나는 오직 당신을 영원히 사랑합니다. สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ©
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2556
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
1 สิงหาคม 2556
 
All Blogs
 

zasang k wave evolution

ระหว่างที่ ฮยอนจุน ขับรถมาเรื่อยๆ เขาไม่รู้เลยว่า ซอนวุคขับรถตามเขามาได้พักใหญ่แล้ว นายกำลังจะไปไหนกับผู้หญิงคนนั้นนะ ชอนวุครู้สึกไม่พอใจถึงกับ ฟาดมือลงที่พวงมาลัย ให้ตายสิ จะขับไปไหนของนายวะ..
มือถือของ ฮยอนจุนมีสายเข้า อ้อ พี่ มีอะไรถึงโทรหาผมหรอ เรื่องงาน ชายหนุ่มดูนาฬิกา ยังพอไม่ถึงเวลานี่ ผจก นัดบ่ายๆไม่ใช่หรอ นี่เพิ่งจะ 9โมง อ้อ ผมหรอ อยู่ข้างนอก ห๊ะ พี่ว่ายังไงนะ เลื่อนเวลา ผมไม่เห็นรู้เรื่องอ่ะ ผจก ไม่ได้บอก อ้าา จริงๆเลย งั้นเดี๊ยวผมโทรถาม ผจก อีกที ห๊ะ คนอื่นๆไปรอที่ โรงแรมแล้วหรอ ครับๆ เดี๊ยวผมจะตามไปเดี๊ยวนี้ ฮยอนจุน โยนมือถือเหวี่ยงไปที่หลังเบาะอย่างหัวเสีย อะไรกันเลื่อนเวลาแล้วทำไมไม่โทรบอกผมบ้าง นารีนั่งฟังอยู่ครู่ใหญ่ อ้าว เดี๊ยวสิๆ ฮยอนจุน จำต้องเลี้ยวรถกลับทันที นี่คุณๆ เดี๊ยว ปล่อยฉันลงตรงไหนก็ได้ จอดให้ฉันลง ฮยอนจุน กำลังหงุดหงิด จึงระเบิดอารมณ์ใส่หญิงสาว คุณช่วยนั่งเงียบๆจะได้ไหม แล้วเท้าของเขาก็เริ่มเหยียบคันเร่ง โอ๊ะ นี่..คุณขับช้าๆหน่อย ว้าย!!! ระวัง นั่งดีๆ ผมรีบ อ๋าว ก็จอดให้ฉันลงก่อนสิ ไม่หล่ะเสียเวลาผม จะทันไม่เนี่ย โธ่เว้ย... นารีจึงได้แต่นิ่งเงียบ เธอได้แต่คิดในใจ ให้ถึงที่หมายของเขาก่อนแล้วฉันค่อยลงก็ได้ ดูเหมือนเขาจะรีบจริงๆ แล้วดูสิ อาหารที่บอกให้ฉันไปซื้อ เขายังไม่ได้กินมันเลย จนเวลาผ่านมา ฮยอนจุน ใจเย็นลง จึงกล่าวคำขอโทษ ที่เขาตะคอกและไม่สุภาพใส่เธอ เดี๊ยวคุณลงตรงด้านหน้าโรงแรมนี้ได้ไหม นารี ชะโงกมอง อ้อ ได้ๆ ฉันต้องกลับไปที่พักยังไง หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่ม

ที่ห้องพักในโรงแรม
ฮยอนจุน หัวเสียกับเรื่องที่ ชอนวุคโกหกเขา ผจก กับพี่ๆทิีมงานกำลังเดินทางมา ไม่มีการเลื่อน ตามกำหนดเวลาเดิม โธ่...เขาเจ็บใจที่ถูก ชอนวุคหลอก คุณ..ทำอะไร นารีสะดุ้ง เมื่อเธอกำลังจะค่อยๆเปิดประตูห้องและก้าวออกไป ฮยอนจุนรีบไปกระชากเธอกลับเข้ามาทันที โอ๊ยย เบาๆสิฉันเจ็บนะ ผมบอกว่าให้เสร็จงานที่นี่ก่อน คุณไม่เห็นหรือไง ว่าพวกนักข่าวกับแฟนคลับมากันแล้ว ผจก ผมก็ถึงลานจอดรถแล้วด้วย ออกไปตอนนี้ คุณคิดว่าจะเดินออกไปได้ง่ายๆหรอไง นารีนึกถึงเหตุการณ์ที่ แฟนคลับรุมทำร้าย จินดาเธอถึงกับนิ่ง แล้วถ้าพวกทีมงานคุณมาเจอฉันเข้าหล่ะ ฮยอนจุน มองไปที่ตู้เสื้อผ้าใหญ่ในห้อง ห๊ะ... คุณจะบ้าหรอให้ฉันไปอยู่ในนั้นเนี่ยนะ หรือจะให้ผมเข้าไปหล่ะ โอ๊ย จะบ้าตาย ไม่เอาอ่ะโรงแรมออกใหญ่โตไม่ได้มีทางเข้าทางออก แค่ด้านหน้าหรอก ฉันไปหล่ะ ก๊อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูทำให้ทั้งคู่ตกใจ เสียงจากด้านนอกตะโกนเรียก ฮยอนจุนอ่า เปิดประตูให้พวกเราที ตายแล้วๆๆ นี่!!! ฮยอนจุนรีบดึง นารีเข้าไปซ่อนในตู้ทันที นายทำอะไรของนาย ชอนวุค และซองมินกี ก้าวเข้าห้องมา นายโดน ชอนวุคมันแกล้งนายอีกแล้วหรอ อ้อ ฮยอนจุน มองหน้า ชอนวุคอย่าง โกรธเคือง ทำไมพี่ต้องโกหกผมด้วย ฉํนกลัวว่านายจะลืม ก็เห็นนายบอกว่าอยู่ข้างนอก เอาหล่ะ พอๆ ไปเตรียมตัวกันได้แล้ว อ้อเดี๊ยวผมตามไป ผมของีบสักหน่อย เข้าห้องอัดเพิ่งจะกลับตอนเช้ามืด อ้อเมื่อคืนนายไปทำซาว์ด มานี่ งั้นนายพักสักหน่อยก็ได้ แล้วไปเจอกันที่ห้องแต่งตัวด้านล่างนะ ฮยอนจุนพยักหน้ารับ ก่อนออกจากห้อง ลีดเดอร์เอ่ย อย่าไปถือสา ชอนวุคเขาเลยนะ พี่ก็แบบนี้ทุกที เคยเข้าข้างผมบ้างไหม เอาหน่า นายเกิดมาเป็นน้องเล็กนี่นาทำไงได้ ซองมินกี่ ยีผมมักเน่อย่างเอ็นดู นายเป็นน้องที่ดีสำหรับฉันนะ ฮยอนจุนอ่า

เห้อยย..จะพาเธอออกไปจากที่นี่ยังไงดี วันนี้งานใหญ่ด้วย จะเลิกงานกี่โมงก็ยังไม่รู้ แถลงข่าวเรื่องทัวร์คอนเสิทร์ เมื่อถึงเวลา ฮยอนจุนก็ออกจากห้องพักลงไปยังชั้นล่าง นารีซึ่งหลบอยู่ในตู้จนเคลิ้มหลับไปก็สะดุ้งตื่น ออกจากตู้มาก็ไม่พบใครแล้ว เธอจึงหยิบนามบัตรของเกสเฮ้าส์ที่มีเบอร์โทรศัพท์ จะมีใครอยู่กันบ้างไหมนะ สาธุ ขอให้เจอพี่มด หรือสต๊าฟใครก็ได้ที่เถอะ โอ๊ะ ฮัลโหล...

จินดานั่งรถแท๊กซี่มาด้วยความใจร้อน เมื่อวางสายจากเพื่อนสาวของเธอ จินดาก็รู้สึกกลัว และกังวลใจ ใจหนึ่ก็กลัวว่าชอนวุคจะพบเพื่อนเธอเข้า อีกใจก็กลัวว่า จะเกิดเรื่องขึ้นถ้าแฟนคลับของ โปรเจควัน หรือนักข่าวพบเธอ ถึงเธอจะไม่ยอมเอ่ยปากขอโทษ ในสิ่งต่างๆที่เธอทำกับ นารีไป แต่..เธอก็คงปล่อยนารีไว้แบบนั้นไม่ได้แน่ นารีไม่เคยกล่าวโทษเธอเลยด้วยซ้ำ ยิ่งทำให้เธอรู้สึกเสียใจกับสิ่งเลวๆที่เธอทำกับเพื่อนสาวของเธอ รอฉันก่อนนะ นารี เมื่อรถแท๊กซี่ใกล้ถึงที่หมาย จินดาบอกคนขับให้อ้อมไปประตูหลัง เมื่อรถจอดเธอรีบก้าวลงจากรถแล้ววิ่งหลบเข้าไปในโรงแรมทันที จินดาหยิบแว่นดำขึ้นมาใส่ทันที ตรงไปที่ลิฟท์ โดยที่ผู้คนต่างก็สนใจกับงานแถลงข่าวของโปรเจควัน

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น นารีๆๆเธออยู่ข้างในรึเปล่า นี่ฉันจินดา สิ้นเสียงของเพื่อนสาว นารีรีบเปิดประตูทันที เห้อย... ทั้งคู่เมื่อเจอหน้ากัน ต่างคนก็ต่างพูดอะไรไม่ออกในสถานะการณ์เช่นนี้ รีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ อื้ม นารีเธอดีใจจนพูดไม่ออกที่เห็นเพื่อนสาวจนเธอลืมว่าเธอโกรธจินดาอยู่ ตอนนี้เขาเลิกงานกันแล้ว ออกไปตอนนี้กันเถอะ เอ๊ะ... เหมือนมีเสียงคนเดินมาที่หน้าห้อง ทั้งคู่มองหน้ากัน มันจะดีหรอ ชอนวุค นี่มันห้องของ ฮยอนจุน นายหน้าจะบอกน้องมันหน่อยนะ ฉันลืมของไว้ในนี้ ชอนวุคเสียบคีย์การ์ดเพื่อนจะเปิดประตูห้อง แต่... อ้าวทำไมมันเปิดไม่ออก ซองมินกียึนมอง หยิบคีย์มาผิดหล่ะสิ ชอนวุคพลิคคีย์การ์ดอีกด้านก็ถึงกับอารมณ์เสีย โธ่โว้ย เอาหน่ะ นั่น น้องมันมาโน่นแล้ว ฮยอนจุนรีบวิ่งหน้าตาตื่น มาทันที พี่มาทำอะไรที่ห้องผม อ้อ ฮยอนจุนอ่า ชอนวุคเขาบอกว่าลืมของไว้ในห้องนาย ฮยอนจุนมองดูคีย์การ์ดที่เสียบคาประตูไว้ เขาเบื่อหน่ายกับนิสัยแย่ๆของรุ่นพี่คนนี้ มองหน้าลีดเดอร์ที่ไม่ค่อยเป็นกลางซักเท่าไหร่ด้วย รีบๆเปิดเข้าสิ ฉันเข้าไปเอาของแล้วจะได้รีบกลับ ฮยอนจุนรู้ ทันทีว่า ชอนวุครู้แล้วว่าเขาซ่อนผู้หญิงเจ้าปัญหาไว้ในห้อง พี่ลืมอะไรผมจะเข้าไปหยิบให้ เอ๊ะ นายนี่.. เสียมารยาทกับฉันหรอ เปิดเดี๊ยวนี้ จนในที่สุดฮยอนจุนก็เหลืออด ซองมินกี่ที่ยืนอยู่ด้วยจึงต้องออกปากห้าม เอาหน่า เดี๊ยวให้น้องมันหยิบให้ก็ได้ ออกไปจากห้องผม นายว่าไงนะ ฮ๊ะ..ชอนวุคเริ่มหงุดหงิด จน ผจก เข้ามาเห็นเหตุการณ์ นายลืมอะไรไว้ในห้อง ฮยอนจุนหล่ะ ชอนวุค ได้ยิน ผจก ถามแบบนี้ถึงกับนิ่ง มือถือก็อยู่ที่ สไตล์ลิตส์นี่ กระเป๋าเงินก็อยู่ที่ฉัน เมื่อเช้านายไม่ได้มีกระเป๋าสัมภาระมาไม่ใช่หรอ ชอนวุคถึงกับหน้าเจื่อนทันที เรื่องแกล้งน้องมันซะทีนะ แล้วนาย มินกี เมื่อคืนนายก็ไม่ได้เข้าห้องอัด นายทั้งคู่ไปทำอะไรกันอยู่ที่ไหน ห๊ะ ผจก เริ่มแผดเสียง ไปนายเข้าไปพักได้แล้ว สัมภาษณ์ที่โต๊ะหน้านายซีดยังกับกระดาษ ทานข้าวบ้างรึเปล่า ไปๆๆแยกย้าย พรุ่งนี้ยังต้องมีงานทำกันอีก ฮยอนจุนรีบเข้าห้องแล้วปิดประตูล็อคทันที เมื่อเขาเปิดประตูตู้ ก็ต้องตกใจ เห้ยย!!! จินดา กับ นารี รีบคลานออกจากตู้อย่างรวดเร็ว ฉันจะมาพาเพื่อนฉันกลับ คุณไม่ต้องตกใจ อ้อ..ไม่ตกใจได้ไง มีผู้หญิงมาอยู่ในห้องเขาถึง 2 คน ใครรู้เข้า เป็นข่าวดังโดยไม่ต้องโปรโมทกันเลย เดี๊ยวอย่าเพิ่งไปตอนนี้ รอก่อน อีกสักพัก ทีมงานจะออกไปข้างนอก พวกเธอค่อยไปตอนนั้น ตอนนี้เขากำลังเคลียร์พื้นที่กันอยู่ เสียงกุกกักๆ ที่หน้าประตู ด้วยประสาทของนารีที่ไวกว่า เธออยู่ห่างจากตู้ ไม่ทันแล้ว ประตูห้องเปิด ชอนวุค ฮยอนจุน จินดา ถึงกับทำอะไรไม่ถูก เมื่อชอนวุคใช้คีย์การ์ดสำรองเปิดห้องของฮยอนจุนเข้ามา เธอ...

ฮยอนจุนรีบมาที่หน้าต่างคลีม่านออก ก็พบกับนารีที่ยืนหลบอยู่ ออกมาได้แล้ว อ้าว แล้วเพื่อนฉํนหล่ะ พี่ชอนวุค พาเธอไปที่ห้อง โอ๊ย แล้วไง ฉันจะได้กลับไหมเนี่ย




 

Create Date : 01 สิงหาคม 2556
1 comments
Last Update : 1 สิงหาคม 2556 21:57:02 น.
Counter : 312 Pageviews.

 

เธอไปทำอะไรในห้อง นั้น ชอนวุค นั่งหน้าเครียด เอ่ยถาม จินดา หญิงสาวได้แต่นึก ทำไมยังไม่ตอบผม คุณกันฮยอนจุน...หรือว่า จินดามองหน้าชายหนุ่ม ฉันจะบอกเรื่องนี้กับ ผจก ดีไหมนะ ว่าพบเธออยู่ในห้องของ มักเน่ หรือจะลงไปบอกกับนักข่าว จางข้างล่างดีหล่ะ จินดาไม่อยากที่จะโต้เถียงด้วย ฉันกลับหล่ะ เดี๊ยวก่อน ผมถามคุณ ยังไม่ตอบผมเลย ทำไมคะ ฉันพบกับมักเน่คุณ มันไม่เกี่ยวกับคุณนี่ มาลองคิดๆดู ฉันว่า ฮยอนจุนอ่อนกว่าคุณ เท่าที่คุยกัน อืมม ฉันถึงได้รู้ว่าฉันโง่จริงๆ ที่มาหลงเชื่อคำพูดจอมปลอมของคุณ คุณมันก็มีดีแค่รูปร่างกับหน้าตาเท่านั้นแหล่ะ ชอนวุคเดือดดาล กำหมัดเกรงแน่น ไม่คิดว่าผู้หญิงที่เขานอนด้วยจะยอกย้อนเขาได้เจ็บแสบแบบนี้ จะไปไหน เขากระชากหล่อนและเหวี่ยงมาที่เตียง ไหนๆก็มาแล้วนี่ จะได้ไม่เสียเที่ยวไง จินดาพยายามดิ้นให้หลุดจากวงแขนของชอนวุค อย่าฝันว่าจะได้ไปจากผมแล้วไปหาไอ ฮยอนจุน ของๆผมถ้าผมไม่เบื่อวางไว้ตรงไหนมันก็ต้องอยู่ตรงนั้น จินดาปัดมือชายหนุ่มให้ออกจากตัวเธอ ว่าไงนะมันอ่อนกว่าผม งั้นหรอ ใช่ สุภาพ กว่าคุณด้วย อ้อชอบผู้ชายสุภาพ แล้วคุณ มาเสนอตัวให้ผมทำไม จินดาถึงกับโกรธที่ได้ยินชายหนุ่มพูดแบบนั้น

ฮยอนจุน โทรสั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้อง วันนี้ทั้งวันเพิ่งจะได้ทานมื้อนี้เป็นมือแรก ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเคาะประตู นารีเริ่มปรับตัวได้และรู้หน้าที่ ไม่หลบที่ม่านหน้าต่างเธอก็วิ่งเข้าไปหลบในตู้โดยอัติโนมัติ จนกว่าฮยอนจุนจะเรียกเธอถึงออกมาจากที่เหล่านั้นได้ มาทานข้าวด้วยกันสิ วันนี้ทั้งวันคุณมัวแต่วิ่งเข้าวิ่งออกในตู้ คงหิวแย่ คุณทานเถอะ หน้าคุณซีด เหมือน ผจก คุณพูดจริงๆด้วย มาๆ จะยืนมองผมทานทำไม ฉันกลัวว่าจะมีใครมาเคาะประตูตอนเวลาที่ทานข้าวอยู่หนะสิ อ้อ ฮยอนจุน หัวเราะ งั้นเราเข้าไปนั่งทานในตู้กันเลยดีมั้ย ฮ่าๆๆๆ เออ ก็ไม่เลวนะ จะได้ไม่ต้องวิ่งเข้าวิ่งออก สบายใจได้คนอื่นๆออกไปข้างนอกกันแล้วครับ ถึงมาเคาะผมก็ไม่เปิดแล้วหล่ะ เวลาส่วนตัวผม เป็นครั้งแรกที่ นารีเห็น ฮยอนจุน ยิ้ม ส่วนเรื่องเพื่อนคุณเดี๊ยวค่อยคุยกัน ฉันว่าจะถามคุณอยู่ เรื่องนั้น..ทั้งคู่นั่งพูดคุยกันไประหว่างมื้ออาหาร ฮยอนจุนรู้นานแล้ว ว่าชอนวุค กับจินดามีสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน แล้วก็รู้มาด้วยว่า ชอนวุคสนใจ นารี โดยให้จินดาเป็นแม่สื่อหรือนกต่อ หลอกพานารีไปให้เขา หญิงสาวได้ยินก็ถึงกับ วางช้อน เรื่องวางยานั่นก็ด้วย เป็นชอนวุคที่วานให้คนอื่นทำ ผมบังเอิญว่าอยู่ในเหตุการณ์วันนั้น เขามองหน้า นารี หญิงสาวเงียบงัน ทำไมเพื่อนเธอถึงทำกับเธอได้ ทำไมถึงทำกับฉันแบบนั้น นารีพึมพำกับตัวเอง เอาหล่ะคุณรอผมอยู่นี่นะผมจะออกไปดูเพื่อนคุณหน่อย ฮยอนจุนไปเคาะห้อง มินกี มินกีเองก็รับรู้เรื่องของ ชอนวุคกับ จินดาเหมือนกัน นี่แล้ว จินดาเข้าไปในห้องนายได้ยังไงกันอ่ะ เอ่อ คือ ผมบังเอิญเจอเธอระหว่างทางครับพี่ ก็เลยรับเธอขึ้นรถมาด้วยเธอบอกว่ามีเรื่องจะพูดกับ พี่ชอนวุค แต่พี่ก็รู้ ว่า ผจก ยังไม่รู้เรื่องนี้ผมก็เลยพาเธอหลบอยู่ในห้อง อืมม แล้วนี่พี่เขาไปไหนครับ ไม่นี่ อยู่ในห้องนั่นแหล่ะ เมื่อกี๊ยังได้ยินเสียงคุยกันอยู่นะ มินกี เอาหูไปแนบผนัง ตรงกับประตูเชื่อมของทั้งสองห้อง งั้นหรอครับ แล้วพี่แต่งตัวนี่จะออกไปข้างนอกอีกหล่ะสิ มินกียิ้ม เกลียดคนรู้ทันหว่ะ ...ฉันนัดเพื่อนดื่มไว้นะ ไปด้วยกันมั้ยหล่ะ ไม่ดีกว่าพี่ งั้นก็ตามใจ ออกห้องแล้วล็อคให้พี่ด้วยนะ ครับ ฮยอนจุน อยากจะเปิดประตูบานตรงหน้าเข้าไปเสียให้ได้ แต่ก็ต้องหยุดความคิดนั้นไว้ แล้วคืนนี้ ฉันกับผู้หญิงเจ้าปัญหานั่น จะทำยังไงต่อไป ฮู๊ววว...

 

โดย: primmavista 1 สิงหาคม 2556 22:42:07 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


fanrongjaing
Location :
Taiwan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






blogger analyzer
New Comments
Friends' blogs
[Add fanrongjaing's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.