Bloggang.com : นางกอแบกเป้ : ความผัว...ความเมีย

ความผัว...ความเมีย

เพิ่งได้รับโทรศัพท์ จากเพื่อนผู้ห่างเหิน หลังจากที่ไม่ได้คุยกันเสียนาน....ก็เจรจาต้าอ้วย สารทุกข์สุขดิบล้ำเลยไปถึงเรื่องน้องชายของเจ้าหล่อน ที่จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่า หน้าตาละม้ายๆว่าจะหล่อ

เจ้าหล่อนถอนหายใจเฮือกยาวใหญ่ จากไซบีเรีย ถึง เจ้าพระยาแหละมั้งงงง บอกว่า.......

" เนี่ย ชั้นเพิ่งพามันขึ้นโรงพักมาเนี่ย"

เอ ไปโดนข้อหาอะไรล่ะ ใจคิดแต่ปากดันไวกว่า ดันถามออกไป

มันด่าสวนกลับมาเป็นชุด หาว่า อิฉันปากร้ายใจอกุศลเหมือนเดิมไม่เลิกรา เป็นสันดอนที่แม้แต่เรือขุดแร่ก็ส่ายหัว ก่อนจะสาธยายให้ฟัง ถึงเรื่องไปพาน้องชายขึ้นโรงพัก ว่า ชะนีที่พ่อแม่ อุตส่าห์ไปขอ เสียค่าสินสอดไปบานตะเกียง ไม่ยอมให้นอนด้วย และตอนนี้ก็หอบข้าวของหนีไปซะแล้ว....

เพราะอะไร รู้ไหมคะ....

คือ น้องชายแม่เพื่อนชะนีคนนี้ เคยหล่อมาก สมองดีมาก ชนิดที่เพื่อนเจ้าหล่อนทั้งสาวแท้ สาวเทียม สาวแอ๊ป สมัครเป็นน้องสะใภ้ ไต่ตอมกันเหมือนแมงหวี่ แมงวัน (ยกเว้นอิฉันค่ะ ที่มีรักปักทรวง กับหนุ่มจิตรกรรม มาดเซอร์ ผมยาวสลวยที่อิฉันชอบสางเหมือนเล่นตุ๊กตาบาร์บี้ แต่...แอบเหล่ๆอยู่เหมือนกัน)

เพราะความคะนอง...ชอบซิ่ง พ่อห่อหมกน้อยของเพื่อนๆ เลยไปรถคว่ำ เห็นว่า แฟนสาวฮีตายคาที่ แต่ตัวฮีนั้น แค่บาดเจ็บสาหัส ฟื้นขึ้นมาอีกที เลยป้ำๆเป๋อ น่ะค่ะ .

เฮ้อ...อนาถใจ เสียดายความหล่อ....ความเก่ง....

ตาอิฉันยังจดจ้องอยู่กับงานเอกสาร หูก็ฟังเจ้าหล่อนพล่ามทางมือถือผ่านสมอลล์ถอกต่อไปเรื่อยๆ เสริม อื้อ เสริม อ้า ให้ถูกจังหวะจะโคน ตามประสากระโถนปากแตรชั้นดี นี่ถ้าคิดค่าฟังตามประสาเพื่อนที่ดีคงรวยเละ ตั้งฮาเร็มห่อหมกได้แล้ว

เพียงแต่เรื่องมันไม่จบแค่นี้น่ะค่ะ...เพราะความที่ฮีเป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน แล้วลูกคนจีนน่ะ เอ่ยแค่นี้ เพื่อนๆคงเข้าใจดี โดยไม่ต้องอธิบายขยายความให้เยิ่นเย้อ นะคะ ว่าให้ลูกชายตัวเองเอ๋อยังไงก็ต้องพยายามมีทายาทสืบสายสกุลให้ได้ มิฉนั้น เตี่ยจะบาปหนา มิอาจกล้าไปสู้หน้าบรรพบุรุษในปรโลกได้

ดังนั้น แม่เพื่อนสาวอิฉันจึงต้องรับหน้าเสื่อ จัดการงานสมรสครั้งนี้ ทั้งๆที่ หล่อนก็มะค่อยรู้เรื่องอะไรกับเค้าหรอก แม่เล่นดำรงค์ตนเป็น "บุษบงไม่ลงจากคาน" อย่างเหนียวแน่น( ขอยืมชื่อ นวนิยายเรื่องนี้มาใช้หน่อยเถอะ ไม่รู้ใครแต่ง ไม่เคยอ่าน แต่ก็ชอบชื่อนะ เก๋ดี)

ดังนั้น..แม่ชะนีน้อยนางที่ว่า จึงถูกสู่ขอมา แต่ ที่อิฉันคิดนะคะ ว่าคงจะเหมือนการซื้อขายแลกเปลี่ยนกันมากกว่ามั้งคะ ด้วยว่า ทางบ้านแม่เพื่อนอิฉันนี่ ร่ำรวยเอาการ โด่งดังเอาเรื่อง ส่วนทางบ้านแม่ชะนีน้อยนั่นก็กำลังเข้าตาจน กรอบเกรียบเอาการ เพราะพิษรากหญ้าที่เริ่มเน่า ( เรื่องรากหญ้าเน่า นี่ มีคนรวยอยู่คนเดียวจริงๆ)

ตั้งแต่เข้าหอ มาหลายเพลา ณ บัดนั้น ถึงบัดนี้ ก็เป็นเวลากว่า แปดเดือน ไม่ยอมให้น้องชายเพื่อนอิฉันเข้าไปนอนร่วมเตียงด้วยเลยค่ะ

กำลังคันปากยิบๆ จะถามหล่อนไปว่า แล้วแกเสือกกระโหลกไปรู้เรื่องของเค้าได้ยังไง หรือ ไปคอยเคาะระ ฆังเป๊ง เอ้า หมดยกที่หนึ่ง อยู่ข้างเตียง.....

เหมือนหล่อนมีกระแสจิต หล่อนสาธยายต่อไปว่า ที่รู้เพราะน้องชายเล่าให้เตี่ยฟัง เตี่ยเลยมาถลกหนังหัวเจ้าหล่อน ในฐานะ เป็นแม่หัวเรือใหญ่ จัดหาสะใภ้คนนี้มา หล่อนคิดมากจนความงามร่วงโรย ลงทุนติดสินบนก็แล้ว อะไร ก็แล้ว ไม่ได้ผล.......

แล้วจู่ๆ วันดี คืนร้าย แม่น้องสะใภ้ก็ทำตัวเป็น อสสาร หายวับไปกลางอากาศ (ไม่ใช้ สสารนะคะ เพราะตามกฏ วิทยาศาสตร์ สสารย่อมไม่สูญสลายไปจากโลก) และนี่คือ สาเหตุหลักที่เจ้าหล่อนโทรมาหาอิฉันค่ะ คือ ขอคำแนะนำเรื่องทนายมือเจ๋งๆ ให้ช่วยดำเนินการฟ้องหย่า และ เรียกค่าเสียหายจากครอบครัวฝ่ายหญิง

รีบไปส่องกระจก ไทยอาซาฮี อันเที่ยงตรง พลางลูบอกอย่างโล่งใจ ว่าหน้าตัวเองมิได้ละม้าย สมุดหน้าเหลือง หรือ Google เพียงปลายนิ้วค้นหาแต่อย่าใด

เอ้า...เมื่อคลิ้กมาก็ให้เบอร์ ทนายที่รู้จักไปสองสามคน แต่ไม่ก่อนที่จะบอก หล่อนว่า คิดดูให้ดีก่อนนะ ก่อนที่จะดำเนินการ เพราะถ้ามีข่าวออกไปใหญ่โต มันจะเสียชื่อนา....

ความจริงเรื่องความผัว ความเมียเนี่ย อยากล้างมือในอ่างทองชุบไมครอนเลยค่ะ (ทองคำมันแพงไป กลัวจะโดนเหมือน สมัยที่เรียนอยู่บ้านนอก นานมาแล้ว.....

ตอนนั้น..อิฉันโดนเนรเทศจากเมืองไทย ไปอยู่เมืองไกลสุดกู่ทางตะวันตกของปารีส ( ห่างกันตั้ง 400 กว่ากิโลแน่ะ นั่ง TGV ตั้งสองชั่วโมงกว่า )

ทั้งสำนักเรียน มีอิฉันคนเดียวที่มาจากไทยแลนด์ แดนสยาม แต่ก็ได้ข่าวมาว่า มีคนไทยอาศัยอยู่ที่เมืองนี้บ้างเหมือนกัน

เพราะรอยหยักของสมองมีน้อย อิฉันเลยจำใจต้องเรียนหนัก ขมักเขม้น น้ำตาร่วง น้ำตาเล็ดไปหลายตุ่ม ไม่มีเวลาไปควานหา ทำความรู้จักกับใคร วันหยุด หากเงินทองเหลือเฟือ ก็ขึ้นมาแอ่วปารีสบ ้าง กินก๋วยเตี๋ยวเป็ดร้านตาอ้วนให้หายคิดถึงบ้าน

จนวันดีศรีวัน ไปซื้อเครื่องดองของแห้งที่ร้านชำ แถว Bouffay เจ้าของร้านเป็นเขมร พูดไทยได้ แกแนะนำให้รู้จัก ฝรั่งหนุ่มใหญ่ วัยปลาย รูปไม่หล่อ นายหนึ่ง ที่เพิ่งพาเมียไทยจากแหล่งอโคจร หัวเมืองชายทะเลแห่งหนึ่งมาอยู่ด้วย ( แกเล่าเองนะคะ อิฉันมิได้ซักถามแต่อย่างใด)

ท่าทางแกดีใจมากที่ได้รู้จักกับอิฉัน ถึงขนาดชักชวนไปดื่มกาแฟ เปล่าเลยค่ะ อย่าคิดลึก ว่าแกจะชวน อิฉันไปเล่น menage a trois แต่การที่เงินกระเด็นออกจากกระเป๋าเป็นค่ากาแฟนี้ แกมีจุดประสงค์ที่จะ ขอร้องให้อิฉันช่วย เรื่องเรียนของภรรยาสุดที่รักของแกน่ะค่ะ

แกว่าเอาแค่ ให้พูดคุยสื่อสารกันรู้เรื่อง ทั้งกับตัวแก และ ผู้อื่น ในประเทศนี้

ตอนนั้น...ด้วยความอ่อนต่อโลก และ ความอยากเป็นวีรสตรี อย่าง ฟลอเรนซ์ ไนติงเกล เลยให้คำแนะนำเกี่ยวกับสถานที่เรียนภาษา ซึ่งประจวบกับสถาบันที่อิฉันเรียน เปิดคอร์สสอนภาษานักเรียนต่างชาติในระดับเริ่มต้นพอดีเลยจัดการนัดวันพาทั้งตัวแกและเมียแกไปดำเนินการ

เมียแกคนนี้ยังเด็กมากเลยค่ะ เรียกว่าอ่อนกว่าตาผัวเป็นหลายรอบ แต่ก็รุ่นราวคราวเดียวกับอิฉัน ตอนที่เจอกันครั้งแรก แบบว่าหนักใจเลยค่ะ ทั้งกริยา มารยาท คำพูดคำจา ไม่ไหวเลย แต่อิฉันก็เห็นว่า ของแบบนี้มันขัดเกลากันได้ อีกอย่างคนเราเลือกเกิดไม่ได้ การที่เค้ามาจากแวดวงแบบนี้นั้น ไม่ใช่ความผิดของเค้าเลย

เพราะคิดแบบนี้ จึงให้เบอร์ที่บ้านเอาไว้ บอกว่า มีปัญหาอะไร โทรคุยกันได้

หลังจากนั้น...ชีก็โทรมาทุกวันค่ะ คุยโน่นคุยนี่จิปาถะ ล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสนเรื่อง ล้วนแล้วแต่เรื่องผู้ชายที่เธอเจอในโรงเรียน แต่ที่อิฉันขัดหู คือ เธอเรียกสามีว่า "ไอ้แก่" ทุกคำ

จำเนียรกาลผ่านไปหลายเดือน...เช้าตรู่วันเสาร์ ( จำได้แม่นมาก) สามีของแม่ชะนีมากดกริ่ง ปิ๊งป่อง เรียกที่บ้าน ถามถึงภรรยาแก อิฉันก็กำลังงัวเงียเพิ่งตื่นนอน มึนตึ้บเลย เอ ชั้นนัดเมียแกเอาไว้เหรอ เปล่านี่ ไม่ได้เจอกันมาเป็นชาติแล้ว.....

เท่านั้นแหละ แกชี้หน้าด่า หาว่าอิฉันโกหก ในเมื่อแกจ่ายเงินผ่านเมียแกทุกเดือน มาเรียนภาษาฝรั่งเศสกับอิฉันทุกวันเสาร์ ต๊าย... ตาย...โดนแอบอ้างค่ะ เงินซักซองตีมส์เดียวของแก อิฉันไม่เคยได้เห็นเลยค่ะ....อย่าได้มาหมิ่นประมาทอิฉันเชียว ไม่งั้นจะแจ้งความ

จนแม่รูมเมตสุดสวาท ( แม่นางสิบสามนั่นแหละค่ะ) เยี่ยมหน้าออกมาจากห้องหล่อน ความที่เกิดกลางดงสะระแหน่ เลยสาระแนรู้ บอกตาผัวด้วยน้ำเสียงหวังดีสุดๆว่า เคยเห็นเมียแก ควงกับไอ้หนุ่มเลบานีส แถวๆจัตุรัส Du Commerce (ใครว่าฝรั่งไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน อิฉันขอค้าน ผู้หญิงชาติเศสๆนี่แหละค่ะ ช่างนินทาเป็นที่หนึ่ง รวมทั้งแม่เพื่อนอิฉันที่มีสายเลือดของชาตินี้อยู่ครึ่งหนึ่งด้วย ไม่งั้นจะมีคำว่า montrer le nez dans les affaires des autres หรือคะ)

โอ๊ย..แกทำหน้าเหมือนแผ่นดินถล่ม พูดสไตล์ว่า คนไทยเลี้ยงไม่เชื่อง คราวนี้อิฉันเลือดขึ้นหน้าไล่เปิดไปเลยค่ะ ไม่ได้พึ่งพายืมจมูกมันหายใจนี่คะ เงินทองที่เรียนก็เงินทุน และ เงินจากทางบ้านอิฉันทั้งนั้น

จนกระทั่งตกดึก...แม่สาวนั่น โทรมาด่าอิฉันค่ะ หาว่า คนไทยด้วยกันไม่ช่วยเหลือกัน เนี่ย ตาแก่ของหล่อนจะเนรเทศหล่อน เพราะว่า อิฉันปากสว่าง...แหม...

อิฉันโต้กลับว่า "นี่เธอ ชั้นจะบอกให้นะ เรื่องอัปรีย์พวกนี้ ชั้นไม่เคยยุ่งเกี่ยว ที่ผัวหล่อนรู้ และ เนรเทศหล่อนน่ะ เพราะความโง่บวกกับสันดานหล่อนเองนั่นแล ชั้นไม่เอาเรื่องที่หล่อนเอาชื่อชั้นไปแอบอ้างก็บุญโขแล้ว จะบอกให้เอาบุญนะยะ การที่หล่อนทำแบบนี้น่ะ คดีอาญานะ ติดคุกหลายปีทีเดียว ถ้าชั้นแจ้งความ อ้อ แล้วต่อไป ถ้าจะทำชั่วละก็ กรุณาปลดหน้า ปลดป้ายความเป็นไทยออกซะด้วย ชั้นอายแทน"

เหตุการณ์จบลงแค่นี้แหละค่ะ อิฉันไม่ได้สนใจที่จะรับรู้เรื่องบ้าบอพวกนี้ต่อ เอาเวลาไปทุ่มกับเรื่องเรียน ยังเป็นประโยชน์แก่ตัวอิฉันมากกว่า แต่ที่แน่ๆ คือ อิฉันไม่เคยได้เห็นหน้าเจ้าหล่อนในสถาบันที่เรียนอีกเลย รวมทั้งตาผัวนั่น ก็หายสาบสูญไปจากวงจรชีวิตแสนสั้นของผีเสื้อปีกสวยอย่างอิฉันที่เมืองนั้นตลอดไป...

เรื่องก็แจ๋วหลบ....จบแหล๋ว...ในตอนนั้น

ปล.เรื่องนี้ ถ้ามองในมุมของอิฉัน ณ ช่วงเวลานั้น อิฉันเห็นว่า แม่ผู้หญิงคนนี้ แต่งงานเพื่อเงิน เพื่อความหวังถึงชีวิตที่ดีกว่า แต่ยังอดที่จะก้าวลงกองอาจมที่ตัวเองจากมาไม่ได้น่ะค่ะ แต่ตอนนี้ เมื่ออิฉันผ่านโลกมาระยะหนึ่ง หรือ เรียกง่ายๆว่า สูงวัยขึ้นอีกนิด กลับเกิดความรู้สึกเหมือนกับว่า อิฉันเข้าใจความรู้สึกของแม่สาวคนนั้นนะคะ ว่า ในเมื่อชีเองก็แต่งงานเพราะเงิน เพราะชีวิตที่ดีกว่า ความผูกพันจึงไม่บังเกิด แล้วอีกอย่าง ชีอยู่ในฐานะที่ต้องพึ่งพาเขา สภาวะที่ชีอยู่ มันจึงกระอักกระอ่วน ไร้ตัวตน เมื่อเจอกับอีกคน ที่ทำให้รู้สึกว่า สบายใจขึ้น ชีเลยโบยบินไปกับมัน แต่ดันระเริงจนโดนจับได้นี่ซิคะ...น่าตีจริงๆ
********************************************************************************
เฮ้อ...ปล่อยเป็นกรรมของเวไนยสัตว์ไปก็แล้วกัน
.......คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำดีหรือชั่วได้.......

พจนานุเกยวันละคำ
สาวแอ๊บ แปลว่า เกย์ที่เก๊กแมน ว่า ข้าเนี่ย แม๊น แมน แมน มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

Create Date : 29 พฤษภาคม 2549

Last Update : 29 พฤษภาคม 2549 5:12:17 น.

38 comments

Counter : 393 Pageviews.

เฮ้อ (ถอนหายใจมั่ง )
ความผัว ความเมีย นี่มันวุ่นวายจริงๆ

โดย: grappa

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:26:41 น.

มาดามคะ
หนุกมาก หนุกจิงๆ
มาดามคะจัดให้พวกเราไปสักครั้งแล้วมาดามไปด้วยสิคะ
เด่ะๆ อยากให้มาดามไปด้วย ไม่เคยมีเวลาให้เราเลย เอาผู้พันไปให้พวกเราแทะเล่นในรถด้วยนะคะ

หนังสือด้วยความยินดีเลยค่ะ
จะให้จัดส่งที่ไหน มาดามบอกชิดที่หลังไมค์หรือโทรอะฮั้นที่ 059-500-007 นะคะ วันนี้เปิดเครื่องถึง1300 สอนค่ะ

เช้านี้ลากิจไปพบคุณ จแมแก่นนะคะ เทอมาเมืองไทย ถึงเช้านี้ค่ะ จะไปเจอเทอตอนช่วงรอเครื่องไปอุดรนะค่ะ

เมื่อวานเด่ะๆ บ่นอุบเลยว่ามาดามไม่เคยพาไปเที่ยวไหนเลย

มานน๊อยจาย น้อยจายยยยย

คิดถึงจิงๆเลยค่ะ เวลาอยู่ด้วยกัน แล้วมันรู้สึกว่า ไม่ครบอ่ะ

โดย: Tinglish

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:52:48 น.

มาบอกทันไหมเนี่ยะ (ออกจากบ้านยัง )
ไปศูนย์หนังสือจุฬา ฯ
แวะดูหนังดีที่ลิโด้ ด้วยสิคะ
เรื่อง Paradise Now นานๆ จะมีหนังจากปาเลสไตน์เข้ามาฉาย
ดูแล้วจะเข้าใจว่า ทำไมปาเลสไตน์ ถึงทะเลาะกันไม่จบไม่สิ้น

โดย: grappa

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:7:05:00 น.

อ้าว พิมพ์ตก
ปาเลสไตน์และอิสราเอล ถึงทะเลาะกันไม่จบไม่สิ้น
หนังไม่ได้แสดงความโหดร้ายของสงครามนะคะ แต่แสดงให้เห็นถึงความเป็นมนุษย์ ของ ผู้ใช้ "ระเบิดพลีชีพ"

โดย: grappa

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:7:07:43 น.

รีบไปบินค่ะ
ไว้กลับมาแล้วจะรีบมาอ่านนะคะ

โดย: Arabianangel

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:13:40 น.

โดย: ดำรงเฮฮา

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:24:58 น.

เห็นด้วยค่ะเจ๊ หนุ่มเลี่ยนเดินมาสิบหล่อซะเก้าครึ่งจริงๆ

ปอมเปอีได้ไปค่ะ แต่ส่วนของสำนักนางโลมกำลังปิดซ่อมอยู่ เลยเซ็งจิต ไปเพื่อไปดูตรงนี้นะนี่

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:34:46 น.

อ่านแล้ว ผงกหัวตาม หงึกๆๆๆ เจงของเจ๊กอ เรื่อง ผัวเมีย เนี่ย ชาวบ้านกลุ้มใจ ตอนมันตีกัน มันก็มานั่งน้าเร็ดน้ำตาราด เล่าไปคร่ำครวญไป พอมันดีกัน มันก็หายไป พอทะเลาะกันอีก ก็มาบ่นก๊ะกรูอี๊กแหล่ว เว้อออออ เบื่อจิงวุ้ย เฮ้ออ

แต่งงานเพราะเงิน เงินหมด เมียก็เผ่น น่าฉงฉาน แต่ไม่รู้จะช่วยยังไง ก็เค้าเลือกของเค้าเองนี่เนาะ

โดย: แองจี(ขี้เกียจล็อกอิน) (angy_11

) วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:46:02 น.

เพิ่งเข้ามาหาครูใหญ่ ...

เรื่องของผัวเมียนี่ไม่เข้าใครออกใคร
ตอนทะเลาะกัน ก็ใช้เราเป็นโถส้วม ถังขยะ ฯลฯ
พอเราแสดงความคิดเห็น มันกลับบอกว่า อย่าด่าแฟนมัน
เอาเข้าไป แล้วมาบ่นให้ตรูฟังทำไม ไม่เข้าใจ

โดย: BBwindy

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:05:08 น.

ถ้าเป็นเจ๊กอก็อายแทนความเป็นไทยเช่นกันเลยค่ะแบบนี้.....เรื่องคนแต่งงานเพราะเงินเนี๊ยะ นานาจิตตังนะคะ คนเราก็คิดต่างกัน ว่าไปชีคงมีเหตุผลเดียวก็คำว่า"เงิน"นะคะ

โดย: แม่น้องธัย

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:26:02 น.

สนุกดี เข้ามาอ่านค่ะ

โดย: Chapter 1-17 IP: 61.47.126.8 วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:51:53 น.

เอ่อ แหล่งอโคจร หัวเมืองชายทะเล
นี่มันคุ๊น คุ้นค่ะ ^^"
แต่ไม่อยากจะบอกว่าบรรดาสาวๆที่เป็นแบบนี้ มีหลายคนค่ะ
เจอมาเยอะแล้ว เมื่อคืนมีคุยกันคนหนึ่ง ประมาณว่าชีมีหนุ่มในสต็อกสามสี่คน
ทั้งๆ ที่แฟนกำลังจะมาแต่งงานในเดือนกค.นี้แล้วเทียว
เธอให้เหตุผลว่า ให้เงินเธอน้อย แก่แล้วน่าเบื่อ สู้ให้เธอทำงานเหมือนเดิม เธอยังมีแขกเก่าๆ มาหา
ฟังแล้ว เฮ้อ และเฮ้อ ความผัวความเมียเขาจริงๆ เนอะ

โดย: jengly IP: 203.151.141.194 วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:05:43 น.

ยุ่งเรื่องปั๋วๆ เมียๆ แล้วปวดหัว.... นั่งกินห่อหมกคนเดียวดีกว่าเจ๊ อิอิ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:16:27 น.

สวัสดีค่ะเจ้ขา
ยังคิดถึงเหมือนเดิมนะคะ

เรื่องผัวเมียละเหี่ยใจค่ะ เเย่เนอะคนเราบางทีก็แก้ยากนะคะ

ขอบคุณเจ้ที่แวะไปเที่ยวที่บล๊อกเสมอนะคะ

โดย: หยิ๋งแป๋ม

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:17:04 น.

โดย: prncess

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:24:16 น.

พี่นังกอ... แบบนี้ก็เจอมั่งเหมือนกันค่ะ เรื่องราวระหว่างปั๋วๆ เมียๆ แบบนี้นะไปยุ่งเมื่อไหร่ก็เป็นได้เรื่องอ่ะค่ะ มาเจอกรณีคนไทยด้วยกันก็เซ็งจิตอย่างแรงเพราะติดคำว่าคนไทยนี่ล่ะเลยช่วย พอช่วยแล้วเป็นไงล่ะ เฮ้อ แย่น๊อ ...

โดย: JewNid

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:51:55 น.

คุณกอขา นอกจากเราสองคนจะสวยเริ่ดเชิดใส่เหมือนกันแล้ว เรายังมีเวรมาผจญเหมือนกันเลย ตาก็พึ่งจะเจอเรื่องคล้ายๆกันจนต้องเอาไประบายในแม่บ้านต่างแดนไปหยกๆ ...

เฮ้อ...คนเรานี่ จะชั่วได้โดยไม่ต้องปรึกษาใครเลยค่ะ....

โดย: Tante Ta

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:20:07 น.

โดย: BIG MANGO IP: 210.86.147.28 วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:32:16 น.

เฮ้อ... โชคดีที่ไม่ค่อยได้สุงสิงกับคนไทยเท่าไหร่เวลาอยู่ต่างแดน เลยไม่ค่อยได้เจอเรื่องผัวๆ เมียๆ ของใคร

ลึกๆ แล้ว มิวสงสารพวกผู้หญิงจากชายหาดทางตะวันออก เกาะใหญ่ทางตะวันตก และซอยเล็กๆ บนถนนสีลมนะคะ

พอหาคนอุปการะได้แล้ว เรื่องไม่ได้จบแค่ แล้วเขาก็พาเธอเหินฟ้าไปอยู่ต่างประเทศ ชีวิตของเธอดีขึ้นจากเดิมนับแต่นั้นมา

เฮ้อ!

โดย: Mutation

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:35:59 น.

เรื่องผัวๆ เมียๆ ยุ่งด้วยแล้วเหนื่อย ฟังเฉยๆ แล้วคิดค่าบริการในการรับฟังดีกว่า 5555

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:05:16 น.

เรื่องปั๋วเมียละเหี่ยจาย จริงๆ เนอะ ...... แต่อ่านแล้วก้ออดขำคุณนางกอฯ ไม่ได้เนอะ เล่าเรื่องได้ตลกดี ทั้งที่ถ้าอยู่ในเหตุการณ์ตอนนั้น คงขำไม่ออกแน่เลย

โดย: หนูชล

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:49:12 น.

อ่านแล้วฟังแล้วก็เหนื่อย นู๋เลยไม่ยอมมีปั๋วสักที

โดย: เดอะ กั้ง

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:24:41 น.

แหะ...ๆ ขอรีบโพสต์ก่อน...แบบว่านาน ๆ ได้เป็นคนต้น ๆ ซักที...เดี๋ยวค่อยกลับขึ้นไปอ่านค่า....

โดย: wotz-bhind-d-curtains (ไม่ได้ล็อกอิน) IP: 195.229.242.55 วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:46:17 น.

ผัวเมียละเหี่ยใจ...

โดย: wotz-bhind-d-curtains (ไม่ได้ล็อกอิน) IP: 195.229.242.55 วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:10:31 น.

โอ้...อ่านด้วยความเมามันส์ตามเคย ตุ้งว่านี่ถ้าไม่ใช้เจ๊กอเล่า คงไม่ได้อารมณ์ขนาดนี้นะเนี่ย...

ว่าแต่พอถ้าเจออย่างนั้นก็คงหน้าชาไปวูบเหมือนกันนะคะ อย่างว่าเค้าบอกว่าปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งข้อง พอมีคนไทยเลวขึ้นมาหนึ่ง มันก็จะมั่วให้เลยหมด...เฮ้อ...

โดย: กวางตุ้งหวาน

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:21:09 น.

เรื่องนี้ ขอผ่านนะค๊าบ

โดย: thienkam

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:26:26 น.

มาดามมมม น่าฉงฉานน้องเอ๋อจัง....มาดามไม่ไปปลอบเค้าหน่อยเหยอ

ปล. มาดามอย่าฟ้องคูเลยน้า...เค้ากัววยัยคูกะทิง

โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:25:06 น.

ไม่ชอบยุ่งเรื่องผัวเมียชาวบ้านเขาเหมือนกันเจ้าค่ะ .... แต่แม๋ เม้าท์ได้มันส์ดีจังนะคะ

ปล. ดีใจจัง ที่เดี๊ยนสว่างโร่!!

โดย: ป. ป้า เร้าทุกกระบวนท่า (-=.Gay-E-Cha.=-

) วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:20:33:48 น.

เฮ้อ..หนูละเหนื่อยแทนเจ๊จริงๆ เลยค่ะ
บางที..เรื่องก็มาหาเราโดยไม่ได้นัดหมายเลยเนาะ

เท่าที่อ่านเรื่องของเจ๊..หนูว่า..ใครๆ เค้าคิดว่า "เจ๊กอ คือ .. ที่พึ่งที่ระลึกของข้าพเจ้า" แหงๆ เลยค่ะ

เอาใจช่วยเจ๊ค่ะ สู้สู้

โดย: paemagic

วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:34:06 น.

สวัสดีค่ะ เมื่อก่อนก็ชอบยุ่งเรื่องของผัวๆเมียๆเขาอยู่ค่ะ ตอนเขาทะเลาะกันก็ขอร้องให้เราช่วย เราก็ช่วยสุดฤทธิ์สุดเดช แต่สักพักเขาก็ดีกันค่ะ และทั้งสองคนก็ทำแบบว่าเราไม่มีตัวตน ไม่เกี่ยวอะไรแบบนี้ค่ะ แบบว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเขาก็หวานจ๋อยกัน

ฝันดีนะคะ

โดย: ป่ามืด

วันที่: 30 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:10:31 น.

Old Mac is difficult to s use to I'd better say miss you naka. I'm not beautiful at all because the weather here is so dry and cold that make me so lazy to get out of the blanket