|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อเสื้อไม่แห้ง
โดยปกติแล้วเหล่าแพทย์ประจำบ้านทั้งหลายจะไม่ค่อยได้มีเวลาดูแลเรื่องเสื้อผ้าของตัวเอง ส่วนมากจะส่งร้านซักรีดเป็นหลัก ซึ่งทางร้านซักรีดที่มีอยู่หลายเจ้านั้น บางเจ้าก็ส่งผ้าทุกวัน บางเจ้าก็แล้วแต่อารมณ์ ร้านที่ Resident ไอติมส่งผ้าเป็นประจำนั้นเข้าข่ายอย่างหลัง จึงต้องมีการสำรองเสื้อผ้าและโทรไปตามทวงอยู่เสมอๆ แต่ทั้งนี้ ก็ไม่เคยมีเหตุการณ์ร้ายแรงอะไรเกิดขึ้น แม้ว่าบางวัน Resident ไอติมจะต้องใส่เสื้อของเมื่อวานไปทำงานก็ไม่มีใครสังเกตเห็น แต่ทว่าวันนี้ วันที่ไอติมดันเอาเสื้อส่งไปซักตั้งแต่ตอนเย็น และคุณพี่มาขนผ้าไปตอนดึก แล้วไอติมก็ตื่นเช้ามาพบว่าตนเองนั้น ไม่มีเสื้อจะใส่ไปทำงาน ฮ่วย หมดกัน เสื้อกาวน์แปดตัวของตู จะหาสักตัวไม่มี แม้แบบที่ใส่แล้วก็ไม่มี นี่มันอะไรกันนี่ สงสัยฝนตกเลยเสื้อไม่แห้ง สงสัยรถพี่ซักรีดยางแตก สงสัยเราค้างค่าซักผ้านานเกินไป สงสัยมนุษย์ต่างดาวมาขโมยเสื้อกาวน์ไปทำการทดลอง แต่ไม่ว่าข้อสันนิษฐานใดจะเป็นความจริง ข้อเท็จจริงก็คือ ไม่มีเครื่องแบบแพทย์จะใส่ไปทำงานแล้ว โทรไปตามพี่ซักรีดก็ไม่มา Resident ไอติมก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นเข้าภาควิชา และด้วยความที่ไม่อยากดูเหมือนอาจารย์หรือเจ้าหน้าที่ในภาค เพราะเกรงว่าจะมีคนเข้าใจผิด Resident ไอติมจึงตัดสินใจลงไปหาเสื้อเขียวผ่าศพมาสวมใส่แทนเสื้อเชิ้ต อันนว่าเสื้อเขียวผ่าศพจริงๆแล้วก็เป็นชุดเดียวกับที่คุณหมอศัลยกรรมใช้เปลี่ยนตอนเข้าห้องผ่าตัดนั่นเอง แต่ของหมอพาโธจะเก่ากว่า บางตัวมีขาดๆแหว่งๆเป็นสัญลักษณ์ของโบราณวัตถุ และด้วยความรักสันโดษของ Resident พยาธิวิทยา ทำให้ Resident ไอติมขี้เกียจตอบคำถามอันจะมีขึ้นอย่างแน่นอนเมื่อพบปะกับผู้คนในภาควิชา ดังนั้นจึงดำริที่จะทำอย่างไรก็ได้ที่ตนเองจะไม่เสียน้ำลายอันมีค่ายิ่งไปในการตอบคำถามน่าเบื่อๆที่ว่า ทำไมถึงใส่เสื้อเขียวทำงาน จึงได้เอากระดาษที่เขียนตัวโตๆพออ่านชัดเจนว่า เสื้อแพทย์ประจำบ้านหมด ส่งไปซักแล้วซักไม่ทัน คาดว่าไม่แห้งเนื่องจากฝนตก ติดเอาไว้ที่กระเป๋าเสื้อ แล้ว Resident ไอติมก็พบว่าได้ผลเป็นอย่างดี ประหยัดคำพูดไปได้มาก พอเห็นหน้ากันครั้งแรกทุกคนก็จะทำหน้าสงสัย แต่แล้วพอหันไปเอาป้ายให้อ่าน หน้าที่แฝงความสงสัยก็กลายเป็นสมเพช ตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคักแล้วเดินจากไป ใครจะสงสัย เราไม่สน ใครจะสมเพช เราไม่ใส่ใจ ใครจะหาว่าบ้า เรายินดีน้อมรับด้วความอิ่มเอม แค่ไม่ต้องเอ่ยปากพูดอะไรก็เป็นความสุขยิ่งแล้ว
Create Date : 29 มิถุนายน 2554 |
Last Update : 29 มิถุนายน 2554 21:28:55 น. |
|
1 comments
|
Counter : 721 Pageviews. |
|
|
|
โดย: อาร์ลาฟองค์ วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:44:52 น. |
|
|
|
|
|
|
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี ดูอีกทีดู"................"
เติมเองตามใจชอบเลยครับ
|
|
|
|
|
|
|
..อิอิ.. ว่าแล้วก็ต้องจดเอาไว้เป็นข้อมูลซะหน่อย
ว่าแต่..ข้อมูลนี้จะใช้ได้กับแพทย์ประจำบ้านทุกที่รึเปล่าหนอ.