ปกหลัง...คดีฆาตกรรมลูกชายของผู้มีอิทธิพลรายหนึ่งในงานฟูลมูนปาร์ตี้คือจุดที่ทำให้‘เตชินทร์’ ต้องมาเป็นบอดี้การ์ดให้กับ‘อรัญวดี’ ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของประมุขบ้านธารทรงธรรมผู้ซึ่งถูกหมายหัวจากครอบครัวผู้เสียชีวิตว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้ลูกชายของพวกเขาต้องตายด้วยความรักสนุกชั่วครู่ชั่วยามของเธอแน่ล่ะ... เตชินทร์เองก็เห็นด้วยอยู่ไม่น้อยกับข้อกล่าวหานั้นแต่ใครเลยจะรู้ว่าอรัญวดีปิดบังอะไรไว้ภายใต้ท่าทางร่าเริงและจริตของสาวรักสนุก

อดีตที่เกี่ยวพันกับชีวิตเธออดีตที่ใครบางคนไม่ต้องการให้เปิดเผย กลับค่อยๆ ขมวดเข้ามารัดคอเธอราวกับงูพิษบังคับให้อรัญวดีต้องไขว่คว้าหาความช่วยเหลือ อ้อนวอนให้ใครสักคนมาปลดปล่อยเธอจากความทรมานแต่ใครเลยจะช่วยเธอได้ เขาหรือ? ถึงแม้เขาจะยอมช่วยแต่ก็คงไม่ต่างจากการโยนอสรพิษอีกตัวเข้ามาร้อยรัดเธอไว้ จนเธอไม่อาจไถ่ถอนตัวและหัวใจให้เป็นอิสระจากเขาได้นั่นล่ะ!

อ่านจบ...อ้ายและเอื้อยสองพี่น้องพ่อเดียวกันที่มีหน้าตาเหมือนกันราวกับฝาแฝดแต่หน้าตากลับไม่เหมือนพ่อและแม่ของตัวเองเลย จนในวันหนึ่งที่ครอบครัวเดินทางไปเที่ยวด้วยกันก็เกิดอุบัติเหตุจนคร่าชีวิตของพ่อและลูกสาวคนหนึ่งให้จากไปอย่างตลอดกาล

เตชินทร์...บอดี้การ์ดล่ำบึ้กที่ถูกว่าจ้างให้มาดูแลอ้ายหรืออรัญวดีหญิงสาวที่เขาติดตาต้องใจตั้งแต่งานฟูลมูนปาร์ตี้และคืนนั้นเกิดเหตุร้ายแรงกับเพื่อนชายของอ้ายจนเสียชีวิตอย่างสยดสยองเขาตกลงรับงานนี้...และก็ได้รับรู้ว่าในรู้บ้านธารทรงธรรมมีอะไรแปลกๆซ่อนอยู่มากมายไม่ว่าจะเป็นคุณหนูอ้ายจอมยั่ว คุณแม่ผู้รักลูกสาวมาก รวมไปถึงคนงานในบ้านด้วย

อ้ายไม่ได้อยากเป็นดาวยั่ว...แต่เธอต้องการอิสระต้องการให้ใครสักคนพาเธอออกไปจากหอคอยงาช้างแห่งนี้... เธอต้องเก็บความหวาดกลัวต่อความรักของคุณแม่ขนิษฐาความสะอิดสะเอียนต่อดนัยผู้ช่วยของแม่ ไว้ภายใต้ท่าทีที่พร้อมจะโอนอ่อนว่าตามที่แม่ว่าทุกอย่างดูเผินๆชิวิตเธอเหมือนคุณหนูตัวน้อยๆที่เพียบพร้อมไปซะทุกสิ่งอย่างงานการไม่ต้องทำก็มีกิน ข้าวของที่ใช้ล้วนราคาแพงแต่เธอไม่เคยได้เลือกสรรเองสักอย่างเดียวภายในห้องนอนไร้สิ่งตกแต่งกระจุกกระจิกแบบหญิงสาวทั่วไปตู้โชว์ว่างเปล่าไม่มีแม้แต่ตุ๊กตาสักตัวไม่มีแม้แต่หนังสือนิตยสารสักเล่ม...สิ่งเหล่านั้นเธอไม่เคยได้รับอนุญาตให้ทำเพราะมันดูไร้สาระในสายตาคุณแม่...

เรื่องนี้เป็นแนวฆาตกรรมแบบปนหลอนมากค่ะการบรรยายฉากการตายของตัวละครนี่บอกเลยนึกภาพตามแล้วรู้สึกผะอืดผะอมปนขนลุกมาก... เสียดายที่เล่มบางไปนิดค่ะ...บางจุดเลยน่าจะลากได้ยาวกว่านี้ แต่ข้ามๆฉากบรรยายการตายไปมั่งก็ได้นะ 555

นางเอกเป็นอะไรที่ซับซ้อนมากการที่ต้องอยู่แบบนั้นมาตลอดทำให้เหมือนสวมหน้ากากตลอดเวลา สงสารนางมากที่เจออะไรแบบนี้มาตั้งแต่เด็กมันดูมากกว่าที่เด็กคนหนึ่งจะรับได้เลยนะ ส่วนพระเอก...ที่มาที่ไปก็ดูลึกลับไม่แพ้กันเลยกลายเป็นเสน่ห์แบบแปลกๆของเรื่องที่ชวนให้อยากรู้จากธาตุแท้ในจิตใจของพระนางว่าเป็นยังไง

ตัวร้าย...เอ่อ...ทำเอาหลอนมากค่ะจิตใจคนช่างซับซ้อนดีแท้...