zasang k wave evolution หน้าหนาวนี้หนาวกว่าทุกปี หิมะก็ตกหนักว่าทุกปี พยากรณ์อากาศที่เกาหลี สภาพอากาศเลวร้ายมาก มีรายงานข่าวว่า สนามบินและสายการบินหยุดให้บริการ จนกว่าจะเคลียพื้นที่รันเวย์ จากหิมะที่ตกหนักได้สำเร็จ หัวหน้ากลุ่มทัวร์ และตัวแทนบริษัท จึงแจ้งให้ลูกทัวร์ทราบ ไม่ต้องเป็นห่วงในเรื่องค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่ายเกินจากโปรแกรมนะคะ บริษัทนจะออกในส่วนเกินให้ ไม่น่าจะเกิน 2วันเราก็คงกลับถึงไทยค่ะ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง หากมีข้อสงสัยสอบถามจาก ทีมงานได้นะคะ พี่มด เรียกประชุมลูกทัวร์ทั้งหมด หลายคนดีใจที่จะได้อยู่เที่ยวต่อ แต่นารี รู้สึกใจโหวงๆพิกล เมื่อวานเธอไม่สามารถใช้อินเทอเนตได้ เพราะระบบมีปัญหา อยากจะโทรบอกน้อง สัญญาณมือถือก็ไม่ดีเอาเสียเลย เป็นอะไรไปหรอ นารี นั่งจ้องมือถือตั้งนานแล้ว อ้อจะโทรบอกที่เมืองไทยหน่ะ แต่โทรไม่ติดเลย รอโทรไปเรื่อยๆสิ สัญญาณมีปัญหานี่ อือใช่ ฉันก็เป็นนะ โทรไปเรื่อย เดี๊ยวมันก็ติด หรอ นารีค่อยรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย แล้วนี่ทำไมไม่ลงไปเดินเที่ยวบ้างหล่ะ เธอกับ จินดาทะเลาะกันหรอ ไม่เห็นคุยกันเลย แล้วอยู่ๆก็มี ลูกทัวร์สาวตะโกนเรียกเพื่อนของเธอ ทำอะไรอยู่หน่ะ มาถ่ายรูปกันให้ไวเลย ไปถ่ายรูปกันไหม นารี อ้อ ไม่หล่ะ เธอไปเถอะฉันจะเฝ้ารถ ให้ นารีมองดูลูกทัวร์ที่เล่น ปาหิมะกัอย่างสนุกสนาน แน่นอนที่เมืองไทยคงไม่มีอะไรแบบนี้ แต่แล้วเธอก็สังเกตุเห็นบางอย่าง มีกลุ่มคนปาก้อนหิมะใส่กลุ่มทัวร์ของเธอ เกิดอะไรขึ้นกันหน่ะ เพื่อนๆลูกทัวร์ของเธออยู่ๆก็วิ่งขึ้นรถ หลบก้อนหิมะที่ถูกปาใส่จากกลุ่มคน ปิดประตูๆๆ เสียงพี่มดดังจากโทรโข่ง เช็ดลูกทัวร์ด้วยว่ามากันครบมั้ย ช่วยกันเช็คหน่อย อะไรเกิดอะไรกันขึ้น แล้วกลุ่มคนพวกนั้นมาหยุดอยู่ที่ข้างรถ กระหน่ำปาก้อนหิมะใส่ดังลั่นไปหมด ทั้งเสียงโห่ร้องฟังแทบไม่ได้ศัพท์ จินดาอยู่ด้านหน้าเอามือบังหน้าเอาไว้ ทำไม นารีหันไปถามเพื่อนข้างๆที่วิ่งหนี หลบขึ้นมาได้ มันเกิดอะไรขึ้นหรอ ไม่รู้สิ พวกเราก็ถ่ายรูปเล่นหิมะอยู่ดีๆ นะ กลุ่มเด็กเกาหลีพวกนี้พูดอะไรก็ไม่รู้ แล้วก็ขว้างหิมะใส่กลุ่มพวกเรา จินดาโดนไปเต็มๆเลยอ่ะ คงจะเจ็บน่าดู พี่มดเดินมาที่ท้ายรถ นารีจึงเอ่ยถาม พี่คะมีอะไรกันหรอ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ มากันครบแล้วนะคะ พี่จะได้บอกให้คนขับออกรถ นารีได้แต่ งง กับสถานะการณ์ที่เกิดขึ้น จนเมื่อรถทัวร์ได้มาจอดส่งลูกทัวร์ที่ เกสเฮ้าส์ ลูกทัวร์เริ่มพูดกันถึง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จินดาเองก็รีบ รุดเข้าห้องพัก โดยทิ้งหน้าที่ให้ พี่มดเป็นคนตอบคำถามกับลูกทัวร์ ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดัง นารีมองดูเพื่อนสาวที่เอาแต่นั่งนิ่ง เธอจึงเป็นคนไปเปิดประตูด้วยตัวเอง อ้อ นารี มีอะไรหรอ ทราย เงินวอนที่แลกมาเราหมดแล้วอ่ะ คือ.. นารีเดินมาหยิบเอากระเป๋าสตางค์ แต่ เปล่านะ ทรายไม่ได้จะมาขอยืม อ้าว ก็ทรายบอกแลกเงินมาใช้หมดแล้ว เรายังมีเหลือ คือ จะชวน นารีออกไปกดเงินหน่ะ อ้อหรอ เนี่ย เพื่อนๆฝากมาให้กดด้วย แล้วพี่ๆคนอื่นๆหล่ะ ไม่รู้สิเข้าห้องก็ปิดประตูเงียบกันหมด เราไม่กล้าไปกวนอ่ะ นารีไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ เธอออกไปข้างนอกบ่อยๆ อ้อ เดี๊ยวนะขอหยิบเสื้อก่อน ไปสิ นารีพาเพื่อนสามากดเงิน แล้วก็แวะหาซื้อของเข้าไปกินที่เกสเฮ้าส์ แต่เพื่อนทรายอยากรีบกลับไปก่อนเพราะกลัวเงินที่เพื่อนๆฝากกดมาจะหล่นหาย ฉันกลับก่อนนะ เงินมันเยอะหน่ะ ฉันกลัวทำของคนอื่นหาย เดินไปตามทางที่มาใช่มั้ยทราย เพื่อนสาวเอ่ยถาม อ้อ ใช่ๆ งั้นฉันเดินนำไปก่อนนะ นารี รอเงินทอนจากพนักงานขาย เพื่อนทรายก็เดินนำไปก่อนแล้ว   Create Date : 24 มิถุนายน 2556 1 comments Last Update : 24 มิถุนายน 2556 20:07:48 น. Counter : 691 Pageviews. Share Tweet

เมื่อกลับมาถึง เกสเฮ๊าส์ เพื่อน ทัวร์ก็รวมตัวกัน ได้ 8คน ต่างก็ชวน นารีออกไปสำรวจชีวิตกลางคืนของคนเกาหลีด้วยกัน น่า นารีไปด้วยกันนะ เธอไปกับ จินดาแต่พวกเราไม่ได้ไปด้วยเลย เดี๊ยวเราก็ต้องกลับไทยกันแล้วด้วย ได้ยินพี่ๆเขาคุยกันว่าสนุกอ่ะ ไม่สนุกเลย โต๊ะก็ไม่มีให้นั่ง ต้องยืนทั้งคืน ไม่เหมือน ผับ ที่เที่ยวบ้านเราหรอกที่มีโต๊ะประจำอ่ะ อย่าไปเลย นารีรีบปฏิเสธ โธ่ พวกเราตั้งใจกันแล้วนี่ แต่งตัวกันจัดเต็มแบบนี้แล้ว เธอจะใจดำไม่พาพวกเราไปเปิดหูเปิดตากันหน่อยหรอ อันตรายอ่ะ มีแต่ผู้หญิง เธอยังคงหาเหตุผลมาอ้างต่างๆนานา เอ้า ก็นี่ไง ธีรยุทธ ผู้ชายในกลุ่ม กับ ผดุงเดช แหมม ดีไม่บวก นามสกุลอันทรงเกรียติของผมเข้าไปด้วย ชื่อเล่นนายมันไม่ไทยเลยนี่ ชื่อจริงมาซะไทยแท้เลย ชื่อเล่น ชื่อ เทียรี่ กับ พาเนล ฮ่าๆๆ เพิ่งเห็นชื่อนาย จากพาสปอต นารี ไปนะ นี่ไงสุภาพบุรุษของกลุ่มเรา นารีหันไปทางชายหนุ่ม เธอไปอยู่ต่างประเทศเพิ่งกลับเมืองไทยใช่รึเปล่า ชายหนุ่ม พยักหน้า รู้ได้ไงอ่ะ จินดาพูดให้ฉันฟังหน่ะ จะยืนคุยกันตรงนี้อีกนานไหม เพื่อนคนนึงส่งเสียง น่า นะ นารี พวกเรายอมไปกดเงินกันมาเชียวนะ อยากเสียเงินจะแย่แล้ว เห้อ ก็ได้ๆ แต่ไม่ดึกนะ เพราะแท๊กซี่ดึกๆจะแพง อืมมๆๆ ไม่ดึกๆ รอเราเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ ชุดนี้เน่ามาทั้งวันแล้ว นารี ต้องยอมพาเพื่อนๆไปตามคำขอ เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าแบบลวกๆ เอาหนะวันนี้ ซักแห้งสักวัน ล้างหน้า แล้วก็ไม่ลืมที่จะทาโลชั่นและเมคอัพบางๆ เกล้าผมส่งๆไป นารีพาเพื่อนมาที่ผับ ที่เธอเคยมาวันแรกกับ อิลอุล ก่อนเข้าไปข้างใน ทั้งหมดรวมกลุ่มที่ด้านหน้า เทียรี่ กับ พาเนล แยกกันคนละกลุ่มนะ เธอภาษาแข็งกว่าคนอื่น อืม แล้วเราต้องเปิดห้องวีไอพี ไม่งั้นไม่มีโต๊ะ ต้องยืน จะเอาแบบไหน เปิดห้องดีกว่า เป็นส่วนตัวดี ผมว่านะ อืม เราก็ว่างั้น เปิดก็เปิดนะ จากนั้นทั้งหมดก็เดิมตามบริกรมาที่ห้อง สายตาของทุกคน สอดส่ายไปทั่ว ข้างในนี้อุ่นจัง คนเยอะเนอะ พาเนล สะกิดนารี ที่นี่ปิดกี่โมง อะไรนะ เอิ่มม ชายหนุ่มจึงยื่นหน้าไปแทบจะแนบแก้มหญิงสาว ที่นี่ปิดกี่โมง ไม่รู้เหมือนกัน นายจะอยู่ถึงร้านปิดหรอ หลังจากเข้ามาอยู่ในห้องแล้ว ทุกคนก็หยิบ มือถือ กล้องเอาออกมาถ่ายรูป อัพลงบล็อคกันอย่างสนุก แล้วบริกร ก็นำเครื่องดื่มเข้ามา โหวว หมดนี่เป็นของเราหรอ อื้มม ดื่มกันถึงพรุ่งนี้จะหมดมั้ยอ่ะ นารีมัวแต่ยุ่งอยู่กับชุดที่ใส่ มันหดรึไงนะ ใส่ครั้งก่อนยังไม่เป็นแบบนี้เลย ทำไมยิ่งใส่มันยิ่งสั้นอ่ะ เทียรี่ส่งเสื้อคลุมให้ อ่ะ เอาไปคลุมขาเธอไว้สิ ว้าววว สุภาพบุรุษสุดๆอ่ะ เทียรี่ ขอบใจนะ สนใจจะออกไปด้านนอกกันไหมครับสาวๆ ทุกคนต่างยกมือ ไปข้างนอกกันนะ นารี คนเยอะพวกเธอไปกันเถอะ งั้นเธอเฝ้าห้องไว้นะ เดี๊ยวพวกเราจะรีบกลับมาเปลี่ยน เมื่อเพื่อนๆออกไปไม่นาน ประตูห้องก็เปิด โอ๊ะ ขอโทษครับคุณผู้หญิง บริกรอีกคนรีบเดินเข้ามาทันที พี่ครับ ห้องนี้เปิดไฟแล้ว ผมต้องขอโทษด้วยนะครับเกิดการเข้าใจผิด ต้องย้ายห้องรึเปล่าคะ นารีถาม บริกร ไม่ต้องครับ ถ้ามีอะไร กดไฟเรียกนะครับ ค่ะ นารีนั่งรอเพื่อนไม่นาน พาเนลกับกลุ่มเพื่อนก็กลับมา สนุกมั้ย อื้ม สนุกดีอ่ะ งั้น ใครจะไปห้องน้ำกับฉันบ้าง เราไปห้องน้ำกันมาก่อนแล้วหล่ะ อ้าว งั้นหรอ นารีจะเข้าห้องน้ำหรอ ผมไปด้วยสิ พาเนลเอ่ย ทางนั้นใช่ไหม ชายหนุ่มชี้ หญิงสาวพยักหน้า แต่งตัวแบบนี้ คุณดูแปลกตาดี จะชมหรือจะติเอาซักอย่างสิ พาเนลยิ้มน้อยๆ ก็มันรวมๆอ่ะ จะให้พูดยังไงดีหล่ะ ผมว่าวันนี้คุณดูดีกว่าวันแรกที่ใส่ชุดนี้อีกนะ คุณ.. เห็นฉันด้วยหรอ อื้ม ทำไมเราเพิ่งมารู้จักกันตอนจะกลับเมืองไทยแล้วหล่ะ ทั้งคู่เดินเบียดเสียดคุยกันไปตลอดทาง จนกระทั่งเกิดการเข้าใจผิด นารีเข้าผิดห้อง เธอเปิดประตูเข้าไปแต่ไม่ใช่ห้องที่มีเพื่อนๆเธออยู่ แต่กลับกลายว่าคนที่อยู่ในห้องเป็นหนุ่มจากโปรเจควัน อุ๊ย !!! ทำไม ฉันว่าเรามาผิดห้องแล้วหล่ะ พาเนล นารี รีบดึงประตูปิดกลับเหมือนเดิม พาเนลสะกิด นี่ๆ ผมว่า ถัดไปนั่นน่าจะใช่นะ ประตูห้องมันเหมือนกันหมดเลย เมื่อกี๊ อะไรหน่ะ ชอนวุค นายจะไปไหน เมื่อชอนวุคเปิดประตูออกไปแล้วเห็น บริกรที่เพิ่งเดินผ่านมาจึงถาม ชายหญิงที่เพิ่งเดินผ่านไปนั่นเป็นแขกห้องไหน บริกรหันไปมองตามคนทั้งคู่ เมื่อได้คำตอบแล้ว ชอนวุคจึงกลับเข้าห้องมานั่ง ฉันว่าใช่เธอแน่ๆ ฮยอนจุนนั่งอยู่ในที่นั้นด้วย เห้ยย แล้วนี่ นั่งเงียบ ตายรึยังวะ เพื่อนชายสะกิด ฮยอนจุน รู้สึกหงุดหงิดไม่พอใจ จึงลุกออกจากห้อง ทำไมต้องมาเจอเธอที่นี่ ฉันบอกแล้วไงว่าไม่อยากเห็นหน้าเธออีก มีบริกรเดินสวนเขาเข้าไปในห้อง แล้วนี่เธออยู่ห้องไหนกันนะ ชายหนุ่มเดินตามหา นารี แต่ไม่เจอเขาจึงมาหยุดที่ห้องน้ำ จะทำยังไงถึงจะรู้ว่านารีอยู่ห้องไหน แต่แล้ว ฮยอนจุน ก็ได้ยินบทสนทนา ของ ชอนวุคคุยโทรศัพท์กับใครคนหนึ่ง ชายหนุ่มพยายามนิ่งฟังอย่างจับใจความ แล้วก็โล่งใจที่ ชอนวุค ไม่สามารถทำอะไร นารีได้ เพราะ จินดาไม่ร่วมมือด้วย เขาจึงรอให้ ชอนวุคกลับมาที่ห้องและชายหนุ่มก็เดินตามหลังมา บริกรเข้ามาบอกว่า แขกห้อง 19 เช็คบิลแล้วครับ ฮยอนจุน คอยสังเกตท่าทีของ ชอนวุค เพื่อนคนนึงจึงเอ่ยถาม นายสนใจ ผู้หญิงคนนั้นหรอ แล้วคนที่มาจากเมืองไทยนั้นหล่ะ ที่เป็นข่าว โดนแฟนคลับนาย ทำร้ายหน่ะกลับไปรึยัง ชอนวุค ส่งแก้วเหล้าให้ อ่ะดื่มซะปากจะได้ไม่ว่าง อ่ะฮยอนจุน ทำไมวันนี้เงียบจัง เหนื่อยหว่ะ ฉันขอตัวกลับก่อนนะ พรุ่งนี้เข้าห้องอัดแต่เช้า เห้ยย ทำไมรีบกลับหล่ะ แล้วชอนวุค หล่ะ ฉันกลับหล่ะ แล้วจะโทรหานายนะ ชอนวุค มักเน่ นายเป็นอะไรวะวันนี้ แปลกๆ ฉันว่าเขาแปลกมาหลายวัยแล้ว ชอนวุคเอ่ย ฮยอนจุน รีบขับรถมาดักรอที่ด้านหน้าผับ หวังว่าเธอคงยังไม่กลับไปก่อนนะ แล้วเขาก็เห็นกลุ่ม ของนารี เดินออกจากร้าน มายืนรอเรียกแท๊กซี่ ฮยอนจุน ขับรถตามแท๊กซี่ของ นารี จนมาถึงที่พัก เห้ยย ปลอดภัยซะทีนะ แล้วทำไมฉันต้องมาเป็นห่วงเธอแบบนี้ด้วยนะ เช้าวันถัดมา เป็นวันที่ทัวร์ปล่อยฟรีสไตล์ก่อนกลับ จึงไม่มีใครอยู่ในเกสเฮ้าส์เลย เหลือเพียงนารีคนเดียว ที่ไม่ได้ออกไปไหน คนอื่นๆออกไปซื้อของฝาก หาของกินกันหมด เจ้าของเกสเฮ้าส์จึงชวนเธอมาทานข้าวด้วยกัน ด้วยความยินดี นารีนั่งทานข้าวกับเจ้าของเกสเฮาส์ มื้อนั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่น คิดถึงที่นี่เหมือนกันนะถ้ากลับไปเมืองไทย เธอได้แต่คิด เมื่อทานข้าวเสร็จ หญิงสาวออกมานั่งเล่นอยู่หน้าล็อบบี้ เพียงคนเดียว จินดาหลบมา พบ ชอนวุคอีก ทำไมนะ ทำไมฉันถึงต้องเป็นแบบนี้ นี่ฉันรักเขาจริงๆหรอ ทั้งๆที่เขาดูถูกย่ำยี่ศักดิ์ศรีขนาดนี้ ผมต้องเข้าห้องอัด คุณกลับเองได้มั้ย ชอนวุค วางเงินไว้ให้จำนวนนึง มันจึงทำให้ความอดทนของจินดาสิ้นสุดลง เธอจับเงินนั่นปาใส่หน้า ไอดอลหนุ่ม โอ๊ยย นี่ ชอนวุค โมโหสุดขีด เจ็บไม่เท่ากับเสียหน้า เธอทำบ้าอะไร แล้วคุณหล่ะ เป็นบ้าอะไร เงินนี่หมายความว่าไง โธ่ เสียงของเขาอ่อนลง เมื่อจินดารู้ทัน ผมก็แค่ให้เป็นค่ารถ ไม่เอาหน่า อย่าทำแบบนี้สิ ชอนวุคก้มลงคลอเคลียที่ไหล่ของจินดา ผมรีบนะครับ ไปส่งคุณไม่ได้ มือก็เอื้อมไปกุมมือหญิงสาว แล้วเรื่องคลิปนั่น ใคร... ไม่ใช่คุณแล้วจะเป็นใคร ผมบอกไม่ใช่ผมไง ทำไมคุณไม่ฟังผมบ้าง ก็ในห้องมีแค่เราสองคน ไม่ใช่คุณ งั้นก็เป็นฉัน ฉันใช่ไหมที่เป็นคนปล่อยคลิปนั่น ก็ไม่แน่นะเผื่อคุณอยากดัง จินดาเงื้อมือสุดแขน คุณว่าไงนะ แต่ชอนวุคจับแขนไว้ได้ นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ คุณทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง อ้อ ฉันทำแบบนี้ไม่ได้ คุณทำได้ ชอนวุคเริ่มจะหมดความอดทนเหมือนกัน เราอย่าเจอกันอีกเลยดีกว่า จินดาได้ยินก็ถึงกับ นิ่งอึ้ง ผมว่าเรามากันได้แค่นี้แหล่ะ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย จินดาสบถมันด้วยความโมโห อะไรพาให้นารี ขึ้นรถมากับเขานะ เธอไม่รู้ว่า ฮยอนจุน ขับรถตามเธอมาจากผับตั้งแต่เมื่อคืน และเขาเองก็จะบอกเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเหมือนกัน นารีจึงตัดสินใจขึ้นรถมากับเขา แล้วเมื่อไหร่คุณจะพูดซะที ฮยอนจุน จอดรถข้างทาง ผมหิวคุณลงไปหาอะไรให้ผมกินก่อน ฮ๊ะนี่มันก็ สายแล้ว ผมต้องทานข้าวตรงเวลา เร็วสิครับ แล้วทำไมต้องเป็นฉันด้วยหล่ะ ฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย จะบ้าตาย นารีเดินตรงไปที่ร้านสะดวกซื้อทันที นี่ถ้านายไม่ได้ช่วยฉันไว้นะ นายตายแน่ หน้าตาก็ดีแต่ไม่มีมารยาทเลย ใช้ผู้หญิงมาซื้อของ เฮ๊อะ ผู้ชายเกาหลี หล่ออย่างเดียวจริงๆเลยหว่ะ เมื่อซื้อของเสร็จ ฮยอนจุนก็ออกรถทันที ทำไมไปนานจัง ผมหิวแสบท้องไปหมดแล้ว เอ๊าทำไมไม่ลงไปซื้อเองหล่ะ ช่วยแกะข้าวห่อนั่นให้ผมหน่อยสิ เง้อ... มือคุณ..ผมขับรถอยู่ คุณไม่อยากรู้เรื่องที่เกิดขึ้นหรือไง โอ๊ยย พอๆๆ ชั่งมันฉันไม่อยากรู้อะไรแล้ว พรุ่งนี้ฉันก็ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ไม่ฟง ไม่ฟังแล้ว นารีระเบิดอารมณ์สุดกลั้นออกมา แต่มันเกี่ยวกับเพื่อนคุณนะ   โดย: primmavista 24 มิถุนายน 2556 23:07:41 น.