|
|
สอบ Gross และงานวัด
วันนี้สอบ Gross หรือก็คือดูพยาธิสภาพจากชิ้นเนื้อด้วยตาเปล่า ซึ่งในสมัยโบราณ หรือสมัยไอติมยังเป็นนิสิตแพทย์ การสอบดูตัวอย่างนี้จะเป็นการสอบแบบแล็บกรี๊งโดยมีกล่องตัวอย่างวางอยู่ตามที่ต่างๆแล้วเราก็เดินวนเป็นวงกลมเพื่อทำข้อสอบแต่ละข้อ แต่ว่าอย่างที่บอกว่าข้อสอบของแพทย์ประจำบ้านมันเยอะ และจำนวนแพทย์น้อยกว่าข้อสอบหลายเท่าตัว ถ้าต้องเดินก็อาจเหนื่อยตายได้ คราวนี้ข้อสอบ Gross เลยมาเป็น Power Point คือเรานั่งอยู่กับที่แล้วก็มีภาพฉายขึ้นมาทีละข้อๆ ซึ่ง...มันแย่กว่าการสอบแบบดูของจริงในกล่องเพราะอันนั้นเราพลิกดูได้ หรือแบบที่เข้า conference เพราะอันั้นเราได้จับ ได้สัมผัส กดๆ ถูๆ แต่อันนี้มันแห้งๆ แต่ก็ยังดีกว่ามีตัวอักษรให้อ่านอย่างเดียว ทำให้เรานึกถึงคำโบราณที่ว่า สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่ามือคลำ แต่สิบมือคลำหรือจะสู้ทำเอง คือถ้าอะไรที่มันเคยผ่านไม้ผ่านมือตัดเองมา อันนั้นจะยิ่งจำได้ดีไม่มีลืม นอกจากนั้นก็มีสอบข้อเขียนที่ให้ความรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นปีสามอีกครั้ง
หลังจากสอบและตัดเนื้อเสร็จ ไอติมสังเกตเห็นว่าวัดหลวงพ่อโบสถ์น้อยข้างหลังศิริราชมีงานวัด ก็เลยไปเดินงานวัดกับพี่นัส( Resident ๑ อีกคน) แก้เซ็งสักหน่อย เป็นงานวัดที่ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ มีโฆษกที่เสียงเป็นเอกลักษณ์ประกาศเรียกให้คนไปทำบุญถวายสังฆทาน ทำแล้วแถมน้ำสตอเบอรรี่ให้ลองดื่มฟรี มีของเล่นวางขายตั้งแต่หน้างาน เป็นพวกรถกระป๋อง ของเล่นสังกะสี หน้ากาก กระบี่พลาสติกอะไรเทือกๆนั้น ที่ขาดไม่ได้คือของกิน แต่ดูเหมือนงานวัดนี้ของกินจะซ้ำๆ อาหารหลักก็จะเป็นขนมจีน หอยทอด ผัดไท ก๋วยเตี๋ยวหมูและเนื้อ นอกจากนั้นก็มีแมลงทอด ไอติมสอยมันฝรั่งทอดอย่างที่ทอดทั้งหัว ทำเป็นเกลียวๆมากินเล่นเสียหนึ่งอัน ในงานมีน้ำจรวดขายด้วย เพิ่งรู้จากพี่นัสว่ามันเป็นน้ำที่ฮิตกันมากตามต่างจังหวัดในสมัยก่อน ในงานวัดมีแมงกว่างมาขายตัวละยี่สิบบาท เหนแล้วสงสารมันเพราะเขาให้อยู่กันแอดอัดยัดเยียด อ้อยก็โดนแทะจนหมด แถมมีแต่ตัวผู้แล้วมันก็สู้กันเองอยู่ในนั้น ไอติมสงสารมากแต่ก็ไม่อยากสนับสนุนให้มีการจับแมงกว่างมาขายก็เลยไม่ได้ซื้อไป
ขึ้นชื่อว่างานวัด ขาดไม่ได้เลยคือชิงช้าสวรรค์ ม้าหมุนกับพวกร้านเกมต่างๆ ทั้งปาลูกดอก ยิงปืน งานนี้มีร้านรถบังคับกับร้านรถไฟเด็กเล่นเป็นรางสั้นๆ แล้วก็มีบ้านลม ที่จริงก็อยากไปเล่นอะนะ แต่กลัวมันแตกปุ๊ แล้วเขาต้องเก็บร้านกลับบ้านมีช้อนปลา ช้อนไข่จับรางวัล เห็นแล้วก็อดไม่ได้จนต้องไปเสียเงินให้ร้านปาลูกดอกกับยิงปืนจนได้ นี่ถ้าไม่ใส่ชุดหมอคงไปว้อนปลาด้วยเป็นแน่ น่าเสียดายที่ลิเกไม่ทันจะออกโรงตอนเดินกลับ แต่แค่นี้ Resident ก็ปรีดิ์เปรมกับของกินและบรรยากาศที่เรียกอดีตเก่าๆกลับมา เรื่องในวัยเด็กที่คิดถึง
ตกลงนี่ตูแก่ขนาดนี้แล้วเรอะ
| Create Date : 27 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 27 ตุลาคม 2552 23:15:29 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 710 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: 1st IP: 40.0.15.150, 210.246.92.2 วันที่: 28 ตุลาคม 2552 เวลา:12:51:20 น. |
|
|
|
| โดย: indira IP: 113.53.175.197 วันที่: 29 ตุลาคม 2552 เวลา:17:05:22 น. |
|
|
|
| โดย: Staff aureus IP: 125.24.152.100 วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:0:38:58 น. |
|
|
|
| โดย: Sand IP: 192.168.28.86, 202.28.84.48 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:11:53 น. |
|
|
|
โดย: swkt (tewtor  ) วันที่: 12 เมษายน 2554 เวลา:0:12:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน
ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี
ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี
ดูอีกทีดู"................"
เติมเองตามใจชอบเลยครับ
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ตอนนี้ที่หวัดสองพันเก้าระบาดมั่กๆ
เพราะนักศึกษาแพทย์ไปแข่งกีฬางานเข็มแล้วเอาเชื้อมาแพร่
ติดกันใหญ่ งึ่มๆ
แต่เฟิร์สไม่ได้ไป เลยรอดตัว
ดูเเลสุขภาพด้วยน้า..
มัวแต่ทำงานระวังไม่สบายละ
เป็นห่วง^^