Here's where the fun begins. ( T T )
ความมันส์กะลังจะบังเกิด

มันส์มากครับ...การเรียนป.โทเนี่ย แต่มันก็แล้วแต่วิชานะ บางวิชา ถ้ามันส์

ก็มันส์ขนาดที่ว่าเหงื่อแตกเลย แต่ถ้าไม่มันส์ ก็น่าเบื่อจนแทบหลับเลยล่ะ



วันอังคารที่แล้ว วิชาจิตวิทยาการจูงใจทำเอามันส์จนเหงื่อแตก ก็ระบบการ

เรียนแบบป.โทมันไม่ใช่ว่าอาจารย์จะมาพูดๆๆๆ เหมือนป.ตรีใช่มะ อาจารย์

ก็เลยบอกว่า "ครูจะให้พวกเธอแบ่งกลุ่มแล้วไปค้นหัวข้อที่เราจะเรียนวันนี้

ในห้องสมุดหรือหาในเน็ทก็ได้ ให้เวลา 50 นาที" คนอื่นเขาก็ลงไปห้อง

สมุดกันหมดแม้แต่ผู้หญิงในกลุ่มเราทั้ง 3 คน...แต่เราไม่อ่ะ...ถ้าตามลงไป
ก็ไม่ใช่จอมโฉด Darth Trowa น่ะสิ คนอื่นเขาไปหาในห้องสมุด เรากลับ

วิ่งปรู๊ดไปตึกศิลปศาสตร์ โผล่ไปชั้น 3 แล้วหาอาจารย์ท่านไหนก็ได้ 1

ท่านแล้วบอกว่า "ขอยืมหนังสือที่มีทฤษฎีตามหัวข้อนี้หน่อยครับ"...ผลก็

คือ ได้มา 3 เล่มสบายๆ โดยที่ไม่ต้องไปค้นเองให้เสียเวลา แล้วก็ไป

พรีเซนต์ต่อ ด้วยความที่เป็นกลุ่มสุดท้าย ก็เลยปิดจุดบอดซะเรียบเลย

อาจารย์พยายามจะโยงให้ก็...ไม่ต้องครับผมโยงให้เองเสร็จสรรพ พูด

เสร็จอาจารย์บอกเองเลยว่าปิดจุดได้หมดเลยก็เลยไม่ต้องอธิบายอะไรอีก

มากมาย เหอๆๆๆ



ส่วนวันนี้ก็วิชาเดิมแหละ ออกจะเนือยๆ ไปนิด เพราะตอนนี้เริ่มมีการที่จะ

แย่งไปพรีเซนต์กันมากขึ้น อย่างงานแรก ให้ยก 2 ตัวอย่าง ก็ตกลงกะเจ๊กัน

ดิบดีแล้วนะว่า โอเคนะเราแบ่งกันพูดคนละช่วง พอตอนพูดจริง เจ๊แกพูด

คนเดียว 2 ช่วงเราก็เอ๋อแด๊กสิครับก็ไม่รู้จะพูดอะไรกำลังเอ๋อ ปรากฏว่า

อาจารย์ก็ไวมากบอกเองเลยว่าไม่มีอะไรจะพูดแล้วใช่ไหม ก็เลยกลายเป็น

ว่ายกตัวอย่างเดียวจาก 2 ตัวอย่าง โดนหักไป 1 คะแนน เซ็งไปเลย แล้ว

เจ๊ก็พูดเหมือนประมาณว่าก็ให้พูดแล้วเราไม่พูดเอง...ก็ตอนที่เตี๊ยมกันเจ๊

เตี๊ยมกะเราแบบนึงแล้วคุณเจ๊เล่นนอกบทแบบนี้เราก็เอ๋อสิครับ ตอนคราวที่

แล้วที่เราพูดหน้าชั้น 4 คนพร้อมกันเรายังต้องชงเรื่องส่งให้พวกคุณพูดเลย

แล้วคราวนี้ไม่ส่งเรื่องยังงี๊จะให้เราพูดอะไรอ่ะก็มันไม่ต่อกันนี่หว่า แล้วก็

บอกไม่เครียดๆ แต่ท่าทางคุณเจ๊นี่เครียดสุดๆ เลย (เจ๊แกบอกว่าเป็นโรค

ไทรอยด์ แต่เครียดแบบนี้ทิ่มด้วย none-adrenalin ซะดีมั๊งจะได้หายบ้า)

งานอื่นๆ เราเลยไม่อยากพูดมากเพราะพูดไปก็ขัดแนวกะคนอื่นเปล่าๆ แถม

ยังเกือบๆ จะเกิดสงครามล้างห้องอีกรอบเพราะเราเองลงถ้าได้เถียงแล้วนี่

เราตะแบงไม่เลิกแน่นอน เอาจนกว่าจะตายไปข้างนั่นแหละ เรื่องที่เถียงจน

คนในห้องลุกหนีก็ไม่ใช่เรื่องอะไร คุยกันเรื่องปัจจัยอนามัยกับปัจจัยจูงใจ

ว่าเวลาทำงานถ้ามีปัจจัยจูงใจสูงแล้วปัจจัยอนามัยต่ำจะเป็นยังไง...เราก็

บอกเลยว่ามันก็ไม่ทำงานอ่ะสิครับ แต่พวกนั้นก็ยังว่าทำได้ๆ น่าจะทิ่มไป

ด้วยประโยคนี้จริงๆ เลยว่า ถ้าขณะนั้นตกงาน ไม่มีเงิน แล้วมีงานที่ถนัด

ที่ชอบมาให้ แต่ไม่มีค่าตอบแทนอะไรเลย จะทำมั๊ยครับ ถ้าทำอีกก็คงสาธุ

เลยล่ะว่า...แถไปได้จริงๆ แต่เผอิญไม่ได้พูดออกไปขี้เกียจมีเรื่องอ่ะ แค่นี้ก็

แย่พอแล้ว



แต่ท้ายชั่วโมงสนุกมากๆ เพราะว่าจารย์แจกใบงานมาให้ เป็นเรื่องของ

ผู้จัดการกำลังกลุ้มใจเกี่ยวกับเซลล์แมน 1 คนที่ยอดขายไม่ดีมากๆ แล้วก็

ไม่รู้จะทำยังไง แล้วให้เราวิเคราะห์ว่าถ้าเป็นเราจะทำไง ซึ่งใบงานนี้เราเป็น

คนวิ่งลงไปถ่ายเอกสารเอง ก็เลยแอบอ่านมาแต่แรก แต่อ่านตอนแรกๆ ก็

งงอ่ะนะ แล้วไม่ได้ตั้งใจอ่านเท่าไหร่ แต่ตอนเรียนแล้วสมองเปิดเต็มที่ครับ
อ่านปุ๊บนี่วิเคราะห์ได้หมดว่าสาเหตุมาจากอะไร เป็นคนแบบไหน แล้วควร

จะทำไง แต่ตอนพรีเซนต์เนี่ยจารย์ชอบเบรกแล้วถามอยู่เรื่อยว่าหาคำตอบ

ได้ไหมแล้วก็ทำเหมือนว่าเราหาไม่ได้จนเราต้องบอกว่า...ผมยังพูดไม่

หมดเลยครับอาจารย์ คำตอบอ่ะผมได้แล้วแต่จะบอกในตอนท้ายขอ

วิเคราะห์ตัวเขาให้หมดก่อนสิ ซึ่งที่เราวิเคราะห์ก็คือ...ตานี่รับราชการทหาร

มา 6 ปี แล้วออกมา ยศขณะที่ออกมาคือเรือโท...ประทานโทษครับ 6 ปี

ได้แค่เรือโทนี่แสดงว่าไม่ทำอะไรเลยนะนี่ยศไม่เลื่อนเนี่ย (จริงๆ เราว่ามัน

คงเป็นแค่เรือตรีด้วยซ้ำแต่ไม่ได้ถามอาจารย์ว่าตัวภาษาอังกฤษมัน

Lieutenant หรือ First Lieutenant ซึ่งถ้าเป็นตัวแรกก็คือเรือตรีซึ่งอนุมาน

ได้ว่าพี่แกรับราชการทหารมา 6 ปี ยศไม่เลื่อนเลย) เราก็บอกเลยว่า ตานี่

ไม่ชอบกฏระเบียบชัวร์ แล้วดูจากยอดขายที่ตอนแรกดีแล้วตกฮวบๆๆๆๆ ก็

แสดงว่าแรกๆ มันคิดว่างานน่าสนใจไปๆมาๆ ก็เบื่อ (เห่อของใหม่อ่ะเอา

ง่ายๆ) แล้วเวลาทำงานต้องส่งรายงาน ตานี่ก็ไม่ทำถ้าไม่โดนจี้แต่เอาเวลา

ไปวิจัยตลาดแทนซึ่งเป็นเรื่องที่แม้แต่ผู้จัดการยังไม่มีเวลาจะทำ...อื่มแผน

สูงนะเนี่ย ท่าทางมีหัวคิดดีด้วยสิเพียงแต่มันไม่ตรงตามเป้าที่บริษัทต้อง

การ แล้วก็อะไรอีกหลายๆ อย่าง แล้วเราก็พรีเซนต์ว่าเขาเป็นคนแบบไหน

แล้วก็ทางแก้คือใช้วิธี put the right man on the right job, in the right
place, at the right time. อาจารย์ก็ชมว่าเราวิเคราะห์ได้ลึกมาก...แต่ที่

เราพรีเซนต์ไปยังไม่ลึกที่สุดนะ เพราะเราวิเคราะห์ได้ถึงขนาดที่พอจะรู้ว่า

แม่ของหมอนี่เลี้ยงดูมาแบบไหนแต่เราลืมพรีเซนต์ไปอ่ะ แต่แค่นี้ก็พอแล้ว

ล่ะอย่างน้อยก็ได้คะแนนส่วนนี้เต็ม (ยังแอบดีใจอยู่ว่า sense เรื่องการ

วิเคราะห์คนเรายังใช้ได้อยู่วุ๊ย)



ตอนนี้เริ่มเข้ากะพวกที่เรียนโทด้วยกันได้มากขึ้น แต่ไม่รู้ทำไมนะ เรารู้สึก

เหมือนว่าพวกนี้มันเปิดประตูให้เราเข้า แต่ไม่มีที่นั่งสำหรับเราเลย หรือว่า

บางทีเราเองมันเป็นพวกที่แปลกแยกจากพวกเขาจริงๆ หว่า ก็แบบว่าเวลา

กินข้าว เขาไปกันเป็นกลุ่ม ส่วนเราไปนั่งกินกะซ้งแล้วก็เจ้าไกรกัน 3 คน (2
คนนี้อยู่ภาค math นะ) แล้วเวลากลับ เค้าก็กลับเป็นกลุ่ม ไอ้เราอยู่ดีๆ ไม่

หายไปเงียบๆ ก็กระโดดแผล๊วออกจากกลุ่มขึ้นไปหาอาจารย์ซะงั้น แต่

ปองพลมันก็บอกอ่ะนะว่าอย่าไปใส่ใจมากเลย จริงๆ ก็ไม่อยากสนใจไม่

อยากเข้าสังคมนักหรอกมันน่าเบื่อ แต่เรียนโทมันจะไม่เกาะกลุ่มก็ไม่ได้

เพราะต้องคอยสืบข่าวคราวจากพวกนี้อ่ะก็เลยต้องทนๆ เข้าไป (เลวมะ...

ก็บอกแล้วเรียนโทแล้วเลวขึ้นเยอะ)



เบื่อๆ จังช่วงนี้ไม่รู้จะเขียนอะไรที่มีสาระแบบที่แล้วมาดี คิดไม่ค่อยออก

ถ้าเรื่องคราวนี้อ่านแล้วไม่สนุกเหมือนเรื่องที่ผ่านๆ มา อย่าว่ากันนะครับ

ช่วงนี้ตื้อๆ เครียดๆ เรียนหนักแถมงานเยอะด้วย



Create Date : 13 มิถุนายน 2550
Last Update : 13 มิถุนายน 2550 3:11:27 น.
Counter : 407 Pageviews.

18 comments
  
มาเจิมก่อนทานข้าว กวาดสายตาอ่านแล้ว นิดหนึ่ง โห้ พี่นี่....

(เด๋วมาอ่านเต็มรูปแบบ)

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:20:13:17 น.
  

เอ่อ วีรกรรมคุณนี่สุดยอดเลยนะ (ว่าแต่เค้าเรียนให้คนดีขึ้น ทำไมคุณเลวขึ้นได้หว่า อิอิอิ ล้อเล่นนะค่า)

แต่ชอบจังที่คุณวิเคราะห์ เหอๆอยากเห็นบรรยากาศตอนที่คุณฟรีเซ็นต์จัง(แบบอยากเห็นคนที่นั่งฟังคุณว่าหน้าตาเค้าเป็นยังไง)

ดีใจนะที่แวะมาแล้วเจอคุณมาอัพบล็อค สู้สู้ต่อไปนะค่ะสำหรับป.โท
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:20:26:51 น.
  
อ่านแล้วก็เหนื่อยแทน..
แค่เรียนก็หนักแล้วเนาะ
แต่ยังต้องหนักไปทางอ่านใจคน
ที่เราเลี่ยงไม่ได้ซะด้วยสิ
การคบหาคนในสังคมน่ะ
แค่พี่..ไม่ได้คบหาใครวันๆ ยังเบื่อคนเลยคิดดู
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.229 วันที่: 15 มิถุนายน 2550 เวลา:10:09:45 น.
  
ลืมบอกไป..ว่าช่วงนี้พี่ยุ่งหน่อยนะ
ไม่ได้แวะมานัก เพราะอีกสองอาทิตย์
ลูกจะปิดเทอม ช่วงนี้นิกจะมีสอบติดๆกัน
หลายอย่าง แล้วก็ใกล้วันเกิดนิกอีก
จากนั้นก็จะวางแผนไปเวคเคชั่นกันน่ะค่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.229 วันที่: 15 มิถุนายน 2550 เวลา:10:12:01 น.
  
พี่เอ็มเปิดสงครามกะเจ๊แกบ่อยป่ะเนี่ย ใจเย็นน้าคุงพี่
เหอๆๆ
โดย: นักเคมี วันที่: 15 มิถุนายน 2550 เวลา:23:10:58 น.
  
เปิดไม่บ่อยหรอกนู๋แอมปกติสนิทกันจะตายไป...แล้วความจริงตอนที่เค้าเครียดๆ ที่ว่าอยากเอา none-adrenalin ทิ่มอ่ะ เอาจริงๆ ก็วิ่งลงไปซื้อน้ำมาให้เจ๊แกกินนะ (เวลาที่ออกอาการตัวจะร้อนๆ อ่ะ เลยต้องซื้อน้ำมาให้กิน) เจ๊แกก็บอกว่าไม่ต้องๆๆ แต่เห็นหน้าแล้ว...แบบว่า...ไปซื้อเหอะ ใจดำด้วยไม่ลงจริงๆ
โดย: Darth Trowa IP: 58.9.162.2 วันที่: 16 มิถุนายน 2550 เวลา:0:10:10 น.
  
ปอโทนี่เเย่งซีนกันดีจิงๆ ตอนปอตรีเห็นมีแต่พวกชอบพูดว่า แกเเหละพูด แกเเหละพูด โยนกันไปมา เอิ๊กก
โดย: น้องหมาปลาเซียว IP: 217.228.83.79 วันที่: 17 มิถุนายน 2550 เวลา:3:31:02 น.
  
เป็นกำลังใจให้ในการเรียนป.โทนะคร้าบ

ส่วนผมก็ยังต้องสู้ต่อไป ตั้ง 4 ปีแน่ะ
โดย: tpipe วันที่: 17 มิถุนายน 2550 เวลา:11:16:44 น.
  
โห..พี่เอ็ม..ไปจุดประกายให้นิกอีกแล้ว
ช่วงนี้พี่ติดจะอ่านหนังสือเอามากๆเลย
ตาเบลอๆไปหมด..บล๊อกก็ไม่ค่อยได้เปิด
ห่วงอ่านหนังสือที่พี่คนไทยด้วยกัน เขาขับรถ
เอามาให้ยืมถึงที่บ้านน่ะ

พอเปิดบล๊อก..ตอนนี้เป็นช่วงเย็น
เจอเม้นท์ของเอ็ม..เลยเรียกนิกมา
บอกว่า..พี่เขาให้แม่ถ่ายรูปนิก
สมมุติตัวเองเป็นเจได..(พี่ก็ไม่รู้หรอกนะ แต่นิกรู้ดี)
นิกก็บอกว่า..ได้ครับแม่..แล้วเธอก็พูดอะไร
ต่อมิอะไรเยอะไปหมด ซึ่งพี่ไม่รู้เรื่องหรอก

ไว้พรุ่งนี้นะคะ..หลังเลิกเรียนจะถ่ายรูปนิก
แล้วส่งมาให้ นิกคงชอบโปสการ์ดที่พี่เอ็มจะทำให้
ขอบคุณค่ะเอ็ม
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.3 วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:10:31:04 น.
  
ช่วยบอกสีที่นิกชอบด้วยนะครับ จะได้ทำสีดาบกับตัวการ์ดออกมาได้ถูกใจเขาครับ
โดย: Darth Trowa IP: 58.9.160.243 วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:16:51:42 น.
  
สวัสดีครับไม่ได้แวะมาเสียนาน
ผมอยากบอกว่าเวลาเขียนไม่ต้องกังวลว่าคนเข้ามาอ่านจะชอบหรือไม่ชอบ
จะสนุกหรือไม่สนุกหรอกครับ
เขียนในเรื่องที่คุณรู้สึกสนุกที่จะได้เล่าก็พอแล้วครับ

ไม่ได้สอนนะครับ แต่กลัวว่าคุณจะกังวลว่าเดี๋ยวคนอ่านจะไม่สนุก
คุณเขียนเรื่องได้สนุกน่าสนใจอยู่แล้ว

ขอให้สนุกกับการเรียนและการเขียนบล็อกนะครับ
โดย: พ่อพเยีย วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:7:14:12 น.
  
เอ็ม..ขอโทษทีค่ะ เมื่อวานการบ้านนิกเยอะอ่ะ
ใกล้ปิดเทอมแต่การบ้านยังเยอะอยู่เลย
การบ้านยังทำไม่เสร็จ นิกก็ออกไปขายมะเขือเทศ
ที่พี่ปลูกไว้หลังบ้าน นิกหาตังซื้อเกมส์บอยอันใหม่น่ะ

พี่อ่านไม่เข้าใจที่เอ็มพูดในทีแรก นึกว่าต้องไปหาดาบ
พี่ก็คิดว่า ตูจะไปหาที่ไหนวะ
พอเอ็มบอกถามนิกว่าชอบสีไหน เอ็มจะทำดาบให้
แม่เลยถึงบางอ้อ..ก็บอกแล้วว่าพี่ไม่รู้เรื่องอีพวกนี้หรอก
นิกก็บอกว่า..แม่ก็ซื้อให้นิกสิ
เมื่อวานเลยไม่ได้ถ่ายรูปให้

วันนี้นะ เช้าของเอ็ม เดี๋ยวนิกกลับมาพี่จัดการให้
ขอโทษมากๆที่เข้าใจผิดไป ก็ไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้นี่นะ
ทำไงได้ พี่ไม่ลืมหรอกค่ะ รับปากแล้วพี่ไม่เคยลืม
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.208 วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:23:18:39 น.
  
อ่านะ นิกแอบแสบนะนี่ จะให้แม่ซื้อดาบแสงเจไดให้ซะแล้ว (เป็นของเล่นครับ ทำเลียนแบบดาบในสตาร์วอรส์ เปิดแล้วมีเอฟเฟคท์แสงเสียงพร้อมเลยให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเจไดเด๊ะ แต่ผมจำชื่อไม่ได้ครับแล้วก็ไม่กล้าซื้อเล่นด้วยเพราะรู้สึกว่าเมืองไทยไม่มีขายอ่ะ)
โดย: Darth Trowa IP: 58.9.163.239 วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:23:47:12 น.
  


นิกบอกว่าชอบสีน้ำเงินค่ะเอ็ม
ขอบคุณค่ะ
โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) วันที่: 20 มิถุนายน 2550 เวลา:5:14:55 น.
  
มองรูปนี้ กับมองรูปนิกถือดาบที่เอ็มทำให้
ต่างกันมากมาย ไม่น่าเชื่อว่าคอมพิวเตอร์
จะทำได้ขนาดนี้นะ พี่จะพริ้นท์ทั้งสองรูป
ให้นิกเอาไปอวดเพื่อนที่โรงเรียน

แต่ถ้าใครอยากได้ก็คงทำให้ไม่ได้หรอก
เด็กๆเขาก็มีความสุขที่ได้คุยในสิ่งที่ตัวเองชอบ
เหมือนๆกัน

นิกคงไม่ย้ายที่เรียนหรอกค่ะเอ็ม เรียนโรงเรียนนี้
การเรียนก็ไม่ได้ด้อยตรงไหน ข้อสอบส่วนกลาง
ของรัฐแคลิฟอร์เนียที่วัดผลนักเรียนทุกโรงเรียน
ช่วงปลายปีก็ใช้แบบเดียวกันหมด ลูกเก่งไม่เก่ง
พี่วัดไม่ได้หรอก รู้แต่ว่า ถ้าเรียนเรื่องไหนแม่จะต้อง
แน่ใจว่าลูกรู้ทุกเรื่องเป็นอย่างดี ปลายปีจะได้ไม่เหนื่อย
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.199 วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:7:35:29 น.
  
โอ้ว..ชีวิตตอนเรียนโทผมว่ามันดีไปอีกแบบนะ ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ยังคิดเลยถ้าผมไปเรียนไม่รู้จะรอดรึเป่ลา? ถือว่าเป็นประสบการณ์ดีอีกแบบนึ่งครับ
โดย: mingdynasty วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:9:34:56 น.
  
หวัดดีค่า

แวะมาทักทายเช่นกัน

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนเก๋ที่บล็อกนะคะ

วิเคราะห์คนเก่งจังค่ะ เรานี่ดูคนไม่ค่อยเป็นเลย

รู้ตัวอีกทีก็เดือดร้อนซะแล้ว

กู๊ดไนท์ค่ะ
โดย: Osaka girL วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:22:46:56 น.
  
สวัสดีค่ะเอ็ม หวังว่าคงไม่ยุ่งกับงานและการเรียน
จนเกินไปหรอกนะ คิดถึงเลยแวะมาทักทาย
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.191 วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:58:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

DarthTrowa
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



มิถุนายน 2550

 
 
 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
28
29
30
 
13 มิถุนายน 2550
All Blog
MY VIP Friend