|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ไฟปรารถนา
ยอนอา วันนี้ไปปราตี้ที่บ้าน ดงเฮ ด้วยกันมั้ย ไม่หล่ะ วันนี้พ่อกับแม่ ไปบ้านคุณย่า นอกเมืองฉันต้องรีบกลับ โธ่ ไปด้วยกันสิ นะ อึนบีเพื่อนสาว คะยั้นคะยอ ว่าไง ตกลงเธอจะไปปาร์ตี้คืนนี้ใช่มั้ย อึนบีอ่า เสียงกลุ่มเพื่อนชายหนุ่มเอ่ย ขึ้น ฉันกลับก่อนนะ เด็กหนุ่มหนึ่งคนในกลุ่มนั้นส่งสายตามองมายังอึนบี งั้นเอาแบบนี้มั้ย เราไปด้วยกันฉันจะมาส่งเธอ ไม่เกิน 3 ทุ่ม หน่าาา นะ ของขวัญฉัน ก็เตรียมไว้แล้ว อึนบี หันมองไปทาง ชายหนุ่ม ถ้าเธอไม่ไปก็ช่างเหอะ เดี๊ยวก่อนสิดงเฮ เพื่อนสาวผละจาก ยอนอาไป ยอนอารู้ว่า อึนบีนั้น ชอบดงเฮ แต่เหมือนชายหนุ่มจะไม่ได้คิดกับเพื่อนสาวแบบเดียวกับเธอเลย ยอนอา ไม่เข้าใจว่าทำไม อึนบีต้องไปชอบผู้ชายคนนี้ ดงเฮ เป็นนักเรียน มปลายที่ หน้าตา และฐานะดีมาก เป็นหนุ่มในฝันของสาวหลายๆคน แน่นอนไม่ได้มีเพียง อึนบีคนเดียว ที่ชอบผู้ชายคนนี้ หลายครั้งที่เพื่อนสาวต้องขาดเรียน เพราะ ชายคนรักของเธอ และหลายครั้งที่ ยอนอา เห็นอึนบีร้องไห้ เพราะผู้ชายคนนี้เช่นกัน สาวๆหลายๆคนยอมมีความสัมพันธ์ กับดงเฮ อย่างง่ายๆ แต่อึนบี ไม่ใช่ เธอรักผู้ชายคนนี้ด้วยใจจริงๆ เห้อ... ไม่รู้ๆหล่ะ ไม่ใช่เรื่องของเรา ยอนอาพูดกับตัวเอง เพราะพูดหรือเตือนเพื่อนไปแค่ไหน ความหวังดีของเธอก็มันจะถูกวางไว้ เมื่อไหร่เธอจะตาสว่างซักทีนะ
อ้าว เห้ยย ยูจิน พวกเรารอนายอยู่ รอฉันทำไม โธ่ ไอ้นี่...อ้อเรื่องวันเกิด ดงเฮหรอ ยูจิน มองเห็น ดงเฮ กับ อึนบี ยืนพูดคุยกันอยู่ ทะเลาะกันอีกแล้วสิ เออ ก้นั่นแหล่ะ สงสารผู้หญิงหว่ะให้ตายเหอะ ดงเฮ มันก็เกินไปหว่ะ ทำไม ทะเลาะกันเรื่องอะไรอีกหล่ะ พวกนายสงสารเธอแล้วทำไม ไม่ช่วยเธอวะ อ้าวเห้ยย มันใช่เรื่องของพวกฉันที่ไหน เกิดมาหล่อ รวย อย่างดงเฮ มันก็โชคดีแบบนี้แหละ มีสาวๆเข้ามาให้เลือก
ยอนอา เดินผ่านกลุ่มชายหนุ่มไป ดงเฮ เหลียวมอง พร้อมกับเอ่ยกับ อึนบีว่า เธอบอกว่าทำได้ทุกอย่างเพื่อนฉันนี่ ไปสิ แสดงให้ฉันเห็นหน่อย อึนบี ปาดน้ำตาที่คลอตาอยู่ แค่ยอนอาเท่านั้นใช่ไหม พี่ฉันญญากับฉันแล้วนะ ว่ายอนอาจะเป็นคนสุดท้าย อื้ม พี่สัญญา
โอ๊ะ ฝนตก ยอนอาวิ่งหลบฝน อีกใจก็ยังอดเป็นห่วงเพื่อนอยู่ ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นเพื่อนบ้านและพ่อแม่ของเธอกับอึนบีรู้จักกัน ยอนอาคงไม่ลำบากใจอย่างนี้ ยอนอา ไม่อยากยุ่งกับกลุ่มของ ดงเฮ เพราะดงเฮ เคยดักฉุด ยอนอาเมื่อหลายเดือนก่อน คิดถึงตอนนี้แล้วใจเธอยังไม่ปรกติ เธอจึงอยากเรีบนให้จบจากที่นี่ให้เร็วที่สุด แล้วย้ายไปอยู่ที่อื่นซะ พ่อกับแม่เธอเองก็คิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน ถ้าคราวที่แล้วไม่ใช่เพราะ อึนบีช่วยไว้ เธอคงไม่มีหน้าอยู่บนโลกนี้ได้แน่ๆ นี่คิดว่ากำลังถ่าย เอ็มวีอยู่รึยังไง ยูจินยืนถือร่ม มาด้านหลังเธอ อุ้ย..พี่ เร็วๆสิ อึนบี เดี๊ยวก็ไม่สบาย แล้วจะไปงานวันเกิด ไอ ดงเฮมันได้หรอ เธอจะปล่อยให้เพื่อนเธอ ไปคนเดียวงั้นหรอ ยอนอา อ่า
Create Date : 02 มกราคม 2557 |
|
1 comments |
Last Update : 2 มกราคม 2557 22:55:16 น. |
Counter : 831 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
มีเพื่อนชายอยู่พูดคุยกัน ยอนอา หญิงสาวพยายามมองหา อึนบี ในงานก็ไม่เห็น มองหาอึนบีอยู่หล่ะสิ โน่นสังสัยอยู่ในห้องกับดงเฮ คงลืมเธอแล้วมั้ง ยอนอา อ่า เห้ยย ไม่ไปตามเจ้าภาพมาเป่าเทียนตัดเค้ก วันเกิดวะ เออ นั่นดิ่ จะเที่ยงคืนแล้วนะเว้ย ใครก็ได้ไปเรียก ดงเฮมาที ห๊ะ ตายแล้ว เที่ยงคืนแล้วหรอ นังฟังเพลงเพลิน กับน้ำหวานที่หมดไป 3 4 แก้ว เอาน้ำหวานอีกไหม เธอชอบหรอ ฉันว่าฉันกลับดีกว่า เมื่อยอนอาลุกขึ้น ศรีษะเธอก็มึน งง ทำไม ตาฉันเป็นอะไร เธอมองเห็นหน้าเพื่อนชายเธอเป็นภาพซ้อน ยอนอา ขยี้ตาเบาๆ จะกลับบ้านแล้วหรอ ฉันไปส่งเธอเอง เห้ยย มาช่วยกันหน่อย ชายสองคนเข้ามาประคอง ยอนอา แล้วพาหายเข้าไปในห้อง วางเธอไว้ที่เตียงนี่แหล่ะ เห้ยย มองอะไร ไปๆๆ ยอนอา นี่มองใกล้ๆอย่างนี้แล้ว สวยจริงอ่ะ โบ๊ะเข้าให้ โอ๊ยยย ฉันเจ็บนะโว้ย ไปตามดงเฮ มาได้แล้ว ทำไมไม่ยอม ดงเฮมันซะตั้งแต่แรกนะ แล้วแบบนี้เธอจะเป็นยังไงถ้าฟื้นขึ้นมา
ก๊อกๆๆๆ สองเพื่อนชายเลว เคาะประตูเรียก ดงเฮ อยู่นานแต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบ ทำไม ดงเฮ ไม่ตอบเราวะ เห้ยยหรือว่าจะเพลียแล้วหลับยาว งั้น ยอนอาหล่ะ จะทิ้งไว้เฉยๆแบบนั้นหรอ อินกุ๊ก พูดแล้วก็น่าจะกลับไปดูเธอกันหน่อยนะ สายตาและรอยยิ้มชั่วร้ายไม่เท่าความคิดเริ่มบังเกิด