กูเป็นนิสิตนักศึกษา
ประพันธ์โดย คุณสุจิตต์ วงษ์เทศ
กูเป็นนิสิตนักศึกษา วาสนาสูงส่งสโมสร ย่ำค่ำนี่จะย่ำไปงานบอลล์ เสพเสน่ห์เกสรสุมาลี
กูเป็นนิสิตนักศึกษา พริ้งสง่างามผงาดเพียงราชสีห์ มันสมองของสยามธานี ค่ำนี้กูจะนาบให้หนำใจ
กูเป็นนิสิตนักศึกษา เจ้าขี้ข้ารู้จักกูหรือไหม หัวเข็มขัด กลัดกระดุม ปุ่มเน็คไทร์ หลีกไปหลีกไปอย่ากีดทาง
กูเป็นนิสิตนักศึกษา มหาวิทยาลัยอันกว้างขวาง ศึกษาสรรพรสมิเว้นวาง เมืองกว้างช้างหลายสบายดี
กูเป็นนิสิตนักศึกษา เดินเหินดูสง่ามีราศี ย่ำค่ำกูจะย่ำทั้งราตรี กรุงศรีอยุธยามาราธอน
เฮ้ย กูเป็นนิสิตนักศึกษา มีสติปัญญาเยี่ยมสิงขร ให้พระอินทร์เอาพระขรรค์มาบั่นรอน อเมริกามาสอนกูเชี่ยวชาญ
กูเป็นนิสิตนักศึกษา หรูหราแหลมหลักอัครฐาน พรุ่งนี้ก็ต้องไปร่วมงาน สังสรรค์ในระดับปริญญา
ได้โปรดฟังกูเถิดสักนิด กูเป็นนิสิตนักศึกษา เงียบโว้ย-ฟังกู--ปรัชญา กูอยู่มหาวิทยาลัย...
...กูอยู่มหาวิทยาลัย รู้ไหม เห็นไหม ดีไหม อีกไม่นานเราก็ต่างจะตายไป กอบโกยใส่ตัวเองเสียก่อนเอย.
กูเป็นนิสิตนักศึกษา. สนพ.ประพันธ์สาส์น พิมพ์ครั้งที่สอง ตุลาคม 2529.
ที่มา : //www.bloggang.com/viewblog.php?id=unclejax&date=28-05-2007&group=1&gblog=3
Create Date : 28 พฤษภาคม 2550 |
|
4 comments |
Last Update : 28 พฤษภาคม 2550 8:23:06 น. |
Counter : 6399 Pageviews. |
|
|
|
รวมบทกวีนิพนธ์ของสุจิตต์ วงษ์เทศ - ขรรค์ชัย มกราคม 2512
ไม่น่าเชื่อว่าบทกวี "กูเป็นนิสิตนักศึกษา" ที่สุจิตต์ วงษ์เทศ เขียนไว้ตั้งแต่มกราคม 2512 จะกลับมาเป็นภาพปัจจุบันของสังคม ภาพทุกภาพที่บทกวีนี้พูดถึง ยังคงทาบลงไปได้เป็นเนื้อเดียวกันกับนิสิตนักศึกษาในทุกวิทยาลัยและทุกมหาวิทยาลัย
ความคลั่งสถาบัน ความหลงตัวเอง ความคับแคบทางความคิด การดูแคลนและเหยียดหยามผู้อื่น ในอีกแง่หนึ่งก็คือ "ลัทธิเหยียดผิว" ซึ่งฝังรากลึกและมีอยู่จริงในสังคมไทย ทั้งในอดีตถึงปัจจุบัน และคงดำเนินต่อไปในอนาคต
โดยถ้อยคำ ใครๆ ต่างเรียกสังคมไทยว่าสังคมทุนนิยม บ้างเลยเถิดกระทั่งว่าไทยก้าวสู่โครงสร้าง Globolization แล้วแต่โดยเนื้อหาสาระที่เป็นจริง ไทยก้าวพ้นจากระบบศักดินา และระบบไพร่เลิกแล้วจริงหรือ
เสรีชนมีอยู่จริงๆ ในสังคมไทยหรือ เสรีภาพมีอยู่อย่างแท้จริงแล้วหรือ มีใครกี่คนในสังคมไทยที่ไม่เซ็นเซอร์ตัวเองในการพูด และการแสดงออก
ว่ากันจริงๆ กระทั่ง "การคิด" คนในสังคมไทยก็ยังมักต้องเซ็นเซอร์ตัวเอง ความคิดขบถจึงมีอยู่น้อยเป็นอย่างยิ่งในสังคมไทย
เปิดเทอมแล้ว คนจำนวนหนึ่งไปเรียนหนังสือในชั้นสูงขึ้น ไปฟอกย้อมข้อมูลและความคิดให้เหมาะกับความแปลกประหลาดของสังคมมากขึ้น คนอีกจำนวนหนึ่งไปสู่สายการผลิตสู่การเป็นเบี้ยล่าง
ไปเป็นมนุษย์มาตรฐาน ISO ที่ไร้จิตสำนึก เพื่อให้สายพานการผลิตของทุนนิยมรื่นไหล และกลืนกินความเป็นคนได้คล่องๆ คอ
-- เรืองรอง รุ่งรัศมี
คอลัมน์ สายลมในกิ่งหลิว เนชั่นสุดสัปดาห์
ปีที่ 11 ฉบับที่ 521 วันที่ 27 พ.ค. - 2 มิ.ย 45