BlogGang.com : : คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน : หอแปดไร่

หอแปดไร่

หอแปดไร่นี้ก็คืออาคารที่พักบุคลากรและลานจอดรถใหม่ของศิริราช อยู่ติดตลาดตรงข้ามสถานีรถไฟบางกอกน้อย (สถานีใหม่ ไม่ใช่ตรงที่โกโบริตาย ตรงนั้นกำลังปรับปรุงเป็นอะไรสักอย่างของศิริราชอยู่) ตอนสร้างใหม่ๆไม่มีใครอยากาอยู่ด้วยเหตุผลว่าไกลจากโรงพยาบาล และที่สำคัญคือทางเดินว่ากันว่าค่อนข้างเปลี่ยว จากประตูห้า(ประตูผี) เดินเลียบริมวัดหลวงพ่อโบสถ์น้อยไป ข้างๆเป็นตลาดที่ดูเหมือนจะปิดตลอดเวลาและมีร้านยาดองเปิดตอนเย็นๆ จนถึงใต้สะพานอรุณอัมรินทร์ ทางซ้ายมือจะมีเพิงเก่าๆ อยู่ติดกับร้านก๋วยเตี๋ยวที่ทำท่าจะเจ๊งมีเจ๊งแหล่ และต้องเดินเลาะรั้วลานจอดรถอีกสักพักกว่าจะถึงตัวอาคาร

มีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับอาชญากรรมและเหตุการณ์ที่บุคลากรโดนจี้ปล้น ถึงขนาดช่วงแรกๆคนที่พักอยู่ที่หอนี้ ไม่กล้าออกจากหอหลังพระอาทิตย์ตกดิน เพราะเชื่อกันว่ามันอันตรายมาก ไอติมเองตอนแรกก็เชื่ออย่างนั้น แต่จากการสอบถามคนในพื้นที่ ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ามันไม่เปลี่ยวเลย มีแต่ชาวบ้านอยู่กันทั้งนั้น ไอติมก็เลยแอบสังเกตไปเรื่อยๆ ก็พบว่ามีเด็กวิ่งเล่นอยู่ตอนเย็นๆ ช่วงๆค่ำๆใต้สะพานก็มีของขาย เพิงนั้นเปิดเป็นคาราโอเกะตอนดึกๆ เลยเที่ยงคืนยิ่งแล้วใหญ่ ตลาดข้างวัดกับตลาดข้างสถานีรถไฟเปิดขายตีสอง(มิน่า ไม่เคยเห็นเปิดสักที) สักห้าทุ่มพ่อค้าแม่ค้าก็ขนของกันออกมาเตรียมตัวเปิดร้าน สรุปแล้วมันก็มีคนตลอดเวลาเลยนี่หว่า แล้วมันเปลี่ยวอะไรตรงไหนเนี่ย

ลองมานั่งนึกๆดู มันก็คงจริงที่ว่ามีคนเคยโดนตีหัวชิงทรัพย์ที่นี่ แต่ไม่ใช่เพราะมันเปลี่ยว คนเรามันก็ตีหัวชิงทรัพย์กันได้ทุกที่นั่นแหละ มาบุญครองหรือสยามก็มีเรื่องราวทำนองนี้กันออกบ่อย แต่ก็ไม่เห็นมีใครไม่กล้าไปเพราะกลัวโดนปล้นโดนทำร้าย และจะว่าไป มันก็น่าจะบ่อยกว่าทางเดินตรงนี้เสียด้วยซ้ำ ตอนนี้ไอติมไม่กลัวแล้วเวลากลับหอดึกๆ ยิ่งตีหนึ่งคนยิ่งเต็มไปหมด แต่ก็ดูเหมือนยังมีอีกหลายคนที่เชื่ออย่างฝังหัวว่าทางเดินไปหอแปดไร่นั้นอันตรายพอๆกับเดินอยู่ในเขตสงคราม ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่เคยมาเดินซักหน่อย ได้แต่ฟังเขาเล่ามาอีกทีว่าน่ากลัวอย่างนั้น น่ากลัวอย่างนี้

มันก็เป็นเรื่องของความเชื่อที่บางครั้ง คนเราก็เชื่อโดยไม่ไตร่ตรองให้รอบคอบ แม้บางที รอบคอบแล้วแต่มีอะไรที่เราคิดไม่ถึง ทำให้นึกถึงเพลง "อื่นๆอีกมากมาย" ของวงเฉลียง "อื่นๆอีกมากมาย (อีกมากมาย) มากมาย (มากมาย) ที่ไม่รู้ อาจจะจริง เราเห็นอยู่ เผื่อใจไว้ ที่ยังไม่เห็น" บางที เราน่าจะเผื่อใจไว้ บางที ทางเดินมืดๆอาจจะไม่ได้เปลี่ยวเหมือนทางเดินไปหอแปดไร่นี่ก็ได้

ที่จริง ตั้งแต่เปิดหอนี้มา ไอติมก็แอบเห็นความเปลี่ยนแปลง ร้านค้าริมถนนขายดีขึ้น มีร้านไก่ทอดมาตั้งแผงเพิ่มติดกับร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น ร้านข้าวมันไก่ขายได้มากกว่าเดิม มีก๋วยเตี๋ยวไก่มะระอร่อยๆอยู่ติดกับร้านกาแฟเปิดใหม่ ทางเดินที่มันเคยเปลี่ยวๆเงียบๆ มันก็ไม่เงียบอีกต่อไปแล้ว อีกไม่นานเซเว่นอีเลเว่นก็จะเปิดถัดมาจากลานจอดรถ ดูเหมือนอะไรๆจะขยับขยายมากขึ้น ขนาดป้าขายหมี่เกี๊ยวที่ตลาดข้างทางรถไฟแกยังบอกเลยว่า แกจะลองมาขายข้าวแกงตอนเย็นๆดูบ้าง เผื่อจะมีคนมากิน แทนที่จะขายช่วงเช้ามืดอย่างเดียวแบบนี้

ไม่รู้สิ ผมว่าทางเดินสั้นๆนี้มันมีชีวิตชีวาจะตายไป อ้าว! ไอติมมันแวะไปกินอะไรอีกแล้วล่ะนั่น..

Create Date : 24 มกราคม 2553

Last Update : 24 มกราคม 2553 19:48:49 น.

5 comments

Counter : 2812 Pageviews.