25 กันยายน 2547

0.02 น
กุฎิพานิชย์วิทย์ วัดธารน้ำไหล
สวนโมกขพลาราม ต.เลม็ด
อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี 84110

25 กันยายน 2547

นำพรแด่…น้องโอ๋

หลวงพี่ได้รับจดหมายจากโอ๋แล้วทั้งสองฉบับ ต้องขอบใจมากที่ยังระลึกถึงกันอยู่ ขอบคุณความอุตสาหะในการหาที่อยู่ของหลวงพี่ในการจำพรรษาที่สวนโมกข์แห่งนี้ และความสามารถที่ใช้ Internet ให้เกิดประโยชน์ จนทำให้โอ๋เขียนจดหมายมาหาได้ ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกให้ทราบถึงระยะเวลาในการบวชครั้งนี้ของหลวงพี่เพราะตั้งแต่เดือนเมษาที่ผ่านมา มีเหตุปัจจัยที่ทำให้หลวงพี่สามารถขยายระยะเวลาการบวชของตนเองออกมาได้ยือยาวถึงเข้าพรรษา อย่างหนึ่งเพราะตนเองออกจากงาน ไม่มีภาระผูกพันมากมายนักจึงสามารถใช้ชีวิตที่เป็นครั้งหนึ่งของลูกผู้ชายไทยได้ขนาดนี้

สำหรับเรื่องเงินออมทรัพย์ที่พี่เอ๋ฝากบอกโอ๋นั้น ถ้าโอ๋เจอพี่เอฝฝฝฝ่อีกครั้งฝากบอกด้วยว่าเมื่อหลวงพี่สึกแล้วจะไปขอรับด้วยตนเองที่ ศสพ.ร้อยเอ็ด เป็นการไปเยี่ยมเยือนด้วยในตัวแต่จะเป็นเมื่อไรนั้นยังไม่สามาร ถแจ้งเวลาที่แน่นอนได้ในช่วงนี้เพราะหลวงพี่มีโครงการว่าหลังจากออกพรรษาแล้วจะจาริกไป บ้านหนองหิ้ง จ.อำนาจเจริญ เพื่อเยี่ยมยามพ่อใหญ่แม่ใหญ่ที่นั่นและอาจพักอยู่ระยะหนึ่งซึ่งไม่สามารถกำหนดเวลาที่แน่นอนได้ ถ้าหลวงพี่พร้อมเมื่อไหร่ก็จะแจ้งให้ทราบอีกทีแล้วกัน ฝากให้โอ๋บอกตามนี้ด้วยแล้วกันและฝากความระลึกถึงตามนี้ด้วย

โอ๋บอกว่าช่วงนี้ใกล้สอบแล้ว ก็ต้องขยันทบทวนความรู้ที่เรียนที่ศึกษามานะ จะได้สอบผ่านโดยไม่มีปัญหา คะแนนจะมากหรือน้อยไม่สำคัญ แต่ขอให้สอบผ่านเกณฑ์แล้วกัน ชีวิตเราไม่ได้ฝากไว้กับปริญญาใบนี้เพียงใบเดียว แต่มันอยู่ที่ผู้ได้ปริญญาใบนั้นรู้จักการใช้ชีวิตที่ถูกต้องหรือเปล่าเท่านั้นเองมันเป็นแค่ใบผ่านทางที่บอกถึงความรับผิดชอบของเราที่มีต่อหน้าที่ในการเรียน การศึกษา ส่วนอื่น ๆ นั้นขึ้นอยู่กับประสบการณ์ที่เราเก็บเกี่ยวรวมถึงการใช้ชีวิตนักศึกษาเพื่อเรียนรู้ชีวิต วิถีชีวิตของผู้คนรอบข้างในสังคมอย่างที่เราเคยคุยกันเมื่อก่อน

ส่วนหลวงพี่ก็กำลังเรียนรู้ชีวิตอีกรูปแบบ ในความสันโดษ สมถะ เรียบง่าย เรียนรู้ความรู้สึกนึกคิดภายในจิตวิญญาณของตนเอง พยายามละอัตตาตัวกู-ของกูเพื่อที่จะใช้ชฃีวิตที่เหลืออยู่ให้มีคุณค่าทั้งกับตัวเองและผู้คนรอบข้าง ถ้ามีใครถามโอ๋ว่าศาสนาพุทธสอนอะไร คำตอบก็คือ ศาสนาพุทธสอนเรื่องทุกข์และการดับทุกข์ มีแค่นี้จริง ๆ มันย่อมาจาก อริยสัจ 4 (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) ความทุกข์มันมีเหตุปัจจัยให้เกิด และก็มีเหตุปัจจัยที่สามารถดับทุกข์นั้น ๆ ได้เช่นกันเมื่อเรารู้จักการละ การปล่อยวาง เราจะทุกข์น้อยลง เพราะการละวางย่อมเบากว่าการยึดถือแบกเอาไว้ อะไรๆ มันก็เช่นนั้นเอง(ตถตา) ยังมีความรู้อีกมากที่หลวงพี่ยังศึกษาไม่หมด จึงต้องค่อยศึกษาและเรียนรู้ต่อไปเรื่อยๆ

หลวงพี่หวังว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาโอ๋คงสบายดีนะ ทั้งสุขภาพกายและสุขภาพใจ เรียนรู้ที่จะเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ เป็นศิษย์ที่ดีของครูอาจารย์ เป็นเพื่อนที่ดีของเพื่อน เป็นพลเมือองที่ดีของชาติ และเป็นสาวกที่ดีของพระศาสนา คนเราทุกวันนี้ศีลธรรมมันลดลงเพราะห่างเหินหลักธรรมะ อย่างน้อยเวลาว่างโอ๋ลองนั่งสมาธิสงบจิตใจเพ่งมองดูความรู้สึกนึกคิดของตนเอง ทบทวนตนเอง และปล่อยวางสิ่งที่ทำให้ทุกข์ใจ ไม่สบายใจ ดูอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดของตนเองที่ผ่านเข้ามา อย่าไปยึดมั่นถือมั่น เพราะมันไม่เที่ยง เมื่อเกิดขึ้นเดี๋ยวมันก็ดับไป เป็นอนิจจัง ไม่ยั่งยืน ลองปฏิบัติดูตอนเช้า ๆ ก่อนลุกจากที่นอนไปทำภาระกิจส่วนตัวหรือก่อนเข้านอน เพื่อเราจะได้มีสมาธิในการประกอบกิจกรรมต่าง ๆ ในแต่ละวัน และที่สำคัญอย่าประมาทในการใช้ชีวิต

หลวงพี่ขอแนะนำหนังสือเล่มหนึ่งให้โอ๋ลองหามาอ่านดูนะชื่อหนังสือ”จะเลือกเงินหรือชีวิต” :เปลี่ยนทัศนคติต่อเงินสู่อิสระภาพของชีวิต : โจ โดมิงเกซ และวิคกี้ โรบิน :เขียน, พล วงศ์พฤกษ์ : แปล, นวลคำ จันภา : บรรณาธิการ ; จัดพิมพ์โดย มูลนิธิโกมลคีมทอง ราคา 350 บาท เป็นหนังสือที่ดีมากเล่มหนึ่งติดอันดับ NATIONAL BESTSELLER จำหน่ายกว่าเจ็ดแสนเล่มทั่วโลก. เป็นการเสนอทางเลือกให้แก่ผู้ที่ต้องการดำรงชีวิตเป็นอิสระจากระบบบริโภคนิยม และหลุดพ้นจากวังวนแห่งการไล่ล่าเงินอย่างไมาหยุดหย่อนเพื่อที่จะได้เข้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของชีวิต และสร้างสรรค์ความดีงามให้แก่สังคมอย่างมีความสุขก็เพื่อให้มีชีวิตที่ “สงบเย็นและเป็นประโยชน์” โอ๋ลองไปหามาอ่านดูนะ เพราะเมื่อหลวงพี่สึกขาลาเพศไปก็คงไปใช้ชีวิตตามแนวทางของหนังสือเล่มนี้แหละ

หลวงพี่คงไม่บวชตลอดไปหรอก แต่ขออยู่นาน ๆ หน่อยช่วงนี้ คนเราไม่ได้บวชกันบ่อย ๆ ดังนั้นเมื่อมีโอกาสบวช คราวนี้เลยขอใช้ชีวิตแบบนี้เพื่อการเรียนรู้ ภาระที่บ้านยังคงรอให้กลับไปสะสางอยู่นั่นจึงทำให้ต้องลาสิกขา และเมื่อสบโอกาสจะไปเยี่ยมหาโอ๋นะ

สุดท้าย โอ๋ดูแลสุขภาพของตนเองด้วยนะ สุขภาพที่ดีย่อมทำให้คุณภาพชีวิตดีด้วย หลวงพี่อยู่ที่สวนโมกข์จนถึงออกพรรษา แล้วจากนั้นจะร่อนแร่แล้วแหละ ว่างๆก็เขียนมาคุยนะก่อนที่จะออกพรรษาเสียก่อน ยังคงระลึกถึงโอ๋เสมอนะ

ธรรมะสวัสดี
จิระสก.โก ภิกขุ

จากใจ…..
จดหมายฉบับแรกจากหลวงพี่ก๊อต ก็ได้เดินทางมาถึง เมื่อประมาณบ่ายแก่ ๆ ของวันนี้เปิดอ่านด้วยความรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าทำไม ดีใจที่ได้รู้ว่าหลวงพี่เป็นอย่างไร จดหมายฉบับแรกที่โอ๋ส่งไปโอ๋ไม่กล้าแม้แต่จะลงชื่อเพราะถ้าอยู่ดี-ดีเขียนไปโดยที่คนรับจดหมายไม่ได้ให้ที่อยู่ไว้ถ้าเขียนไปคนรับอาจงงหรืออึ้งไปเลยก็ได้….ความรู้สึกตอนนั้นโอ๋เป็นอย่างนี้คะ

ในใจโอ๋ลึก ๆ นะโอ๋ใจหายที่รู้ว่าหลวงพี่บวชนานขนาดนี้ สิ่งหนึ่งที่โอ๋กลัวคือหลวงพี่จะไม่สึก แต่ตอนนี้หลวงพี่ก็คงจะมีความสุขกับการใช้ชีวิตอีกแบบนะคะ

2 ตุลาคม 47
โอ๋

Create Date : 26 กรกฎาคม 2548		4 comments
Last Update : 21 สิงหาคม 2548 10:41:50 น.
Counter : 595 Pageviews.
Share Tweet