BlogGang.com : : patthanid :

CHANTHABURI :: ภารกิจเที่ยวหัวใจใหม่ ตอนดูเสื่อจันทรบูรชิมร้านอาหารเมนูผลไม้ของดีเมืองจันทร์

ตอนที่แล้ว จขบ. พาไปไหว้สมเด็จพระเจ้าตากสิน ณ ศาลสมเด็จพระเจ้าตากสิน และแวะชมพิพิธภัณฑ์อู่ต่อเรือ จากนั้นก็มุ่งหน้าสู่หมู่บ้านเสม็ดงามซึ่งเป็นจุดหมายต่อไปของพวกเรา นั่นคือไปดูเค้าทำเสื่อจันทรบูรกันค่ะ เดาเอาว่าน่าจะเป็นศูนย์หัตถกรรมแบบใหญ่ๆ แน่เลย เพราะเสื่อที่นี่เค้าขึ้นชื่อ พอมาถึงก็ต้องแปลกใจเพราะสถานที่ผลิตเสื่อแห่งนี้เป็นเพียงบ้านหลังไม่ใหญ่มากนัก มีคนทำกันอยู่ไม่กี่คน แปลกจังทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ ตาม จขบ. ไปหาคำตอบกันค่ะ

จขบ. เข้าไปสอบถามคุณป้าเจ้าของบ้าน เค้าบอกว่า ตอนนี้คนทำกันน้อยเนื่องจากคนรุ่นใหม่ๆ ไม่ได้สานต่อก็เลยทำกันอยู่แค่นี้ ฟังแล้วเศร้าจังเนอะแล้วต่อไปเราจะมีเสื่อแบบนี้ใช้ไหมเนี่ย คงจะมีแต่เสื่อพลาสติกล่ะมั้ง เอาล่ะมาถึงที่แล้วมาฟังคุณป้าเล่าถึงวิธีการทำเสื่อกันดีกว่า เส้นๆ ที่เราเห็นกันเนี่ยเบื้องหลังแล้วมันคือต้นกก กรรมวิธีการแปรรูปจากต้นกกเป็นเส้นสำหรับทอเสื่อนั่น ก็ต้องเอาต้นกกมาปอกแล้วซอยเป็นเส้นจากนั้นนำไปแช่น้ำเป็นเวลา 4 วัน แล้วจึงนำมาย้อมเป็นสีที่ต้องการ แล้วนำไปตากแดดให้แห้ง จึงนำมาสานเป็นเสื่อหรือของใช้อย่างที่เห็น

จากเท่าที่สอบถามมาคุณป้าบอกพวกเราว่า เสื่อใช้เวลาทำหนึ่งวันต่อหนึ่งผืน ขึ้นอยู่กับขนาดของเสื่อถ้าผืนเล็กก็เสร็จเร็วหน่อยผืนใหญ่ก็นานหน่อย โดยเสื่อที่นี่ก็จะมีหลายแบบ เสื่อฟองน้ำ เสื่อพับ เสื่อพับฟองน้ำ ราคาก็ตามแต่ความยากง่ายของชิ้นงาน ราคาก็ไม่แพงยิ่งมาซื้อที่นี่ด้วยแล้ว ราคาถูกไม่ผ่านพ่อค้าคนกลาง

ที่นี่ไม่ได้มีแต่เสื่อเท่านั้น เค้ายังมีผลิตภัณฑ์อื่นด้วย เช่น กระเป๋าถือสำหรับสุภาพสตรีงานดีเชียว ใบไม่ถึงสี่ร้อยเหอะ ที่วางจาน ของตกแต่งบ้านก็มีด้วย จขบ.ว่าแค่ทำเสื่อเค้าก็ทำกันแทบไม่ทันอยู่แล้วล่ะ

เอาล่ะมาที่นี่ทั้งที่ต้องลองมาหัดสานเสื่อกันเสียหน่อยดูแล้วไม่น่าจะยากเนอะ เค้ามีแท่นไซส์เล็กให้พวกเราได้ลองทอเสื่อกันจริงๆ ด้วยค่ะ

ปกติเค้าทำเสื่อได้วันละหนึ่งผืน จขบ.ว่าถ้าให้ทำเองเนี่ยสงสัยผืนละอาทิตย์เลยเหอะ ดูเหมือนจะไม่ยากแต่พอลองทำจริงๆ ไม่ง่ายเหมือนกันนะนั่น เพราะต้องจำลายและต้องขัดเส้นกกให้แน่นด้วย ทำไปทำมาเบี้ยวซะงั้น ไม่ไหวๆ ดูเหมือน จขบ. จะไม่ค่อยเหมาะกับงานฝีมือเท่าไหร่ เอาล่ะเปลี่ยนเป็นไปซื้อผลิตภัณฑ์โอท๊อปกลับบ้านดีกว่า จากนั้นทางทีมงานก็มอบของที่ระลึกให้คุณป้าที่อุตส่าห์มาสอนมือใหม่หัดทออย่างพวกเรา ก่อนกลับจึงขอถ่ายรูปหมู่กันเสียหน่อย จากนั้นพวกเราก็ออกจากหมู่บ้านเสม็ดงาม มุ่งหน้าเข้าสู่ตัวเมืองจันทบุรี ตอนนี้ก็เที่ยงแล้วล่ะ น้องไกด์พาพวกเรามาทานข้าวกันที่ "ร้านจันทรโภชนา" อยู่ในแฟมิลี่สแควร์

หากเอ๋ยถึงร้านอร่อยสิบร้านดังในจันทบุรี จขบ. เชื่อว่าต้องมีชื่อร้านนี้ติดอันดับต้นๆ แน่นอน เพราะนอกจากร้านจะสะอาดน่านั่งแล้ว เมนูอาหารที่นี่ยังแปลกอีกด้วยค่ะ เพราะเค้านำผลไม้ตามฤดูกาลมาดัดแปลงทำเป็นอาหาร ขอบอกว่าน่าทานมากๆ มาดูแต่ละเมนูมื้อเที่ยงของพวกเรากันเลยค่ะ

แสร้งว่า เมนูนี้รสชาติออกเปรี้ยวๆ ทานกับเครื่องเครียงผักสดหลากชนิด

หมูใบชะมวง รสชาติออกหวานตามสไตล์หมูเปื่อยเชียว

ต้มยำไก่ระกำ รสชาติเปรี้ยวจากระกำทำให้กลมกล่อมแบบพอดี

ยำมังคุดไม่น่าเชื่อว่ารวมกันกับอาหารคาวแล้วจะอร่อยขนาดนี้

ปลากระบอกกระเทียมพริกไทย

มัสมั่นไก่ทุเรียน รสชาติเหมือนมันเลยอ่ะแต่อร่อยกว่าไม่ออกกลิ่นทุเรียนเลยอ่ะ

สละลอยแก้ว

ทุกเมนู จขบ. ขอการันตีความอร่อยค่ะ ไม่ผิดหวังแม้แต่เมนูเดียวเลยและที่สำคัญไม่น่าเชื่อว่าเมื่อผลไม้มารวมกับอาหารคาวแล้วจะเข้ากันแบบลงตัวขนาดนี้ เจ้าของร้านเข้าใจคิดเมนูดีจัง เพราะนอกจากได้ทานอาหารแล้วยังได้ทานผลไม้อีกด้วย แต่ดูเหมือนจะต้องมาตอนหน้าผลไม้นะคะ ไม่งั้นไม่ได้ทานเมนูแบบนี้ค๊า โดยเฉพาะเค้กทุเรียนที่ จขบ. ติดใจไม่รู้ลืม เพราะเนื้อทุเรียนแน่นๆ โอ้ย .. แค่คิดก็หิวแล้ววว

ก่อนกลับพวกเราได้มีโอกาสเจอเจ้าของร้านพอดี พวกเราเลยขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกเสียหน่อย ขอบันทึกให้เป็นร้านอร่อยในดวงใจค่ะ จากนั้นพวกเราก็เดินทางกลับสู่กรุงเทพฯ เป็นอันจบทริปอิ่มใจ ณ เมืองจันทร์ กินนอนตะลอนเลน ของนายร้อยแปดพันเก้าไว้เพียงเท่านี้ ขอขอบคุณนายร้อยแปดพันเก้าที่จัดกิจกรรมร่วมกับบล็อกเกอร์ ทำให้ จขบ. และผู้โชคดีพี่หมีพาทัวร์และน้องยุ้ยได้มาเที่ยวอิ่มใจในทริปนี้ค่ะ การเที่ยวหัวใจใหม่นั้นไม่ยากเลยค่ะ เพียงเราเที่ยวอย่างเข้าใจ มีสำนึกสร้างสรรค์ด้วยหัวใจ แล้วเมืองไทยจะยั่งยืนค่ะ