ให้ปากกามันพาไป ให้หัวใจมันขีดเขียน
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2554
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
29 มิถุนายน 2554
 
All Blogs
 
เมื่อเสื้อไม่แห้ง

โดยปกติแล้วเหล่าแพทย์ประจำบ้านทั้งหลายจะไม่ค่อยได้มีเวลาดูแลเรื่องเสื้อผ้าของตัวเอง ส่วนมากจะส่งร้านซักรีดเป็นหลัก ซึ่งทางร้านซักรีดที่มีอยู่หลายเจ้านั้น บางเจ้าก็ส่งผ้าทุกวัน บางเจ้าก็แล้วแต่อารมณ์ ร้านที่ Resident ไอติมส่งผ้าเป็นประจำนั้นเข้าข่ายอย่างหลัง จึงต้องมีการสำรองเสื้อผ้าและโทรไปตามทวงอยู่เสมอๆ

แต่ทั้งนี้ ก็ไม่เคยมีเหตุการณ์ร้ายแรงอะไรเกิดขึ้น แม้ว่าบางวัน Resident ไอติมจะต้องใส่เสื้อของเมื่อวานไปทำงานก็ไม่มีใครสังเกตเห็น แต่ทว่าวันนี้ วันที่ไอติมดันเอาเสื้อส่งไปซักตั้งแต่ตอนเย็น และคุณพี่มาขนผ้าไปตอนดึก แล้วไอติมก็ตื่นเช้ามาพบว่าตนเองนั้น “ไม่มีเสื้อจะใส่ไปทำงาน” ฮ่วย หมดกัน เสื้อกาวน์แปดตัวของตู จะหาสักตัวไม่มี แม้แบบที่ใส่แล้วก็ไม่มี นี่มันอะไรกันนี่ สงสัยฝนตกเลยเสื้อไม่แห้ง สงสัยรถพี่ซักรีดยางแตก สงสัยเราค้างค่าซักผ้านานเกินไป สงสัยมนุษย์ต่างดาวมาขโมยเสื้อกาวน์ไปทำการทดลอง

แต่ไม่ว่าข้อสันนิษฐานใดจะเป็นความจริง ข้อเท็จจริงก็คือ ไม่มีเครื่องแบบแพทย์จะใส่ไปทำงานแล้ว โทรไปตามพี่ซักรีดก็ไม่มา Resident ไอติมก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นเข้าภาควิชา และด้วยความที่ไม่อยากดูเหมือนอาจารย์หรือเจ้าหน้าที่ในภาค เพราะเกรงว่าจะมีคนเข้าใจผิด Resident ไอติมจึงตัดสินใจลงไปหา”เสื้อเขียวผ่าศพ”มาสวมใส่แทนเสื้อเชิ้ต อันนว่าเสื้อเขียวผ่าศพจริงๆแล้วก็เป็นชุดเดียวกับที่คุณหมอศัลยกรรมใช้เปลี่ยนตอนเข้าห้องผ่าตัดนั่นเอง แต่ของหมอพาโธจะเก่ากว่า บางตัวมีขาดๆแหว่งๆเป็นสัญลักษณ์ของโบราณวัตถุ

และด้วยความรักสันโดษของ Resident พยาธิวิทยา ทำให้ Resident ไอติมขี้เกียจตอบคำถามอันจะมีขึ้นอย่างแน่นอนเมื่อพบปะกับผู้คนในภาควิชา ดังนั้นจึงดำริที่จะทำอย่างไรก็ได้ที่ตนเองจะไม่เสียน้ำลายอันมีค่ายิ่งไปในการตอบคำถามน่าเบื่อๆที่ว่า “ทำไมถึงใส่เสื้อเขียวทำงาน” จึงได้เอากระดาษที่เขียนตัวโตๆพออ่านชัดเจนว่า “เสื้อแพทย์ประจำบ้านหมด ส่งไปซักแล้วซักไม่ทัน คาดว่าไม่แห้งเนื่องจากฝนตก” ติดเอาไว้ที่กระเป๋าเสื้อ แล้ว Resident ไอติมก็พบว่าได้ผลเป็นอย่างดี ประหยัดคำพูดไปได้มาก พอเห็นหน้ากันครั้งแรกทุกคนก็จะทำหน้าสงสัย แต่แล้วพอหันไปเอาป้ายให้อ่าน หน้าที่แฝงความสงสัยก็กลายเป็นสมเพช ตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคักแล้วเดินจากไป

ใครจะสงสัย เราไม่สน ใครจะสมเพช เราไม่ใส่ใจ ใครจะหาว่าบ้า เรายินดีน้อมรับด้วความอิ่มเอม แค่ไม่ต้องเอ่ยปากพูดอะไรก็เป็นความสุขยิ่งแล้ว



Create Date : 29 มิถุนายน 2554
Last Update : 29 มิถุนายน 2554 21:28:55 น. 1 comments
Counter : 721 Pageviews.

 
เล่าได้น่ารักมากค่ะ

..อิอิ.. ว่าแล้วก็ต้องจดเอาไว้เป็นข้อมูลซะหน่อย

ว่าแต่..ข้อมูลนี้จะใช้ได้กับแพทย์ประจำบ้านทุกที่รึเปล่าหนอ.


โดย: อาร์ลาฟองค์ วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:44:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน
ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี
ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี
ดูอีกทีดู"................"

เติมเองตามใจชอบเลยครับ
Friends' blogs
[Add คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.