บล็อกวันสงกรานต์ปีนี้
จะมาเล่าเรื่องขนมปังมันหวาน
ที่ไปเห็นคุณโอทำแล้วอยากกิน
มีบล็อกคุณหนึ่งที่มาช่วยตอกย้ำว่าน่ากินมากๆ
เป็นบล็อกคลายเครียดค่ะ
เป็นขนมปังที่คุณโอ คุณหนึ่ง เห็นแล้วคงขำกลิ้ง
ส่วนเจ้าแม่ขนมปังอย่างคุณบุ๊ง อาจร้องจ๊ากกกก
มันเริ่มมาตั้งแต่ความโก๊ะของอ๋อแล้วค่ะ
อ๋อไปซื้อมันสีม่วงมา (เปลือก)
พอผ่าแล้วก็สงสัยว่า ทำไมมันไม่สีม่วงเหมือนดังไส้ที่คุณโอ คุณหนึ่งทำ
แต่ก็ยังคิดไปว่า เดี๋ยวพอสุกมันคงเปลี่ยนเป็นสีม่วง
โดว์สูตรนี้...ตีง่ายจัง
นั่นคือความรู้สึกของอ๋อตอนที่นวดแป้งค่ะ
นวดแค่ประมาณ 7 นาทีก็ได้แล้ว
ตอนพักแป้ง ก็ไปทำไส้
ตอนนั้นไม่รู้หร็อกค่ะว่าตรงนี้ไม่ถูกแล้ว ปล. ที่เห็นสีมันเข้มๆ เหมือนจะม่วงๆ
มันไม่ใช่กลายเป็นสีม่วงตอนสุกอย่างที่อ๋อคิด
อ๋อก็เลยช่วยเอาสีผสมอาหารมาทำให้มันม่วงน่ะค่ะ
โดว์ก็ขึ้นดีมากตามกำหนดเวลา
แบ่งได้ 12 ก้อน
แล้วก็มาขึ้นรูป
เริ่มกันล่ะค่ะ.........
ไม่ได้ถ่ายรูปตอนช่วงนี้ไว้นะคะ
เพราะมัน เละ เละ เละ เละ เละ ค่ะ
มือไม้.. โต๊ะ.. ถาดรอง..
โอ๊ยยยย อะไรมันจะเลอะเทอะได้ขนาดนี้
ไส้มันเหลวไปค่ะ แต่ก็พยายามทั้งยัด.. ทั้งป้าย.. ทั้งทา..มันจนได้ค่ะ
แล้วก็อบ
แล้วก็.....
(ให้ภาพเล่าแทนค่ะ)
ส่วนนางแบบอันนี้ คือสวยที่สุดที่คัดออกมาได้แล้วค่ะ
หน้าตาขี้เหร่มาก
แต่ตัวแป้งนุ่มมมม
และไส้รสชาติอร่อยมากๆค่ะ
อร่อยขนาดคุณ K บอกว่า..
"I know it maybe a bit too difficult for you because the filling is too liquid,
but when it came out together, the product tastes so perfect."
แต่ถึงอย่างนั้น...
เรื่องขนมปังมันหวานนี่ ก็ยังจบแบบคาใจอ๋อมากเลยค่ะ
มาตบท้ายด้วยอาหารเย็นวันนั้นดีกว่า
เส้นหมี่หมูย่างตะไคร้ ค่ะ
อ๋อเสริชดูสูตรมาจากคุณเหนียวเนื้อ
ขอบคุณคุณ เหนียวเนื้อ มา ณ.ที่นี้ค่ะ
และขอบคุณคุณโอ กับ คุณหนึ่ง สำหรับสูตรและแรงผลักดันที่ให้อ๋อทำขนมปังอร่อยๆตัวนี้นะคะ
I would like to wish everyone in this blog a very happy Songkran holiday. Please be safe when you have to travel and enjoy the weekend with your friends and family.
Happy Songkran
Khun K