อ่ะๆๆ เขียนบล๊อกอานนี้มี
ฟามนัยอารายป่าวน้า ^^
............... Ga[m]Z....................

ถูกต้องนะคร้าบบบบ

ว่าแล้วก็เป็นโสดต่อไป haha

สาวเอยจะบอกให้

ความรัก ดูว่าจะเป็นสิ่งที่คู่กันสำหรับหนุ่มสาว ซึ่งก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่จะมีการสืบพันธุ์เพื่อไม่ให้มนุษย์สูญพันธุ์ไปจากโลก ซึ่งเมื่อดูจากสรีระแล้วเพศหญิงจะเป็นฝ่ายที่ต้องเสียเปรียบ เพราะต้องอุ้มท้องและเลี้ยงลูก ถ้าฝ่ายชายทอดทิ้งฝ่ายหญิงก็จะต้องรับภาระหนักในการเลี้ยง ลูกแต่เพียงฝ่ายเดียว อีกทั้งค่านิยมของสังคมก็ยังดูถูกหญิงที่เคยผ่านผู้ชายมาแล้ว เพศหญิงจึงตกเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบเพียงฝ่ายเดียว ส่วนฝ่ายชายนั้นแทบจะไม่มีความเสียเปรียบเลย ซ้ำชายที่เคยผ่านผู้หญิงมามากๆสังคมกลับชื่นชมว่าเป็นคนเก่ง

จากความเสียเปรียบนี้ถ้าหญิงสาวคนใดฉลาดรู้เท่าทันผู้ชายและรู้จักเลือกคบเพื่อนชายก็จะเอาตัวรอดได้ คือได้คู่ครองที่ดี มีความรับผิดชอบ แต่ถ้าหญิงสาวคนใดไม่ฉลาด ไม่รู่เท่าทันผู้ชาย และไม่รู้จักเลือกคบเพื่อนชายก็จะต้องทุกข์ตรมเพราะได้คู่ครองที่ไม่ดี ไม่มีความรับผิดชอบ ดังนั้นหญิงสาวจึงจำเป็นที่จะต้องฉลาดในการเลือกคบเพื่อนชาย หรือหาคู่จึงจะไม่ต้องทุกข์ตรม

การเลือกคู่ของผู้หญิงสมัยนี้แย่มาก เพราะหญิงสาวที่ไม่ฉลาดนั้นส่วนใหญ่จะชอบผู้ชายที่หล่อ รองลงไปก็รวย รองลงไปก็มีชื่อเสียง และปากหวาน ซึ่งการดูผู้ชายจากความหล่อ ความรวย ความมีชื่อเสียงและจากความปากหวานนี้ยังไม่ใช่สิ่งที่จะแสดงว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนดีจริงหรือไม่

การจะดูว่าผู้ชายคนใดจะเป็นคนดีหรือไม่นั้นจะต้องดูจากความประพฤติหลายๆอย่าง เช่น เห็นแก่ตัวหรือไม่ เอาเปรียบคนอื่นหรือไม่ ติดสิ่งเสพติด หรือติดการพนัน หรือติดอบายมุขต่างๆหรือไม่ เป็นคนเสียสละหรือไม่ ขยันอดทนหรือไม่ ประหยัดอดออมหรือไม่ หรือสุภาพเรียบร้อยหรือไม่ เป็นต้น เรียกว่าเหมือนกับพระเอกอย่างในหนังละครนั่นเอง ซึ่งก็ต้องใช้เวลาในการศึกษาความประพฤติเหล่านี้พอสมควรจึงจะรู้จักว่าใครมีความประพฤติดีจริง การได้พบปะกันเพียงผิวเผินนั้นไม่สามารถที่จะบอกได้ว่าใครเป็นคนดีจริงได้ ซึ่งคนดีจริงนั้นก็หายากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร

อีกจุดที่จะบอกได้ว่าชายใดเป็นคนดีหรือไม่ก็คือเรื่องการมีเพศสัมพันธุ์ คือชายที่แม้หญิงจะ เสนอให้ก็ไม่สนองจนกว่าจะถึงวันแต่งงานนั้นจะดีที่สุด ซึ่งก็คงหาได้ยากยิ่ง ส่วนที่รองลงไปก็คือเมื่อหญิงเสนอจึงจะสนอง ซึ่งก็พอใช้ได้ และคงพอจะหาได้ แต่ที่ไม่ดีก็คือผู้ชายที่พยายามตื้อขอมีเพศสัมพันธุ์กับหญิงสาวให้ได้ และที่เลวที่สุดก็คือชายที่จะพยายามใช้อุบายหรือใช้กำลังในการมีเพศสัมพันธุ์ให้ได้ ซึ่งสองจำพวกหลังมีมากในสังคม

ชายที่ไม่ดีหรือเลวนั้นแน่นอนว่าเมื่อได้มีเพศสัมพันธุ์กับหญิงสาวแล้วเมื่อเบื่อหน่ายก็ย่อม ที่จะทอดทิ้ง ซึ่งอย่างเบาๆก็เพียงทำให้หญิงสาวอกหักโดยยังไม่เสียตัว ถ้าหนักหน่อยก็ถึงขั้นเสียตัวแล้วทิ้งโดยไม่ท้อง ส่วนที่หนักกว่านั่นก็คือท้องแล้วทิ้งให้ผู้หญิงไปเลี้ยงลูกเอง ส่วนที่หนักไปกว่านั้นก็คือฝ่ายหญิงถูกบังคับหรือหลอกไปขายบริการทางเพศ และที่หนักที่สุดก็คือฝ่ายหญิงติดโรคเอดส์

ถ้าเพียงอกหักก็ยังจะไม่ทำให้ฝ่ายหญิงทุกข์ตรมมากมายนัก ถ้าถึงขั้นเสียตัวก็จะทุกข์ตรมมากขึ้น และถ้าถึงขั้นตั้งท้องก็จะยิ่งทุกข์ตรมมากขึ้นอีก ยิ่งถ้าตั้งท้องแล้วถูกทิ้งก็จะยิ่งทุกข์ขึ้นอีก และถ้ายิ่งถูกหลอกไปขายหรือติดเอดส์ก็จะยิ่งทุกข์ตรมหนักอย่างแสนสาหัส ทำอย่างไรหญิงสาวจึงจะฉลาด? คำตอบก็คือต้องใช้ความคิดให้มากกว่าใช้อารมณ์ ถ้าใช้อารมณ์ก็จะโง่ไปเลือกเอาแต่คนหล่อ หรือคนรวย หรือคนที่มีชื่อเสียง หรือคนที่ปากหวาน แล้วก็อาจจะต้องมาทุกข์ตรมในภายหลังเพราะมันเสี่ยงที่จะได้คนที่ไม่ดีเสียมากกว่า แต่ถ้าใช้ความคิดก็ต้องรู้จักดูว่าใครมีความ ประพฤติดีหรือไม่ดี หรือเลวเพียงใดตามที่ได้บรรยายมาแล้วในข้างต้น รวมทั้งรู้จักคิดว่าถ้าได้คนไม่ดีหรือเลวมาแล้วจะทำให้เกิดโทษหรือผลร้าย แก่ตนอย่างไรบ้างตามที่ได้บรรยายมาแล้วในข้างต้น

หญิงสาวที่ฉลาดมากก็ย่อมที่จะใช้เพียงการคิดพิจารณาก็จะสอนตัวเองให้รู้จักเลือกคบเพื่อนชายได้แล้ว แต่หญิงสาวที่ฉลาดน้อยและลุ่มหลงในความหล่อความรวยเป็นต้นนั้นจะต้องใช้บทเรียนจากของจริงเป็นเครื่องสอนให้ฉลาด ขึ้น คือถึงใครจะบอก จะสอนอย่างไรก็ไม่เชื่อ ยังคงชอบความหล่อความรวยเป็นต้นอยู่นั่นเอง จนกระทั่งถูกฝ่ายชายทำให้เจ็บปวดมาแล้วนั่นแหละก็จะฉลาดขึ้น ซึ่งมันก็เสี่ยงที่จะต้องถึงขั้นเสียตัวหรือท้อง หรือติดเอดส์ขึ้นมาได้ ถ้าโชคดีก็แค่เพียงอกหักธรรมดาเท่านั้น

ส่วนหญิงสาวที่คิดว่าจะมีเพื่อนชายหรือมีแฟน หรือมีคู่ครองก็เพียงเพื่อความสุขสนุกสนานทางเพศเท่านั้นก็จะไม่สนใจว่าจะฝ่ายชายจะเป็นคนดี หรือไม่นั้นก็ย่อมที่จะได้แต่คนที่ไม่ดีเท่านั่นเพราะไม่ใช้ความคิด จะเอาแต่อารมณ์เฉพาะหน้าเท่านั้น แล้วชีวิตก็ยากที่จะดีงามได้

หญิงสาวจะต้องรู้ว่าการมีคู่นั้นคือการติดกับของธรรมชาติที่จะนำไปสู่ความทุกข์ไม่ว่าจะสมหวังหรือไม่ก็ตาม คือถ้าสมหวังก็ยังต้องมีภาระต่างๆมากขึ้นจากมีครอบครัว การอุ้มท้อง การเลี้ยงลูก และที่สำคัญคือจากความเบื่อหน่ายที่ต้องทนอยู่กับคนคนเดียวเป็นเวลานานๆโดยไม่สามารถหนีไปไหนได้ตอลดชีวิต แต่ถ้าไม่สมหวังก็อาจถูกทิ้ง หรือถูกทำร้ายจากฝ่ายชาย หรือฝ่ายชายไปมีหญิงใหม่ หรือถูกหลอกลวง หรือติดเอสด์เป็นต้นก็ได้ ถ้าไม่มีคู่ ปัญหาต่างๆเหล่านี้ก็จะไม่เกิดขึ้น

เกิดเป็นหญิงจะต้องฉลาด คือต้องรู้เท่าทันว่าชีวิตของเรานั้น ตามธรรมดาแล้วแม้เพียงตัวเราคนเดียวก็ยังมีทุกข์ในการทำงานเลี้ยงชีวิตและเอาตัวรอดอยู่ในสังคมอยู่แล้ว ยิ่งถ้ามีคู่ก็จะยิ่งเพิ่มทุกข์มากขึ้นอีก ยิ่งมีลูกก็จะยิ่งเพิ่มทุกข์มากขึ้นอีก เรียกว่ามีแต่ทุกข์น้อยหรือทุกข์มากเท่านั้น โดยมีความสุขจากการมีคู่ หรือจากการมีเพศสัมพันธุ์เป็นเหยื่อล่อลวงให้หนุ่มสาวมารักกันและมีเพศสัมพันธุ์กันเพื่อให้มีมนุษย์เกิดขึ้นมา ถ้าธรรมชาติไม่ทำเช่นนี้มนุษย์ก็จะไม่สืบพันธุ์เพราะมัน เจ็บปวดทุกข์ทรมาน และเหนื่อยยากลำบากตลอดทั้งชีวิต เหมือนกับการเดินขึ้นภูเขาที่สูงชัน ถ้าให้เดินคนเดียวก็จะไม่มีใครไปเพราะมันลำบาก เหน็ดเหนื่อย และมีภัยรอบด้าน แต่ถ้าให้เดินไปกับเพศตรงข้ามที่น่าพึงพอใจก็จะมีคนไปมากมายนั่นเอง

สุดท้ายเมื่อฉลาดแล้วก็ยังต้องอดทนอีก เพราะเพียงความรู้นั้นยังอาจจะไม่ช่วยอะไรได้มากนัก คือรู้หมดแต่ก็ทนต่อความสุขหรือความเอร็ดอร่อยหอมหวานจากการมีแฟน หรือมีคู่ไม่ได้ จนทำให้ลืมนึกถึงทุกข์ภัยจากการมีคู่ไปเสียสนิทก็ได้ หรือถึงจะรู้บางคนก็ก็ยอมที่จะเป็นทุกข์แม้ ว่าอนาคตจะถูกเอาไปฆ่า หรือต้องไปเป็นทาษก็ตาม ซึ่งส่วนมากก็จะเป็นอย่างนี้กันไปหมด คือทั้งๆที่รู้แต่ก็ทนต่อความยั่วยวนนั้นไม่ได้ เหมือนกับการกู้ หนี้ที่จะทำให้เราสุขสบายอย่างง่ายๆในปัจจุบัน แต่ต้องชดใช้อย่างแสนสาหัสในอนาคต ดังนั้นความอดทนจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้รอดตัวได้ ถ้าใครรู้ว่าไม่มีความอดทนเพียงพอก็ต้องหาทางป้องกันเอาไว้แต่เนิ่นๆ เช่นพยายามอย่าเข้าใกล้หรือให้ความสนิทสนมกับผู้ชาย และตั้งใจเล่าเรียนหรือทำงาน อย่าให้มีเวลาว่างมากนัก และรู้จักฝึกฝนจิตให้มีสมาธิมีปัญญา เป็นต้น

สรุปได้ว่าหญิงสาวที่ฉลาดจะใช้ความคิดหรือวิจารณญาณในการป้องกันความทุกข์จากการมีคู่ แต่หญิงสาวที่ไม่ฉลาดและไม่อดทนนั้นย่อมที่ตกหลุมหรือติดกับของธรรมชาติ แล้วก็จะได้รับบทเรียนที่แสนสาหัส ซึ่งบทเรียนนั้นก็อาจจะทำให้บางคนฉลาดขึ้นมาได้ แต่บางคนก็ยังโง่ซ้ำซากไม่หลาบจำ จึงต้องทุกข์ตรมอยู่ร่ำไปอย่างน่าสงสาร เหมือนแมลงเม่าที่หลงแสงไฟแล้วบินเข้าไปในกองไฟนั่นเอง.

*********************

ที่มา : //xchange.teenee.com/lofiversion/index.php/t53247.html

อ่านแล้วก็รู้สึกว่า อืมมมม เราคงคิดถูกแล้วที่อยู่เป็นโสดมาถึงทุกวันนี้ 555+

สาวเอยจะบอกให้ เป็นโสดก็มีสุขดีกว่าทุกข์เพราะมีคู่

ใน ฐานะผู้ชายดีๆ ที่หายากคนหนึ่ง ผมรู้สึกเห็นใจสตรีเพศจริงๆ ครับ… ช่วงเวลาในการเลือกคู่ของเธอทั้งหลายช่างสั้นยิ่งนัก เพราะช่วงอายุขัยของวัยสาว เริ่มผลิบานเมื่อประมาณ 13 ปี แล้วมาสุดเขตแดนเมื่อวัยสามสิบ…วันเกิดครบรอบ 30 จึงเป็นตัวเลขแห่งความสะเทือนขวัญ ก่อให้เกิดความตื่นตระหนก…หลายคนไม่อยากพูดถึง คนอื่นก็ไม่ควรเอ่ยปากด้วย…ถือเป็นมารยาทสังคมอย่างหนึ่ง ยกเว้นพวกมีวาจาเป็นอาวุธ ที่ชอบถามว่า " ปาอะไรเอ่ยที่ผู้หญิงกลัวที่สุด " เฉลย " ปาเข้าไปสามสิบ ยังไม่มีผัว " …ใครดันถาม มันผู้นั้นสมควรตาย
ตอน เรียนหนังสือเป็นนักเรียนนักศึกษา คุณพ่อคุณแม่ก็สอนนักสอนหนาว่า " อย่าริรักในวัยเรียน " " ตั้งใจเรียนหนังสือให้ดี จบแล้วค่อยมีแฟน " ทั้งๆ ที่ไอ้ตอนเรียนหนังสือ มีโอกาสพบปะเพศตรงข้ามมากหน้าหลายตา ก็หาได้สนใจไม่ เป็นคนประเภท " รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่เรียน " ทุ่มเทชีวิตให้แก่การศึกษา…เมื่อเติบใหญ่เราจะได้มีวิชา เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน

เพื่อนสาวคนหนึ่งหลังจบการศึกษา ประกอบสัมมาอาชีวะ ขณะเดียวกันก็ใช้เวลาว่าง "เลือกสรร - ควานหา" ผู้จะมาเป็นเจ้าบ่าวในอนาคต ตั้งสเปกว่าต้องได้แฟนหนุ่มประเภทซูเปอร์เพอร์เฟค อย่างวิลลี่ แมคอินทอทหรือจอห์นนี่ แอนโฟเน่ หรืออย่างน้อยๆ ก็ต้องมาดแมนแฮนซั่ม หล่อล่ำดำขรึม ถึงจะได้มาตรฐาน…ไอ้ประเภทหุ่นอัฟริกา หน้าติมอร์ อย่าได้สเออะหน้ามาให้เห็น… ไม่มีทางได้แอ้มหรอก

จากวันเป็นเดือน - จากเดือนเป็นปี ความรักไม่มีวี่แววคืบหน้าแม้วันเวลาผ่านไป… เพราะที่ทำงานทั้งห้องมีผู้ชายอยู่แค่ 5 คน - เจ้านายก็มีเมียแล้ว…ไม่อยากตกเป็นภรรยาบุญธรรม สองคนดันเป็นเกย์…อีกคนยังลังเลอยู่ว่าจะเป็นดีหรือเปล่า…คนสุดท้ายเป็นชาย แท้ แต่กำลังถูกแย่งตัวระหว่างเกย์สองคนอยู่ ไม่อยากเข้าไปเป็นมือที่สาม…นั่งรถมาทำงาน ก็สองชั่วโมงครึ่ง – กลับอีกสองชั่วโมงสี่สิบนาที กลับถึงบ้านหมดสิ้นกำลัง ขอนอนเอาแรงก่อน ขณะที่งีบหลับอย่างสนิท ภาพในความฝันที่เธอเห็นคือสถาบันการศึกษาที่เธอจบมา… แหล่งที่มีเพศตรงข้ามชุกชุม เธอหวนรำลึกนึกถึงผู้ชายดีๆ ที่เขาเคยอุตส่าห์มาเฝ้าตามจีบ ตามง้อตามตื้อ แล้วเราเล่นตัวจนเคยตัว ในที่สุดผลประโยชน์ตกอยู่ที่เพื่อนสนิท เป็นที่เรียบร้อย…แหม ! ไม่น่าเลย ยิ่งคิดยิ่งเสียดายจริงจริ๊ง…ตื่นพอดี เจอโลกแห่งความจริง

ดำเนินชีวิตไปแต่ละวัน ยิ่งเข้าหน้าหนาว ซองสีชมพูกลิ่นหอมๆ จากเพื่อนๆ เริ่มทยอยมา ตามหลังซองกฐินซองผ้าป่าที่เพิ่งหมดฤดูกาล…พอไปในงาน ดันเจอคำถามสะกิดใจอีกว่า "เมื่อไรจะถึงคิวแจกการ์ดของตัวบ้างล่ะ" … "โถ! การ์ดแต่งงานน่ะพิมพ์เสร็จแล้ว เหลือแต่ชื่อเจ้าบ่าวที่ยังไม่ได้เลือกว่าจะเป็นใคร เพราะครั้งนี้เขาเปลี่ยนระบบเลือกตั้งใหม่ ยังงงๆ เรื่องปาร์ตี้ลิสต์อยู่เลย" เอ๊ะ…เกี่ยวอะไรกัน!…ในใจก็คิดว่า " ก็ฉันอยู่เป็นโสดนี่มันไม่ดียังไง หนักกระบา_ใครรึเปล่า"

เคยตั้งคำถามกันไหม…ว่าทำไมต้องแต่งงาน (กันด้วย !)…คำตอบจากเพื่อนๆ ที่แต่งงานแล้วหรืออยากจะแต่งงานอาจมีหลากหลาย…

" อยู่คนเดียวมันว้าเหว่ อยากมีใครสักคนไว้แก้เหงา " …รายนี้เห็นผู้ชาย เป็นตัวคลายเหงา
" รายได้ไม่พอใช้ หาคนช่วย (หาเงิน) " …ผมกลัวมาช่วยผลาญเงินมากกว่า
" อยากมีลูก ก็ต้องหาพ่อก่อนสิ "…เกิดได้ลูกแล้ว จะทิ้งพ่อรึเปล่าเนี่ยะ
" โรงงานพร้อมแล้ว ขาดผู้ประกอบการ "…เจ้าของคำตอบกำลังหาผู้ร่วมลงทุน ฯลฯ ๆๆๆๆๆ

อันว่า " ชีวิตคู่ " อยู่ไปเพื่อสิ่งใด ?

ชีวิตคู่ คือ การเติมเต็มซึ่งกันและกัน ดังนั้นเมื่อมีชีวิตสมรสแล้ว ครึ่งหนึ่งของชีวิตเราจะหายไป ในส่วนที่ขาดจะมีครึ่งชีวิตของอีกฝ่ายมาเติมแต่งแห่งพื้นที่ว่างนั้น ขณะที่ครึ่งชีวิตของเราที่หาย ก็มิได้สูญสลายไปไหน มันก็ไปเติมที่ว่างของคู่เรานั่นเอง

จุดมุ่งหมายของการแต่งงานคือการใช้ชีวิตคู่ให้มีความสุขมากขึ้นและมีชีวิตที่ดีขึ้น

เมื่อเป็นสามีภรรยาแล้วต้องมีความ สุขมากกว่าตอนอยู่คนเดียว ถ้าตอนอยู่ด้วยกันแล้ว มีแต่ความทุกข์ ความเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน ก็ไม่รู้ว่าจะแต่งงานไปหาพระแสงดาบคาบค่ายที่ไหน… อยู่คนเดียวมันส์กว่า

ชีวิตคู่ต้องเกื้อกูลกันและกัน ความก้าวหน้าของสามี ภรรยาต้องมีส่วน อย่างน้อยก็ปลอบใจในยามที่สามีเครียดจากการงาน ชีวิตภรรยาถ้าไม่คิดเอาดี ในทางโลกก็เจริญในทางธรรม กำลังใจต้องได้จากสามีเช่นกัน อย่างน้อยก็อย่าหาทุกข์ มาสุมเพิ่ม…ถ้าคู่รักของเราประกอบมิจฉาอาชีวะ ติดเหล้า เล่นการพนัน โกงบ้านกินเมือง ชีวิตอีกฝ่ายก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น

เพราะฉะนั้นเวลาเลือกแฟน แทนที่จะให้ความสำคัญกับเรื่องรูปร่างหน้าตา ฐานะการเงิน ยี่ห้อรถเก๋งที่ใช้อยู่ ฯลฯ เปลี่ยนเป็นเงื่อนไขแค่สองข้อที่จำแสนง่าย คือ

หนึ่ง – สุขใจยามอยู่ใกล้ชิด
สอง – คู่ช่วยคิดชีวิตก้าวหน้า

เพราะชีวิตคู่คือการเติมเต็มชีวิต แก่กันและกัน…หาใช่เป้าหมายเพื่อการเสริม เพิ่มความเสียว…เพราะอยู่คนเดียวก็เสียวได้ ไม่ง้อใครให้เสียเวลา

ไม่เสียชาติเกิดหรอกครับ ถ้าคุณจะใช้ชีวิตเป็นโสด - ถือคติประจำใจว่า
" อยู่เป็นโสด ดีกว่ามีผัวเลว "

By: นพ.สุกมล วิภาวีพลกุล ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

ที่มา : //www.love4home.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=108295&Ntype=3

เป็นโสดก็อีกไปอีกแบบ

เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา สมานตตา
สัจจะ ทมะ ขันติ จาคะ

//www.kanlayanatam.com/sara/sara32.htm

เข้าบล๊อกนี้เจอ คอมเมนต์ยาวๆเยอะเลยนะค่ะ
แต่ขอพูดอีกคนนะค่ะ
โสดดีที่สุดค่ะ ถึงจะเหงาบ้าง แต่ก้อทุกข์น้อยค่ะ

อ่านแล้วตาลายจ้า...
แต่ก็เข้าใจดี...สรุป..เป็นโสด ดีที่สุดจ้า...
เกิดมาคนเดียว...ตายคนเดียว...

แวะมาทักทายค่ะ

แล้วตัวข้าพเจ้านี้เป็นหญิงโง่หรือฉลาดหนอ