Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 4149951 :

"โมโมทาโร่" ในหนังสือเรียนภาษาญี่ปุ่นช่วงก่อนสงคราม

ขอบคุณของแต่งบล็อกโดย...

ไลน์สวยๆโดย...ญามี่ / ภาพกรอบ กรอบ goffymew / โค๊ตบล็อกสำหรัมือใหม่ กุ๊กไก่ / เฮดบล็อก เรือนเรไร /ไอคอน ชมพร / สีแต่งบล็อก Zairill /ภาพไอคอนRainfall in August / แบนด์..การ์ตูน ไลน์น่ารักๆๆจาก... oranuch_sri Mini Icon goragot

เครดิตภาพบีจี เรือนเรไร

เครดิตภาพไลน์ ญามี่
出典: フリー百科事典『ウィキペディア（Wikipedia）

1000万再生 J-POP

"โมโมทาโร่" ในหนังสือเรียนภาษาญี่ปุ่นช่วงก่อนสงคราม

โมโมทาโร่เป็นนิทานญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กชายชื่อ "โมโมทาโร่" ที่เกิดมาจากผลพีช ได้คิบิดังโงะ () จากคุณยายของเขา ตามด้วยสุนัข ลิง และไก่ฟ้า และไปที่โอนิกาชิมะเพื่อกำจัดปีศาจ

ตำนานของ Kibitsuhiko-no-Son ซึ่งอธิบายเป็นสัญลักษณ์ใน Kiki ว่าเป็นกระบวนการของการพิชิตและการรวมกองกำลังของ Kibi ซึ่งเป็นพันธมิตรของภูมิภาค Setouchi โดยศาล Yamato ได้กลายเป็นนิทานพื้นบ้าน ในขั้นต้น ความโหดร้ายจากฝ่ายที่ถูกยึดได้นั้นถูกชี้ให้เห็นเนื่องจากภูมิหลังของสงครามพิชิตที่เกี่ยวข้องกับการสถาปนาญี่ปุ่นเป็นปึกแผ่นโดยศาลยามาโตะ

ตุ๊กตาโมโมทาโร่

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีตากับยายคู่หนึ่งอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านอันห่างไกล พวกเขาใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ทุกวันตาจะขึ้นเขาไปเก็บฟืน ส่วนยายก็จะไปซักผ้าริมลำธาร พวกเขาใช้ชีวิตอย่างนี้มาตลอด น่าเสียดาย..พวกเขาไม่มีลูก จึงต้องอยู่กันตามลำพังเพียงแค่สองคน และพวกเขาก็รู้สึกเหงา...วันหนึ่งขณะที่ยายกำลังซักผ้าอยู่นั้น ก็สังเกตเห็นลูกท้อลูกหนึ่งไหลมาตามลำธาร หญิงชราพยายามเก็บลูกท้อขึ้นมาจากน้ำอย่างยากลำบาก เพราะมันทั้งใหญ่และหนักมาก ลูกท้อถูกนำกลับบ้าน แล้วยายก็รอให้ตาลงมาจากภูเขา เพื่อที่จะได้กินลูกท้อผลใหญ่น่าอร่อยผลนั้นด้วยกัน เมื่อตากลับบ้าน ยายจึงใช้มีดผ่าลงไปบนลูกท้อผลนั้น พร้อมกับพูดว่า “น่ากินอะไรอย่างนี้” ทันใดนั้นลูกท้อก็แตกออกเป็นสองซีก พร้อมกับมีเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักน่าชังคนหนึ่งออกมาจากลูกท้อทั้งตาและยายต่างนั่งนิ่งตะลึงงัน ขณะที่เด็กผู้ชายคนนั้นก็ร้องไห้เสียงดังไม่ยอมหยุด แต่แล้วความตระหนกตกใจ ก็เปลี่ยนเป็นความดีใจอย่างมากมาย สองตายายโผเข้ากอดเด็กคนนั้นโดยเชื่อว่าสวรรค์ส่งเขามาให้ เด็กน้อยได้ชื่อว่า “โมโมตาโร” หรือ “เด็กชายลูกท้อ” (โมโมะ หมายถึงลูกท้อ ส่วนตาโรหรือทาโรเป็นชื่อที่นิยมใช้กับเด็กผู้ชายชาวญี่ปุ่น) สองตายายเลี้ยงดูโมโมตาโรด้วยความรักและเอาใจใส่จนเติบใหญ่ เมื่อโตขึ้นโมโมตาโรเป็นคนดี มีน้ำใจ แข็งแรงและมีพละกำลังมาก เขากลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่บ้าน วันหนึ่งเมื่อโมโมตาโรได้ยินเรื่องราวที่ชาวบ้านลือกันเกี่ยวกับโอนิ (ญี่ปุ่น: 鬼) แห่งเกาะโอนิงาชิมะ (อังกฤษ: Onigashima) โอนิที่น่ากลัวซึ่งคอยรังควานผู้คนในหมู่บ้าน โมโมตาโรจึงขอร้องตากับยายให้อนุญาตให้เขาไปยังเกาะโอนิเพื่อขับไล่พวกโอนิร้าย ตอนแรกตากับยายก็รู้สึกกังวลใจและไม่ยินยอม แต่เมื่อโมโมตาโรยืนกรานอย่างหนักแน่นว่าจะไปให้ได้ ทำให้ในที่สุดพวกเขาก็ใจอ่อนยอมอนุญาตตามที่โมโมตาโรร้องขอ และก่อนที่จะออกเดินทางตากับยายก็เตรียมคิบิดังโงะแสนอร่อยไว้ให้โมโมตาโรได้กินระหว่างทางด้วย โมโมตาโรออกเดินทางด้วยจิตใจที่มุ่งมั่น แต่ก่อนที่เขาจะออกไปพ้นเขตหมู่บ้าน เขาก็ได้เจอกับสุนัขตัวหนึ่ง มันถามเขาว่า “จะไปไหนเหรอ? แล้วถืออะไรมาด้วยน่ะ?” โมโมตาโรตอบกลับไปว่า “ข้ากำลังจะไปเกาะโอนิ และข้าก็เอาคิบิดังโงะที่อร่อยที่สุดในญี่ปุ่นมาด้วย ถ้าเจ้าช่วยข้าขับไล่โอนิร้าย ข้าจะแบ่งข้าวปั้นแสนอร่อยนี้ให้เจ้าชิ้นนึง” หลังจากที่สุนัขผู้หิวโหยได้กินข้าวปั้นอย่างเอร็ดอร่อย มันก็ได้ร่วมเดินทางไปกับโมโมตาโร ไม่นานพวกเขาก็ได้เจอกับไก่ฟ้าตัวหนึ่ง เพื่อแลกกับคิบิดังโงะแสนอร่อยของโมโมทาโร่ ไก่ฟ้าก็ตกลงเดินทางไปด้วย แล้วจากนั้นพวกเขาก็ยังได้ชวนลิงตัวหนึ่งที่เจอระหว่างทางก่อนถึงเกาะโอนิให้เดินทางไปด้วย แน่นอน! เจ้าลิงน้อยก็ได้กินคิบิดังโงะของโมโมตาโรเหมือนกัน เมื่อโมโมตาโรและพวกพ้องเดินทางมาถึงเกาะโอนิโอนิงาชิมะ พวกเขาถูกขวางด้วยประตูบานใหญ่ แต่ไก่ฟ้าก็บินข้ามประตูไปเปิดล็อกจากด้านในได้ ทำให้พวกเขาสามารถเดินผ่านประตูเข้าไปอย่างไม่ยากเย็น แต่ว่า..ภาพที่พวกเขาเห็นนั้นช่างน่าประหลาดใจ พวกโอนิกำลังเฉลิมฉลองกันอย่างสนุกสนาน... โดยที่แทบจะไม่มีใครสังเกตเห็นพวกของโมโมตาโร โมโมตาโรตะโกนออกไปว่า “พวกข้ามาเพื่อลงโทษพวกเจ้า ที่สร้างความเดือนร้อนให้กับชาวบ้านในหมู่บ้านของข้า” จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าใส่พวกโอนิที่กำลังมึนเมา เช่นเดียวกับเพื่อนๆ ของเขา ไก่ฟ้าจิกพวกโอนิจนแตกกระเจิง ส่วนเจ้าลิงก็กระโจนอย่างรวดเร็วและข่วนพวกโอนิจนบาดเจ็บ และเจ้าสุนัขก็ไล่กัดแขน กัดขาของพวกโอนิ ต้องขอบคุณคิบิดังโงะที่ดีที่สุดในญี่ปุ่นของโมโมตาโร ที่ทำให้พวกเขามีพละกำลังมากมาย เหล่าโอนิไม่สามารถต่อสู้กับพวกเขาได้ พวกมันต่างวิ่งหนีกระจัดกระจายเพื่อเอาชีวิตรอด ในที่สุดพวกเขาก็ทำสำเร็จ! หัวหน้าของพวกโอนิผู้พ่ายแพ้ คุกเข่าลงตรงหน้าโมโมตาโร พร้อมทั้งน้ำตามันพูดว่า “ข้าขอสัญญาว่าพวกข้าจะไม่ไปรังควานพวกมนุษย์อีก และพวกข้าก็จะมอบสมบัติทั้งหมดของพวกข้าให้แก่เจ้าด้วย แต่ได้โปรดไว้ชีวิตพวกข้าด้วยเถิด ข้าขอวิงวอน” โมโมตาโรนำทรัพย์สมบัติทั้งหมดลงเรือ มุ่งหน้ากลับสู่หมู่บ้านของเขาพร้อมด้วยผองเพื่อนและชัยชนะ.

Create Date : 19 กันยายน 2564

0 comments

Last Update : 19 กันยายน 2564 12:53:44 น.

Counter : 765 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณหอมกร, คุณโอพีย์