Bloggang.com : weblog for you and your gang
@@@///--มุ่งมั่นต่อไปก็เพื่อชีวิต--///@@@
Group Blog
ภาพอดีต
Be_Live
Be_Memory
เรื่องเล่าเดิมๆ (fry1985)
จารุวิตต์ บุนนาค (พี่จา)
Clear_Space
อยากเขียน
<<
มิถุนายน 2551
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
15 มิถุนายน 2551
หลวงพ่อชา
All Blogs
ประวัติย่อ Naigod
ชีวิต ในทัศนะของต้อย บอ31
ดีใจโว๊ย มีเวป บอ.
บันทึกหลังออกจากป่า (เต่าดำ) 3 พฤษภาคม 2545
SMS 14092003
SMS 29012003
2 มกราคม 2553
วู้ดดี้เกิดมาุุคุย สนทนาธรรมกับพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี
หลวงพ่อชา
สุริวิภา : ฐิตินาถ ณ พัทลุง ผู้เขียนหนังสือ เข็มทิศชีวิต
อย่าให้ความรู้สึกรัก เป็นความลวงหลอกในใจเรา
ชีวิตกับความรัก (2)
ทุกข์ของการมีครอบครัว
การเดินทางของคำถามที่ถูกลืม
"ความตาย" ของ "ปัญญานันทภิกขุ"
"สุขระดับไหน...ที่เราต้องการ"
มิ ใ ช่ เ จ้ า ช า ย
ทุกข์เพราะคนรักหนีจากไป : พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
รักแท้ ไม่ได้มีหนเดียว
ความฝันครั้งสุดท้าย
วิธีอยู่กับคนที่เราไม่ชอบ
คนที่ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นของเรา
ชีวิตกับความรัก (1)
หลักศีล 5 เป็นหลักฝึกอบรมสติ 5 ประการ
คือหนึ่ง : ONE
Welcome to Clear Space | ยินดีต้อนรับท่านเข้าสู่ "ที่ว่าง" พื้นที่ว่างที่ทุกคนมี
เหนื่อยมากแล้วที่จะรอ : ลาก่อน
13 กุมภาพันธ์ 2548
27 มกราคม 2548
20 มกราคม 2548
10 มกราคม 2548
6 มกราคม 2548
3 มกราคม 2548
14 ธันวาคม 2547
26 พฤศจิกายน 2547
26 พฤศจิกายน 2547
18 พฤศจิกายน 2547
15 พฤศจิกายน 2547
8 พฤศจิกายน 2547
6 พฤศจิกายน 2547
31 ตุลาคม 2547
18 ตุลาคม 2547
10 ตุลาคม 2547
25 กันยายน 2547
หลวงพ่อชา
ภาษาไทยแทรกกับภาษาอังกฤษ
https://www.youtube.com/watch?v=qu7mtlbVBOA
ฝรั่งถ่ายทำไว้เมื่อ 34 ปีก่อน
ประวัติ
//www.larntum.in.th/cgi-bin/kratoo.pl/000169.htm
สนทนาธรรมกับลูกศิษย์
//mahamakuta.inet.co.th/practice/mk722.html
สอนสมาธิ
//larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/008578.htm
แง่คิด
//larndham.net/index.php?showtopic=25738&st=0
ที่มา : //larndham.net/index.php?s=e54027e0bbebc192732e9680f1241240&showtopic=32114
Create Date : 15 มิถุนายน 2551
Last Update : 15 มิถุนายน 2551 10:03:52 น.
2 comments
Counter : 671 Pageviews.
Share
Tweet
๏~* นิทานตะปู *~๏
มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุง และบอกกับเขาว่า
ทุกครั้งที่เขารู้สึกโมโห หรือโกรธใครสักคน ให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน
วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเขาไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ ในแต่ละวันที่ผ่านไป ก็ลดจำนวนลง น้อยลง น้อยลง
เพราะเขารู้สึกว่า การรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบ ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ
และแล้ว หลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้นใจเย็นมากขึ้น เขาจึงเข้าไปพบกับพ่อ
และบอกกับพ่อของเขาว่า เขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนที่เคยเป็นมา พ่อยิ้ม และบอกกับลูกชายของเขาว่า
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้ โดยทุกๆ ครั้งที่เขาสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตนเองได้ ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว ทุกครั้ง
วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออก ทีละตัว จาก 1 เป็น 2 . จาก 2 เป็น 3
จนในที่สุดตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก จนหมด เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขาว่า
ฉันทำได้ ในที่สุดฉันก็ทำจนสำเร็จ !!
พ่อไม่ได้พูดอะไร แต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และบอกกับลูกว่า
ทำได้ดีมาก ลูกพ่อ และเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ เจ้าเห็นหรือไม่ว่า
รั้วนั้นมันไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือน..กับที่มันเคยเป็น จำไว้นะลูก
เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้อารมณ์ สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผล
เหมือนกับการเอามีดที่แหลมคมไปแทงใครสักคน ต่อให้ใช้คำพูด ว่า ขอโทษ
สักกี่หน ก็ไม่อาจลบความเจ็บปวด ไม่อาจลบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้นได้
ฉันใดก็ฉันนั้น กับเพื่อน .. เพื่อนเปรียบเสมือน อัญมณีอันมีค่าที่หายาก
เป็นคนที่ทำให้เรายิ้ม เป็นคนที่คอยให้กำลังใจ และยินดีเมื่อเราพบกับความสำเร็จ
เป็นคนที่คอยปลอบใจเราเมื่อยามเศร้า ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา และจริงใจกับเราเสมอ
แสดงให้เขาเห็น ว่าเราห่วงใยเขามากแค่ไหน และระวังสิ่งที่เราทำไป
ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ และจงจดจำไว้เสมอว่า คำขอโทษ
ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตาม แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น
คือ รอยร้าวที่เขาคงไม่อาจลืมมันได้ ตลอดไป
หวังว่านิทานนี้คงช่วยให้พวกเรา อยู่ร่วมกัน ทำงาน ร่วมกัน คบกัน
ด้วยความรู้สึกที่ดีต่อกันขึ้นเรื่อยๆ ตลอดไป ..
โดย:
naigod
วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:20:06:59 น.
ขอบคุณครับพี่สำหรับกำลังใจ
คุณพ่อมือใหม่ยังไงก็สู้ครับ
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:17:09:36 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
naigod
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เพราะชีวิตมีความฝัน..
..จึงเป็นความงดงามของการมีชีวิต
Friends' blogs
ชมพู่มะเหมี่ยว
แดดร่มลมโชย
รวิษฎา
paerid
กะว่าก๋า
พ่อพเยีย
gluhp
สัญจร ดาวส่องทาง
พุกไม้
ดาวเดี่ยว
mambococonut
แม่น้องกะบูน
ชำ-อนัตตา
บราซิลนัท
เต่าไซเคิล
punpunthailand
haiku
hing-hoy
spiral
homefree
ชีวิตหมูๆๆ
I will see U in the next life.
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
gayer50
piboonsak
pruaew18
9george
pongpongu
muforensic
birdwithnolegs
onfly
Webmaster - BlogGang
[Add naigod's blog to your web]
Links
รวมแหล่งความรู้ของนายก๊อต
::.บ้านบัณฑิตอาสาสมัคร รุ่น31.::
ELECTRIC HEAD CO.,LTD.:
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุง และบอกกับเขาว่า
ทุกครั้งที่เขารู้สึกโมโห หรือโกรธใครสักคน ให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน
วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเขาไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ ในแต่ละวันที่ผ่านไป ก็ลดจำนวนลง น้อยลง น้อยลง
เพราะเขารู้สึกว่า การรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบ ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ
และแล้ว หลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้นใจเย็นมากขึ้น เขาจึงเข้าไปพบกับพ่อ
และบอกกับพ่อของเขาว่า เขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนที่เคยเป็นมา พ่อยิ้ม และบอกกับลูกชายของเขาว่า
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้ โดยทุกๆ ครั้งที่เขาสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตนเองได้ ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว ทุกครั้ง
วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออก ทีละตัว จาก 1 เป็น 2 . จาก 2 เป็น 3
จนในที่สุดตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก จนหมด เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขาว่า
ฉันทำได้ ในที่สุดฉันก็ทำจนสำเร็จ !!
พ่อไม่ได้พูดอะไร แต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และบอกกับลูกว่า
ทำได้ดีมาก ลูกพ่อ และเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ เจ้าเห็นหรือไม่ว่า
รั้วนั้นมันไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือน..กับที่มันเคยเป็น จำไว้นะลูก
เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้อารมณ์ สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผล
เหมือนกับการเอามีดที่แหลมคมไปแทงใครสักคน ต่อให้ใช้คำพูด ว่า ขอโทษ
สักกี่หน ก็ไม่อาจลบความเจ็บปวด ไม่อาจลบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้นได้
ฉันใดก็ฉันนั้น กับเพื่อน .. เพื่อนเปรียบเสมือน อัญมณีอันมีค่าที่หายาก
เป็นคนที่ทำให้เรายิ้ม เป็นคนที่คอยให้กำลังใจ และยินดีเมื่อเราพบกับความสำเร็จ
เป็นคนที่คอยปลอบใจเราเมื่อยามเศร้า ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา และจริงใจกับเราเสมอ
แสดงให้เขาเห็น ว่าเราห่วงใยเขามากแค่ไหน และระวังสิ่งที่เราทำไป
ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ และจงจดจำไว้เสมอว่า คำขอโทษ
ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตาม แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น
คือ รอยร้าวที่เขาคงไม่อาจลืมมันได้ ตลอดไป
หวังว่านิทานนี้คงช่วยให้พวกเรา อยู่ร่วมกัน ทำงาน ร่วมกัน คบกัน
ด้วยความรู้สึกที่ดีต่อกันขึ้นเรื่อยๆ ตลอดไป ..