นายเนื่อง...ขอคารวะ คณะคอมฯ.
เช้าวันนี้ ผมมีพิธีการสำคัญที่ต้องทำ หลังจากปล่อยให้ผ่านเวลามาเนิ่นนาน เกินกว่าที่ควรจะเป็น
ดังนั้นในเช้าวันนี้ ผมจึงเดินไปที่ตลาดเช้า เพื่อซื้อดอกไม้ ธูปเทียน และพวงมาลัย กลับมาที่บ้าน
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ผมก็จึงเริ่มทำพิธี ขณะนั้น ผมยืนห่างจากโต๊ะ ประมาณ 2 เมตร จากนั้นจึงแสดงการคารวะ ด้วยการคำนับ 1 ครั้ง แล้วจึงจุดธูป และเทียน วางดอกไม้และพวงมาลัย ไว้ที่โต๊ะ
คณะคอมซึ่งประกอบด้วย CPU ,Modem, Monitor,ลำโพง-Subwoofer
เหยียดยิ้ม และยักคิ้วให้ผมหนึ่งที ผมรู้สึกดีใจมาก จนอยากเต้นดิสโก้
ผมกล่าวกับคณะคอมฯว่า " ขอบคุณท่านมากครับ ที่ทำให้ผมหายโง่ ผมรู้สึกสำนึกในบุญคุณท่านมาก มีอะไร ก็อย่าลืมบอกกันบ้าง ขอให้ท่านมาทั้งภาพและเสียง และตัวหนังสือด้วย"
คณะคอมฯรับปากว่า "ได้ อยู่แล้ว แต่พวกเราต้อง ดูตาม้า ตาเรือด้วยเหมือนกัน ขอให้ท่านใจเย็นๆ" ผมพยักหน้าตอบ และแลบลิ้นปลิ้นตา ให้คณะคอมฯ 2 ครั้ง คณะคอมฯจึงบอกว่า " อย่าแสดงอะไร จนออกนอกหน้า เกรงใจทีวี และหนังสือพิมพ์เขาบ้าง"
ผมอดไม่ได้ จึงแซวไปว่า "ไม่มีอะไรต้องเขินน่า ท่านน่ะเหนือกว่า พวกเขาอยู่แล้ว ท่านต้องยอมรับว่าท่านเป็นสื่อในยุคโลกาภิวัฒน์"
เมื่อได้เวลา ที่ไม่สมควรเท่าไหร่ ผมก็ถอยห่างออกมา 2 ก้าว แล้ว ก็เข้าไปกอดคอ และหอมแก้มคณะคอมฯ คนละ1 ที แล้วส่งจูบ เพื่อบอกลากับคณะคอมฯทั้งหลาย และเอ่ยขึ้นว่า
"ขอลาไปก่อนชั่วคราวนะ เจอกันในอีก 3 นาทีข้างหน้า และ เจอกันทุกวัน
หลังอาหาร 3 มื้อ...ครับ..อิอิ."
................................................................................................
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อย่าเผลอไปแลบลิ้นเลียมอนิเตอร์ล่ะ ไฟอาจจะดูดลิ้นได้ เสียลิ้นหมด
เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ