ให้ปากกามันพาไป ให้หัวใจมันขีดเขียน
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
27 ธันวาคม 2552
 
All Blogs
 

สิ้นสุดตำนานหัถต์มรณะ

คืนวันเสาร์ที่ผ่านมา (๒๖ ธันวาคม) ไอติมไปอยู่เวร ER เรื่องก็มีอยู่ว่า คืนนั้นเป็นคืนที่ยับเยินใช้ได้คืนหนึ่ง ไอติมได้สำเหนียกว่าการตัดสินใจของตัวเองนั้นช้าลงและความสามารถลดลงอย่างมากจนรู้สึกว่าตัวเองประสิทธิภาพตกต่ำกว่า Extern เสียอีก อย่างไรก็ตาม ไอติมก็ยังคงต้องอยู่เวรต่อไปอย่างเดียวดาย เมื่อถึงเวลาที่พี่ที่อยู่เวรคู่กันนั้นผลัดไปนอนตอนกะแรก

จริงๆแล้ว ตั้งแต่ช่วงค่ำๆสามสี่ทุ่ม ก็มีคุณยายคนหนึ่งญาติพามาด้วยอาการหายใจลำบาก หยุดหายใจในรถนานถึงสิบห้านาที ซึ่งถือว่านานมากจนโอกาสที่จะช่วยกลับมาได้นั้นริบหรี่เต็มทน อย่าว่าแต่คนที่มีโรคประจำตัวเยอะๆเลย ถึงไอติมเองก็เถอะลองหยุดหายใจนานขนาดนั้นก็คงรอดยาก และก็เป็นที่แน่นอนว่าเมื่อถึงมือหมอไอติมแล้ว ก็สุดความสามารถที่จะช่วยไว้ได้

หลังจากไอติมงึมงัมหงุดหงิดที่ตัวเองไม่ประสบความสำเร็จกับการปั๊มหัวใจสักทีนั้น ก่อนจะลงเวรไม่นานนัก ก็มีคุณป้าโรคไตมาด้วยอาการหอบเหนื่อย ตอนแรกก็คิดว่าฉี่ไม่ออกน้ำท่วมปอดหรือเปล่าหนอ ฟังปอดดูก็ไม่เห็นมีอะไร ป้าก็ก็หอบเฮือกๆ ไอติมก็เหล่ๆไปดูค่าความเข้มข้นออกซิเจนเห็นป้าแกได้ร้อยเต็มก็เลยนิ่งๆไว้ รอเจาะเลือดก่อนค่อยว่ากัน ปรากฏว่ารอผลเลือดอยู่ดีๆ ป้าแกก็เกิดไม่อยากหายใจขึ้นมาดื้อๆ

เท่านั้นยังไม่พอ ชีพจรป้าแก็หายไปด้วย พอปั๊มหัวใจได้สามนาที วัดคลื่นไฟฟ้าหัวใจออกมาก็เป็นเส้นหงิกๆ ไอติมเป็นแล้วใจไปอยู่ตาตุ่ม แวบแรกหัวขาวโพลนไปหมด ไอ้ที่เคยเรียนมาไม่รู้ไปอยู่ไหน สั่งบ้าอะไรก็ไม่รู้ ให้เปิดเส้น แล้วไปเร่งผลแล็บมาไวๆ พอคิดไปคิดมา เอ๊ะ โรคไต เอ๊ะ น้ำไม่เกิน เอ๊ะๆ หรือว่าจะเป็นภาวะเลือดเป็นกรดแล้วมีโพแทสเซียมในเลือดสูง ดูคลื่นหัวใจแล้วมันก็คุ้นๆอยู่เหมือนกัน ตัวหน้าเตี้ย ตัวหลังสูง แถมมีเล่นเวฟเป็นพักๆด้วย

แต่ว่าคุณป้าไม่ไหวแล้ว ความดันวัดไม่ได้ ไอติมจนใจไม่กล้าสั่งการใดๆยาแก้พิษโพแตสเซียมก็เป็นพิษพอๆกับตัวโพแทสเซียมเอง หันรีหันขวางนพี่พยาบาลบอกเรียก med ลงมาช่วยก็ได้นะ พอโทรไปคุยกับหมอ med ยังไม่ทันรายงานเคส ผลเกลือแร่ในเลือดก็กลับมา เป็นจริงดังคาด เลือดเป็นกรดเปรี้ยวยิ่งกว่ามะนาว(ว่าไปนั่น ใครเค้าชิมกันฟะ) โพแทสเซียมสูงปรี๊ด เออ มิน่าหัวใจจะหยุดมิหยุดแหล่

แล้วไอติมก็สั่งการลงไปเอานั่นเอานี่เอาโน่น หมอทุกคนถึงโ.แค่ไหนก็ต้องจำการแก้โพแทสเซียมได้สักสองสามอย่าง อยู่แล้ว แต่ไอติมลืมนึกไปว่า สาเหตุมันก็มาจากเลือดเป็นกรดและคุณป้าก็ยังคงมีกรดอยู่ในเลือดมากมาย พอดีพี่ med ลงมาถึงก็ทักเลยให้ HCO3 หรือยัง (HCO3 นอกจากจะแก้กรดแล้ว ยังช่วยพอโพแทสเซียมออกจากเลือดได้ชั่วคราวจ้ะ) ไอติมก็เลยจัดไปหนึ่งบ้อง (คือเข็มมันใหญ่ซะจนเรียกบ้องถนัดปากกว่า) แล้วหัวใจป้าแกก็กลับมาเต้นเกือบปกติ คลื่นหัวใจเป็นหน้าตาที่คุ้นเคย ไอติมโล่งอก ความดันเริ่มวัดได้ แม้จะยังต่ำเรี่ยๆแต่ก็ดีกว่าวัดไม่ได้ ตอนนั้นมันเลยเวลานอนไอติมไปโขแล้ว ก็เลยส่งต่อให้พี่ med ดูต่อ นับว่าเป็นเคสแรกที่ไอติมประสบความสำเร็จในการช่วยชีวิต เป็นเคสแรกที่นอกจากจะไม่ตายคามือแล้ว สภาพยังพอมีหวังอยู่ถึงแม้จะริบหรี่ก็ตาม

สำหรับผู้ที่อ่านไม่รู้เรื่องนะครับ สามสี่ย่อหน้าข้างบนแปลว่า "ไอติมเจอเคสป้าเป็นโรคไตที่มีภาวะแทรกซ้อนจนต้องปั๊มหัวใจ แต่ในที่สุดไอติมก็ปั๊มป้าขึ้นมาได้ แม้ว่าจะตัดสินใจช้าและงงงวยอยู่มากเนื่องจากขาดประสบการณ์ก็ตาม"

เป็นอันปิดฉากตำนานหัตถ์มรณะปั๊มกี่รายก็ตายเรียบของนายแพทย์เทอดเกียรติแต่เพียงเท่านี้ เฮ้อ....ดวงเยิน แบบนี้ เห็นทีต้องทำบุญ




 

Create Date : 27 ธันวาคม 2552
4 comments
Last Update : 27 ธันวาคม 2552 23:17:19 น.
Counter : 657 Pageviews.

 

งานของคุณไอติมน่าตื่นเต้นจริงๆ
น่าตื่นเต้นแต่ก็เป็นงานที่ยิ่งใหญ่และน่าภูมิใจนะคะ
พยายามเข้านะคะ เอาใจช่วยด้วยคน^ ^
แอบเข้าใจความรู้สึกของคุณไอติมนะคะ
สมัยเรียนมหาลัยเคยอยู่ฝ่ายพยาบาลดูแลน้องๆ ปี1เข้า ว้ากค่ะ แต่ด้วยความเป็นเด็กภาษาไม่ใช่เด็กพยาบาลเลยดูน้องๆ ได้แค่เป็นไข้ หกล้ม ทำนองนั้น
แต่มีอยู่ครั้งนึงเคยมีน้องชัก หอบใหญ่เลย เหมือนหายใจไม่ออก ตอนนั้นเป็นตัวเองพี่แท้ๆ แต่กลับทำอะไรไม่ถูก ยืนหน้าซีดแทบจะอาการหนักตามน้องไปด้วย โชคดีที่มีรุ่นพี่มาพาน้องไปส่งรพ.หน้ามอได้ทัน ตอนนั้นพอรู้ว่าน้องปลอดภัยก็ร้องไห้โฮเลย รู้สึกผิดในหัวใจมากๆ ว่าทำไมได้แต่ยืนอึ้งแบบนั้น แต่สำหรับคุณไอติม คุณไอติมเป็นคนเก่ง จากที่ตามอ่านบล็อกของคุณไอติมมา รู้สึกชื่นชมไปด้วย ต่อไปเดี๋ยวประสบการณ์ก็ตามมาเอง อย่างน้อยครั้งนี้ก็ได้รวมเข้าไปเป็นประสบการณ์ของคุณไอติมด้วยแล้ว ขอให้เป็นคุณหมอที่ดี ช่วยคนอื่นต่อไปเรื่อยๆ แบบนี้นะคะ

 

โดย: june (MeE pOoh MoO pEe ) 29 ธันวาคม 2552 11:04:19 น.  

 

เก่งเหรอครับ
ถ้าเพื่อนผมเจอไอ้แบบที่ผมเจอเนี่ย คงใช้เวลาไม่ถึงสองวิในหารตัดสินใจ คงไม่ต้องปลุดหมออีกคนให้วุ่นวายด้วย

ผมว่าผมยังไม่เก่งพอนะ

 

โดย: คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน 29 ธันวาคม 2552 19:30:50 น.  

 

^ ^ คุณไอติมว่าตัวเองไม่เก่งเหรอคะ
มั่นใจหน่อย ไม่เก่งพอไม่ได้หมายความว่าไม่เก่ง ถึงจะไม่ค่อยรู้เรื่องงานของคุณไอติม แต่จูนคิดว่าคุณไอติมตัดชิ้นเนื้อเก่งนะคะ
พยายามเข้านะคะ ให้กำลังใจตัวเองเยอะๆ จากที่เห็นที่นี่มีคนคอยให้กำลังใจคุณไอติมอยู่เยอะเลย จูนก็เป็นหนึ่งในนั้น ^ ^ v

 

โดย: june (MeE pOoh MoO pEe ) 30 ธันวาคม 2552 16:47:33 น.  

 

อ่อ จูนก็มีประสบการณ์คล้ายๆ กับคุณไอติมเหมือนกันนะคะ จากงานแปลที่ทำต้องกลายไปเป็นล่ามเฉพาะกิจ เจอทั้งสองฝ่ายรุมหน่อยเท่านั้น ยืนอึ้งแปลไม่ได้ฟังไม่ออกขึ้นมาเลย สุดท้ายก็ต้องขอให้เจ้าของบริษัทช่วยพูดอีกภาษานึงด้วย เกือบทำเสียเรื่องเลย ^ ^ แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่ดีนะคะ ไม่งั้นเราคงไม่มีทางเก่งขึ้นได้

 

โดย: june (MeE pOoh MoO pEe ) 30 ธันวาคม 2552 17:03:31 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน
ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี
ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี
ดูอีกทีดู"................"

เติมเองตามใจชอบเลยครับ
Friends' blogs
[Add คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.