ปกหลัง...อินถวา’ นักเขียนสาวไฟแรงถึงกับต้องกุมขมับเมื่อเจอประกาศิตของบ.ก. ตัวแม่ให้เขียนนิยายแนวใหม่ต่างไปจากที่เธอเคยเขียนแถมงานนี้ทำเอาเธอต้องดั้นด้นไปเก็บข้อมูลไกลถึง ‘รีสอร์ตเรือนศิลารัตน์’ซ้ำร้ายเรื่องราวกับวุ่นวายและซับซ้อนยิ่งขึ้นเมื่อน้องสาวเจ้าของรีสอร์ตเสียชีวิตลงอย่างเป็นปริศนา หลักฐานเพียงหนึ่งเดียวที่พบในที่เกิดเหตุคือ‘ยาเสพติด Climax’ ซึ่งมีสรรพคุณปลุกเซ็กซ์

แทนที่อินถวาจะได้เก็บข้อมูลเขียนนิยายเรื่องใหม่จึงกลายเป็นต้องเข้าไปพัวพันกับการสืบสวนคดีเสียเองแม้จะรู้ว่าต้องเสี่ยงอันตรายจากทั้งคนร้ายและจาก ‘ไตรภพ’ คู่หมั้นของผู้เสียชีวิตซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยในคดีนี้...อินถวาไม่รู้เลยว่าตัดสินใจถูกหรือผิดที่พาตัวเองเข้าไปพัวพันกับไตรภพทั้งๆที่ในสายตาเสือร้ายอย่างเขา เธอก็เป็นแค่กวางน้อยอ่อนแอที่พร้อมจะตกเป็นเหยื่อแต่ในเมื่อกล้ากระตุกหนวดเสือแล้ว เธอก็ต้องเตรียมตัวต่อสู้กับพิษสงของพยัคฆ์ร้ายตัวนี้ให้ได้!

อ่านจบ...หลังจากตกอกตกใจไปกับความพร้อมตลอดเวลาของคุณ ณยศจากพิษบุปผาไปแล้ว...ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างกันมาว่าคุณไตรภพ จากพิษพยัคฆ์เจ้าของคำพูด

“อย่าพูดคำว่า ‘ไม่’ หรือ ‘อย่า’ หรือ ‘หยุด’เด็ดขาด...เพราะคำพูดพวกนี้มันคือการยั่วยวนผม”

นั้นร้อนจริง ถึงขนาดน่าจะเกิน 18+ ด้วยซ้ำ อย่ารอช้าค่ะ...งานนี้ต้องพิสูจน์ด้วยตนเองเท่านั้น 555

อินถวา...เพื่อนสนิทกับมุจลินทร์(พิษบุปา)ได้รับคำสั่งให้เขียนนิยายแนวใหม่ เลยเดินทางไปเก็บข้อมูลที่ต่างจังหวัดก็ได้รับความช่วยเหลือจากมุจลินทร์นั่นแหละที่แนะนำมา... ที่นั่นเธอได้พบกับไตรภพและตะวันวาดน้องสาวของเจ้าของที่พัก...เธอกับทั้งสองคนเคยมีเรื่องกันมาก่อนที่กรุงเทพแต่เมื่อต่างฝ่ายต่างก็ไม่ต้องการรื้อฟื้นอะไร เลยต่างคนต่างอยู่ไป... จนกระทั่งอินถวากลายเป็นผู้พบศพของตะวันวาดที่ถูกฆ่าตายอย่างปริศนา...ความสงสัยทำให้อินถวาก้าวเข้าสู่วังวนของอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ

ไตรภพ...นักธุรกิจหนุ่มมาดขรึมดูเย็นชาแม้แต่กับคู่หมั้นตัวเองก็ยังเฉยชาได้ เขาต้องแบกรับหน้าที่หัวหน้าครอบครัวทำงานหนักแทนพ่อตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆต้องคอยดูแลน้องชายตรีภพที่มักจะคอยก่อเรื่องให้ตามล้างตามเช็ดตลอดและไหนจะต้องคอยดูแลอาและลูกชายที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันอีก...ภาระของเขาช่างเยอะนัก...ไม่เคยเลยที่เขาจะได้ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำคือเพื่อพ่อและน้องชาย...

สารวัตรนำศึก...พระรองเต็มขั้นแสนดีไปซะทุกอย่าง...แต่ก็มาพลาดไม่ได้หัวใจนางเอกไปซะงั้นคืออ่านมานี่สารวัตรดูเป็นคนดีมากๆ แบบหาข้อติไม่ได้เลยนะคะ...น่าสงสารนะ

นางเอกสงสัยในการตายของตะวันวาดเลยแอบเก็บข้อมูลเงียบๆและปรึกษากับนำศึกบ้างบางครั้งผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไตรภพ...คู่หมั้นที่มีใบหน้าเรียบเฉยตลอดเวลาในงานศพต่างจากตรีภพน้องชายที่มีอาการเศร้าเสียใจต่อการจากไปของตะวันวาด...

ไตรภพทนกับความวุ่นวายของอินถวาไม่ไหวเลยคิดจะสั่งสอนและส่งตัวกลับกรุงเทพไปซะ...เพราะเรื่องที่เธอสืบอยู่มันอันตรายแต่การเตือนดีๆด้วยความห่วงใยมันไม่ใช่วิสัยของไตรภพ...มันต้องทั้งเตือน ทั้งขู่แบบถึงเนื้อถึงตัวนี่สิ...ไตรภพของแท้ ใครว่าเขาเย็นชา...แต่พออยู่กับอินถวาทีไรร้อน...ร้อนมากกกกก

“ถ้าคุณไม่ทำผมจะทำเองแต่คุณก็น่าจะรู้ว่าถ้าผมเป็นคนเริ่มก่อน...เรื่องคงไม่จบง่ายๆ”

“คุณไม่เหลือทางออกให้ฉันเลย”

“ผมมีให้คุณตั้งสองทางเลือกคุณจะจูบผมหรือให้ผมจูบคุณแล้วเรื่องยาว”...มัน...ต่างกันตรงหนายยยยย

กลับมาที่เรื่องการตายของตะวันวาดที่มีคดียาเสพติดเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยและหลักฐานอะไรหลายๆอย่างต่างชี้ชัดไปที่ไตรภพ...เขาพร้อมที่จะยอมรับข้อกล่าวหา...แต่หัวใจรักที่เพิ่งเริ่มต้นจะทำยังไง?ฆาตกรตัวจริงและเจ้าของยาเสพติดไม่ผิดกับที่คาดหมายไว้ค่ะเดาได้ตั้งแต่ต้นๆเรื่อง...แต่สนุกตรงที่ระหว่างทางการดำเนินเรื่องมันสื่อให้เห็นถึงแรงดึงดูดระหว่างพระนาง ตัวตนของพระเอกที่ค่อยๆถูกกะเทาะเปลือกออกทีละนิดเบื้องลึกเบื้องหลังของครอบครัวที่พระเอกพยายามปกป้อง...มันทำให้เรื่องนี้สนุกกว่าการตามหาฆาตกรอีกค่ะ

เรื่องนี้ร้อนและแรงจริงสมคำร่ำลือ 555 คุณไตรภพนี่แกคงมีมือที่สามสี่ห้าหกซ่อนไว้แน่ๆมือไวไต่ยั้วเยี้ยตลอดๆแต่เป็นกะเฉพาะนางเอกเท่านั้นนะ...เพราะงั้นได้คะแนนรักเดียวใจเดียวไปเต็มๆบวกกับความรับผิดชอบที่มีให้กับครอบครัวอีก...แม้จะดูเป็นคนอันตรายแต่ก็มีเสน่ห์แบบแปลกๆไม่แปลกใจที่สารวัตรนำศึกพระรองแสนดีต้องพ่ายแพ้ให้กับศึกรักครั้งนี้เพราะในขณะที่นำศึกได้แต่โทรศัพท์หาอินถวา...ไตรภพเค้าก็มาฉกตัวอินถวาไปอยู่ด้วยแล้ว...ห่างกันหลายช่วงตัวค่ะ...นางเอก...เอาจริงๆตอนที่นางอยู่กับพระเอกนางน่ารักดีนะ ดูเขินๆดีแต่บางอารมณ์นางวู่วามไปป่าว...เกือบได้ตายหลายครั้งแระ...ไม่ค่อยคิดให้รอบคอบเท่าไหร่(หล่อนจะรู้มั้ย...ว่ามีสาวๆที่อ่านเรื่องนี้เค้ารอเสียบแทนหล่อนอยู่นะยะ!!!)

อีกหนึ่งที่อ่านแล้วสะเทือนใจมากเลยคือ...ความรักของพ่อแม่...รักลูกได้แต่ต้องสอนลูกเป็น ยิ่งรักยิ่งโอ๋ มอบทุกสิ่งประเคนทุกอย่างให้ด้วยความรักแต่...มันเป็นการทำร้ายลูกทางอ้อมอยู่หรือเปล่าเขาจะเติบโตมาแบบอ่อนแอ จิตใจบอบบางเกินกว่าจะทนรับความเป็นจริงบนโลกใบนี้ได้