ตามล่า...ภาคอวสาน สองอาทิตย์ผ่านไป โดยไม่ละความเพียร ส่งข้าว เอ๊ย แหม ส่งแค่น้ำผลไม้ผสมน้ำมันพรายฝีมืออิฉัน เสมือนประหนึ่งบอกเป็นนัยๆ ว่า เพราะเป็นคุณหรอกนะ อิฉันจึงใส่ใจห่วงใยต่อสุขภาพ.... เค้าก็รับของกำนัลที่อิฉันบรรจงจัดส่งให้โดยผ่านน้องเณร โดยไม่ไว้ใจนังโก๊ะตี๋ให้ทำหน้าที่นี้ค่ะ เด๋วเกิดหล่อนเอาไปทำหงส์ร่อนมังกรรำ (เหมือนนังเพื่อนอิฉัน ที่เป็นแอร์แต่นุ่งกางเกงชอบทำเวลาเสิร์ฟเครื่องดื่มผู้โดยสารเหมาะใจ) การลงทุนของอิฉันจะเป็นการสูญเปล่า หุ้นดาวน์ติดฟลอร์ แน่นอนค่ะ ทำให้ขนาดนี้แล้ว ก็ยังได้รับเพียงแค่ รอยยิ้มแหยๆแบบกล้าๆกลัวๆ ตอบกลับรอยยิ้มเขินๆแบบหื่นๆของอิฉัน เรื่องยิ้มนี่ หลังจากที่คบกันแล้ว ผู้พันขอร้องไม่ให้อิฉันไปยิ้มแบบนี้กับคนอื่น ด้วยเกรงคนเค้าจะหาว่า อิฉันเสพยาบ้าเกินขนาด.... ตอนแรกๆ เกือบจะระทดระท้อ ละวางความเพียร อย่างที่ปรารภกับนังโก๊ะตี๋ " โอ๊ยยย ชั้นชักเบื่อแล้วนะ ผลไม้จะหมดตลาดอยู่แล้วยังไม่ได้พูดกันซักคำ ได้แต่ยิ้มกันไป ยิ้มกันมา เหมือนคนต่อมแตก " "มีสองประเด็นเจ๊ ประเด็นแรก คือ เจ๊ไม่สวยพอที่ผู้เค้าจะสละเวลามาคุยด้วย" นังโก๊ะตี๋เริ่มสอพลอตามหน้าที่นางหนอง แต่เมื่อเห็นอิฉันเริ่มกางเล็บ หล่อนรีบเบนเรื่อง "แหม เจ๊ หนูล้อเล่น เจ๊น่ะ ถึงวัยทองแล้ว ก็ยังสวยไม่สร่าง แบบ ไม่สร่างเมานะคะ หนูว่านะ หรือ บางทีเจ๊อาจจะสวยเกินพอดี ผู้พันถึงเกิดอาการใบ้แดกไปเลย เวลาเห็นเจ๊" เอ๊ะ ชักจะยังไงๆนะคะ คำพูดนังโก๊ะตี๋เนี่ย ใครเป็นนักกฏหมายมั่งคะ ช่วยตีความประโยคท้ายของนังนี่หน่อย ว่ามันชมอิฉัน หรือ สบประมาทอิฉันกันแน่...จะได้ส่งมันเข้าขังแดง หนึ่งเดือนผ่านไป มีเพียงรอยยิ้มให้กันเท่านั้น ความสัมพันธ์ ไปอย่างช้าๆ และลุ่มๆดอนๆ เนื่องจากอิฉันต้องหิ้วกระเป๋าออกจากบ้านมาทำมาหากินเป็นครั้งคราว และแต่ละคราวที่จะไม่ได้เห็นหน้าเขา อิฉันก็มองคนอื่น อุ๊ย เผลอไป ไม่ใช่ค่ะ ก็คิดถึงแต่ผู้พัน (โดยเฉพาะท่อนขา) ยิ่งคิด หัวใจยิ่งร้าว ต้องเอาซีเมนต์สำรองตามที่ต่างๆมาอุดให้คลายเศร้า เขียนมาถึงตรงนี้ ต้องหยุด ซับน้ำตานิดหน่อย เศร้าจังค่ะ..... และแล้ว.... วันแห่งการอุ้มสมก็มาถึง...วันนั้น ตาซ้ายเขม่นเหมือนเต้นฮิปฮอปเลยค่ะ น้าชายนายทหารหย่ายยยยย ของอิฉัน จำแลงแปลงร่างเป็นรุกขเทวาโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว อุ้มสมพระมะเหลเถไถ ผู้ไม่ยอมรู้ใจตัวเองซักที มาตกปุ๊ตรงหน้าโต๊ะทำงานนางตะแกง ผู้พร้อมตะแคงข้างให้ตลอด นางเอามือทาบอก ตะลึงตะลานแบบนางเอกแสนหวาน สวย (นึกภาพนางในวรรณคดีประกอบ เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน) พร้อมอุทานเหมือนค่างแว่นในอุทยานสามร้อยยอด " อ้าว... คุณนั่นเอง นึกว่า คุณน้าจะให้เด็กที่ออฟฟิซมา" ตัวเขาก็อุทานออกมาพร้อมอิฉันเหมือนกัน แต่คงไม่ละม้ายค่างแว่นแน่นอน (ก็เค้ารับบทพระเอกนี่คะ) แต่เหมือนอะไรดี...ช่วยนึกหน่อยซิคะ.... "อ้าว..คุณเองเหรอ ที่ท่านพูดถึงอยู่บ่อยๆ" เอ...ชักจะไม่ค่อยดีแฮะ ลงว่าน้าชายอิฉันพูดถึงเนี่ย แต่เพื่อความปลอดภัย เปลี่ยนเรื่องดีกว่า "มารับโปรแกรมเหรอ รอแป๊บนะ ยังไม่เรียบร้อยเลย ดื่มอะไรก่อนไหม มีกาแฟลาวยี่ห้อดาวเรือง ชากุหลาบดอยวาวี หรือสมูทตี้ส์น้ำผลไม้แบบที่เคยทำ" เห็นมะ อิฉันละเอียดรอบคอบเป็นแม่เรือนที่ดีขนาดไหน ถ้าไม่เลือกแล้วจะเสียใจ..... "ครับ ขอบคุณครับ อะไรก็ได้" "ไม่มีอ้ะ น้ำอะไรก้ได้เนี่ย กาแฟแล้วกันนะ" แบบว่าเคยอ่านมาจากไหนไม่รู้ ข้อมูลไม่ยืนยัน ว่า การชงกาแฟให้ผู้ชายเนี่ย เป้นการทอดไมตรีให้ผู้ชายอย่างหนึ่ง ว่าเราพร้อมจะดูแลรับผิดชอบชีวิตเค้า พร้อมจะชงกาแฟให้เค้าดื่มยามเช้า และบอกเป็นนัยๆว่าดื่มกาแฟแล้วก็ต้องดื่มเราต่อเป็นการตอบแทนบุญคุณ จะได้เหมาชั่วโมงเป็นเพื่อนคู่คิด นั่งจิบกาแฟไปด้วยกันจนตลอดชีวิต ระหว่างจิบกาแฟ ก็ต้องการหล่อเลี้ยงบทสนทนาแต่พอควร แรก อิฉันเป็นฝ่ายกระทุ้งต้นพิกุลซะมากกว่า แหม กว่าจะร่วงให้เก็บได้เต็มตะกร้าเมื่อยไปหมดเลยค่ะ แต่พอร่วงมาแล้วดอกสองดอกเป็นการประเดิมแล้ว ทีนี้ละร่วงพรูเลยทีเดียว เก็บใส่โถเอาไว้บูชาเป็นสรณะได้ตลอดชีวิตเลยละค่ะ..... กาแฟหมดแก้ว ความอยาก(ในตัวเขา)ยังไม่จืดจาง แต่กลับทวีขึ้นๆๆๆ แต่มันก็ถึงเวลา พรินเตอร์ที่พิมพ์โปรแกรมใหม่ ยุติการทำงาน (ขอสารภาพความจริงว่า จริงๆน่ะ พิมพ์ใส่ซองไว้เรียบร้อยแล้ว แต่พอเห็นเป็นผู้พันมารับเอง เลยเสแสร้งถ่วงเวลาให้เค้าอยู่นานๆ เพื่อฝังรูปฝังรอยให้สาแก่ใจ) เขาบอกว่า ไม่นึกว่าอิฉันจะเป็นคนคุยสนุกและน่าสนใจ พร้อมทั้งสัญญิง สัญญาว่าจะตีเทนนิสด้วย ฮูเร้...ความก้าวหน้าคืบไปอีกหนึ่งขั้น.... ขอบคุณค่ะ คุณน้าสุดที่รัก..... อดไม่ได้ที่จะต้องโทรเมาท์กับเพื่อนสาว ให้เอ็นไซโคลพีเดีย ฉบับ เรื่องชาวบ้าน อัพเดตข้อมูล หล่อนหยอดความริษยาลงในน้ำเสียงว่า "เออ ดี ดีใจด้วยย่ะนึกว่าจะต้องพาหล่อนไปนอนรอเขื่อนเจ้าพระยาเปิดประตูน้ำ ชะโลมความแห้งผากซะแล้ว อย่าให้เค้าเห็นหล่อนเป็นสะพานเชื่อมไปหาน้าหล่อนล่ะ มีหวัง พอเค้าได้ดังใจแล้ว ทีนี้ละ นั่งๆนอนๆให้แมงมุมชักใยไปเหอะ" แหม...ปากหล่อนนี่ ก้นบึ้งอเวจีฐานเทวทัตจริงๆ มีแต่ความคิดชั่วร้าย วางอุเบกขาไม่ยินดีกับความสุขของเพื่อนฝูง นี่ถ้ายังมีคนอื่นๆให้คบ จะตัดหางมันปล่อยบาร์ผู้ชายจริงๆนะคะเนี่ย วันนั้น...โลกของอิฉันเป็นแชมเปญ ทั้งพรายทั้งฟอง ผุดพลั่ง ซู่ซ่า อารมณ์ดี หนูหิ่นทำแก้วแตกก็ไม่ว่า เอเจนซี่จิกกัด เรื่องมากใส่ก็ไม่บ่น แหม...ผู้พันนี่เป็นยาคลายเครียดที่ดีกว่า ซาแนกซ์ซะอีกนะคะ.... หลังจากตีเทนนิสกันแล้ว...(อ่านดีๆนะคะ ท ทหาร ค่ะ ไม่ใช่ พ. พาน )ความสัมพันธ์ของเราเริ่มพอกพูนขึ้น ดุจเดียวกับดินที่พอกหางหมู เพราะวันๆงานการไม่ทำมันละ เอาแต่นั่งฝัน นอนฝัน ตะแคงฝัน โยคะฝัน แม้แต่ตีเทนนิสยังฝันถึงวันดอกปนัดดาร่วงเลยค่ะ.... ขนาดนังโก๊ะตี๋ยังจับได้ถึงความรู้สึก "แหม..เจ๊ดูอิ่มเอิบ สดใส หน้าหวานเชียว" "เหรอ ก็มีความสุขนี่นา ความหวังเริ่มคืบคลาน ทางด่วนลอยฟ้าเริ่มมีผู้ใช้บริการแล้วนะยะ" "มิน่า หนูถึงว่า เจ๊หน้าหวานเหมือนขนมไหว้พระจันทร์ไส้ทุเรียนเลยค่ะ" "เอีะ นังนี่ เปรียบให้มันดีๆนะยะ ขนมไหว้พระจันทร์น่ะ ทั้งแป้ง ทั้งน้ำตาล ชั้นมันอาหารมีคุณค่าย่ะ" "เจ๊ขา...หนูเปรียบแค่หน้าเจ๊ กับสีมันน่ะค่ะ" เอ...ตกลงนี่ขนมไหว้พระจันทร์ มันสีสวย หรือ ไม่สวยกันแน่เนี่ย...แต่ที่แน่ใจสุดๆ คือ ผู้พันคงชอบกินของหวาน อิอิอิ แต่การมีกิ๊กก็เสียอย่างนะคะ...เวลาที่ควรจะเป็นส่วนตัว เวลาที่จะอยู่กับเพื่อน เวลาที่จะเล่นเน็ต มันหดหายไปเลย เฮ้อ ชีวิต จะให้สองอย่างพร้อมกันทีเดียวก็ไม่ได้.... จนได้ฤกษ์งามยามดี ที่ผู้พันจะเสียผี จัดหาเหล้าไห ไก่ตัว มาเป็นค่าหัวใจให้อิฉัน วันนั้นฝนตกแรงมาก ตีเทนนิสไม่ได้ เลยนั่งคุยกัน แล้ว จู่ๆเค้าก็เล่าให้ฟังว่า เค้าหย่ากับเมียเก่า อดีตนักร้องคาเฟ่ก่อนที่จะย้ายมาที่นี่ อิฉันทำหน้าแบบนางเอกนักสังคมสงเคราะห์ รับฟัง และ ซ้ำเติมคู่ต่อสู้ที่ไม่แม้แต่จะเคยเห็นหน้า ทำนองว่า ดีแล้ว ถ้าฝ่ายหญิงเป็นพวกหญิงคนเที่ยว มั่วซั่วกับชายอื่น มักมาก เราก็ต้อง cut the gordian knot เอ เขียนถูกเปล่าหว่า....แบบว่า ตัดปัญหาทิ้งไปซะ "คุยกับคุณก็ดีนะ เหมือนมีเพื่อน ช่วยรับฟังปัญหา ตุณมีมุมมองอะไรดีๆเยอะเชียว ผิดจากที่ผมคิดเอาไว้เยอะเลย" เอ๊ะ...ยังไง อิฉันก็มีต่อมฉลาดติดตัวนะคะ เพียงแต่ ขี้โคลนจับเยอะไปหน่อยเท่านั้นเอง เห็นท่าทางเขาเครียดๆ อิฉันเป็นโรคแพ้ความเครียดค่ะ เพราะโรคนี้ ทำให้ความสวยความหล่อละลายหายไปได้อย่างรวดเร็วยิ่งนัก เลยให้เค้าหลับตา นวดต้นคอ นวดหัวให้ด้วยมือหอมกรุ่นที่เพิงผ่านการขัดสีฉวัวรรณมาอย่างดี จากสปาที่ไปประจำ เขาชอบมาก ชมใหญ่ว่าอิฉันนวดดี หายเครียดเลย อ๊ะอ๊ะอ๊ะ ยื่นอ้อยเข้าปากช้าง มีหรือนางพญาคชสาริณี อย่างอิฉัน จะไม่รีบฉวย ลนลานบอกเลยค่ะ "ก็ต้องดีซิ อุตส่าห์ลงทุนไปเรียนมา" (ขอสารภาพ เป็นอีกหนึ่งกลยุทธ ไม่เคยเรียนหรอกค่ะ อาศัยไปนวดบ่อยๆ เลยแอบก๊อปใส่หัวอันว่องไวของอิฉัน) "อ้อ คุณไปเรียนด้วยเหรอ" "ก็ที่แรกว่าจะหุ้นเปิดสปากับเพื่อนที่ฝรั่งเศส เลยไปเรียนให้รู้ แต่จะบอกให้นะ การนวดคลายเครียดจริงๆน่ะ ต้องนวดทั้งตัว ด้วยน้ำมันหอมระเหย" ทาทางเค้าสนใจขึ้นมาทันที "เหรอ แล้วคุณไปนวดที่ไหน" "ก็นวดที่สปา แต่ถ้าสนใจ เดี๋ยวไปนวดให้ที่แฟลต " ตอนนั้น ใจเต้นตึ้กตั้ก กลัวโดนปฏิเสธละก็ กลีบปนัดดา12 กลีบของอิฉัน คงแหว่งวิ่นด้วยความเสียใจเป็นแน่แท้ "คุณใจดีนะ คุยก็ดี นิสัยก็ดี วางตัวก็ดี ไม่เหมือนพวกแถวตลาด พวกนั้นน่ากลัว" แหม...จะให้เหมือนกันได้ไงคะ ท่านผู้พัน อิฉันมันลูกมีพ่อมีแม่ ขืนทำตัวแบบนั้น ก็โดนตัดออกจากกองมรดกซิคะ พ่อแม่อนุญาตให้ถือใบประกอบอาชีพเกเก้ก็เป็นบุญโขแล้ว ดังนั้น อะไรที่จะทำให้ท่านเสียหน้า อิฉันจำใจต้องละวาง เช่น การล่าหาห่อหมกในจังหวัดเนี่ย ยกเลิกไปเลย แต่พูดแบบนี้ ตกลงจะให้ดำเนินแผนต่อไป หรือเปล่า เฮ้อ พูดกับคนพูดน้อยนี่ ตีความลำบาก จะyes หรือ no จะ oui หรือ non ก้ไม่บอกให้ชัดๆไป "ตกลงเดี๋ยวไปนวดให้ดีกว่า จะได้สบายตัว พอดีเพิ่งกลับจากสปา เอาน้ำมันหอมกลิ่นโปรดติดมาด้วยพอดี" "ไม่เป็นไรครับ เกรงใจ " แป่ว...แต่ยังดื้อด้าน งานนี้ ด้านได้อายอดค่ะ.... "ก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน ชอบ อยากฝึกมือ มันรื้อมานาน " "ถ้าไม่รบกวน ก็ได้ครับ ผมไม่เคย ก็อยากลองอยู่เหมือนกัน " เอ ประโยคนี้มีนัยยะนะเนี่ย....เอาเป็นว่า อดใจรอ เด๋วก็รู้ สรุปว่า คืนนั้น อิฉันได้ฝึกปรือเคล็ดวิชา กดจุดนาคราชเสียจนเข้าฝัก ผู้พันร้องซะไม่รู้กี่ที ไม่รู้ว่าจริงๆน่ะ เจ็บ หรือ อย่างอื่น แต่ที่แน่ๆ ถ้า สมาคมแพทย์แผนไทยจัดสอบละก็ อิฉันได้เกรด ทริปเปิล เอ แน่นอน.... ท้ายสุด..ด้วยสองมือของอิฉันบวกหนึ่งมันสมอง ที่ทำให้ผู้พันก้าวพ้นจากนรกขุมหนึ่งมาสู่อีกขุมหนึ่งได้อย่างสะดวกโยธิน แต่..ข้อเสีย คือ อิฉันรู้สึกเหมือนมีพ่อเพิ่มขึ้นมาอีกคนน่ะค่ะ รวมทั้งการแชตทางเน็ตกับใครต่อใครก็ค่อยๆหดหายไปด้วย การจะได้ทำอะไรต่ออะไรตามใจตัวเองเลยต้องค่อยๆจางเหมือนหมอกและควันไปด้วย เฮ้อ..ได้อย่างก็เสียอย่างจริงๆนะคะ.... จบละ...ไม่ค่อยอยากเขียนเลย รู้สึกมันหวานๆ เอียนๆยังไงไม่รู้ ขอตัวไปหาน้ำองุ่น 12 ดีกรีบ้วนปากก่อนนะคะ ทิปแทนพจนานุเกย * เวลานวดน้ำมันหอม ให้ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ เปิดไฟสลัวๆ (หน้าเราจะงามขึ้นอีกในความมืด )เพลงบรรเลงเบาๆ กล่อมอารมณ์ กลิ่นที่ อิฉันใช้นวดให้ผู้พันประจำ คือ กลิ่นกระดังงา กล้วยไม้ และ แทนเจอรีน ค่ะ **เสื้อผ้าน้อยชิ้นเท่าที่จะน้อยได้ ห่วงยางมันจะโผล่ก็ช่างมันเหอะ เค้าอาจจะรู้สึกเซฟตี้กับเราก็ได้ *** การกดจุดสัมผัส ให้เอาน้ำมันเทใส่ฝ่ามือ ถูไปถูมา จนรู้สึกมืออุ่นๆ กลิ่นน้ำมันจะหอมโชยขึ้นมา กระตุ้นอารมณ์ดีนักแล ให้นวดตรงตาตุ่มเป็นอันดับแรก และ จุดที่ต้องกดนานสุด คือ โคนขาด้านใน ถ้าด้านนี้สำเร็จ ก็ไม่ต้องเสียเวลาเมื่อยนวดจุดอื่นต่อ เซฟแรงเอาไว้ค่ะ... ....ท่องไว้ค่ะ ความพยายามไม่เคยเพิกเฉยต่อความเพียรค่ะ..... ปล. มีคนเคยถามอิฉันว่า รู้ได้ไงว่าผู้พันเป็น ผีเห็นผีเหรอ ขอสารภาพว่า ไม่รู้หรอกค่ะ แต่งานนี้ สัญชาตญาณช่วย และ อีกอย่าง อิฉันชอบขาเค้ามาก จนตั้งปณิธานว่าต้องฉกมาครองให้ได้ แม้จะชั่วคราวก็ยังดี   Create Date : 20 มิถุนายน 2549 44 comments Last Update : 20 มิถุนายน 2549 13:48:49 น. Counter : 443 Pageviews. Share Tweet

ค่อยอ่านช้าๆ แบบละเลียดจะได้อิ่มเอิบความหวานให้เต็มร้อย ... ฮิๆ .. อ่านไปอ่านมาเริ่มเคลิ้ม แต่มาต่อมก๊ากแตกเมื่อตอนอ่านคำเตือน ท.ทหารอดทน มะใช่ พ. จุด จุด จุด .. อ่านถึงตรงนี้ก็หยุดหัวเราะไปกั๊กใหญ่เชียวค่ะ นี่นั่งกินข้าวเช้าไปด้วย ข้าวแทบพุ่งแน่ะค่ะ ว่าด้วย ทษ.ทำกาแฟให้ผู้ชายดื่ม อดีตนิดมะรู้ มาอ่านที่พี่นังกอเขียนแล้วน๊า ถึงได้ร้องอ้อ ..เพราะไอ้ที่อยู่กันมาถึงตอนนี้ก็เพราะกาแฟแก้วแรกเมื่อวันนั้นนั่นเอง   โดย: JewNid 20 มิถุนายน 2549 13:15:39 น.

กรี๊ดๆ top 10 มาลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวอ่านเสร็จจะมาเม้นท์อีกรบอนะคะ   โดย: เดอะ กั้ง 20 มิถุนายน 2549 13:16:34 น.

กรี๊ดดดด ...รอบสอง อ่านแล้วนั่งม้วนตัวบิดไปบิดมา (เพราะปวดฉี่ ) ด้วยความเขินแทน.... พี่นังกอฯ ขา...ชะนีอ้วนขออนุญาตก๊อบมุกนวด เอ้ย ชงกาแฟ ไปใช้กะหนุ่มๆ ที่หมายปองมั่งนะคะ เผื่อจะฟลุคๆ กะเขามั่ง   โดย: เดอะ กั้ง 20 มิถุนายน 2549 13:27:08 น.

เจ๊จ๋าเจ๊ ทำไงเหรอ เวลาอายละชายมองไม่วางตาอะสอนม่างดิ   โดย: นางฟ้าตกสะพาน 20 มิถุนายน 2549 13:46:30 น.

โอ้ แม่เจ้า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นจริงๆ เจ้กอนี่ แม่ศรีเรือนมากๆ มังคุดนี่ แม่เผาเรือนมากกว่า กาแฟก็ไม่เคยชงให้กิน กลัวคนกินตายคาถ้วยอ่ะค่ะ นวดก็ไม่เคยนวดให้ใคร เคยแต่ไปนอนให้ป้าแก่ๆเหยียบแถวบ้าน ส่วนกดจุดนี่ ยิ่งไม่กล้าเลยค่ะ กลัวไปกดจุดสลายอารมณ์เค้าเข้า คราวนี้ล่ะตายแน่ๆ   โดย: mungkood 20 มิถุนายน 2549 13:51:23 น.

อ๊ายยยยย นั่งอ่านไปยิ้มไปอีกแล้วค่ะ แถมหลุดหัวเราะกิ๊กออกมา ตอนเจอ ท.ทหาร ไม่ใช พ.พาน เสียด้วย ความเพียรนี่ส่งผลจริงๆ เลยนะคะ ของหนูนี่เมื่อไหร่จะส่งผลน้ออออ   โดย: jengly 20 มิถุนายน 2549 14:06:09 น.

พอได้รับเทียบเชิญเจ๊กอ ก็รีบมาอ่านโดยเร็ว อ่านไปขำไปแทบตกเก้าอี้ อิอิ ที่แท้ผู้พันหลงเสน่ห์ฝีมือนวดเจ๊กอนี่เอง เจ๊กอเรียนที่สนามจันทร์/ท่าพระจันทร์อ่าคะ? วันนี้ไปเรียนโยคะมาค่ะ เมื่อยมั่ก ๆ กินข้าวแกงบุฟเฟ่ต์ไป 5 จาน!!! ยิ่งเรียนรู้สึกว่าจะยิ่งกลายเป็นนังตะกละปายแล้น   โดย: เก็ตก้านกล้วย (คุณย่า ) 20 มิถุนายน 2549 14:10:30 น.

ไอ๋หย๋าถึงตอนจบแล้วเหรอ อุ๋ย...ตอนที่แล้วยังไม่ได้อ่านเรยค่ะ ว๊า....   โดย: พลอยสีรุ้ง 20 มิถุนายน 2549 14:15:30 น.

อะไรกัน มัวแต่หลงงงงวยจนถ่ายรูปป้อจายให้เจีไม่ทันเชียวเรอะ แล้วอย่างนี้ จะให้เจ๊ยกมะรึดกให้ เมินซะเถอะ ^ เจ้ขา ดวงหนูกับคนหล่อ มันไม่สมพงศ์กันเลยค่ะ ตอนที่เจอ ก็ไม่ได้เอากล้องไป ตอนมีกล้อง ก็ไม่ค่อยได้เจอคนหล่อเท่าไหร่ จะเอากล้องไปจ่อถ่ายหน้าเค้า เป็นได้โดนคนข้างๆโดดเตะก้านคอแน่ๆเลยค่ะ   โดย: mungkood 20 มิถุนายน 2549 14:35:32 น.

อ่านแล้วยิ้มกับบทสนทนาแสนฉลาด ปาดกันไปมาของผู้ถือบัตรอนุญาตประกอบอาชีพเกเก้ค่ะ เรื่องผีเห็นผีเนี่ย หนูคาดว่าผู้ชายทุกคนมีผีซ่อนอยู่ในตัวนะคะ แล้วแต่คนจะซ่อนมิด ลงกุญแจเป่าอาคมหรือเปล่า   โดย: Mutation 20 มิถุนายน 2549 15:36:29 น.

วิ้ว......หวานแบบนี้เลยเหรอคับ   โดย: wanwitcha 20 มิถุนายน 2549 15:51:06 น.

เจ๊... หนูอ่านแล้วระทึกมาก เห็นที หนูควรจะไปหัดชงกาแฟได้แล้วกระมัง หุหุ   โดย: แพนด้ามหาภัย 20 มิถุนายน 2549 16:02:07 น.

อ่านแล้วระทึกลุ้นและได้ความรู้ ต้องหัดชงกาแฟกะนวดบ้างแล้วจะได้สำมะเร็จค่ะ ว่างๆ เจ๊เปิดคอร์สสอนชะนีบ้างสิคะ หนูว่าเจ๊เก่งกว่าผู้หญิงหลายๆ คนเลยนะนี่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 มิถุนายน 2549 17:30:01 น.

มาเยี่ยมคราบบบ สบายดีนะคร้าบบ เจ๊คนสวย ป.ล.หลบไปพักฟื้นมาน่ะครับ   โดย: กุมภีน 20 มิถุนายน 2549 17:48:43 น.

โดย: Malee30 20 มิถุนายน 2549 17:56:39 น.

555 กั๊กๆๆ ฮาได้ใจจริงๆ จะว่าไรมั้ยจ๊ะเจ๊ ถ้าจะบอกว่า... I love u ซะแล้ววววววว 55 หา คน ฮาๆ แบบนี้ ยากนะเนี้ย   โดย: Ta Pling 20 มิถุนายน 2549 18:14:09 น.

เจ๊ขา..เปิดโรงเรียนเถอะค่ะ หนูว่ามีคนลงทะเบียนจมเลยหล่ะค่ะ กลเม็ดเคล็ดลับ หวาน ลุ้น อบอุ่น ซาบซ่าน หลากรสมากๆค่ะ ได้แง่คิดหลายๆอย่าง..ที่เจ๊สอดแทรกไว้อย่างลงตัว จะไปปรับปรุงให้สอดคล้องต้องกันค่ะ ชอบมาก..เรื่องนวดน้ำมัน เป็นคนชอบนวดเหมือนกันค่ะ อโรมาเทอราปี คิดถึงเจ๊นะคะ เมื่อไรจะลงมากรุงเทพคะเจ๊   โดย: paemagic 20 มิถุนายน 2549 20:56:13 น.

แอบมาบอกว่าชากุหลาบยังไม่น่าสนใจเท่าเจ้าของ ไร่หนุ่มหล่อนะค่ะ ... ถ้าได้สักคนคงดีนะค่ะ คริๆ   โดย: JewNid 20 มิถุนายน 2549 20:58:46 น.

มาจดกลเม็ดเคล็ดลืมลับของเจ๊ เอ ควรจะฝึกจากตรงไหนก่อนดีเนี่ย เรียนมาแต่นวดเท้าอะเจ๊   โดย: thienkam 20 มิถุนายน 2549 21:06:41 น.

อ่านแล้วก็อยากดื่มน้ำองุ่น 12 ดีกรี ไปด้วยแล้วล่ะค่ะคุณติ๊ก   โดย: grappa 20 มิถุนายน 2549 21:08:15 น.

ต๊าย ต๊าย ตาย เจ๊ขา เจ๊ที่รัก มีแค่สองตอนจบเองเหรอคะ หนูมาอ่าน พอเห็น ตอนอวสาน ก็นึกว่า หนูพลาดตอนก่อนหน้าไปเสียอีก แต่ที่แท้.. ที่แท้ ... ที่แท้มันมีแต่สองตอน จะบอกเจ๊ว่า เจ๊คะ ถ้าเรทดี เอ๊ยย ถ้าเรตติ้งดี เจ๊ต้องมีหลายตอนจบสิคะ ยืดได้เป็นยืด เอายาว ๆ แบบละครหลังข่าวได้ยิ่งดี ชอบค่ะ ชอบ   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 20 มิถุนายน 2549 22:50:49 น.

หุๆ แล้วแต่เจ๊เลยค่ะ จะคิดเป็นเงิน ทอง เพชร ก็ได้หมดเลย แต่อย่าแพงมากนะคะ เดี๋ยวหนูไม่ได้เรียน   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 มิถุนายน 2549 10:43:28 น.

หนุกดี ลุ้นดีอ่ะ ... มันส์ๆ แบบนี้ ต้องมีภาคพิสดารต่อนะคร้าบ อย่าเพิ่งรีบจบแค่นี้เลย อยากอ่านต่ออีก อิอิอิอิ   โดย: สะเทื้อน 21 มิถุนายน 2549 10:59:04 น.

อ่านไปยิ้มไป น่ารักจังค่ะ ปฎิบัติการล่าผู้พัน อิอิ   โดย: seenil (seenil ) 21 มิถุนายน 2549 11:09:56 น.

มาดามขา อ่านไปยิ้มไป จนตอนนี้เจ้านายดต๊ะข้างๆเริ่มเหล่ ยิ้มอะไรของมันวะ เพิ่งรู้ว่าการชงกาแฟให้ใครมันมีความหมายมากขนาดนี้ อันนี้นู๋จะจำเอาไว้ให้แม่นพอๆกับการไปฝึกวิธีการนวดบ้างค่ะ   โดย: PANDIN 21 มิถุนายน 2549 16:12:02 น.

เจ๊กอขา หนูขอมาทวงคอมเมนต์ค่ะ เพราะเห็นเจ้ไปคอมเมนต์ไว้ที่บลอกแต่ว่าไม่มีข้อความขึ้น อยากทราบว่าเจ๊เมนต์อะไรไว้น่ะค่ะ   โดย: เดอะ กั้ง 21 มิถุนายน 2549 21:44:27 น.

ชอบ จัด และ จัด ว่า ชอบ เลยมาอ่าน อีกที จ้า เจ๊...........   โดย: Ta Pling 21 มิถุนายน 2549 22:21:57 น.

พี่นางกอ ...โอกาสงามๆ หาไม่ได้แล้วนะค่ะ ต้องฉกฉวยคะ แต่ว่าจะปล่อยให้ผู้พันนอนคนเดียวเหรอค่ะ ...น่า นะ ฮี่ๆ   โดย: JewNid 21 มิถุนายน 2549 23:38:13 น.

แหม ก็เจ๊จิบแค่น้ำองุ่น 12 ดีกรีเองนี่คะ ถ้าเป็นน้ำตาลทราย หรือพวกเอสปาแตมให้ความหวานยิ่งกว่าน้ำตาล เจ๊อาจจะกรองได้นิยายรักเลยก็ได้นะคะ :D :D :D   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 22 มิถุนายน 2549 0:36:52 น.

พี่กอ หนูตาชงกาแฟก็แล้ว... นวดก็แล้ว...แต่ไม่สำมะเร็จสักที.... สงสัยงานนี้ หนูชวดอีกแหล่ว แงงงงงงงงงงงงงง   โดย: Tante Ta 22 มิถุนายน 2549 1:07:12 น.

หลังจากอ่านเลิฟสะตอบะรี่ของคุณนายแล้ว อิชั้นมาขอยกมือเห็นด้วยกะนู๋เป้ว่า คุณนายควรจะเปิดคอร์ส วิธีการเก็บห่อหมกเข้าตู้เย็น ให้กะชะนีสาวผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ทั้งหลายเป็นการด่วนค่ะ เพราะดูจากกลยุทธของคุณนาย ไม่ว่าจะทั้งเสน่ห์ปลายจวักในการชงกาแฟ และเสน่ห์ปลายนิ้วในการกดจุด ฝีมือคุณนายอยู่ในขั้นสูงส่งเป็นแน่แท้ แถมยังมีใบประกอบอาชีพเกเก้พร้อมอยู่แระ... โหหหห... จะมีใครเริ่ดเลอเปอเฟคได้ขนาดนี้ รีบเปิดคอร์สด่วนเลยค่ะ เชียร์..เชียร์... คืออิชั้นจะได้มาขอสมัครทำงานกะคุณนายด้วยคน เป็นฝ่ายลงทะเบียน, จัดการหาน้ำมันหอม พร้อมทั้งตระเตรียมกาแฟดาวเรืองไงคะ ปอลอ ที่อิชั้นหายไปอ่ะ ไม่ใช่พี่โทนี่ไม่ให้เล่นเนทนะคะ มัวแต่วุ่นวายกะสมบัติพระศุลีที่ส่งมาอ่ะดิ่คะ แถมม่ะวานอ่ะ ต้องขับรถฝ่าการจราจรเข้า กทม กลับมาถึงตอนเย็นก็สลบเหมือด เพิ่งฟื้นเมื่อตีสี่เนี่ยะอ่ะค่ะ   โดย: P.Ta 22 มิถุนายน 2549 4:33:50 น.

คงอีกพักแหละค่ะเจ๊ เต้ยเองก็เวียนๆ ไปดูที่เว็บบูมเมอแรงอยู่เหมือนกัน หนังสืออยากอ่านมั่กๆ ค่ะ เจ๊จะให้หนูอ่านจริงๆ เหรอคะ อยากอ่านจริงๆ ค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 22 มิถุนายน 2549 9:23:38 น.

Madame""" อิฮั้นพลาดมาตั้งกะเจอคุณซะมีทีแรกแล้ว....ม่ชงให้เค้ายังไมพอ...ส่งกะปุกบ้าบอทั้งหลายไปให้ชงเอาเอง...อีชงเองดื่มเอง...สำลักซะ...ไรวะ....อ้อกะปุกผงขาวๆๆๆมะกี้...กรู้จะรู้มั้ย...ชากาแฟกรูรรรม่ายกิน...และกรูรรรไม่ดูแลใครทั้งนั้นอ่ะ...ตามีไมไม่ดูว่ามันเกลือ(พวกสาวๆเด็กค่ายเอามาไว้จิ้มมะม่วงกินกัน)ไม่ใช่น้ำตาล.... วันจันทร์ 26 นี้ว่างมะคะ?...คือเค้าชวนกัน...แต่เราขอให้ย้ายที่เจอมาบ้านลุงจิมฯก้อเลยไม่รู้ว่าใครมั่ง...เห็นพี่ดาเค้าบอกว่าเจอมาดามบ่อยๆๆ...มาด้วยกันสิคะ...ขอโทษที่เชิญช้าค่ะ...เพิ่งรู้ว่ามีใครมั่ง...กราบงามๆๆๆค่ะ....   โดย: Tinglish 22 มิถุนายน 2549 9:29:37 น.

เจ๊กอ ขรา จรี้ จะมากราบขอเรียนวิชาฝึกความอดทนฮ่ะ แหม หนูเป้นโรคใจเสาะ พอเห็นเป้าหมายไม่เข้าใจ สายตาที่สู้กระพริบปริบๆ ส่งไปให้สิบสองครั้ง หนูก็ถอนสายบัวนึกน้อยใจในวาสนาเรื่อยมาทุกที ไม่นึกเล้ยว่า มันต้องพยายามยังไง โห เห็นเจ๊ ทำได้ ชักมีกะลังใจจะสู้มั่ง โย่ โย่ เพนนิส เอ๊ย เทนนิส จ๋า จรี้มาแล้นนนน   โดย: angy_11 22 มิถุนายน 2549 11:15:28 น.

จดเลกเชอร์ ยิกๆ เลยคับ ทุกกระบวนท่า อิอิอิ มุขไหนได้ผล จะเอาไปใช้มั่งค้าบ   โดย: chemical shift 22 มิถุนายน 2549 16:38:21 น.

กราบเรียนผู้มีอุปการคุณ มิตรรักแฟนบล๊อก ทั้งหลาย เนื่องจากผู้พันไม่สบาย เป็นไข้หวัด อิฉันจึงมิได้ตอบ ผู้มีอุปการคุณตามรายนามนะคะ แต่จะพยายามไปเยี่ยมเยียนค่ะ   โดย: นางกอแบกเป้ 22 มิถุนายน 2549 17:27:50 น.

โอ้...ตามอ่านมหากาพย์ตั้งแต่ต้นจนจบ ในที่สุดเจ้าชายกับเจ้าหญิงก็ครองรักกันชั่วนิรันดร์??? หุๆๆ   โดย: นายเบียร์ 22 มิถุนายน 2549 19:29:09 น.

ฮือๆๆ เจ๊คะ โพสไป5 รอบแย้ว ๆม่เข้าสักหนเลยอ่ะ อาถรรพ์มีจริงนะเนี่ย..555 ความรักของเจ๊เนี่ย เจ๊สรรสร้างได้สุดยอดมั่กมากเลยค่า กิกิกิ จาจำวิธีไปใช้บ้างเนี่ย สงวนลิขสิทธิ์ไหมคะ?((ว่าแต่ว่าจะไปใช้กับใครดีน๊อ)) มีอะไรอับเดทใหม่ๆมาบอกกันให้รู้ค่ะ 1. เรื่อง “เรารักในหลวง ด้วยก้นบึ้งจากหัวใจจริงๆครับ” จากคำพูดของคุณกิตติ Hot news กดที่นี่เลยค่ะ 2. เรื่องของอ้ายหลานต้นหอม “กิกิ ถึงคราวที่อาตู๋โดนคุงย่าสั่งให้เอานู๋ต้นหอมลงบล็อกค่า” กดที่นี่เลยค่ะ 3. เรื่องของฟอร์เวิร์ดเมลค่ะ Fwd mail: เรื่องที่ดูเหมือนว่า ๏~* น่ า จ ะ จ ริ ง *~๏ กดที่นี่เลยค่ะ อย่าลืมไปแวะเยี่ยมกันมั่งนะตะเอง   โดย: FaRaWaYGiRL 22 มิถุนายน 2549 21:32:00 น.

ขอให้ผู้พันหายหวัดเร็วๆ นะคะ ^^ คนดูแลก็อย่าปล่อยให้ติดหวัดนะค๊า   โดย: jengly 22 มิถุนายน 2549 22:10:17 น.

จะรอเมล์เจ๊นะคะ แหมๆๆ หนูขออภัยนะคะ อย่าได้ตัดหนูออกจากกองมะรึดกการสอนชงกาแฟเลยค่ะ ร้ากกกเจ๊ที่ซู้ดดดดด   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 มิถุนายน 2549 8:49:42 น.

มามะคนสวยยยย มาเป็นของโจซะดี ๆ จะหลบไปหนายยยยยยยยย ย๊ากกกส์ ...ปล่อยแฉงงงง   โดย: little-joe 23 มิถุนายน 2549 9:08:32 น.

มาหวัดดีเจ๊ก่อน เม้นก่อนอ่านทีหลัง   โดย: นางฟ้าตกสะพาน 23 มิถุนายน 2549 10:26:49 น.

หูยยยย...เจ๊กอ เรื่องนี้จะรวมเล่มใช่ป่ะ วางแผงเมื่อไหร่ โปรดแถลง...ฮามากๆ เล่าซะเรา ตาร้อน ตาลุก(เป็นไฟ)ซะงั้น 5555555   โดย: เสือจ้ะ 23 มิถุนายน 2549 11:28:31 น.

อิอิ มิน่าๆ ทุกวันนี้ถึงต้องชงเช้าชงเย็น เป็นว่าเล่นเลยค่ะ ... ถึงบางอ้อ ด้วยกลเม็ดนี้นี่เอง   โดย: prncess 23 มิถุนายน 2549 12:44:19 น.