BlogGang.com : : คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน : ครั้งแรกกับหัตถการในฝัน

ครั้งแรกกับหัตถการในฝัน

คืนวันที่ ๑๔ พฤศจิกายนที่ผ่านมา ผมกับไอติมได้ไปทำมาหากินที่ห้องฉุกเฉินในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ราวๆตีหนึ่งนิดๆ ก็มีชายไทยวันฉกรรจ์ มาด้วยอาการหอบเหนื่อย หลังจากตรวจร่างกายและ X-ray ปอด ก็พบว่าปอดขวานั้นแฟบไปเกือบครึ่ง ไอติมคิดว่าไม่ได้การเสียแล้ว คงต้องใส่ท่อเข้าไปในช่องอกเพื่อทำให้ปอดที่แฟบนั้นขยายออก ซึ่งผมก็เห็นดีเห็นงามด้วย แต่ว่าไอติมก็ลังเลอยู่เป็นนานว่าจะเจาะเองเลยที่ห้องฉุกเฉิน หรือว่าจะส่งขึ้นไปเจาะข้างบนดี ให้ตายเถอะ โณงพยาบาลเตียงเต็ม คือยังไงๆก็ยัดขึ้นไปไม่ได้อยู่แล้ว เป็นอันว่าจะทำอะไรก็ต้องทำมันตรงนี้นี่แหละ

ไอติมเอาแต่ลังเลอยู่เป็นนาน "เจาะดีมั๊ยวะๆๆ" มันเอาแต่ถามผมซ้ำๆ ก็ได้แต่ตอบมันไปว่า

"ก็ตอนนี้เหลือแกเป็นหมออยู่คนเดียวแล้ว แกไม่ทำแล้วแกจะให้หมาที่ไหนมาทำ"

"แต่กูไม่เคยทำ" แน่ะ มีเถียง"

"แต่มึงเคยเห็นแล้ว เคยช่วยแล้ว"

"นั่นมันแค่เย็บแผลข้างนอกหลังใส่ท่อเสร็จ ประเด็นมันอยู่ที่ตอนเจาะ"

"ไอ้นี่ ยากอะไรวะ ก็เนี่ย แหวกๆมันเข้าไปแล้วก็ทิ่มปุ๊ อ่านตำรามากี่รอบแล้ว แถมตอนเป็น Extern เห็นบ่นนักบ่นหนาว่าอยากทำสักครั้ง นี่ไง สมใจแล้ว"

"ก็ตอนนั้นมันไม่ต้องติดคุกเองนี่หว่า แถมมีพี่สอนด้วย อยากได้แบบมีคนคุมโว้ย ไม่ใช่ทำคนเดียวแบบนี้"

"เออน่า ทำๆไปเหอะ ช่วยคนไข้"

"กูกลัว..."

"เออ กูก็กลัว"

อันว่าหัตถการอันนี้สมัยเรียนอยู่ถือเป็นหัตถการขั้นเกือบเทพ น้องๆได้ผ่าไส้ติ่ง คือถ้าใครได้ทำเองหมดจะเป็นทีฮือฮาและน่าภูมิใจมาก แต่ว่าจนแลวจนรอดไอติมก็ไม่เคยได้ทำเองซักที ดูไปห้าหกครั้งกับเคยช่วยหยิบๆจับๆสามสี่ครั้งเท่านั้น แล้วก็ไม่เคยแตะต้องอีกเลยตั้งแต่จบมากว่าครึ่งปีแล้ว

หลังจากนั้น ไอติมก็ได้แต่ขมุบขมิบพึมพำอะไรก็ไม่รู้ พอจับใจความได้ประมาณว่า ด้วยความตั้งใจที่จะช่วยเหลือผู้ป่วย ขอให้หัตการครั้งนี้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีด้วยเถิด หลังจากให้ผู้ป่วยและไอติมทำใจอยู่ครู่ใหญ่มาก พยาบาลเตรียมเครื่องมือจนเบื่อแล้วเบื่ออีก ไอติมก็เริ่มลงมือทำ อย่างเงียบๆ และพยายามวางฟอร์มให้นิ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ผมเห็นมือมันสั่นตอนหยิบมีด ถึงตอนจรดมีดลงไปจะนิ่งก็เถอะ แต่ตอนหยิบกับวางของน่ะ สั่นแหงกๆๆอย่างกับสันนิบาตลูกนก น่าสมเพช

เมื่อกรีดทะลุชั้นผิวหนังและชั้นไขมัน ก็มาถึงตอนยากคือต้องแหวกชั้นกล้ามเนื้อด้วย Clamp อันโต (อุปกรณ์ทางการแพทย์ชนิดหนึ่งหน้าตาคล้าย เอ่อ..กรรไกรแต่เอาไว้หนีบไม่ได้เอาไว้ตัด) ไอติมก็แหวกไปใจสั่นไป เมื่อไหร่มันจะถึงซักทีว้า พอได้ยินเสียงเหมือนอะไรฉีกทีไรก็สะดุ้งอยู่ในใจเฮือกๆ ผมเห็นเหงื่อเม็ดโตผุดบนหน้าผากของหมอมือใหม่ทุกๆครั้งที่พยายามยัดสายยางลงไปในแผลแคบๆนั้น

ในที่สุด ก็มีเสียงดัง"ปุ๊"เบาๆ ของเหลวสีเหลืองใสล้นปรี่ออกมาทางแผล นั่นปะไรสาเหตุของอาการหอบเหนื่อย น้ำท่วมซะขนาดนี้ ไอติมจัดแจงยัดสายเข้าไปจนลึกพอ ต่อลงขวด เย็บแผลแล้วปิดแผล น้ำใสๆไหลออกมาร่วมหนึ่งลิตรและยังคงออกมาเรื่อยๆ ไอติมสั่งให้หนีบ (Clamp) สายไว้ ขืนออกมามากเดี๋ยวช็อกตายก่อนจะหายเหนื่อย หลังจาก X ray ดูซ้ำ สายก็คงอยู่ในที่ที่มันควรอยู่ด้วยความยาวกำลังดี

ไชโย เราทำได้!!! ว่าแต่ ไอ้คนที่แทนตัวเองว่าผมนี่เป็นใครอะ???

เย็นวันอาทิตย์ ไอติมเดินทางกลับศิริราชผ่านท้องสนามหลวงซึ่งมีการชุมนุมอะไรก็ไม่รู้ดูคึกคัก มีเต็นท์ มีตำรวจ และมีกลิ่นไข่เจียวกับของปิ้งๆย่างๆโชยออกมาจากทุกที่ ดูเหมือนวันนี้อาหารต่างๆที่สนามหลวงจะขายดีเป็นพิเศษ ผู้คนและรถราขวักไขว่ เสียงจากเวทีดังหนวกหูน่ารำคาญ ไอติมไม่เข้าใจว่ามันจะเป็นการชุมนุม "อย่างสงบ" ไปได้อย่างไรในเมื่อเสียงจากเวทีออกจะดังแสบแก้วหูออกขนาดนั้น ถ้ามีบ้านอยู่แถวนั้นคงไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนกันเลยทีเดียว

ค่ำแล้ว แสงไฟจากวัดพระแก้วสว่างไสว แต่เล็กจนโต ไอติมได้แต่ไหว้พระแก้วมรกต แต่ครั้งนี้ ไอติมขอพรจากพระแก้วมรกต พระสยามเทวธิราชและสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองให้คนไทยทั่วประเทศมี IQ ที่สูงขึ้น และรู้จักใช้สติปัญญาที่มีอยู่ไปในทางที่ถูกต้อง รู้จักทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ก่อนจะไปตะโกนเย้วๆเรียกร้องเอานู่นเอานี่เอานั่นและกล่าวหาว่าคนอื่นไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ถ้าหากพรข้อนี้เปนจริงได้ ประเทศไทยคงเจริญเป็นมหาอำนาจไม่แพ้ชาติใดในโลก

ทางเดินไปท่าเรือเงียบสงัด ไอติมไม่แน่ใจนักว่าพรที่ขอจะเป็นจริงได้หรือเปล่า..

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 16 พฤศจิกายน 2552 0:11:26 น.

11 comments

Counter : 649 Pageviews.

มาทักทายไอติมจ้า สบายดีนะจ๊ะ คุณหมอคนเก่ง

โดย: sawkitty

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:41:48 น.

โอ้โห ..ยูติมเก่งจังเลย
ยูติม สู้ ๆ นะ แอบบ เป็นกำลังใจให้เสมอ

ที่จริงแล้ว ..หนี่ฯ พูดจริง ๆ นะ
บ้านยูติม กับ บ้านหนี่ฯ อยู่ใกล้ ๆ กัน
ถ้าแวะมาหาหนี่ฯ ๆ จะทำให้ทาน

ถ้าว่าง ๆ นะ ..
หนี่ฯ ชวนมา "เมารัก" กัน อิอิ

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:23:31 น.

เก่งๆๆๆๆ
ไอติมเก่งมากๆ
พี่รู้นะว่า"ผม"ในที่นี้คือใคร
ก็"อิอิกับอุอุ๊"ไง
ถ้าอยากรู้ว่าหมายถึงใคร
ก็ลองถามพยาบาลดูสิเค้าน่าจะรู้ละนะ

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:25:06 น.

ขอชมเชยค่ะ

โดย: WhileLife

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:15:10 น.

เก่งจัง

โดย: Smallhand

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:41:28 น.

ไม่เก่งเลยครับ ปกติหมอเก่งๆจริงๆใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีตั้งแต่ลงมีดจนเย็บเสร็จ ไอติมล่อไปเกือบครึ่งชั่วโมง ที่จริงน่าจะเจาะดูก่อนด้วย ถ้าเป็นน้ำแค่ดูดออกก็น่าจะพอ

โดย: คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:14:44 น.