วันนี้พอมีสัญญาณเนตบ้างเล็กน้อย ทดลองอัพโหลดภาพ  ที่ค้างคามาหลายวัน   แต่ก็ยังไม่สำเร็จ  ลดความละเอียดของภาพลงเยอะๆให้โหลดได้   

              ทริปนี้ตั้งใจมางานพระราชทานเพลิงหลวงปู่เปลี่ยน   พระอริยะสงฆ์รูปที่สองที่รักเคารพและต้องมา  ใจก็ยังอดรำพันไม่ได้ว่า  หลวงปู่จากไปเร็วเกิน  

               คิดถึงแต่ละครั้งที่เคยมากราบหลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป  ท่านรู้วาระจิตแทบทุกครั้ง สั่งลูกศิษย์ไปหยิบพระงามๆมาแจกญาติโยม       บางองค์ท่านว่าอันนี้ไว้ในห้องนอนตลอดพรรษายอดเยี่ยมมาก    มากราบท่านทีไรพลอยได้รับพระของหลวงปู่ติดมือไปด้วย    ใครไม่เก็บเราเก็บหมดล่ะ    แม้ว่าจะไม่ได้สะสมพระเครื่องของขลังมากไปกว่าธรรมะของพระพุทธองค์  แต่พระเครื่องสวยงามของหลวงปู่เนื่องในโอกาสพิเศษ  ก็ได้มาเก็บเข้า ของสะสมไว้จนเต็ม   ไม่ได้ยกให้แก่ใคร  หลวงปู่เคยเทศน์ว่าของครูบาอาจารย์ให้กับมือก็เป็นของคนนั้น ไม่ให้เอาให้ใคร  นึกถึงว่าหลวงปู่ไม่อยู่แล้วก็คงไม่ได้พระที่หลวงปู่อธิษฐานจิตอีกแล้ว  

                ระหว่างทางไปงานหลวงปู่  ให้บังเอิญเหตุแปลก  ได้พบ หลวงตาม้า โดยบังเอิญ ไม่เคยพบท่านมาก่อน  เคยแต่เห็นใน FB  ตัวจริงหลวงตาม้าท่าน ใบหน้าเต่งตึงผิวสีชมพูไม่มีริ้วรอยเหี่ยวย่น   ท่าทางแข็งแรงกระฉับกระเฉง   จนไม่แน่ใจว่าท่านคือ หลวงตาม้าเหมือนที่เห็นในรูปรึเปล่า   หลวงตาม้าท่านก็มีเมตตามากแม้ดูท่าทางคล่องแคล่วว่องไว  ท่านได้โยนสร้อยประคำขาวห้อยพระเหนือพรหม    คล้องผ่านหัวให้ใส่คอของเราพอดี   สรุปว่าเราได้ของขลังแล้วสินะทริปนี้  

                กำหนดพระราชทานเพลิงหลวงปู่เวลา 15 น.  อีกสิ่งหนึ่งที่ได้จากการมากราบหลวงปู่เปลี่ยนคือ  ให้เราเปลี่ยนนิสัยบางอย่าง   ให้เป็นคนสบายๆ   ทำใจสบายๆ  ไม่ต้องลุ้นมาก หรือเคร่งเครียดเคร่งครัดมาก  มากราบหลวงปู่ทีไร  ไม่ต้องซีเรียส  ยังไงได้พบหลวงปู่รอคอยอยู่เสมอ  เรียกว่ามาแบบ  ทำใจสบายๆ  ไม่ต้องกังวล  จะได้พบมั้ย ฯ  

                     ครั้งนี้ก็เช่นกัน   ทั้งที่คน รถ พระ มุ่งหน้า แม่แตง มากมาย ตลอดการเดินทาง  เราวางใจเหมือนเช่นครั้งหลวงปู่ยังอยู่   ว่าทำใจให้สบายๆ อย่างไรเสียต้องสำเร็จแบบสบายๆ  ไม่ลำบาก    แม้รถจะติด  ขบวนรถ VIP เร่งรีบแซงขวาไปหลายขบวน  รถประชาชนแน่นขนัด  เราก็ยังวางใจว่า  ต้องได้พบหลวงปู่ไม่ยากไม่ลำบาก  

                   รอบบริเวณเลี้ยวเข้าเขื่อนแม่งัด  รถติดตลอด   ชาวบ้านจอดรถตามจุดให้จอด  มีการประดับตกแต่งดอกไม้รูปหลวงปู่ไว้งดงาม   อย่างพอเหมาะพอสม     มีทั้งคนกำลังเดินทางไปและคนกำลังเดินทางกลับ  เนืองแน่นไปหมด   เราได้ที่จอดรถที่สะดวกและใกล้มาก   ทางคณะจัดงานได้เตรียมงานไว้อย่างเรียบร้อย เป็นระเบียบดีงาม   

                 ถนนในวัดเราจำได้จนคุ้นชิน    วันนี้ผู้คนมากมายและจัดสถานที่   คนเนืองแน่นนั่งกับพื้นเต็มไปหมด   แต่ก็เป็นที่น่าประหลาด  เราเดินก้าวเท้าตามคนด้านหน้าไปเรื่อยๆ   ผ่านผู้คนมากมายมีช่องทางเล็กๆให้เข้าไปได้เรื่อย    จนมาหยุดอยู่ในที่แห่งหนึ่งที่มีเชือกกั้นไว้   แต่แล้วก็มีเจ้าหน้าที่มาแกะเชือกออก    เราเดินผ่านเข้าไปจนติดกับเมรุชั่วคราวของหลวงปู่   เป็นตำแหน่งที่เห็นได้ชัดไม่ต้องเขย่งเบียดเสียดใครแย่งกันดู     โล่งสบายมาก  ถ่ายภาพได้สวยงาม     รู้สึกประหลาดใจมาก   ด้วยบารมีของหลวงปู่   ทำใจสบายๆหลวงปู่เมตตาทุกครั้ง  สมความปรารถนา    

                   เสียดายที่มีภารกิจช่วงค่ำ ต้องทำ ไม่เช่นนั้นคงได้อยู่ถึงเวลาเผาจริง  ซึ่งตั้งกำหนดไว้ที่ 22.30 น.  แต่ก็ยังน่าประหลาด  ที่เราเปิด live ขึ้นมา ได้เห็นองค์ประธานท่านกำลัง  จุดเพลิงพระราชทานลงในถาดไม้จิก  และได้เห็นพิธีทั้งหมดฟังเทศน์ จนสิ้นสุดการถ่ายทอดสด   หลวงปู่ท่านเมตตาเป็นที่สุดแล้ว

                   แม้แต่พี่ที่ทำงาน  สั่งว่า ให้เอายันต์กลับไปฝากด้วย  เราบอกพี่  หลวงปู่ไม่เคยแจกยันต์สักหน่อย  จะไปเอายันต์ที่ไหนมาให้   แต่เมื่อกลับ เราหัวเราะไม่ออก  เพราะทางวัด แจกยันต์หลวงปู่เป็นของที่ระลึกจริงๆ  เราได้มียันต์หลวงปู่กลับไปฝากให้พี่. สมปรารถนาทุกคน

                    เมื่อเวลาผ่านไป  เหลือเพียงความระลึกถึงอยู่เสมอ   หลวงปู่เปลี่ยนผู้เปี่ยมด้วยเมตตา    งดงามทั้งภายนอกภายใน    ข้อวัตรปฏิบัติจริยวัตรที่งดงามเพียบพร้อม    ความเป็นอยู่สมเป็นศิษย์ตถาคต เห็นได้ชัดอย่างเป็นรูปธรรม    วัดของหลวงปู่ไม่ใหญ่โตแต่สะอาด  เป็นระเบียบ สวยงาม   เช่นเดียวกับงานพระราชพิธีของหลวงปู่คณะจัดงานจัดทำได้   กระทัดรัดสวยงาม  เป็นระเบียบ   เหมาะสมกับปฏิปทาหลวงปู่ยิ่งนัก     สรีระหลวงปู่จากไปจริงๆแล้วต่อไปไม่มีโอกาสได้กราบท่านอีก    หน้าที่เรา  ได้เพียงตั้งใจประพฤติปฏิบัติตามแนวทางขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  และคำสอนของหลวงปู่ที่ยังคงมีบันทึกไว้ให้เดินตาม