|
Million Reasons บทที่ ๕ (Yuri)
๕ มินตราไม่มีสมาธิที่จะทำงานนักหลังมีปากเสียงกับคันธรส พอเคลียร์งานเสร็จในช่วงบ่ายก็บอกกับน้อยว่าจะออกไปข้างนอก เพื่อสงบสติอารมณ์ที่ป่วนปั่นให้กลับสู่สภาพปกติ ถ้ามีอะไรก็โทรหามินนะคะ ค่ะ เลขาฯสาวมองตามสาวเพรียวที่ก้าวออกไป พอจะเดาได้ว่าเรื่องอะไรที่ทำให้อีกคนหนักใจ ไม่คิดจะซักไซ้ไต่ถามบางเรื่องก็ไม่ควรเข้าไปก้าวก่ายมาก โดยเฉพาะเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย ลึกๆ แล้ว เธออดที่จะรู้สึกโล่งอกไม่ต่างจากหลายคนในบริษัทที่สาวร่างสูงปฏิเสธคันธรส ด้วยเกรงว่า ลูกสาวอดีตรัฐมนตรีคนนั้นจะมาเป็นแฟนเจ้านายซึ่งหมายถึงว่าเธอจะเข้ามาชี้นิ้วบงการทุกชีวิตในบริษัท MinTra เยี่ยงทาสในเรือนเบี้ยด้วยนิสัยร้ายกาจขนาดนั้น คาดว่าคงทำให้ทุกคนในบริษัทปั่นป่วนไม่น้อย หมดกรรมกับคุณคันเสียทีสาธุ ขอให้คุณมินเจอแฟนดีๆ สักคนแบบดีเพียบพร้อมด้วยเถอะ...ลูกจะได้พลอยโชคดีไปด้วย น้อยพนมมืออธิษฐานตามความเชื่อส่วนตัว มินตราคิดไม่ออกว่าจะไปไหนดีสุดท้ายขึ้นรถไฟฟ้า แล้วเข้าไปยังศูนย์การค้า ซึ่งใช้เป็นที่เดินเล่นแก้กลุ้มเป็นประจำโดยไม่รู้ตัวไปหยุดอยู่ที่หน้าร้าน ชามา เสียแล้ว ...ใจลอยถึงมาแบบไม่ได้ตั้งใจ ฉันจะมาทำอะไรที่นี่ พี่มินคะเสียงหวานๆ เอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้า ร่างสูงเอี้ยวมองต้นเสียงนึกยินดีที่ได้เห็นสาวสวย เหมือนความอ่อนล้าที่มีจะหายวับไปกว่าครึ่ง คุณน้ำ มีอะไรหรือเปล่าคะ?ชาลิสาถามขึ้น เหมือนจะสังเกตเห็นความผิดปกติบนใบหน้าของอีกฝ่ายที่ดูไม่สดชื่นเท่าที่ควร นี่ฉันดูง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ มินตราฝืนยิ้มออกมาไม่คิดจะเอาความกังวลของตนไปให้อีกคนร่วมรับรู้ จึงส่ายหน้า ไม่มีอะไรหรอกค่ะแค่เบื่อๆ ก็เลยมาเดินเล่น เดินเล่น? หล่อนขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ไม่คิดซักไซ้มากความ ด้วยไม่สนิทสนม เกรงจะเป็นการก้าวก่ายเกินไป สาวร่างสูงพลันนึกถึงเด็กน้อย แล้วชามาไม่อยู่เหรอคะ? อยู่ค่ะชามาไม่ค่อยสบาย อีกสักพักน้ำว่า จะปิดร้านพาไปหาหมอค่ะ เป็นอะไรคะ? เธอถามขึ้นอย่างเป็นห่วง เป็นหวัดค่ะ สาวหวานตอบแล้วเอ่ยชวน เข้ามานั่งในร้านก่อนไหมคะ? ได้เหรอคะ? เธอถามอย่างลังเลเกรงจะเป็นการรบกวนอีกฝ่าย ได้สิคะ แค่แวะมาคุยด้วยน้ำก็ยินดีมากแล้วค่ะ เจ้าของร้านยิ้มหวาน ผายมือ เชิญค่ะ ขอบคุณค่ะ เธอยิ้มกว้างก้าวตามหล่อนเข้าไปในร้าน สาวสวยย่อตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวเล็กข้างลูกสาวที่เล่นตุ๊กตาคนเดียวโดยไม่สนใจใครรอบตัว ชามาคะดูสิว่ามีใครมาหาหนู เด็กน้อยละสายตาจากของเล่นในมือมองไปยังแขกสาว แล้วยิ้มออกมา ป้ามิน...เสียงเล็กแหลมเรียกได้อย่างถูกต้อง มินตราทำหน้าประหลาดใจแล้วยิ้มกว้างเต็มหน้า ทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้ว่างอีกตัว เพื่อคุยกับเด็กตัวน้อย จำกันได้ด้วย ค่ะ ชามาพยักหน้าน้อยๆ ป้าเลยเหรอฟังแล้วรู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ พลันนึกถึงคำเรียกขานที่แสลงหูเกินจะทนไหว จึงเงยหน้ามองแม่ของเด็กหญิง มินไม่เป็นป้าได้ไหมคะคุณน้ำ? สาวเท่บ่นงึมงำกับสรรพนามที่ได้รับ ไม่อยากจะได้ฐานะที่อาวุโสเกินไป ไม่ยักรู้ว่ากลัวแก่ด้วยหุหุ หล่อนหัวเราะเสียงต่ำในลำคอ แล้วพี่มินจะให้ชามาเรียกว่าอะไรคะ? จะให้เรียกอะไรดีนะ...จะเรียกแม่มินก็เกรงใจ เธอคิดติดตลกในใจ น้ามินได้ไหมคะ? เอาจริง? ชาลิสาทำหน้างงด้วยอีกฝ่ายอายุมากกว่าตนปีเศษ เอ...หรือเรียกพี่มินดี?มินตราแกล้งพูดหน้าตาย สาวหวานหัวเราะร่วนกับความขี้เล่นของคนตรงหน้า ป้ามินตามเดิมค่ะดีที่สุดพี่มินอายุมากกว่าน้ำนะคะ เรียกผิดๆ เดี๋ยวชามาสับสนแย่ ฟังแล้วแก่ชะมัดคนฟังทำหน้าเบ้ ก่อนถอนหายใจออกมา ก็ได้ค่ะ ป้ามินก็ป้ามิน เธอยกมือลูบหัวน้อยๆของเด็กตรงหน้าอย่างเอ็นดู ชามามองผู้ใหญ่สองคนคุยกันอย่างไม่เข้าใจยื่นตุ๊กตาที่ถือในมือออกมา ป้ามินเล่นกันค่ะ สาวเท่เลิกคิ้วเรียวขึ้นรับตุ๊กตาผมยาวสีทองสวมกระโปรงมาถือไว้ เล่นอะไรคะ? เล่นขายของค่ะเด็กสามขวบตอบเสียงใส ได้ค่ะ สาวผมสั้นลดอายุลงนั่งเล่นกับชามาแบบไม่เคอะเขินทำตัวเป็นลูกค้าสมบทบาท ชามาว่าอย่างไร มินตราก็เออออไม่ขัดคอสักคำทำให้เด็กน้อยยิ้มกว้างดูสนุกสนานกว่าปกติ ป้ามินต้องตอบว่าซื้อค่ะ อีกคนบอกบท ซื้อค่ะ เธอตอบอย่างว่าง่าย เพื่อนเล่นคนใหม่ของชามาหุหุ ชาลิสาอดจะคิดแบบนั้นไม่ได้อมยิ้มในหน้า สายตาพลันเหลือบเห็นลูกค้าเข้าร้าน จึงหันบอกกับแขกสาว เล่นกับชามาก่อนนะคะมีลูกค้าค่ะ ตามสบายค่ะมินดูชามาให้เอง ร่างสูงเอ่ยกับแม่ของเด็ก ก่อนหันมาสนใจแม่ค้าตัวน้อยต่อ เจ้าของร้านเดินไปหน้าร้านรับลูกค้าปล่อยให้เด็ก สองคนเล่นกันตามสะดวก ป้ามินคะอันนี้ซื้อไหมคะ? มนุษย์จิ๋วสวมบทเป็นแม่ค้าถาม ชี้ไปยังกิ๊ฟติดผมที่วางอยู่ตรงหน้า ซื้อค่ะ เหมาหมดเลยเท่าไหร่คะ? สามร้อยค่ะ เสียงใสบอกตามที่ได้ยินมารดาพูดบ่อยๆโดยที่ไม่รู้ว่า มากน้อยเท่าใด นี่ค่ะ มินตรายกมือไปแปะมือเล็กๆสมมติว่าจ่ายเงินแล้ว ขอบคุณค่ะแล้วแวะมาอุดหนุนอีกนะคะ เด็กหญิงยิ้มกว้างเห็นฟัน ดูน่ารักน่าชังสุดๆ น่ารักจริงๆ...โตขึ้นคงสวยไม่แพ้แม่แน่ มินตราอดที่จะชมเพื่อนตัวน้อยในใจไม่ได้ หล่อนเดินไปเดินมาระหว่างหน้าร้านกับหลังร้านด้วยมีลูกค้ามาเรื่อยๆ จึงขายสินค้าได้หลายชิ้น แม้มูลค่าจะไม่สูงมาก แต่ก็มีกำไรอยู่ได้อย่างสบายๆและที่สำคัญคือ ภูมิใจที่ได้ขายงานฝีมือตัวเอง ร่างสูงเล่นขายของกับชามาเฉียดชั่วโมงมีเสียงหัวเราะคิกคักดังเป็นระยะ จนกระทั่งชาลิสามองเวลาใกล้สี่โมงเย็น จำเป็นต้องปิดร้านเร็วกว่าปกติเพื่อไปธุระด้วยวันนี้อ้อยลูกน้องลาหยุด พี่มินคะ เดี๋ยวน้ำจะปิดร้านเลยจะพาชามาไปหาหมอค่ะ กว่าจะไปถึงที่นั่นก็คงห้าโมงได้ สาวเพรียวผงกหัวอย่างเข้าใจถึงสภาพการจราจรในเมืองกรุงว่าติดหนึบหนับขนาดไหน แล้วคุณน้ำไปยังไงคะ? ขึ้นแท็กซี่ค่ะน้ำยังขับรถในกรุงเทพฯ ไม่ค่อยคล่อง หล่อนบอกสาเหตุที่ต้องจอดรถไว้ที่บ้านเสียเป็นส่วนใหญ่ งั้นเดี๋ยวมินไปส่งให้นะคะรถมินจอดอยู่ที่บริษัท ห่างจากห้างฯ นี้ไม่มากค่ะ ขึ้นแท็กซี่ไปแป๊บเดียวก็ถึง แต่น้ำเกรงใจ- ไม่ต้องเกรงใจค่ะให้มินช่วยเถอะนะคะ เธอพูดอย่างจริงใจ หญิงสาวสบตากับอีกฝ่ายอย่างชั่งใจไม่อยากรบกวนใครโดยไม่จำเป็น แต่ครั้งนี้หล่อนเลือกที่จะเชื่อความรู้สึกของตัวเอง ก็ได้ค่ะ ยอมเอ่ยปากตกลงงั้นน้ำขอเก็บร้านก่อน ไม่เกินสิบนาที ค่ะสาวร่างสูงรับคำ ก่อนหันไปบอกกับเพื่อนตัวน้อย วันนี้เลิกเล่นก่อนนะคะไว้วันหลังค่อยเล่นกันใหม่ เธอลูบแก้มนุ่มอีกฝ่ายเบาๆที่อุณหภูมิสูงกว่าปกติ ก็นึกเป็นห่วง เกรงอาการเด็กน้อยจะไม่ค่อยดี ตัวอุ่นๆเหมือนจะเป็นไข้ ค่ะชามาทำหน้าหงอยอย่างเห็นได้ชัด หลังเวลาแห่งความสนุกหมดลง ไอออกมาหลายครั้ง เริ่มเจ็บลำคอหลังพูดแจ้วเจื้อยไม่หยุดมานานร่วมชั่วโมง ปกติเด็กน้อยไม่มีเพื่อนเล่นมากนักวันๆ เจอแต่คนในครอบครัว ซึ่งล้วนแต่เป็นผู้ใหญ่มีงานต้องทำ จึงไม่ค่อยมีใครว่างเล่นด้วยนานๆเมื่อมินตราเล่นด้วยและตามใจ ชามาจึงรู้สึกติดสาวผมสั้น ทั้งที่เพิ่งรู้จักกัน ทำไมต้องทำหน้าเศร้าขนาดนั้นด้วย? สาวหน้าคมรู้สึกสงสารจับใจไม่ชอบเลยที่ต้องเห็นใบหน้าจิ้มลิ้มหมองเศร้า แต่ไม่รู้จะปลอบโยนเด็กน้อยอย่างไร ชาลิสาที่ขยับสินค้าเก็บเข้าที่เรียบร้อยก้าวเท้ามาใกล้ทั้งคู่ เห็นเพื่อนใหม่ลูบแก้มลูกสาวที่ทำหน้าเศร้า จึงถอนใจเบาๆพอเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับชามา เด็กหนอเด็กใครเล่นด้วยหน่อยก็ติด เฮ้อ! สาวหวานเดินไปไขกุญแจลิ้นชักที่โต๊ะหยิบกระเป๋าสะพายคล้องคอ ก่อนล็อกปิดตามเดิม คว้ากระเป๋าใส่สมบัติของลูกสาวมาก่อนถามเด็กน้อยอย่างนุ่มนวล หนูจะเอาอะไรกลับบ้านบ้างคะ? หมดนี่ค่ะ คนตัวน้อยหยิบของเล่นทั้งหมดที่วางอยู่ยื่นให้แม่รับไปใส่กระเป๋านั้นทีละชิ้นจนหมด ฝึกลูกเก่งชะมัด มินตรานึกชมชาลิสาในใจที่สอนให้ลูกสาวเป็นคนมีระเบียบ และเรียบร้อยมาก...ซึ่งต่างกับเด็กส่วนใหญ่ในวัยเดียวกัน สาวสวยจูงลูกสาวอีกมือถือกระเป๋า พร้อมชวนแขกออกจากร้าน เพื่อล็อกกุญแจประตูเหล็กของร้านอย่างแน่นหนา ให้ป้ามินอุ้มไหมคะ?สาวเท่ย่อตัวลงถามเด็กหญิง ที่ดูหน้าตาไม่ค่อยจะดีนัก ตาปรือเหมือนง่วงนอน อือ ชามาพยักหน้าน้อยๆยกแขนลอยขึ้น มินตราจึงยกร่างน้อยๆขึ้นอุ้มแนบอก คนตัวจิ๋วซบหน้าแนบคอเรียวของอีกฝ่าย แล้วหาวออกมา พี่มินหนักแย่ให้น้ำอุ้มลูกดีกว่าค่ะ หล่อนรีบบอกอย่างเกรงใจ หลังปิดร้านเสร็จ แค่นี้เองไม่เป็นไรหรอก เธอพูดยิ้มๆ ไม่คิดว่า การอุ้มเด็กเป็นเรื่องลำบากอะไร เมื่อยก็บอกน้ำนะคะ ค่ะ ผู้ใหญ่ทั้งสองลงบันไดเลื่อนไปชั้นหนึ่งหาแท็กซี่หน้าศูนย์การค้า เพื่อไปเอารถที่จอดอยู่ที่บริษัท MinTra บริษัทพี่มินไม่ไกลจากห้างฯเลยนะคะ ชาลิสาชวนคุย ขณะนั่งอยู่ในรถเบนซ์ของมินตรา โดยมีชามาหลับใหลอยู่ในวงแขน ใช่ค่ะใกล้มากเวลามินคิดอะไรไม่ออกก็จะไปเดินเล่น ดูของบ้าง หาอะไรทานบ้าง คนขับตอบยิ้มๆ ไม่ยักรู้ว่าห้างฯเป็นที่พักผ่อนส่วนตัวของพี่มิน หล่อนแกล้งพูดกระเซ้ากับกิจกรรมของอีกคน จะพูดอย่างนั้นก็ได้ค่ะสาวเท่พูดกลั้วหัวเราะ คุณน้ำจะไปเส้นไหน ก็บอกมินด้วยนะคะ สี่แยกหน้าเลี้ยวซ้ายค่ะ แล้วตรงไปอีกสองไฟแดง ระหว่างนั้น สองสาวสนทนาสัพเพเหระส่วนใหญ่ไม่พ้นเรื่องของคนตัวจิ๋วซึ่งหลับสนิท ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งคู่คุยกันถูกคอมาก ไม่นานนักก็ถึงโรงพยาบาลเอกชนซึ่งมีคิวลูกค้ารอไม่เยอะนัก ไม่เป็นไรมากครับแค่เป็นหวัด คออักเสบนิดหน่อย ให้น้องทานยาให้ครบ พักผ่อนเยอะๆสักสามสี่วันก็น่าจะเป็นปกติ หมอหนุ่มวัยสามสิบบอก หลังตรวจอาการของชามา ขอบคุณค่ะคุณหมอหล่อนพูดอย่างโล่งอก ถ้าสามสี่วันยังไม่ดีขึ้นก็แวะมาหาหมออีกทีนะครับ ชายในชุดขาวกำชับ ขยับมือเขียนใบสั่งยาขยุกขยิก แล้วส่งกระดาษนั้นให้พยาบาลที่ยืนทำหน้าที่อยู่ใกล้ๆ ค่ะชาลิสารับคำ ยกมือไหว้อีกฝ่าย แล้วอุ้มลูกสาวออกมาจากห้องตรวจ พบกับมินตราที่นั่งรออยู่ข้างนอก เป็นไงบ้างคะ?สาวเพรียวถามอาการอย่างกระตือรือร้น ให้ยามาทานค่ะแล้วก็พักผ่อนมากๆ สามสี่วัน เล่าตามที่ได้ยินจากหมอ โชคดีจริงๆที่ไม่เป็นอะไรมาก มินตราพึมพำเบาๆ คลายความกังวลลงมาก ยกมือลูบศีรษะเด็กน้อยในวงแขนของมารดาที่ทำหน้าง่วงเหงาทำท่าตาจะปิดอีกรอบ แม่ลูกหนึ่งซ่อนยิ้มในหน้าทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้ว่าง เพื่อรอรับยา คุณชามารับยาด้วยค่ะเสียงประกาศดังขึ้น ชาลิสาขยับตัวจะลุกแต่ไม่ทันคนข้างๆ เดี๋ยวมินจัดการให้ค่ะสาวหน้าคมลุกขึ้นพรวด ก่อนที่อีกคนจะทันพูดอะไรก้าวไปรับยาพร้อมจ่ายเงินเสร็จสรรพ แปลกคนจริงๆ หล่อนนึกบ่นในใจกับการเอาอกเอาใจของมินตรา ที่แสดงออกชัดเจนว่า รักเอ็นดูลูกสาวของตนมากทั้งที่เพิ่งเจอกันแค่สองครั้งเท่านั้น ซึ่งชาลิสาดูออกว่า อีกฝ่ายบริสุทธิ์ใจ มากกว่าหลายคนที่เคยผ่านเข้ามา เธอถือถุงยากลับมาแล้วชวนสองแม่ลูก เรียบร้อยแล้วค่ะกลับกันเถอะ ค่ะชาลิสาอุ้มลูกสาว แล้วกลับไปขึ้นรถเบนซ์คันเดิม แล้วบอกทางให้คนขับพาไปส่งที่บ้าน รั้วสีขาวซ้ายมือค่ะ มินตราหลังหยุดรถหน้าประตูรั้วชำเลืองมองลอดเข้าไปเห็นบ้านสองชั้นขนาดใหญ่ที่มีสนามหญ้าตั้งอยู่ในโครงการของหมู่บ้านจัดสรร ที่พอรู้มาว่าราคาเริ่มต้นของบ้านกว่าสิบล้านบาทไปจนถึงห้าสิบล้านซึ่งถือว่าแพงไม่น้อย ว้าว! บ้านน่าอยู่มาก ขอบคุณนะคะพี่มินหล่อนเอ่ยกับคนใจดี อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนไหมคะ? ขอบคุณค่ะแต่ไว้โอกาสหน้าดีกว่า ร่างสูงปฏิเสธอย่างเกรงใจ ไม่อยากรบกวนสองแม่ลูก คุณน้ำกับชามาจะได้พักผ่อน ก็ได้ค่ะ บาย บาย หล่อนอุ้มชามาลงจากรถหรูพร้อมกระเป๋าและถุงยา กดกริ่งหน้าประตูบ้าน ไม่นานสาวใช้ก็มาเปิดประตู ชาลิสาหันมาส่งยิ้มให้เธออีกครั้งซึ่งอีกคนก็ยิ้มตอบ มินตรารอจนอีกฝ่ายเข้าบ้านจึงเคลื่อนรถออกไป ด้วยอารมณ์สำเริงสำราญใจอย่างที่ไม่เป็นมานานมากแล้ว ดีใจจริงเลยที่ได้รู้จักบ้าน...น่ารักทั้งแม่ทั้งลูกเลย OoXoO ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ
หนังสือเปิดจองถึง 8 เม.ย. สนใจคลิกดูรายละเอียดที่หน้า 'สินค้า' ค่ะ E-book จะคลอดปลายเดือนนี้นะคะ นาง OoXoO
| Create Date : 23 มีนาคม 2561 |
|
0 comments |
| Last Update : 23 มีนาคม 2561 22:10:13 น. |
| Counter : 600 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
