกว่าเป็นเยอะ ไม่อยากให้ยาแรงเลย แต่จำเป็นต้องจ่ายเพราะอยากให้หายก่อนคลอด มันใกล้เต็มทีแล้ว ไม่งั้นอาจมีปัญหาตอนคลอดได้ แหม้...อะไรจะได้จังหวะอย่างงี้ กลับจากรพ. กินข้าวเย็นเสร็จ คุณสามีก็ไล่เราไปอาบน้ำนอนเลย ทั้งๆ ที่เพิ่งจะหกโมงเย็นเอง แต่ไหงคราวนี้เราเริ่มมีอาการท้องแข็งบวกกับปวดร้าวลงหัวเหน่าและอุ้งเชิงกรานด้วย ยังพูดเล่นๆ เลยว่าใกล้คลอดเต็มทีแล้ว อาจหายหวัดไม่ทันนะเนี่ย ดีไม่ดีอาจจะเจ็บคืนนี้ก็ได้ ไอ้ตอนนั้นก็แค่ขำๆ แต่ปรากฏว่า พอถึงทุ่มนึงอาการท้องแข็งและร้าวลงไปข้างล่างยังอยู่ เอาโพยของรพ. มาเปิดเขาบอกว่าถ้าปวดอย่างนี้ทุก 10-15 นาทีสม่ำเสมอ และทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แปลว่าของจริง ไอ้เราสองคนก็ไม่เคยมีลูก เลยได้แต่นอนจับเวลาไปเรื่อยๆ ปรากฏว่ามันเจ็บทุกสิบนาทีจริงๆ ด้วยแฮะ แต่ยังกลัวว่าเราจะตื่นตูมไปเอง สามทุ่มเลยโทรไปถามที่รพ. ดู ผู้รับโทรศัพท์ตอบว่าตอนนี้อาจแค่เริ่มเจ็บ มาถึงรพ. ก็ยังทำอะไรไม่ได้ ไว้ให้เจ็บทุก 5 นาทีก่อนแล้วค่อยมาก็ได้ เราเลยรอต่อไป ครั้นพอถึงสี่ทุ่มกว่าเลยตัดสินใจไม่เอาแล้ว ดูท่าเหมือนจะของจริง ไปถึงเก้ออย่างมากก็นอนค้างสักคืนแล้วกลับบ้าน เราสองคนเลยหยิบกระเป๋าที่จัดเตรียมไว้ เดินไปไหว้พระในบ้าน ไหว้เจ้าที่ และจุดธูปกลางแจ้งบอกเทพฟ้าดินก่อน แล้วดิ่งไปรพ. ทันที เข้าห้องฉุกเฉินเช็คดูเท่านั้น พยาบาลบอกว่า “ชัดเจน! เชิญคุณพ่อไปจองห้องเลยค่ะ” จากนั้นเราก็ไปห้องรอคลอด มีหมอมาตรวจดูปากมดลูก ให้น้ำเกลือ และพยาบาลก็มาเตรียมตัวเราให้พร้อม (คือโกนขนบริเวณนั้น และสวนอุจจาระให้) จากนั้นก็อนุญาตให้คุณสามีเข้ามาอยู่เป็นเพื่อนได้ เราก็ห่วงคนข้างๆ ได้แต่บอกให้เขานอนพักบ้างทั้งๆ ที่เราเองรู้ตัวว่าถึงตรงนี้ตัวเองคงไม่หลับแล้วทั้งคืนแหละ เพราะมันเจ็บมากขึ้นและถี่ขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเวลาผ่านไปจากที่เจ็บแบบเกร็งตัวรับเฉยๆ กลายเป็นต้องยึดลูกกรงข้างเตียงไว้แน่น พยาบาลก็มาบอกว่าจะเอายาแก้ปวดก็ได้นะ แต่ยาก็ไม่ช่วยแก้ปวดหรอก จะช่วยให้เราเบลอมากกว่า เราเองเคยอ่านเจอว่ายาแก้ปวดนี้จะมีผลต่อเด็ก อาจทำให้เด็กออกมาเบลอด้วย เด็กบางคนไม่ร้องก็มี เราเลยปฏิเสธความหวังดีไป แต่พอตีสาม เจ็บจนพยาบาลและสามีต้องสลับกันมานวดก้นกบให้ เขาเลยแนะนำว่า “คุณแม่เปลี่ยนใจได้นะ เอายาแก้ปวดตอนนี้กว่าจะคลอดยาก็หมดฤทธิ์แล้ว ดีกว่าทนไปแล้วถึงเวลาคลอดจริงจะหมดแรงจนเบ่งไม่ไหวนะคะ” สามีเองก็เชียร์ให้เรายอมเถอะจะได้สบายขึ้น เราเองเลยยอม ถึงเวลายาแก้ปวดไม่ได้ระงับปวดจริงด้วย เราไม่เห็นจะปวดน้อยลงเลย ไม่เห็นพอจะพักหลับได้บ้างเลยด้วย มันยังเจ็บไปเรื่อยๆ พอถึงตีอะไรไม่รู้เริ่มมีน้ำเดินเลยรีบให้สามีไปบอกพยาบาล ปรากฏว่าปากมดลูกเปิด 5-6 ซม.แล้ว โอเค ย้ายเข้าห้องคลอดค่ะ ช่วงนี้เริ่มเป็นช่วงมาราธอนแล้ว เพราะมันเจ็บถึงใจจริงๆ แล้วก็มีแต่คนบอกว่า “หายใจเข้าลึกๆ ค่ะ” แต่เราหายใจ “ฮะๆๆ หายใจไม่ออก” ขนาดว่าเอาอ็อกซิเจนมาเพิ่มให้ก็ยังไม่มีปัญญาจะหายใจแบบที่เขาบอกเลย โฮ... หมอมาตอนเกือบตีห้ามั้ง มาถึงก็มาดูกราฟ สั่งเตรียมของอะไรบ้างไม่รู้ เราได้ยินแต่ไม่ได้จำ มัวแต่เจ็บ ไม่รู้มีอะไรผิดปกติรึเปล่า เขาเชิญสามีเราไปรอข้างนอก แถมยังบอกเราว่าปากมดลูกเปิดไม่ถึง 10ซม. อย่าเพิ่งเบ่งนะคะ เดี๋ยวปากมดลูกจะบวม แล้วก็ย้ำให้หายใจเข้าลึกๆ อยู่นั่นแหละ ทั้งๆ ที่เราก็เจ็บจะตายอยู่แล้วแต่หายใจไม่ออก ทรมานจริงๆ บอกไม่ถูก สุดท้ายจำได้ว่า ถุงน้ำคร่ำไม่แตก หมอก็ช่วยเจาะให้ จากนั้นก็มาที่กราฟหัวใจเด็ก ได้ยินเค้าซุบซิบไรกันไม่รู้ ทำนองว่าเป็นอย่างนี้ตลอดเลยเหรอ เอ้า...สูดอ็อกซิเจนเยอะๆ ช่วยน้องหน่อยนะคะ สุดท้ายหมอบอกว่า “หัวใจเด็กเต้นดรอปมาก หมอขอผ่าด่วนเลยนะคะ” จากคนที่ตั้งใจจะคลอดเองเต็มที่แต่พอถึงเวลานี้ อะไรก็ได้ขอให้ลูกปลอดภัยและขอให้เราหายเจ็บสักที (เถอะวะ) ก็พอ ตอนก่อนถึงห้องผ่าตัดรู้สึกว่ามันสุดๆ จริงๆ แล้วพอขึ้นเตียงผ่าตัด หมอวิสัญญีมาบล็อคหลัง โอ้... ตอนนั้นมันเจ็บจนขนาดกัดฟันก็ยังมีเสียงกรี๊ดในคอออกมาขนาดที่คนรอหน้าห้องยังได้ยิน หมอทำคลอดบอกก่อนเลยว่าเจ็บนะคะ แต่ยังไงก็อย่าขยับตัว ร้องได้ บีบมือหมอได้เต็มที่นะคะ อดทนอีกนิดเดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว ...แล้วเราก็ผ่านช่วงเวลาที่เจ็บที่สุดมาได้... พอบล็อกหลังแล้วก็ไม่เจ็บเลย แต่ยังรับรู้ว่ามีการผ่าตัดกันอยู่ สักพักก็ได้ยินเสียหมอบอกว่า “อ่า...ได้แล้ว... เกิดเวลา .......น. หนัก.......กรัม” แล้วก็ได้ยินเสียงเด็กร้อง จากนั้นก็คงมียาสลบออกมาทางอ็อกซิเจนมั้ง เราก็หลับไม่รู้เรื่องเลย กว่าจะรู้สึกตัวก็อยู่ในห้องพ้กฟื้นแล้ว สรุปว่าปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูก แต่ไอ้ที่ตั้งใจไว้ ไม่ผ่า ไม่บล็อคหลัง ไม่เอายาแก้ปวด กลับโดนมันหมดทุกอย่าง สองเด้งจริงๆ ทั้งเจ็บ ทั้งผ่า แต่อย่างน้อยก็ได้อดทนแล้ว หกโมงเย็นยันหกโมงเช้า อาจจะฟังดูไม่โหดเท่ากับที่บางคนเคยเจอ แต่สำหรับเรามันโหดและมันส์สุดๆ แล้วล่ะ ตอนหลังมาถามหมอว่าตอนอัลตร้าซาวด์ไม่เห็นเหรอคะว่ารกพันคนเด็ก หมอตอบว่า ไม่เห็นค่ะ จะเห็นแค่รกพาดผ่านคอเด็กเฉยๆ ซึ่งอาจจะพันหรือไม่พันก็ได้ และถ้าพันคอจริง บางรายก็สามารถคลอดเองได้ถ้าสายรกยาวพอ แต่ในกรณีของเรา สายรกสั้น พอมดลูกบีบตัวที หัวเด็กจะลงมาก็ถูกสายรกรั้งไว้ ทำให้เหมือนถูกแขวนคอ หัวใจเด็กเลยเต้นดรอปลงทุกครั้งที่มดลูกบีบตัว ทำให้หมอต้องตัดสินใจผ่าออก อันนี้ถือว่าบอกเล่าเป็นความรู้กันนะคะ นี่ค่ะ ผลงานของคืนทรหด   Create Date : 19 พฤศจิกายน 2551 42 comments Last Update : 19 พฤศจิกายน 2551 13:28:08 น. Counter : 1498 Pageviews. Share Tweet

รอคลอดปกติแต่ต้องผ่าเหมือนกันเลยค่ะ แต่ของเราปากมดลูกไม่เปิด แต่รกปกติค่ะ ตอนนี้ 2 เดือนแล้ว เห็นหน้าลูกก็หายเจ็บ ขอให้น้องสุขภาพแข็งแรง ไม่อ้อนนะคะ   โดย: AM NUCH 19 พฤศจิกายน 2551 13:49:48 น.

ยินดีด้วยนะคะกับคุณแม่คนใหม่ ฟังดูแล้วสมกับเป็นคืนทรหดจริงๆ ก็ขอให้คุณแม่กับคุณลูกสุขภาพแข็งแรงนะคะ   โดย: PriYa IP: 61.90.149.29 19 พฤศจิกายน 2551 14:52:14 น.

โอวฟังแล้วกลัวจังค่ะ แต่ก็อยากจะเห็นหน้าเค้าไวๆ คงเป็นการเจ็บที่คุ้มค่ามากเลยใช่ไหมค่ะ   โดย: ฟ้า (pimjan.h ) 19 พฤศจิกายน 2551 15:15:14 น.

ผมดกมากๆเลยนะคะ   โดย: patra_vet 19 พฤศจิกายน 2551 15:22:10 น.

ยินดีด้วยนะคะคุณแม่(เผื่อคนข้างตัวคุณอังด้วยนะคะ)มือใหม่ ขอให้หนูน้อยเลี้ยงง่ายๆโตไวๆนะคะ^^   โดย: สนสามใบ IP: 125.25.131.17 19 พฤศจิกายน 2551 20:07:48 น.

ยินดีด้วยนะค้า พี่อังง ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูก นะค้าาาาา   โดย: magic_rapier 19 พฤศจิกายน 2551 23:03:29 น.

น่ารักน่าชังดีจัง ขอให้เลี้ยงง่ายๆ เป็นเด็กดีนะคะ เห็นผลงานคืนทรหดออกมาแบบนี้ คุณแม่หายเจ็บแล้วยังคะ ปล. คุณแม่หายหวัดหรือยัง พยายามให้หายไวๆ นะคะ เดี๋ยวติดคุณลูกแล้วจะเรื่องยาว   โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล IP: 60.52.203.179 20 พฤศจิกายน 2551 9:37:15 น.

5555+ ก้อต้องขอแสดงความยินดีก่อนเลยนะคะ คุณแม่คนใหม่ อ่านไปก้อลุ้นไปนะเนี่ย เสียวแทนเจรงๆ ไมอยากมีลูกเลยง่ะ กลัว!!! (อ่ะล้อเล่นน) ยังไงก้อขอให้พี่อังและก้อน้องน้อยมีสุขภาพดีนะคะ เลี้ยงง่ายๆ ไม่กวนคุณแม่ (แต่กวนคุณพ่อแทน 5555+) หวังว่าพอมีน้องน้อยแล้วจะยังไม่ลืมแฟนๆ หนังสือนะคะพี่อัง   โดย: จ๊อยเองค่ะ (littlestory_Zaa ) 20 พฤศจิกายน 2551 10:17:20 น.

ดีนะ ตอนโอ๋คลอดไม่เจออย่างนี้ แค่ตอนมดลูกบีบตัวนี้ก็ว่าอึดแล้วนะ มาผ่าอีก ขอชื่นชมคุณแม่คะ ยินดีด้วย   โดย: Azizan 20 พฤศจิกายน 2551 10:28:46 น.

ยินดีด้วยค่ะ น้องน่ารักจังเลย ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งแม่และลูกค่ะ อ้อ คุณพ่อด้วย   โดย: lemonlimebitter IP: 131.181.251.66 20 พฤศจิกายน 2551 11:55:13 น.

น้องน่ารักจังค่ะ แต่ทำไมเด็กๆ หน้าเหมือนกันหมดเลยล่ะ?????   โดย: chomyut 20 พฤศจิกายน 2551 12:22:50 น.

ผลงานดีมากเลยจ้า เป็นกำลังใจเลี้ยงลูกคนแรกนะจ๊ะ อัง   โดย: ColdOut 20 พฤศจิกายน 2551 15:48:41 น.

อ๊างงง น้องปัณหลานของหนู น่าเกลียดน่าชังดีมาก ป.ล. พี่ครับ ตะหมูกะปากเหมือนพี่อังเลย ส่วนที่เหลือได้มาจากเฮียขาล้วนๆ   โดย: waidhaya 21 พฤศจิกายน 2551 0:53:19 น.

ยินดีด้วยค่า...น้องน่าเกลียดน่าชังมากเลยค่ะ ขอให้แข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูกนะคะ ว่าแต่ทำไมบล็อกหลังเจ็บล่ะ ตอนคลอดก็บล็อกหลังเหมือนกันค่ะ แต่ไม่รู้สึกเลยยยยย...หรือว่าจะด้านหว่า อิอิ   โดย: คีตาญชลี 21 พฤศจิกายน 2551 18:13:27 น.

ว๊าวววว ผมดกมากๆ เลยค่า โตไวๆ นะคะสาวน้อย   โดย: Pupae63 IP: 125.24.97.117 21 พฤศจิกายน 2551 18:45:58 น.

อ่านแล้วทรมานแทนเลยค่ะ ตอนที่ครูสอนก็ไม่เคยคิดว่าจะเจ็บ+ทรมานขนาดนี้นะเนี้ย น่ากลัวจริงๆ สงสารแม่อะ T^T   โดย: เด็กน้อยขี้แย 22 พฤศจิกายน 2551 19:23:23 น.

ยินดีด้วยคะ เสียวแทน   โดย: karnkraw 23 พฤศจิกายน 2551 8:45:32 น.

อ่านไปสยองไป ฮือ ยินดีด้วยนะจ๊ะ ผลงานน่าภูมิใจสุดๆ น้องปัณน่ารักมากๆ ^^   โดย: Clear Ice IP: 58.9.163.169 23 พฤศจิกายน 2551 11:26:10 น.

เจ็บแค่ไหน สุดท้าย ก้อ ปลื้มใจ ดีใจด้วยนะคะ คุณอัง น้องปัณ น่ารักจังเลย อิอิ รอน้องปัณ โต รออ่านนิยาย ผลงาน พิมลพันธ์ คิดถึงนะคะ   โดย: ple IP: 124.121.46.58 23 พฤศจิกายน 2551 13:45:53 น.

ขอแสดงความยินดีกับคุณแม่คนใหม่ด้วยค่ะ น้องน่ารักค่ะ ขอให้เลี้ยงง่ายๆ โตเร็วๆ สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกนะคะ   โดย: yoda IP: 124.121.176.95 24 พฤศจิกายน 2551 20:02:27 น.

ยังม่ายถึงเดือนเลย มานั่งพิมพ์ซะยาวเห่ยียดแล้ว รูปในกล้อง ในคอม เรายังมีอีกแยะ คลิปก้อเยอะด้วย   โดย: nunja555 IP: 58.9.175.231 24 พฤศจิกายน 2551 21:33:42 น.

พี่นันเอารูปมาลงจิ กอล์ฟอยากดูรูปหลานเยอะๆ ง่า (คลิปด้วยก็ดีนะครับ คริๆ)   โดย: ตัว(Z) 24 พฤศจิกายน 2551 23:00:02 น.

แฟนนิยายคุณแม่แวะมาเยี่ยมหลานจ้าสุขภาพแข็งแรงนะคะ   โดย: phaclam 26 พฤศจิกายน 2551 2:12:41 น.

แวะมาดูน้องค่ะ ขอให้เป็นเด็กดีเลี้ยงง่ายๆ นะค่ะ   โดย: กุ้งก้ามกราม IP: 203.152.14.186 26 พฤศจิกายน 2551 15:43:04 น.

ยินดีด้วยค่ะกับอีกหนึ่งชีวิต สมเป็นคืนที่ยาวนานจริงๆค่ะ   โดย: เรือใบ IP: 125.25.88.14 27 พฤศจิกายน 2551 19:42:27 น.

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ถึงได้เรื่องหลายเรื่องเลย ดีใจกับพี่อังด้วยค่ะที่ได้แต่งงานแล้วก็มีน้อง หน้าตาน่ารักน่าชังดีแท้ โตขึ้นคงน่ารักน่าดู ขออวยพรให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ มีสุขภาพแข็งแรงทั้งแม่และลูกค่ะ คิดถึงนะคะ หวังว่าคงจำกันได้   โดย: นายหญิง IP: 161.246.1.37 28 พฤศจิกายน 2551 11:10:18 น.

ยินดีด้วยนะค่ะ กับคุณแม่คนใหม่   โดย: lelhi (lelhibaby ) 28 พฤศจิกายน 2551 15:17:31 น.

สวัสดีค่ะพี่อัง... คิดถึงพี่อังจังเลยยยยยยยย ไม่ได้คุยกันนานมากเลยนะคะ พอดีพัตเพิ่งล็อกอินเข้าพันทิปเลยได้เห็นข้อความที่พี่อังส่งมาน่ะค่ะ ขอโทษนะคะที่ตอบช้า มันยุ่งๆ หลายเรื่องเลยน่ะค่ะ จริงๆ พัตไม่ได้หายไปไหนนะคะ แอบเข้ามาดูบล็อกของพี่อังอยู่บ่อยๆ แต่ไม่ได้เม้นท์อะไรเลยน่ะค่ะ แหะๆ สำหรับตอนนี้พัตก็เรียนจบเรียบร้อยแล้วค่ะ รอรับปริญญาวันที่ 22 มกราคม 2552 นี้แหละค่ะ ตอนนี้ก็ทำงานกับบริษัทออกแบบตกแต่งภายในน่ะค่ะ (ไม่ได้เกี่ยวกับที่เรียนมาเล้ย) เดินทางเป็นว่าเล่น แต่ชีวิตก็มีสีสันดีค่ะ ก็ดีค่ะ เรื่อยๆ กะว่าปีหน้าจะเรียนต่อค่ะ แต่ขอเมคมันนี่ก่อน ยินดีด้วยนะคะกับลูกสาวที่น่ารักน่าชัง พัตอยากขย้ำจังเลย 5555 หมั่นเขี้ยวน่ะค่ะ อยากมีมั่งค่ะ แต่ยังไม่มีใครหลงกลมาขอสักที ฮ่าๆๆๆ หวังว่าพี่อังคงสบายดีนะคะ ขอให้มีความสุขกับครอบครัวอันแสนน่ารักมากๆ นะคะ คิดถึงเสมอค่ะ พัต   โดย: ~Northlady~ IP: 222.123.30.16 2 ธันวาคม 2551 0:44:46 น.

แวะ มายินดีกับคุณแม่คนใหม่ และคุณลูกที่น่ารัก ,, ยินดีที่ได้รู้จักนะจ้ะ น้องไนซ์ อิอิ โตไวๆ มาให้คุนพี่ๆหอมแก้มหน่อยน้า   โดย: beeriesz IP: 222.123.226.60 2 ธันวาคม 2551 22:10:19 น.

น้องผมเยอะจังเลย หนูเกิดมาต้องโกนผมไฟตั้งสองรอบแน่ะ(ด้วยความที่แม่กลัวลูกไม่มีผม 555+) ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกนะค้า ยินดีด้วยค่า   โดย: อนัญชนินทร์ 3 ธันวาคม 2551 0:36:47 น.

อ้อ ปล.อีกที มีคำถามจะรบกวนถามนิดนึงนะคะ หลังไมค์ไปแล้วค่ะ ^v^   โดย: อนัญชนินทร์ 3 ธันวาคม 2551 0:41:24 น.

ยินดีด้วยนะคะ เลี้ยงง่ายๆนะ   โดย: แฟนนิยายคุณแม่ IP: 58.8.171.198 3 ธันวาคม 2551 16:22:37 น.

ยินดีด้วยนคะ คุณแม่มือใหม่ ที่สดใสซาบซ่า สองมือจะฟันฝ่า พาเจ้ากล้าให้หัดเดิน จะบุกป่าฝ่าดง จะยังคงย้ำเตือน รกเจ้าไม่แชเชือน ดั่งดวงเดือนและตะวัน ป้าไผ่ค่ะ   โดย: chabori 4 ธันวาคม 2551 14:28:53 น.

ยินดีด้วยค่า ^^   โดย: rea_jam 5 ธันวาคม 2551 20:49:00 น.

สงสารคุณแม่จังเลยค่ะ น้องน่ารักจังค่ะ (ขอแอดบล็อกนะคะ)   โดย: ชัชชมนต์ 6 ธันวาคม 2551 10:34:54 น.

ดีใจด้วยนะคะ..   โดย: สิเนรุ IP: 124.122.133.36 7 ธันวาคม 2551 19:38:05 น.

จะเรียกน้องก็ดูลดอายุตัวเองลงไปแยะ อย่างนี้ต้องเป็นหลานแล้วแหละ อ่านแล้วนึกถึงท่านแม่ตัวเอง เพราะเราผ่าออกเหมือนกัน เพราะดื้อ ไม่ยอมออก (สงสัยข้างในอุ่นกว่ามั้ง) การเป็นคุณแม่นี่มันยากจริงๆนึกๆแล้วไม่น่าพยศกับพ่อแม่เลยง่ะเสียสละเท่าไหร่นี่กว่าเราจะเกิดมา สุดท้ายนี้ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งครอบครัวเลยจ้า ปล. 2ilkn แฟนคลับตัวยง ยังจำได้หรือเปล่าน่อ   โดย: 2ilkn (ชนวนกลาง ) 9 ธันวาคม 2551 12:02:36 น.

อ่านแล้วแอบสยอง... ลูกสาวตอนเกิดก็รกพันคอเหมือนกันค่ะ... แต่คลอดเองตามธรรมชาติได้ ดีนะ...โบราณว่าเด็กรกพันคอจะมีดวงแคล้วคลาด ขอให้สุขภาพดีทั้งแม่และลูกจ้า ^ ^   โดย: แฟนนิยายเหมือนกัน ^ ^ IP: 80.229.87.189 9 ธันวาคม 2551 19:56:57 น.

คุณแม่ยังสาว   โดย: toryairuk1 15 ธันวาคม 2551 10:32:18 น.

ยินดีด้วยค่ะพี่อัง น้องน่าเกลียดน่าชังจังเลยค่ะ   โดย: somiasomia IP: 203.131.212.75 17 ธันวาคม 2551 17:48:24 น.

ดีใจด้วยนะอัง ^ ^ ผ่านอีกช่วงชีวิตแล้วอ่ะซิ เอาอีกคนป่าว 555555 ปล.ไว้พาหลานมาให้ชมโฉมบ้างนะ   โดย: nungying 20 กุมภาพันธ์ 2552 10:21:18 น.

โอย...อ่านไปลุ้นไปจนเหนื่อย บรรยายซะละเอียดวินาทีต่อวินาที ใจหายใจคว่ำอย่างมาก...แฮกๆๆๆๆ เหนื่อยหอบไปด้วย ขนาดแค่อ่านนะเนี่ย สงสารแม่ขึ้นมาเลย ขอปรมมือให้จขบ.เก่งมากๆเลยค่ะ ที่ผ่านคืนนั้นมาอย่างเข้มแข็ง และสวยงาม   โดย: anchesa 22 มีนาคม 2552 14:39:00 น.