|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ทำไมต้องเธอ..2
หลายวันแล้วที่แนนยังคงไปรายงานตัว พร้อมเด็กน้อย ยูจิน วันนี้เธอกลับมาจึงเริ่ม รื้อค้น ข้าวของที่ติดตัวยูจินมา ในกระเป๋าผ้าใบย่อมนอกจากเสื้อผ้าเด็ก 2 3 ชุดแล้ว เธอยังพบกับเศษกระดาษ ย่นยับแผ่นนึง เห... แนน มองไปที่เด็กน้อยที่นอนดุ๊กดิ๊กๆ อยู่บนเตียง มีอะไรอีกมั้ยนะ มันนานเกินไปแล้ว ทำไมพ่อแม่หนู ถึงไม่ออกตามหาหนูซะที แนน เทถุงผ้า นอกจากเสื้อผ้าที่หล่นกองอยู่กับพื้น เธอยังเห็นสร้อยคอเส้นเล็กที่รวมอยู่กับกองผ้าเหล่านั้นด้วย สร้อยอะไร คอหรือ ข้อมือกันนะ มีจี้เป็นรูปพระอาทิตย์ด้วย แนน เก็บความสงสัยไว้ไม่ไหวเธอจึง ติดต่อไปยังเพื่อนสาว ทรายเพื่อขอความช่วยเหลือ แล้วในวันถัดมา เธอก็ได้พบเบาะแสบางอย่าง เพื่อนทราย ขอให้แขกที่เข้าพักรีสอร์ทของเธอ ที่เธอคิดว่าน่าจะอ่าน ข้อความบนกระดาษนี้ได้ แล้วในที่สุด แนนก็ได้พบกับความจริงบางอย่าง แกร ข้อความบนกระดาษที่แก่ส่งให้ฉัน แขก ของฉันบอกว่า ให้พาเด็กไปพบหมอแล้วตรวจร่างกายโดยด่วน ห๊ะ เออ แขกเขาว่าแบบนี้หว่ะ นี่ ยูจิน เป็นอะไรรึเปล่า แนนหยุดคิด ว่าตั้งแต่เธอเจอเด็ก ไม่เห็นยูจินจะแสดงอาการเจ็บป่วยแต่อย่างใด นี่ฉันว่าพาไปตรวจก็ดีนะ อืม แล้วข้อความมีความหมายเท่านี้หรอ เออๆ เดี๊ยวนะ แขกฉันมีอะไรจะบอก นักท่องเที่ยว สามีถรรยา ชาวเกาหลี บอกกับแนนว่า อยากขอให้ช่วยส่งภาพสิ่งของเครื่องใช้ที่ติดกับตัวเด็กมาส่งให้ดูหน่อย เผื่อบางที อาจจะช่วยบอกอะไรได้มากกว่านี้ แนน ยินดีทำตามคำแนะนำ เก็บภาพ ยูจินกับสิ่งของต่างๆส่งผ่านมือถือไปให้ ทรายและทรายส่งต่อให้ สามีภรรยาเกาหลีอีกที แกร พรุ่งนี้ฉันจะพายูจินไปหาหมอนะ ฝากเรื่องนี้กับแกรด้วย เออๆ ได้เรื่องยังไงแล้วฉันจะโทรไปบอก
รุ่งขึ้น แนน หอบเอาเด็กยูจินไป พบหมอ ที่ รพ แห่งหนึ่ง พี่ๆพยาบาลต่างก็ชอบเด็กน้อยยูจีน หลายคนถึงกับพูดว่า พ่อทำไมใจร้ายทิ้งลูกน่ารักๆแบบนี้ได้ลง หญิงสาวไม่มีอารมณ์ที่จะพูดแก้ตัวอะไรนัก สมองเธอครุ่นคิด หลายเรื่อง เด็กยูจินจะเป็นอะไรไหม ทำไมพ่อแม่เด็กถึงไม่ออกตามหาเด็กเลย นั่งเครื่องบินมาได้ แสดงว่าฐานะต้องดีพอสมควร คุณแม่ คะเชิญพบคุณหมอฟังผลตรวจทางนี้เลยค่ะ แนน เดินตรงไปอุ้มยูจินจากพยาบาลคนนึง คุณแม่เลี้ยงลูกเอง คนลำบากแย่เลยนะคะ แนน ได้แต่ยิ้ม ไม่รู้จะอธิบายยังไง ไปกันนะยูจิน เธอรับเด็กมาใส่กระเป๋าอุ้มแล้วเดินไปฟังผลตรวจ หลังจากฟังผลตรวจ แนนเริ่มโล่งใจ เด็กไม่ได้เป็นอะไร เพียงแต่ร่างกายอ่อนแอ อาจจะเพราะเจอกับอากาศที่ไม่คุ้นชิน นอกนั้นหมอยืนยันว่าเด็กปรกติ แต่ผลเลือดแสดงให้แนนรู้ว่า เด็กน้อยอยู่ในกลุ่มคนที่มีเลือดเฉพาะ ให้ใครก็ไม่ได้ ต้องรับเลือดได้ก็ต้องเป็นเลือดที่กรุ๊ปเดียวกัน ซึ่งก็หาได้น้อย หมอจึงแนะนำให้ เธอว่าอย่าพยามให้เด็กมีบาดแผล หรือบาดเจ็บ แนน ก้มมองดูยูจิน ที่ปากอมขวดนมและจ้องมองเธอตาใสแป๋ว พ่อแม่หนูเป็นใครกันนะ แล้วนี่เขาไม่คิดถึงหนูกันบ้างหรอ แนนเอาผ้าเช็คคราบนมที่ปากของเด็กน้อยอย่างเบามือ
แนนได้ข่าวจากเพื่อนทรายว่า สามีภรรยาเกาหลีเดินทางกลับประเทศไปแล้ว และจะไปช่วยตามหาพ่อแม่เด็กยูจินให้ ยังฝากบอกมาอีกว่ายูจิน น่าจะเป็นลูกคนมีฐานะมากๆเลยนะ ดูจากของใช้ที่ติดตัวมา ไม่ค่อยพบเห็นหั่วไปหรอก นอกจากต้องสั่งทำพิเศษขึ้นมา นี่แนน ค้นดูดีๆซิในกระเป๋านั่น มีอะไรอีกมั้ย อย่างเช่นทองแทง อะไรแบบนี้ เด็กยูจิน มาจากเกาหลีจริงๆหรอ แนนได้แต่คิด
Create Date : 21 มีนาคม 2558 |
|
1 comments |
Last Update : 23 มีนาคม 2558 10:57:28 น. |
Counter : 910 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
หลังจากที่เจ้าหน้าที่ ทั้งทางสถานฑูตและตัวแทนของผู้ปกครองยูจิน ได้ส่งเอกสารยืนยันว่า เด็กน้อยที่อยู่ในความดูแล ของ แนน นฤนาตย์ เป็นบุตรชายของครอบครัวหนึ่งในเกาหลีซึ่งทางสถานฑูตของ สงวนนามไว้ เพื่อความปลอดภัยของครอบครัวเด็ก ยูจิน เด็กน้อยร้องไห้ไม่ยอมหยุด เมื่อต้องไปอยู่ในอ้อมกอด ของการ์ด คนนึง แนน เองต้องเซ็นต์รับทราบด้วยว่า จะไม่มาเรียกร้องสิทธิ์ หรือผลประโยชน์อะไรจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ด้วย เพื่อนสาว ทรายเองก็มาเป็นพยาน นี่คุณๆ ทำให้เด็กหยุดร้องไห้ก่อนดีไหม ทรายเป็นห่วง เด็กยูจิน ที่ร้องไห้โยเย เธอเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ น้ำตาจะไหลหว่ะแกร ทรายเอามือป้ายน้ำตาเธอ อยู่ด้วยกันมาตั้งเดือน บทจะไปก็ไปง่ายๆแบบนี้หรอ แนนได้แต่จ้องมองยูจิน และส่งยิ้มให้พร้อมกับพูดว่า ยูจินอ่าหนูต้องเป็นคนดี และต้องแข็งแรงด้วยนะ น้ำตาแนน ก็ไหลซึม อาบแก้มเช่นกัน ไหนคะ หนูต้องเซ็นต์ชื่อตรงไหน ทนายความและตัวแทน จึงนำเอกสารมาให้เธอเซ็นต์ชื่อ
คืนนั้น ทั้งแนน และทราย ได้แต่นั่งเหม่อ มองไปรอบๆห้อง มันเงียบจัง ไม่มีเสียงหัวเราะ เอิ๊กๆ ของยูจินแล้ว แนน เดินเก็บข้าวของรอบๆห้อง ก็ดีแล้วนิ ไม่งั้นฉันก็ยังต้องเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวไปไม่รู้จะอีกนานแค่ไหน ไม่มียูจินแล้ว ฉัน... ฉันก็ไม่มีใคร แนน ได้แต่ปาดน้ำตา แกรยังมีฉันนี่ไง เพื่อนสาวเดินตรงเข้าไป โอบไหล่
วันรุ่งขึ้นแนนได้รับสายจากทางตัวแทนฯ จึงรีบออกเดินทางไปที่สนามบิน เธอจึงรู้ว่า ยูบินร้องไห้ ไม่ยอมหยุดเลยจนถึงเดี๊ยวนี้ และดูเหมือน ทำท่าจะป่วยด้วย ทางตัวแทนขอให้ แนน มาช่วยส่งยูจิน ขึ้นเครื่องบินและช่วยทำให้ยูจินหยุดร้องไห้ ทางตัวแทนเชื่อว่า แนน คงไม่ทำให้ผิดหวัง
ยูจินอ่า อย่าร้องไห้นะ หนูต้องไม่ป่วยนะจ๊ะ เป็นเด็กดีนะ หญิงสาวอุ้มเด็กน้อยพาดหัวไหล่ และลูหลังเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน คงเป็นเพราะด้วยความเพลียที่ร้อง งอแงมาทั้งคืน ทำให้ ยูจิน หลับคาไหล่ แนน การ์ดเตรียมจะเข้ามาอุ้มเด็กน้อยทันที เดี๋ยวค่ะ รอก่อน ยูจิน ยังไม่หลับดี มันเป็นข้ออ้างของแนน ที่ยังอยากจะอยู่กับเด็กน้อย อีกสักพัก เธอ ฮำเพลง ที่ตลอดเวลา1 เดือน ยูจินจะได้ยินเพลงนี้บ่อยๆ ผู้คน ตัวแทนที่อยู่บริเวณนั้น ต่างก็เงียบกริบ ทำไม ผู้ใหญ่แท้ๆ ยังทำให้เด็กอมมือหยุดร้องไห้ไม่ได้ แล้วนี่อะไรกัน เด็กหญิงที่แฟนก็ยังไม่มี ทำไมถึงทำให้เด็กที่ร้องไห้มาทั้งคืน เงียบได้ง่ายๆแบบนี้ แนนหอมแก้มยูจินเบาๆเป็นครั้งสุดท้าย ลาก่อนนะ พร้อมกับค่อยส่ง ยูจินที่หลับสนิทดีแล้วให้กับการ์ด ค่อยๆอุ้ม จากเธอไป