Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2549
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
13 มิถุนายน 2549
 
All Blogs
 
รักหรือ...คือ ความเพียร ตอนหนึ่งค้า

มีหลายเสียงถามไถ่มาหลังไมค์ ว่า อิฉันเจอกับผู้พันอย่างไร และ ใช้กลวิธีชนิดไหน จึงจิกเค้ามาครอบครองได้....

เอาละ...เร่เข้ามา ฤกษ์งามยามดีมาถึงแล้ว จะเล่าให้ฟัง...

เตรียมเสื่อสาด ที่นอนหมอนมุ้ง แส้ปัดยุง ผ้าเช็ดหน้า ยาดม ยาอม ยาหม่อง แล้วก็ตามมาเลย....

อะไรนะคะ...อ๋อ ที่ให้เตรียมเสื่อ เตรียมสาด ที่นอนฯลฯ อะไรพวกนี้มาด้วยเนี่ย เพราะเรื่องมันยาวค่ะ ฟังไปเคลิ้มไป จะได้มีที่ทางให้เอนหลัง...

อะไรอีกล่ะ วุ๊ย จะซักไซ้ไล่เลียง อะไรกันนักกันหนา แส้ปัดยุงกับยาดมเนี่ย ของจำเป็นเลยค่ะ เพราะเรื่องที่จะเล่า มันออกจะน้ำเน่าหน่อยๆ เผื่อยุงกัด ก็ปัดๆมันไป เดี๋ยวเป็นไข้เลือดออกจะมาโทษอิฉัน ว่าทำให้เสียเงินไปให้หมอจิ้ม(ยา)เข้า ส่วนผ้าเช็ดหน้า ที่ให้เตรียมก็เผื่อฟังแล้ว ตาร้อนผ่าว จะได้มีผ้าซับดับไฟ ไม่ต้องใช้ชายเสื้อให้มันอุจาด

จากที่ติดตามเป็นแฟนบล๊อกกันมานาน ก็พอจะรู้นะคะ( ใครไม่รู้ อิฉันแปะโป้งจริงๆนะคะ) ว่าอิฉันเป็นเกเก้ที่ชอบเล่นกีฬา (แบบว่า ชอบใช้กีฬาเป็นสื่อ สมัยสาวๆ ชอบนักบอลก็เชียร์บอลล์มันทุกนัด ) จนได้ขานักบอลล์กระแทกลิ้นปี่มาหนึ่งขา....

ฉนั้น...นางเอกตามท้องเรื่อง ( คือ อิฉันเอง ) จึงถูกกำหนดโดยคนเขียนบท ( คือ อิฉันเองอีกน่ะแหละ) ว่าจะต้องเจอกับพระเอก( รับบทโดยผู้พัน ) ที่สโมสรทหารสัญญาบัตร ซึ่งในนี้ มีสนามเทนนิส โต๊ะบิลเลียด และ ห้องยิม เท่านั้น มิได้เอิกเกริกหรูหรา มีสระว่ายน้ำ มีฯลฯ แต่อย่างใด

วันแรกที่เจอกันนั้น...อิฉันเดินนวยนาดออกจากบ้านไปสนามเทนนิสที่อยู่ไม่ไกลนัก แค่ สองกิโล เดินเก็บผู้ชาย เอ๊ย เดินเก็บดอกไม้ไปเรื่อยๆ ไม่ทันเหนื่อยก็ถึง....

ทันทีที่ก้าวขึ้นบันไดสโมสร นังโก๊ะตี๋ (เรียกหล่อนไปงั้นแหละค่ะ แบบต้องกดๆหน่อย ทั้งๆที่นังนี่ เธอสวยนะ มีดีกรี นางสาว งามดี ศรีกรุงเก่าเป็นการันตี เชียวนะคะ ) แคชเชียร์ประจำที่นี่และ เป็นนางหนอง ประจำตัวอิฉันรีบแล่นถลามาทูลรายงานด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก ดีอกดีใจล้นพ้น จนเหมือนนังเกเก้เสียสติ

" เจ๊จ๋า...มีทหารย้ายมาใหม่คนนึง หล่อม๊าก มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุด"

ว่าแล้วหล่อนก็ทำตาลอย ซึ่งจริงๆหล่อนคงอยากให้ตัวลอย เหมือนนางเอกหนังอินเดีย แต่ติดที่ระบบสูญญากาศในตัวหล่อนซึ่งถูกอุดตันด้วยไขมันถ่วงเอาไว้

ตอนแรก อิฉันฟังแล้วก็เฉยๆ เพราะเห็นมาหลายทีแล้ว ที่หล่อนชมว่า หล่อมาก พออิฉันไปสืบความทีไร พบแต่งบปิ้งแก่ไฟ จนไหม้เกรียมเสียทุกที มิใช่ห่อหมก นึ่งใหม่ แม่ช้อย ไม่ต้องรำกรรรรูก้จะกินทีนั้น

"เออ..เก็บเอาไว้ให้ชั้นกินด้วยแล้วกัน"
"แหมเจี มีใหม่ๆมา เจีก็จะกินทุกทีเลย
" เอ๊ะ ก็ชั้นแก่แล้วนี่ยะ ต้องให้ชั้นกินก่อนซิ"
"ก็เพราะเจ๊แก่แล้วอ้ะดิ กินมาตั้งแต่สาวยันแก่ ยังไม่เบื่ออีกเหรอ ใจคอจะไม่เหลือเผื่อให้น้องนุ่งมั่งไง "

แหม ปากอย่างนี้ น่าฟ้อนเล็บใส่มันไหมคะ นังโก๊ะตี๋เนี่ย....

กิจวัตรประจำเมื่อมาถึงสโมสร ที่อิฉันปฏิบัติเสมอมา โดยมิได้ละเว้นเลย คือ แวะถกเรื่องห่อหมกกับนังโก๊ะตี๋ ก่อนจะเข้าไปเก็บดอกไม้ในห้องน้ำ...

แล้วไอ้ทางเดินเข้าห้องน้ำเนี่ย มันต้องผ่านห้องยิมก่อน....ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดถึงอะไร มีคนรู้จักส่งยิ้มทักทายสองสามคน ก็โบกไม้โบกมือตามเรื่อง แต่ตอนเดินออกมานี่ซิคะ มันเป็นความเคยชินที่อิฉันจะต้องกวาดเกย์ดาร์เข้าไปในนั้น เป็นครั้งคราว เพื่ออัพเดต การใช้งาน

ซึ่งทุกคราวก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะส่วนใหญ่ ยิมที่นี่ไมค่อยมีห่อหมกเจ้าอร่อย หรือ ถ้าจะมีก็เป็นห่อหมกปลาสวาย ที่ไขมันเยอะๆน่ะค่ะ กินไม่ได้ เด๋วคลอเรสเตอรอลถามหา

แต่คราวนี้ เกย์ดาร์ ส่งสัญญาณต๊อดๆๆๆๆ เตือนถึงสิ่งผิดปกติ

อื้ออออออ หือออออออ ใครวะ....ขาสวยชะมัด

นึกถึงขาผู้ชาย มีขนเป็นไรๆลู่แนบกล้ามเนื้อ ควรแก่การเอามือพรมจารีลูบไล้เป็นที่ยิ่ง ท่าทางเจ้าของขาจะสูงใหญ่ เพราะยาว และ เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ซึ่งชวนแก่การจินตนาการถึงสิ่งปกปิดยิ่งนัก....

อย่าคิดลึกนะ...ต๊ายตาย คิดไปแล้วเหรอ น่าตีจังเลย ที่ปกปิดอยู่ตอนนั้น คือ ใบหน้าค่ะ เพราะโดนบังด้วยผนังอยู่ เห็นแค่ครึ่งท่อนล่าง อิฉันก็ใจง่ายหลงรักเค้าซะแล้ว

โชคดีที่มีเหตุให้ได้เข้าไปยลโฉมเจ้าของขา เพราะพอดี หันไปเจอ พี่ทหารที่รู้จักกัน (คนนี้ห่อหมกปลาสวาย ไขมันเยอะ ถึงจะเป็นพ่อม่ายก็ไม่แนะนำให้เพื่อนๆ เพราะค้างนึ่งมานาน) เลยเสแสร้งเข้าไปทักทาย

แต่สายตา อิฉันไม่ได้อยู่ที่หน้าพี่เค้าให้กลับไปฝันร้ายหรอกค่ะ มองหาแต่เจ้าของขาคู่นั้น อิฉันก็แปลกคนที่เกย์ดาร์ของอิฉันจะเริ่มต้นสำรวจจากส่วนล่างไปหาส่วนบน ค่อยส่องไล่ขึ้นจากปลายขา คะแนนขนหน้าแข้งนั้น เต็มสิบเอาไปเลยสิบสอง ว้ายยย นุ่งกางเกงกีฬาแบบทหาร รัดๆหน่อย เอาไปอีก สิบสามแล้วกัน....

อุ๊ย ต๊ายตาย แผงอกกว้าง น่ากลิ้งเกลือกเล่น พุงป่องนิดๆน่าเล่นดีดแตงโม ยามออดอ้อนออเซาะ เอาไปอีก สองส่วนรวมกัน แล้วเต็มยี่สิบ เจ๊คัน( คันนะคะ อย่าอ่านผิดไม่ใช่ดัน เจ๊ดันนั้น เป็นน้าสาวของเจ๊คันค่ะ) ให้ยี่สิบห้าค่ะ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พอเห็นหน้าเท่านั้นแหละ อาการอยากสลบให้เค้ามาประคองแบบนางเอกหนังผี (เห็นขวัญอ่อนให้พระเอก กินตับเอาทุกที เวลาผีโผล่น่ะค่ะ)

แต่เผอิญไม่ใช่เลยได้แต่จ้องแบบ ปอบมองเหยื่อน่ะค่ะ ( ตาผู้พันแสนซื่อนอนยกเวจอยู่แบบไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้นทั้งปวง)

หน้าถูกใจอิฉันมากค่ะ สันกรามออกเหลี่ยม ชนิดที่คงขบเคี้ยวอิฉันเป็นของหวาน ได้แหลกทั้งตัวในคำเดียว ตอซังข้าว ที่โดนชาวนาเผาไม่หมด น่ากลิ้งใบหน้าเล่นชะมัด จมูกหรือก็แค่ที่ราบสูงโคราช ไม่โด่งขึ้นขนาดภูชี้ฟ้า แต่ อิฉันชอบ แบบนี้แหละ อิฉันใช้ปากดึงเล่น กลายสภาพจากภูกระดึงเป็นเอเวอร์เรสต์มานักต่อนักแล้ว...

ยังไม่เห็นดวงตา เพราะเค้าหลับหูหลับตายกน้ำหนักอยู่ แต่เห็นหน้าผาก เถิกๆ ที่น่าเล่นดีดแตงโมเหมือนกัน

สรุปว่า ทั้งตัว คะแนน เต็มร้อย ตาผู้พัน เอาไป แบบให้คะแนนมากไม่ได้เด๋วเหลิง เอาไป สองร้อยก็พอเนอะ
เดินตัวลอยออกมาเลยค่ะ

แวะถามนังคัทลียา ณ สโมสร ว่าเขาผู้ที่ทำให้อิฉันตกหลุมรักเป็นใครหนอ....

พอบรรยายปุ๊บ นังหนองของอิฉัน ร้อง อ๋อออออออออออออออ ก็นายทหารที่ย้ายมาใหม่ ที่หนูเล่าให้เจ๊ฟังเมื่อกี้นี้ไง

ต๊ายยยย เป็นครั้งแรกที่อิฉันเห็นว่า เกย์ดาร์หล่อนทำงานได้ผล

"อื๊อมมม ตั้งแต่รู้จักกันมา เกย์ดาร์ หล่อนเพิ่งจะเวิร์กกก็ครั้งนี้เอง นี่ ห้ามยุ่งนะยะ ชั้นใส่อโพสโตฟี่เอส เอาไว้แล้ว แล้วไปจัดการสืบชื่อเสียงเรียงนามมา ถ้าได้เรื่องชั้นจะอภัยโทษของครั้งที่แล้วให้ และ จะโหลดผู้ชายในเน็ตาให้ แต่ถ้าไม่ได้เรื่องชั้นจะให้น้าชั้นส่งหล่อนเข้าขังแดง"

เจ้าหล่อนจำต้องรับคำ เพราะคดีที่พาอิฉันไปนั่งซุ่มโป่งรอกินห่อหมกหลังค่าย จนยุงกัดตัวลายไปหมด แต่ที่ได้กิน คือ แห้วนกยกนาเมืองสุพรรณเลยค่ะ...

สรุปว่า วันนั้น อิฉันตีเทนนิสแบบลอยๆ จนคู่ขาด่า

และ เพราะความเป็นกุน-ละ-สาด-ตี ก็เลยไม่ได้ทำความรู้จักเค้า ได้แต่แอบมองแบบเขินๆ แบบอายๆ แบบ ไม่กล้าสบตา อิฉันเป็นคนขี้อายค่ะ

วันรุ่งขึ้น...นางหนองทำงานได้เร็วเกินคาด โทรมารายงานว่า อันผู้พันนั้นชื่อ......(เซ็นเซอร์ค่ะ) พักที่แฟลต คนเดียว (ท่าทางจะยัง)ไม่สังกัดพรรค อนุรักษ์นิยม แต่ไม่คอนเฟิร์มว่าเป็นสมาชิกพรรคลิเบอร์ตี้หรือเปล่า และ... ที่สำคัญเป็นลูกน้องที่ขึ้นตรงกับน้าชายอิฉันซะด้วย

โอ๊ยใจเต้น ระทึกตึกตัก ทำงานไปดูนาฬิกาไป ใกล้จะห้าโมงแล้ว หัวใจเต้นเหมือนพระตีกลองเพล (ใครเคยเป็นพระนวกะเหมือนอิฉัน คงเข้าใจความรู้สึกนี้ดีนะคะ )

แหม..ไปถึงสนามกีฬา จังหวะดีมาก ....เค้าเดินขึ้นมาพอดี อิฉันส่งยิ้มให้แบบอายๆและ ขัดเขิน มือไม้สั่นเกินความจำเป็น

พี่แกทำหน้า เหรอหรา หันซ้ายหันขวา ก่อนจะยิ้มตอบอิฉันแหยๆ ตามแบบผู้มีสัมพันธไมตรี ก่อนจะก้มหน้างุด รีบจ้ำไปทางห้องยิม เหมือนกำลังโดนปอบทั้งหมดทุกภาควิ่งเข้าใส่....

ทิ้งให้อิฉัน ชะเง้อชะแง้ คอยึดคอยาวเป็นยีราฟ ด้วยความอยากเป็นที่สุด....

ตอนนั้น อิฉันคิดแค่ว่า...คุณขา...อิฉันขอเถอะ จะไม่ลืมบุญคุณไปตลอดชีวิต ให้กราบเท้าก็ยอม จะให้โดนสาปแช่งไม่ให้กินห่อหมกตลอดกาล ยึดใบประกอบอาชีพกะเทยตลอดชีพก็ยอม

ตีเทนนิสแบบใจลอยอีกเช่นเคย วันนั้น เหมือนไปออกกำลังวิ่งเก็บลูกเทนนิสมากกว่าตีซะเป็นส่วนใหญ่ จนพี่ที่ตีด้วย ออกจะมีโทโสเล็กน้อย

"เป็นไรวะแก วันนี้ ตีเหมือนมือไม่มีเอ็น"

ไม่รู้จะว่ายังไง ก้ได้แต่ขอโทษขอโพย พี่เค้าไปตามเรื่องที่ทำให้เค้าหมดสนุก

ขึ้นมาบนสโมสร นังโก๊ะตี๋ นั่งทำตาลอยอยู่

"เจ๊จ๋า..หนูชอบเค้าจังเลยอ้ะ เจ๊ เมื่อกี้เค้ายิ้มแบบพระเอกเจอนางเอกใส่หนูด้วย "

เฮ้อ โดนเสน่ห์ผู้พันกันเป็นแถว ไม่ได้การ อิฉันต้องลงมือเรียก บริษัท Hopeless (คู่สัญญากับ Hopewell )มาประเมินโครงการณ์ ทางด่วนลอยฟ้า อย่างเร่งด่วน ก่อนที่ จะ ม.ค.ป.ด

อิฉันต้องรีบตั้งพิธีกระชากวิญญาณเจ้าหล่อนจากความฝัน

"หยุดเลย ของชั้น ชั้นใส่อะโพสโตฟี่เอสไว้แล้วนะยะ หล่อน บอกแล้ว ไม่เข้าใจเหรอ"
"แหมเจ๊ แต่หนูเห็นก่อนเจ๊นะ " หล่อนกระเง้ากระงอด แบบ น่าตบให้กลิ้งมากกว่าจะน่ารัก

"แต่ชั้นอาวุโสกว่า ย่อมต้องได้กินก่อน นี่เรียกน้องเณร มาคนดิ" น้องเณร คือ พลทหารน่ะค่ะ

"ว้าย เจ๊ แค่เห็นหน้า เจ๊คันถึงขนาดต้องหาเสาเตียงแก้ขัดเลยเหรอ"

" นังปากอเวจี จะให้น้องเณรเอา น้ำส้มไปให้เค้าย่ะ "

หล่อนทำท่าระริกระรี้ เสนอตัวขึ้นมาทันที

"เสียใจย่ะ ให้น้องเค้าเอาไปนั่นแหละดีแล้ว เค้าเห็นหน้าหล่อนจะพาลดื่มน้ำส้มฝีมือชั้นไม่ลง "

อันน้ำส้มที่ว่า เป้นส้มสายน้ำผึ้งคั้นสดกะมือ อิฉันเองเชียวนะคะ เสียดาย ไม่นึกว่าจะเจอ ไม่งั้นละก็ ตอนคั้น อิฉันคงยืมวิธีการของแม่อองตัวแนตต์ (เพื่อนไกด์ ชีวิตนังนี่ก็ไม่จืด ถ้ามีโอกาสจะเล่าให้ฟัง) ผู้ชอบเป่าคาถาใส่ขนมที่หล่อนซื้อแจกให้แขกชิมๆ "รักกู รักกู...." ( หยาบนิดนึงนะคะ ไม่งั้นคาถามันไม่ขลังน่ะค่ะ แต่ลืมถามว่า ต้องให้น้ำมนต์มหาเสน่ห์กระเซ็นลงไปด้วยหรือเปล่า )

จิ้มก้องขนาดนี้...ช่วงแรกๆนับแต่วันพบกันนี่ก็เกือบสามวันเข้าไปแล้วนะคะ ความสัมพันธ์ของเรายังไปไม่ถึงไหน เจียนๆจะขาดใจอยู่รอมร่อแล้วนะเนี่ย

"เฮ้อ...นังโก๊ะตี๋เอ๋ย สงสัยชั้นจะไปไม่ถึงดวงดาวแน่เลยว่ะ "

"แหม..เจ๊ ของอย่างนี้ต้องอดทน ท่องไว้ค่ะ ก.เกเก้ อดทน แต่ถ้าอดมากๆ จนทนไม่ไหวเนี่ย เจ๊พึงคิดเถอะ ว่า แม้เราไม่ได้ดาวดวงนี้ แต่สวยๆขนาดเจ๊ ยังมี อุกาบาต รออยู่นะคะ จงพอใจในสิ่งที่เราพึงจะมีได้"

น่าตบไหมคะ นังโก๊ะตี๋ แต่อิฉันไม่ใช่พวก "ยามไร้ เด็ดดอกหญ้า แซมผม พระเอย" ซะด้วย

เฮ้อ...นึกถึงความหลัง เมื่อไม่นานมานี้ แล้วอดชื่นชมตัวเองเสียมิได้ ว่า อะไรจะมีความอดทนสูงส่งเพียงนี้....

ดังนั้น...อิฉันขอตังไปชื่นชมความอดทนของตัวเองก่อนนะคะ แล้วจะมาเล่าตอนสองให้ฟังในเร็ววันนี้ อิอิอิ
บ๊าย บายค่ะ
********************************


พจนานุเกยไม่ประจำวัน

จิก ( v ) แปลว่า ออกไปล่าผู้ชาย ตระเวณหา หรือ นั่งเฉยๆส่งสายตาเชิญชวนก็ได้

นางหนอง ( n ) แปลว่า คนสนิท ที่มีเอาไว้สาระแนเรื่องของชาวบ้าน และ เรื่องของเราพอเพลิดเพลินผ่อนคลายไปวันๆๆ

งบปิ้ง ( n ) แปลว่า ดูไม่น่ากินเท่าห่อหมก

ฟ้อนเล็บ ( v ) แปลว่า อาการที่นังกอ หมั่นไส้กัน แล้วเกิดการต่อสู้ หรือ ทำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน

เก็บดอกไม้ ( v ) แปลว่า ไปฉี่ ไปเข้าห้องน้ำ ใช้ได้ ทั้งเกเก้ และ ชะนี

ปอบ ( v ) แปลว่า แสดงอาการหื่นกระหายออกมา จนเป็นที่น่าสมเพช แก่ผู้ได้พบเห็น

จิ้มก้อง( v ) แปลว่า อาการปรนเปรอผู้ชาย ทั้งของกิน ของใช้ หรือ ตัวเรา หากเขาต้องการ


Create Date : 13 มิถุนายน 2549
Last Update : 13 มิถุนายน 2549 16:49:39 น. 59 comments
Counter : 320 Pageviews.

 
แค่บทนำก็ชวนให้ตามยิกๆ แล้วเจ๊ อ่านไปอ่านมา บรรยายซะผู้พันเหมือนน่าสงสารอะ ชะรอยเหมือนเหยื่ออันโอชะให้เจ๊หมายมาด อันนั้นอดีต ปัจจุบันไม่รู้ใครเขมือบใคร อิๆ


โดย: thienkam วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:16:30:23 น.  

 
อ่านไปก็ปวดแก้มไป อมยิ้มเหมือนคนบ้าเพราะอ่านเรื่องนี้อ่ะพี่นังกอ .. คริ คริ อ่านจบแล้วยังมีขำหลง ต้องปล่อยก๊ากมาหน่อยแล้วกันนะคะ

น่ารักน่าชัง เลยอยากเห็นผู้พันตัวเป็นๆ ของพี่นังกอซะแล้วจิ


โดย: JewNid วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:16:35:49 น.  

 


..

ลากเสื่อมาคงไม่พอ

ขอลากเบาะมานอนรอเจ๊เลยละกัน



' น้อง ๆ เบียร์ขวด .. '


..


โดย: ทิ .. (Ka - Ti ) วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:16:49:06 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ ขอให้อารมณ์ดี มีความสุข กับทุกๆวันน่ะค่ะ


โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:16:55:35 น.  

 
เจ๊ขา...บรรยายท่านผู้พันจากท่อนขาขึ้นไปจนเห็นภาพเลยค่ะ

เห็นด้วยกะคุณทิค่ะ นอกจากเบาะแล้ว ขอเพิ่มหมอนอิงด้วยค่ะ


โดย: paemagic วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:17:32:43 น.  

 
พี่กอจ๋า อ่านแล้ว หนูอยากจะแวะฟิตเนทแถวบ้านจัง...แต่กลัวจะเจอแต่เงือก....

รีบมาเล่าต่อนะเจ๊ ยุทธวิธีที่ทำเขาให้มาเป็นของเรา....หนูจะได้ไปเกิดซ่ะที...


โดย: Tante Ta วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:17:50:54 น.  

 
หูยยยยย

น่าเขียนขายจริงๆ ค่ะศิษย์พี่

สุดยอดดดดดด

รออ่านตอนต่อด้วยใจระทึกพลัน


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:18:50:08 น.  

 
อิอิ มาตามอ่านค่ะคุณเจ๊ ...

รีบมาเขียนต่อสิคะ หนูอยากรู้ว่า ทำอย่างไรถึงได้รู้กัน


โดย: Mutation วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:19:54:15 น.  

 
คิดเหมือนพี่มิว หุหุ ตื่นเต้ลลลล


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:21:31:36 น.  

 
เจ๊ขา

อยากได้รูปค่า ขอบพระคุณล่วงหน้า

ได้แต่เห็นแว้บๆ แต่อยากเก็บไว้เองค่ะ


แหม..ต้องรอให้เลิกกันก่อนเหรอคะ งั้นคงไม่ได้เขียนขายหรอกค่ะ

รักกันซะขนาดนี้อะน้า


เอาเป็นว่าศิษย์น้องอ่านแต่ในบล็อกเอาละกันเนาะเจ้าคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:22:58:25 น.  

 
หนูหม่องคะ
ถึงปัจจุบันผู้พันก็ยังโดนเจ๊"สวาปาม"อยู่เหมือนเดิม อิอิอิ
คุณนิดขา
เรื่องนี้ถ้าจะอ่านตามหลัก Reading Skill นะคะ ต้องอ่านไป ฉีดอินซูลินไป เนื่องจากเบาหวานขึ้นมากกว่านะคะ ออกจะเขียนได้หวานซะขนาดนี้...
หนูทิจ๊ะ
ที่นี่ไม่มีเบียร์เสิร์ฟจ้ะ มีแต่"อุ" รับมะคะ
หนูอุ๋มคะ
เจ๊มีความสุขทุกวันค่ะ เด๋วตักบาตรร่วมขันกะผู้พันแล้ว เจ๊จะโยคะละค่ะ
หนูเป้จ๊ะ
หมอนอิงมะมี มีแต่ หมอนข้าง อิอิอิ
เจ๊ชอบผู้ชายขาสวย หน้าจะ"เงือก"ยังไง เจ๊ขอกอดท่อนขาไว้ก่อนน่ะค่ะ
หนูตาคะ
บางที"เงือก"ก็กินอร่อยได้ ถ้าเรารู้จักปรุงค่ะ งานนี้ แวะ"ยิม"โลด เชื่อเจ๊แล้วดีเอง
หนูเต้ยจ๊ะ
อยากเขียนขายหรอกนะ แต่กลัวผู้พันมาอ่านเจอ เด๋วเค้าตื้บเอาน่ะจ้ะ ยิ่งเชี่ยวชาญการผสมชิ้นส่วนวัตถุระเบิดด้วย
มิวขา
จงติดตามตอนต่อไป โดยไม่กระพริบตา จะคลี่ขยายเทคนิคแล้ว
ตอนนี้เบาะก็"จิ้มก้อง"ด้วยน้ำส้ม พร้อมท่องคาถาตามข้างบนนะคะ
ชุนจ๊ะ
ตื่นเต้นเหรอ เอ้า ยาดมที่ให้เตรียมมา เอามาหรือเปล่า งัดออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์


โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:6:09:09 น.  

 
ขอแอร์ด้วยได้ไหมค่ะ เพราะตาร้อนผ่าวๆนะคะ ลุ้นๆๆตื่นเต้น


โดย: AM IP: 210.4.147.41 วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:8:20:01 น.  

 
โอเชค่ะ

เดี๋ยวขอไปเช็คเมล์ก่อนนะคะ ได้ไม่ได้อย่างไรจะมาแจ้งอีกครั้งค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:8:56:04 น.  

 
บรรยายผู้พันได้เห็นภาพมากๆค่ะ


โดย: prncess วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:9:40:00 น.  

 
กี๊ดดดด...แวะมาบอกป้ากอว่า เจ้าแสบ(กับแม่)อยากดูระบำหน้าท้องของป้ากอคร๊าบบบบบ


โดย: หยดน้ำ ;) วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:10:42:29 น.  

 
Oh no, I have to go to sleep now. I'll come back to read your story later naka.

So bad, I'm on the trip with my hubby so I can't snap any handsome guys here f loey ka


โดย: mungkood วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:12:43:54 น.  

 
คิคิ อ่านไปหัวเราะไป เห็นภาพชัดเจนเลยค่ะคุณกอ เล่าเรื่องได้ชวนติดจามม๊ากๆ รีบมาเขียนต่อนะคะอยากรู้ว่าผู้พันโดนจิกมาอย่างไร อิอิ


โดย: lonely sea (seenil ) วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:16:09:32 น.  

 


ตามมานั่งฟังค้าบบบ ว่าจะแอบยืมมุขเจ๊ไปใช้ซะหน่อยยย

เอากระดาษมาเผื่อจดเลกเชอร์ด้วยนะเนี่ย ต้องเก็บไปให้หมดทุกกระบวนท่า อิอิอิ ไม่คิดค่าลิขสิทธิ์ใช่มะคับ


โดย: chemical shift วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:16:31:59 น.  

 
ได้ศัพท์ที่ควรจะรู้เลยเจ๊


โดย: นางฟ้าตกสะพาน วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:17:13:33 น.  

 
เจ๊ อยากอ่าน บทรักบนเตียงด้วยนะเจ๊

จะรอนะค้าบบบบบบบบบบบบ


โดย: vecchio IP: 61.47.112.20 วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:17:53:48 น.  

 
^
^
^
รออ่านเหมือนคนข้างบนอ่ะนะ


โดย: สะเทื้อน วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:18:02:40 น.  

 
เจ๊ฮะ งั้นของโจก็ต้องเรียกว่า
งบปิ้ง ใช่มั้ยฮะ 55555 เขินจัง


โดย: little-joe วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:18:04:32 น.  

 
วู๊ย นี่ถ้าเป็นการ์ตูนญี่ปุ่น คงจะวาดให้ผู้พันมาดเท่เดินผ่าน
สาวๆ มองตามกันเป็นแถวแล้วก็ตาเป็นประกายระยิบระยับปิ๊งๆๆ
ว่าแต่ นางหนองโก๊ะตี๋นี่ ชะนีแท้ หรือพันธุ์ผสมคะเจ๊


โดย: หนูดีค่ะ IP: 193.242.192.9 วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:20:23:11 น.  

 
โอ๊ย โอย โอย เจ๊ขา

อ่านแล้วก็หลงเสน่ห์เจ๊ (ไม่ใช่ผู้พันนะคะ อ่านดี ๆ - หนูกลัวระบำฟ้อนเล็บค่า :D)
กับสำนวนสวิงสวายปลากรายปลาชะโดของเจ๊เป็นยิ่งนักค่ะ

ชอบ ช๊อบ ชอบ

คะแนนเต็มร้อยได้ไปแค่สองร้อยเองเหรอคะ
ตอนที่อ่านดูเห็นการบรรยายสรรพคุณข้างฉลากของเจ๊แล้ว
นึกว่าจะได้สักสามสี่หมื่นไป

แหม กดคะแนนกันนี่คะ :D :D :D


โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:22:23:49 น.  

 
แหม โชคดีจังเลยค่ะคุณนายขา ที่อิชั้นออนไลน์ได้จังหวะ ทันเข้ามาอ่านท่อนล่าง เอ๊ยท่อนแรกนี้ จะตามอ่านท่อน เอ๊ย ตอนต่อไปนะคะ... ให้ไวค่ะ.. ให้ไว


โดย: P.Ta วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:23:09:44 น.  

 
ตอนนี้อิฉันกำลังหลงเสน่ห์ และ ชื่นชมในพระจริยาวัตรอันงดงามของ มกุฎราชกุมาร แห่ง ภูฏาน อยู่ค่ะ ชื่นชอบพระองค์จริงๆเลยนะคะ ใครมีรูปพระองค์ท่าน ช่วยส่งมาให้หน่อย แล้วจะส่งผู้พันไปทำกับข้าวให้ อิอิอิ
ขอตอบผู้มีจิตศรัทธามาเยี่ยมเยียนเป็นรายบุคคลเลยนะคะ
พี่อ๋อคะ
ขอบคุณค่ะ ที่มาเยี่ยมเยียน แอร์ไม่มีค่ะ ใช้พัดใบลานแทนไปก่อนนะคะ
ศิษย์น้องเต้ยคะ
เจ๊ได้รับเมล์แล้ว ขอบคุณค่ะ ตอนนี้ กำลังตามเก็บพระฉายาลักษณ์ของ องค์มกุฏราชกุมาร จิกมี วังชุก อยู่น่ะค่ะ
คุณเจ้าหญิงขา
แหม...ต้องบรรยายได้เห็นภาพซิคะ ก็ตอนเขียน หันไปส่งสายตาแสดงความเป็นเจ้าของเป็นระยะๆค่ะ
แม่เจ้าแสบคะ
ได้เลยค่ะ ตอนนี้ หน้าท้องป้ากอกำลังย้วยได้ที่สวยพอเต้นระบำเลย
มังคุดจ๊ะ
ปิ๊กบ้านแล้วส่งข่าวด้วย
สีนิลจ๋า
หัวเราะมากๆ ระวังสำลักน้ำหมากนะจ๊ะ อิอิอิ
น้องเค็มจ๊ะ
เอามุขเจ๊ไปใช้เนี่ย ไม่คิดค่าลิขสิทธิค่ะ แต่ถ้าจิกมาได้ ต้องเอามาจิ้มก้องเจ๊ก่อนนะคะ
น้องนางฟ้าขา
รู้ศัพท์แล้วก็ต้องขวนขวายท่องจำเอาไว้ค่ะ เดือนหน้าเจ๊จะจัดสอบปากเปล่านะคะ
เว็คคิโอจ๋า
เรื่องบทรักบนเตียงนี่ เจ๊มะถนัดค่ะ แค่ กินไอติมวานิลลาแกล้มเอซเพรสโซบนตัวผู้พันเท่านั้นเอง
คุณสะเทื้อนขา
อิฉันเขียนประสบการณ์รักๆใคร่ๆมะค่อยเป็นค่ะ สอบผ่านแค่ทฤษฎี ตกปฏิบัติค่ะ
โจเล็กจ๊ะ
อย่างโจเล็กเนี่ย เจ๊ให้เป็นห่อหมก ไม่ถึงเครื่องเท่านั้นแหละ ไม่ถึงขนาดงบปิ้ง อิอิอิ
หนูดีคะ
นังหนองฯของเจ๊เนี่ย เป็น เกเก้พันธ์แท้ค่ะ ชอบปลูกสะตอบอแหละเป็นงานหลัก ทำงานที่สโมสรเป็นงานอดิเรกค่ะ
น้องหมาเลี้ยงแกะจ๊ะ
ชอบเจ๊ ชอบผู้พันได้ค่ะ
คำบรรยายของเจ๊มันอาจจะเกินจริงไปบ้าง แต่มะได้กดคะแนนนะคะ ไม่งั้นเด๋วไม่ผ่าน อย.ค่ะ
พี่ตาขา
กรี๊ดดดดดดดดดดด คิดถึงจัง ยินดีต้อนรับกลับสู่ท่อนล่าง เอ๊ย ท่อนแรกของโลกไฟเบอร์อีกครั้งค่ะ


โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:6:58:24 น.  

 
เจ๊กอ สุดยอด ชอบพจนานุเกยจัง ฮ่า ขำ

Photobucket - Video and Image Hosting

สเปนชนะ 4 - 0 ฮูเร ไม่ต้องลุ้น อิอิ


โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:8:31:04 น.  

 
หูย กลับมาเหนื่อยๆ ได้อ่านฤทธีของอนินทิตา(ภาคสวยของนังปอบ) แล้วหายง่วงเลยค่า ..ให้ไวนะคะ.. ให้ไว คลอดตอนต่อไปได้แล้วย่ะ


โดย: กะโป๊ว IP: 124.121.147.121 วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:8:38:43 น.  

 
รออ่านต่อค้า (เมื่อไหร่พระเอกนางเอกจะได้พูดกันล่ะนี่ -แต่แบบนี้ก็ระทึกใจดีค่ะ )

เอากระทู้ยอดนิยมของเฉลิมไทยมาฝาก เขาสแกนรูปเจ้าชายภูฏาน ที่ลงในพลอยแกมเพชร (ที่คุณติ๊กพูดถึงน่ะค่ะ ) คลิกได้เลย
//www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4452523/A4452523.html


โดย: grappa วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:8:56:05 น.  

 
ตามมาลุ้นระทวย เอ้ย ระทึกกับปฏิบัติการพิชิตท่อนล่า...เอ่อ...หัวใจผู้พันค่ะ

ปล. ขออนุญาต add blog ไว้ด้วยนะคะ


โดย: เดอะ กั้ง วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:13:03:46 น.  

 




นำมาฝากจากบล็อกคุณ Sugar and spice ค่ะมาดาม ถ้าว่างเชิญไปอ่านพระราชประวัตินะคะ คาดว่ามาดามกอฯน่าจะอาการหนักกว่านี้

แต่ประวัติรักของมาดามนี่ เพิ่งแค่ตอนแรกก็กุ๊กกิ๊ก แบบเจ็บๆคันๆ แล้วจะคอยตามอ่านนะคะ ว่าความอดทนจะทำให้เกิดรักแท้ได้ยังไง

ปล.ขำคำว่าห่อหมกค่า คิดได้ไง ห่อหมกปลาสวาย ที่มีไขมันเยอะๆ เห็นภาพทันทีอ่ะ


โดย: PANDIN วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:18:07:37 น.  

 
คร๊อกกกกก ฟี้ ๆๆๆZZZZZZZ
อิอิอิ เด๋วพรุ่งนี้โจมาอ่านนะครับ
วันนี้งานเหนื่อยอ่ะครับ

ปล. คิดถึงคับ ฮี่ ๆ


โดย: little-joe วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:18:47:23 น.  

 
น้อง joe หลับงัยลงเนี่ยะ.....

ตีพิมพ์เลยค่ะ มาดามคะ...อะฮั้นช่วยพับเข้าเล่มค่ะ....

มาดามคะ มีข่าวดีค่ะ เด็กห้องคูทิง ชื่อยัย "หมีกรอบ ณ บ้านจิมฯ" ได้ทุนไปเรียนซาเปนค่ะ...

VISARO หมี ผ่านแร๊วววว!!!!!!

เย๊....."เผาหลอก(แก้เคล็ดขัดยอก)" หมีได้ผล.....ตานี้ได้ "เผาส่งกันละ....."


โดย: Tinglish วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:21:06:42 น.  

 
เจ๊คะ มาเลยค่ะเดี๋ยวหนูไปถ่ายรูปให้ เสร็จแล้วจะใช้โฟโต้ชอปตัดต่อหน้านาตาลี เกโบว่า หรือใครที่เจ้อยากเป็นมาใส่ให้ค่ะ

แหมเจ๊ได้สามีแสนดี นอกจากหน้าตาดีแล้วยังทำกับข้าวเก่งอีก ทำเอาชะนียักษ์อิจฉาค่ะ


โดย: เดอะ กั้ง วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:23:41:05 น.  

 
เจ๊จ๋า รออ่านตอนสองอ่ะ
จะได้อ่านก่อนที่จินนี่จะไปบวชไหมเนี่ย
ไม่เป็นไรกลับมาแล้วค่อยอ่านก็ได้


โดย: ตะเกียงแก้ว วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:0:27:23 น.  

 


กรี๊ดดดดดดดดด
มาช้า ฮือๆ

เจ๊ขา เจ๊ทำหนูเป็นบ้าไปแล้วค่ะ
นั่งอ่านไปด้วยนั่งยิ้มไปด้วย
ไอ้พวกเด็กๆที่ออฟฟิศเนี่ยนั่งเหล่แล้ว

อ๊างง มาต่อตอนสองเร็วๆนะคะ
สัญญาจะเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซน
เรียบร้อยฟังเจ๊นะคะ นะๆ



โดย: jengly IP: 203.150.99.217 วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:12:35:18 น.  

 
โห มีศัพท์ใหม่ๆไม่เคยรู้เพียบเลย


โดย: zmen วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:13:20:49 น.  

 
รออ่านภาคต่อไปอยู่ค่ะ คุณกอฯขา


โดย: lonely sea (seenil ) วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:14:23:55 น.  

 
เอาดีวีดีมาดูก็ได้ค่ะเจ๊ ถ้าไม่สะดวกไปดูในโรง

ภูฏาน เต้ยก็อยากไปค่ะ แต่คิดว่า..คงอีกนานเลย เพราะค่าทัวร์ยังแพงอยู่มั่กๆ

ยิ่งตอนนี้บูมเพราะเจ้าชายฯ ด้วยแล้ว โอกาสอิชั้นคงยิ่งห่างไกลเข้าไปใหญ่


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:16:50:55 น.  

 
มาดามคะ

จัดทัศนศึกษา สเปน อังกฤษ
ผ่าน พูต๋าน ค่ะ

มี อิฮั้น หมี ชิด นา ไปทำทัวร์นำร่องค่ะ

เซนต์ อะนุมัด ตรงนี้ค่ะ
first flight out เลยนะคะ?


โดย: Tinglish วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:20:05:15 น.  

 
กะลังสนุกอยู่เลย


โดย: อยากเป็นไกด์ ใครช่วยที วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:23:43:25 น.  

 
หนูเป้ ภารกิจเยอะค่ะ เลยจำต้องดองบล็อก ทำแช่อิ่มสักระยะนะคะ

แต่พอมีเวลาที่จะอ่านตอนสองนะคะเจ๊


โดย: paemagic วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:0:06:52 น.  

 
ตกหลุมรักบล็อกนี้ซะแล้วค่ะ
แอบอ่านไปจนหมดเลย
นี่เขียนเล่นๆ หรือ มืออาชีพคะเนี่ย ต้องไปเอาหมอนมาด้วยเลยนะนี่


โดย: madkitty IP: 58.10.170.86 วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:2:08:43 น.  

 
หวานดีค่ะ ..คุณน่ารักมากตอนที่ขี้อาย..หุหุ..เห็นขาก่อน

น่ารักน่าอ่านน่าติดตาม ..อัพแล้วไปเรียกด้วยนะคะ..

รู้สึกเหมือนติดนิยายค่ะ


โดย: ป่ามืด IP: 124.120.47.150 วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:2:35:36 น.  

 
ขอบพระคุณสำหรับคำอวยพรนะค่า หมีจะตั้งใจเรียน แต่ถ้าได้ปั๋วสแปนิชคงไม่กลับ กร๊ากกก


โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:12:08:51 น.  

 
รออ่านภาคต่อไปอยู่ค่ะเจ๊กอฯ
มีเรื่องรบกวนอ่ะค่ะ เจ๊กอฯ ลงรูปผู้พันของเจ๊กอฯ แบบคาดตาสีดำให้ด้วยได้มั้ยค๊า....อยากเห็น เอิ๊กๆๆๆ


โดย: ถึงหนูจะไม่สวยแต่หนูก็จนนะคะ วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:18:31:28 น.  

 
เข้าคิวด้วยค่ะสำหรับภาคต่อไป .. เมื่อไหร่จะได้อ่านน๊อ

ขอบคุณพี่นังกอนะค่ะที่หลงชมรูปของนิดแล้วเกิดชอบ ...มันฟลุ๊คน่ะค่ะพี่ ตอนนี้ก็กำลังฝึกมืออยู่เรื่อยๆ อ่ะคะ อาจจะได้ลองถ่ายรูปแนวอื่นดูบ้างน่ะค่ะ จะได้ถ่ายได้หลากหลาย ไม่น่าเบื่อดีค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:21:16:30 น.  

 
รอลุ้นอ่านต่อนะค๊า มะไหร่มาต่ออ่ะคะ..ตื่นเต้นๆๆ...

อันนี้เอามาฝากค่า..ไม่รุ้ว่าได้ไปหรือยังนะคะ
พระราชประวัติเกี่ยวกับมกุฎราชกุมาร ผู้ทรงสิริโฉม แห่งภูฏาน ที่เสด็จฯมาร่วมพระราชพิธีในครั้งนี้

สำหรับผู้แทนกษัตริย์แห่งภูฏานที่มาเข้าร่วมพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติในครั้งนี้ คือ เจ้าชายจิกมี เคเซอร์ นัมเจล วังชุก มกุฎราชกุมาร พระราชสมภพเมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 1980 ปัจจุบันมี พระชนมายุ 26 พรรษา และที่สำคัญคำตอบที่สาวๆ หลายคนที่ตั้งตารอคือ “พระองค์ยังไม่ได้ทรงอภิเษกสมรส”

มกุฎราชกุมารพระองค์นี้ทรงเป็นพระราชโอรสของ สมเด็จพระราชาธิบดีจิกมี ซิงเย วังชุก ซึ่งเป็นกษัตริย์แห่งภูฏาน องค์ปัจจุบัน กับ สมเด็จพระราชินีอาชี เชอริง ยังดอน วังชุก พระมเหสีองค์ที่ 3 ซึ่งมกุฎราชกุมารพระองค์นี้มีพระอนุชา และ พระกนิษฐา อีก 2 พระองค์ รวมถึงพระกนิษฐาต่างพระมารดาอีก 4 พระองค์ และพระอนุชาต่างพระมารดาอีก 3 พระองค์

พระราชาธิบดีของภูฏาน ทรงประกาศเปลี่ยนแปลงการปกครองไปเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม 2005 จากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ไปสู่ระบอบประชาธิปไตย โดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขภายใต้รัฐธรรมนูญ และให้มีการเลือกตั้งเป็นครั้งแรกของประเทศในปี 2008
ทั้งนี้ พระองค์จะสละราชบัลลังก์ให้แก่ มกุฎราชกุมาร จิกมี เคเซอร์ นัมเจล วังชุก ในปี 2008 เช่นกัน ส่งผลให้มกุฎราชกุมารพระองค์นี้ จะทรงเป็นพระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญพระองค์แรกของราชอาณาจักรภูฏาน

มกุฎราชกุมารแห่งภูฏาน ทรงสำเร็จการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในภูฏาน หลังจากนั้นทรงศึกษาต่อที่คัชชิง อะคาเดมี และวิทยาลัยวีตัน ในแมสซาชูเซตส์ และสำเร็จการศึกษาในระดับอนุปริญญา ด้าน โครงการบริการต่างประเทศ ของวิทยาลัย แมกดาเลน แห่งมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด และทรงสำเร็จการศึกษาระดับมหาบัณทิตทางด้านปรัชญาการเมือง จากมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ดเช่นกัน

นอกจากนี้พระองค์ยังทรงสำเร็จการศึกษาหลักสูตรการป้องกันประเทศ จากวิทยาลัยป้องกันประเทศ กรุงนิวเดลี ประเทศอินเดีย และหลักสูตนวัตรกรรมการบริหารงานรัฐจาก เคเนดี สกูล ออฟ กอเวอร์แนนซ์ มหาวิทยาลัย ฮาร์วารด์ สหรัฐอเมริกา เมื่อปี 2005

สำหรับในเวลาว่างพระองค์ยังทรงโปรดการยิงธนู และ กีฬาประเภทเอ็กซ์ตรีม เป็นอย่างยิ่ง ซึ่งหลังจากที่พระองค์เสร็จสิ้นพระกรณียกิจ ในการร่วมพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติแล้ว พระองค์จะเสด็จฯ เป็นการส่วนพระองค์ไปยังภูเก็ต เพื่อทรงร่มพาราเซล (ร่มชูชีพใช้เรือลาก)

มกุฎราชกุมารแห่งภูฏาน เคยเสด็จเยือนไทยเป็นการส่วนพระองค์หลายครั้ง โดยในการเสด็จฯ เยือนราชอาณาจักรไทยระหว่างวันที่ 14-22 มีนาคม 2003 ได้ทอดพระเนตรโครงการหลวงที่จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อนำไปปรับปรุงและประยุกต์ใช้กับประเทศของพระองค์


โดย: FaRaWaYGiRL วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:22:18:19 น.  

 
หนังสือที่ราชินีภูฎาน เขียน
ไปเสริช์ที่เว็บคิโนะ เมืองไทย ไม่มีอ่ะค่ะ (เว็บอาจจะไม่อัพเดทก็ได้)
แต่หนังสือน่าสนใจดี ไว้ถ้าเข้าร้านหนังสือเมื่อไร จะมองหา ๆ ดูค่ะ
แล้วจะมาแจ้งข่าวนะคะ

เว็บของคิโนคุนิยะ
http:bookweb.kinokuniya.co.jp/indexohb.cgi?AREA=07


โดย: grappa วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:10:43:04 น.  

 
แวะมาคิดถึงเจ๊วันหยุดนะค้าบบบ


โดย: little-joe มะได้ล๊อกอิน IP: 203.151.46.131 วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:12:17:39 น.  

 

สายัณห์สวัสดิ์ค่ะเจ๊ ^^


โดย: jengly วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:18:55:39 น.  

 




สวัสดีตอน สามทุ่ม ของ กรุงเทพ นะจ้า


การไม่พูดไม่ใช่จะไม่..ห่วงใย
การไม่ทักไม่ใช่ไม่..ห่วงหา
การไม่มองไม่ใช่จะ..หมางเมิน
การมาหานี่แหละคือ..ความคิดถึงมีให้เธอ


** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า **



ขอขอบคุณมากนะจ้าที่แวะมาเล่นด้วยพร้อมทั้งยังอวยพรวันเกิดให้กับจอมแก่น



โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:21:24:49 น.  

 
เขียนหนุกมากเลยค่ะ
ตอนสองอัพเมื่อไหร่ไปเรียกมาอ่านด้วยนะค๊า


โดย: เก็ตก้านกล้วย (คุณย่า ) วันที่: 19 มิถุนายน 2549 เวลา:6:12:32 น.  

 
คุณนายขา...คุณน๊ายยยย..... ท่าทางยังเมาไวน์ไม่ตื่นซิเนี่ยะ เห็นมาแปะไว้ที่บล๊อกว่า ผู้พันไม่อยู่บ้าน เลยเปิดไวน์เดี่ยวคนเดียว ป่านนี้จะฟื้นรึยังน๊าาา... รีบมาต่อตอนสองด่วนจ้าาาา


โดย: P.Ta วันที่: 19 มิถุนายน 2549 เวลา:8:37:32 น.  

 
แวะมาคิดถึงเจ๊นะค้าบบบ

จุ๊บบบส์ ๆๆๆ อิอิ


โดย: little-joe วันที่: 19 มิถุนายน 2549 เวลา:13:09:49 น.  

 
แวะมาหวัดดีค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ค้างคาวนะคะ


โดย: Batgirl 2001 วันที่: 19 มิถุนายน 2549 เวลา:23:36:19 น.  

 
Glitter Graphics, MySpace Graphics, MySpace Codes, MySpace layouts, Doll Codes from //www.dressupmyspace.com
เล่นโยคะเหมือนกันเรย คุงย่าเพิ่งเริ่มเรียนอ่ะค่ะ ตอนเย็น ๆ ก็ปั่นจักรยานนั่งปั่น แต่สวาปามแหลกราญ นน.ไม่ขึ้นก็บุญแระ
เมื่อไหร่คูใหญ่ รร.คูทิง จาจัดทัศนศึกษาไปภูฐานค๊า


โดย: คุณย่า วันที่: 20 มิถุนายน 2549 เวลา:6:06:22 น.  

 
งบปิ้งไม่ค่อย high หมีชอบห่อหมกมากกว่า


โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด วันที่: 20 มิถุนายน 2549 เวลา:10:30:13 น.  

 


แวะมาคิดถึงเจ๊ค่ะ



โดย: jengly วันที่: 20 มิถุนายน 2549 เวลา:11:35:05 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นางกอแบกเป้
Location :
พระนครศรีอยุธยา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ไม่มีไรค่ะ

ชีวิตอิฉันคือการเดินทางค่ะ เดินทางมันหมดทุกสัดส่วนตั้งแต่สมอง หัวใจ และ ปลายเท้า ได้พบได้เห็นอะไรมากมายเท่าฝุ่นธุลีของสุริยจักรวาล ทั้งมีสาระและไม่มีสาระ แล้วแต่เราจะเลือกอย่างไหน ขอให้ผุ้อ่านเรื่อง(ไร้)สาระของอิฉันมีความสุขนะคะ อาเมน
http://www.hanahouse.net/sozai/bg/bg8/tuyu25.gif
Friends' blogs
[Add นางกอแบกเป้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.