บล็อก- blog เปรียบเสมือนสมุดไดอารี่เล่มใหญ่ที่สุดของผม
|
|||||||||||||
นิยาย " ม.ปลาย วุ่นวายรัก " โดย เหมชาติ ทอง -- ( ตอนที่ 5 . )  5. . วัน เวลาผ่านไปเร็วจริง ซ้อมกีฬา ซ้อมเชียร์ ซ้อมหลีดกัน ได้ไม่กี่วัน . วันนี้ ก็ถึงวันกีฬาสีแล้ว.... . ปีนี้ แข่งกันวันเดียว ทุกอย่างเบ็ดเสร็จ ม้วนเดียวจบ . . เด็กนักเรียนตื่นมาโรงเรียนแต่เช้าเป็น พิเศษ . โดยไปพร้อมกัน เพื่อจัดขบวนพาเหรด ที่สนามโรงเรียนประถม โรงหนึ่ง . ตั้งอยู่เลยตัวตลาดหน้าอำเภอ ไปอีก ไม่ไกลนัก . . โรงเรียนนี้ ตั้งอยู่ริมถนนหลวงเลย ก็เป็นเหมือนโรงเรียนพี่ โรงเรียนน้อง . เพราะเด็กจบ ป.6 มา แทบจะทั้งหมด ก็เข้าเรียนต่อมัธยมต้น และมัธยมปลาย ที่โรงเรียนที่ โยธา บุษบัน และเจี๊ยบ กับ เพื่อนๆ เรียนอยู่นี้แหละ . . * * * * * * * * * . . พอห้าคณะสี มารวมกันที่สนาม ก็ถูกคณะกรรมการนักเรียนจัดตั้งขบวน อย่างไม่รอช้า . ขณะเดียวกัน ใครจะทำอะไรก็รีบๆ ทำ ไปด้วยได้เลย . เพราะเดี๋ยว เจ็ดโมงสี่สิบห้า ก็จะเคลื่อน ขบวนทั้งหมด . . คุณครูประจำชั้นทั้งหลาย ต่างวุ่นวายกับ การไล่เช็คชื่อเด็กนักเรียนในที่ปรึกษา กัน ตรงนั้น . . ความตื่นตาตื่นใจเกิดขึ้นแก่เด็กๆ มาก มาย . เช่น กับหน้าตาเพื่อนๆ บางคนที่มองดู แปลกตา เปลี่ยนไป . คือบางคนถูกจับให้ถือป้าย หรือเป็นหลีด หรือขบวนแฟนซี ก็จะะถูกคุณครูจับแต่งหน้า มาอย่างหนาเข้ม . เขียนคิ้ว ทาปาก ติดขนตาปลอมมาเป็น แพใหญ่ รวบผมที่เห็นกันทุกวัน กระหน่ำกิ๊บ ตรึงไว้แน่น แล้วต่อผมหางม้าปลอมยาวลงไป ถึงกลางหลัง หรือไม่ก็ครอบผมปลอมทรงหม้อ ตาลพูนเป็นก้อนสูงให้ . แล้วมายืนนิ่งในแถวในชุดสุดฟู่ฟ่า ไม่ยอม พูดยอมจา เพราะกลัวว่าลิปสติกจะหายจาก ปาก . เล่นเอาเพื่อนๆ หลายคน จำไม่ได้จริงๆ ถามกัน - ว่า นั่นใครอะ ? . . " กะอี่เปิ้ล อะกะ " . . มีคนตอบ ว่า - ก็อีเปิ้ลไง . . " อี่เปิ้ลแต๊อี้ ? " . ( เฮ่ย- อีเปิ้ลจริงเหรอ ? ) . . " คิงจำปากเต่ยมันบะได้ก๋า ? " . . คนจำแม่นรีบอธิบายว่า- เอ็งจำปากห้อยๆ . ของมัน ไม่ได้รึไง ? . . ด.ญ.เปิ้ล ที่ยืนสวยสะพรั่งในชุดแฟนซี ทนนิ่งเงียบในแถวมานาน . สุดจะทนนิ่งต่อ หันหน้ามาด่าคนช่างว่า ที่ว่าเธอปากเต่ย-ปากห้อย . . " ป้อคิงหยัง ไอ่แมน !! " . . ( พ่อม-เมิงดิ ไอ้แมน ! ) . . * * * * * * * . . เจี๊ยบกับพงษ์เดินไปมาไม่หยุด คอยกำกับ จัดขบวนให้คณะสีตัวเอง . ดีใจที่เตรียมหลายอย่างมาเยอะจัด ขบวนเลยออกมาแรงส์ ทีเดียว . มีทั้งรณรงค์ไม่ทิ้งขยะ หรือโชว์ลีลา ประกอบจังหวะ เดินไป- ยกชูอุปกรณ์ไป พร้อมเพรียงกัน . และมีแฟนซีหลากหลาย ให้น้องๆ ใส่ แต่งตัวแบบประหลาดๆ เรียกความสนใจ จากสีอื่นได้มาก . . เรียกว่า ความลับทีเด็ดที่แต่ละคณะสี ปิดกันเงียบกริบ อมพะนำไว้ ไม่กระโตก กระตากบอกให้สีไหนระแคะระคาย . ก็ได้มาเผยให้เห็นกันแล้ว ตรงหน้า ณ ตอนนี้ . . เดย์กลืนน้ำลายเหนียวคอ เมื่อหันไปเห็นชุดหลีดของคณะ สีฟ้า - อัมพรพิลาศ . คู่ปรับปีที่แล้ว ที่ครองแชมป์ . . ปีนี้ ชุดหลีดของสีฟ้าก็สวยมาก ดูดีอีก . เดย์มองแล้ว ให้นึกชอบขนไก่ที่มันฟูฟ่อง ตรงหัวไหล่ข้างนึง ของหลีดสีฟ้าแต่ละคน . สงสัยไปเช่าชุดของโรงเรียนในเมือง มาอีกแน่เลย . . ซึ่ง-โอเค . อาจเป็นชุดหลีดที่โรงเรียนนั้นใช้ใส่หลีด กันมาหลายครั้งแล้ว . ไม่เห่อแล้ว -เบื่อแล้ว แต่ก็มาเป็นชุดอันซีนสำหรับแถวนี้ได้อย่าง เตะตา . . มองไป ชุดของคณะสีเหลืองก็สวย ของสีม่วงก็สวยเหมือนกัน . แต่เดย์ชอบของคณะสีฟ้าที่สุด . . --ที่จริง . ชุดหลีดของสีแดงของเดย์ ก็ดูดี มาก ไม่ได้แพ้สีฟ้าเลย . เพราะนักศึกษาฝึกสอน และฝึกประสบ -การณ์ ที่มาจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่ถูกคำสั่งของโรงเรียนกำหนดให้อยู่คณะ สีแดง ก็ช่วยไปขอยืมชุดหลีดของคณะฯ ที่มหาวิทยาลัย มาให้ใส่ฟรีๆ . แบบมันก็เก๋ ดูอินเตอร์ . . ดูไปอีกที สีเขียวดูจะน่าสงสารที่สุด เดย์คิดว่า สงสัยไม่ลงทุนออกตังค์เช่าหรือ สั่งตัด . เป็นชุดของปีก่อนๆ เอามาใส่สลับชิ้น ท่อนบนท่อนล่าง . แล้วหานั่น-นี่ มาใส่เพิ่ม ทำให้ดูรุงรัง สะเปะสะปะ . . .. * * * * * * * * * * . . . บุษบันยืนถือป้ายโรงเรียนกับ สงคราม เธอแต่งชุดคำแก้วจากเรื่องนาคี ตอนเป็น นางพญา . เป็นเทวีมีมงกุฎสูงแนวเขมร และยังเป็น ชุดสีแดงเลือดหมูสด ซะด้วย . เรียกว่า ก็อปจากละครมาเป๊ะ ๆ . . เอียดแต่งแล้ว ดูสวยสง่า ราวกับแต้ว 2 . จนอาจารย์สิริยาชมเปาะ . . " เอ้อ-- สวยมาก . เหมือนแต้วเลย--" . อ. สิริยาแต่งตัวให้เอียด พลางก็เล่าให้ฟัง ถึงความตั้งใจครั้งนี้ . . " รู้มั้ย - ครูถ่ายรูปชุดที่แต้วใส่ไว้ ในโทรศัพท์ เดินหาผ้าที่กองเล่าโจ๊ว จนได้ครบหมด . - ตรงตามแบบทุกอย่าง " . . กองเล่าโจ๊ว ก็คือ ตรอกเล่าโจ๊ว เป็นตรอกที่รวมร้านขายผ้าพื้นเมืองสวยๆ ของตลาดในตัวเมิองเชียงใหม่ . สาวๆ เมืองไหน ถ้ามาแอ่วเจียงใหม่ ไม่ควรพลาดช็อปปิ้งที่นั่น . อยู่ติดกับกาดหลวง หรือตลาดวโรรส นั่นเอง - เดินลัดเลาะหาไม่ยาก . . หนึ่ง หรือสงคราม ถูกจับแต่งเป็น ทศพล ตอนเป็นทหาร . ถูกให้นุ่งผ้าถุงสีก่ำๆ . มีเครื่องประดับใส่คอ-แขนพองาม และไม่ให้ใส่เสื้อ เพื่ออวดเรือนร่างกำยำ แข็งแรง โชว์ลอนกล้ามหน้าท้อง . มีผ้าแถบสีคลาสสิกของอีสาน พาด แบบหักทบ ห้อยไว้ที่อกด้านหน้าของ เด็กหนุ่มด้วย . . ส่วนโยธา ที่ถือธงโรงเรียน ถูกจับแต่งเป็นทศพลเหมือนกัน . ตอนที่เป็นนักโบราณคดี .ได้ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้า ม้วน พับแขนขึ้น ให้ดูลุยๆ . สะพายกระเป๋าหนังที่มีสายยาวคล้อง ไว้แบบสะพายเฉียง . มีขดเชือกมนิลาขดใหญ่คล้องที่ไหล่ และให้สวมแว่นตาที่มีแต่กรอบ ไม่มีเลนส์ ทรงเดียวกับที่เคน-ภูภูมิ ใส่ในเรื่อง . อ.สิริยายังอุตส่าห์ไปขอยืมกางเกง ขี่ม้าสีน้ำตาลกากี ที่มันจะพองๆ ที่ข้าง ต้นขาทั้งสองข้าง มาจากเพื่อนคนนึง . ที่เขาเล่นกีฬาขี่ม้าที่กองพันสัตว์ต่าง ค่ายทหารตากสิน มาให้โยธาใส่ . แล้วให้ใส่ท็อปบู้ทสีน้ำตาลอ่อน ที่สูง เกือบชนหัวเข่า โดยเอาขากางเกงเก็บ ซ่อนไว้ในบู้ท . มีเป้ทหารใบนึง ให้คล้องหลังไว้ กับ มีหมวกปีกหนังชามัวร์สีน้ำตาลใส่อีกใบ . . เท่มาก -- . เหมือน อินเดียน่า โจนส์ - เรื่อง ขุมทรัพย์สุดขอบฟ้า . ไงงั้นเลย . * * * * * * * * * * . . วงโยธวาทิตของโรงเรียน เริ่มบรรเลงเพลงกราวกีฬา . . กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ . ฮ่า-ไฮ่ - . ฮ่า-ไฮ่ . . ออกเดิน - . มาร์ชชิ่ง จากสนามโรงเรียนประถม . . มีดรัมเมเย่อร์ คทากรชาย ม.3 เดินกระตุกขาเป็นจังหวะ . . แกโยนคทา . แล้วรับ --เหวี่ยงคทา หมุน วิ้ว-วิ้ว น่าดู . และน่าเสียวไส้ด้วย ว่าจะพลาดตก ใส่หัวตัวเอง หรืออาจจะจับไม่แน่น หลุด จากมือ กระเด็นไปฟาดโดนหัวใครๆ แถว นั้นจัง . . ดรัมเมเยอร์ พอโชว์ลีลาผ่าน . ก็นำพาขบวนคณะสี ทั้งห้าคณะ ออกเดิน พาเหรด-parade สู่สายตาประชาชน ชาวบ้าน ร้านช่อง . ที่พากันยืนดูอยู่ทั้งสองฝั่งถนนของอำเภอ . . บุษบัน กับสงคราม ที่แต่งคอสตูม จากละครโทรทัศน์เรื่องนาคีอย่างเนี๊ยบ สุดอลังการ . ค่อยๆ ก้าวเดินช้าๆ ถือป้ายโรงเรียน ขวางหน้ากระดานไปตามถนน . เดินไป ก็ยิ้มน้อยๆ แบบปิดปากพองาม ไป ตามที่ อ. สิริยาได้ไกด์มา . . และโยธาที่แต่งเป็นเคนตอนเป็นนักโบราณ คดี ใส่ชุดแบบอินเดียน่า โจนส์ ขุมทรัพย์สุด ขอบฟ้า ถือธงโรงเรียนอันใหญ่ ที่หนักน่าดู . ต้องยื่นธงให้เอียงไปด้านหน้า สี่สิบห้า ถึงหกสิบองศา และก็ต้องเก๊กหน้าหล่อ เดินไป ยิ้มน้อยๆ ไปเช่นกัน . . แต่ที่ อ.สิริยาว่าจะให้เดินนำป้ายโรงเรียน ตอนนี้ กลายเป็นเดินตามหลังป้าย . . ทั้งสามคน- เด็กสาว และเด็กหนุ่ม ผู้มีรูปร่าง หน้าตา เป็นอาวุธพิชิตใจ ผู้พบเห็นให้ตะลึงมอง . ก็สามารถเรียกเสียงปรบมือชื่นชม จากผู้คนที่ยืนดูข้างถนน เป็นระยะๆ ตลอดทาง . . บางท่าน โผล่หน้ากันออกมาดูจากร้าน ข้าวมันไก่ . ยิ้มแย้ม โบกไม้ โบกมือให้ . . " เรื่อง นาคี- แม่นก่อเจ้า ? " . . ตะโกนถามมา เสียงดังจากตรงนั้น . . เอียดอมยิ้ม พยักหน้าให้คนถาม แล้ว หันกลับไปมองข้างหน้าต่อ . . สงครามก็พยักหน้า ตะโกนตอบว่า . . " แม่นค้าบ " . . แล้วถามกลับดังๆ ว่า . . " งาม -ก่อคับป้า ? " . . " งาม ! ลูก เหย--งาม . เหม๊าะขนาดเลย ปี๋นี้ " . . ป้าๆ ตะโกนตอบ ช่วยกันปรบมือ ให้กำลังใจเด็กๆ แล้วหันไปหัวเราะชอบใจ กันกั๊กๆ . * * * * * * * . . บางคน ที่กำลังว่าจะข้ามถนน ตอนนี้ . - ก็ข้ามไม่ได้ ซะแระ . . เพราะคุณตำรวจจราจรที่มาช่วยอำนวย ความสะดวกให้โรงเรียน รีบเป่านกหวีดปรี๊ด-- ยาว ให้หยุดรอที่ข้างถนน รอให้ขบวนแห่ พาเหรดของนักเรียนได้ผ่านไปก่อน . จึงได้ยืนดูริ้วขบวนอย่างใกล้ชิด อย่าง เพลินตาเพลินใจ . . ชายวัยกลางคนคนนึง ท่าทางว่า จะชอบดูละครหลังข่าว . . แกมองๆ โยธาที่ถือธง กำลังจะเดิน ผ่านหน้า . ก็บอกเพื่อนๆ เสียงดังว่า . . " โอ๊ะ - ไอ่น่อยนี่ . หยังมาหล่อ--- งามแต๊-น่อ . แต่งเป็นพระเอกนาคี นักโบราณคดี . จั๊ด-เปิง . - เหมือนใบ้ เหมือนบอด " . . เอียดเดินถือป้ายนำตรงนั้น ได้ยินด้วย . แอบขำ หัวเราะกี๊ก . . ภาษาเหนือเป็นภาษาที่รุ่มรวยคำ มีคำสร้อยเปรียบเปรย ที่น่ารัก ๆ เยอะมาก . . " เหมือนใบ้ เหมือนบอด " -ก็คือ . เหมื๊อน -เหมือน -นั่นเอง . . " เอียด- ขำไร ? " . . โยธาถามบุษบันทันที รู้นะ- ว่าเอียดกำลังขำตน . . " ก็ลุงคนนั้น- เค้าว่า โยเหมือน เคน-ภูภูมิ " . . บอกโยธาไปแล้ว เอียดก็อดขำ อีกไม่ได้ กลั้นหัวเราะจนเดินตัวสั่น . หนึ่ง-สงครามที่ถือป้ายด้วยกัน ฟังอยู่ ก็พลอยหัวเราะ หึ-หึ . . " เอ๋อ --- เอียด . -- จำไว้ " . . สุดหล่อแสนงอน ก็บอกว่า ฝากไว้ก่อน . * * * * * * * . . มีคณะกรรมการนักเรียนใส่เสื้อทีม ห้อยป้ายบอกชื่อตัวเอง และหน้าที่ที่รับ ผิดชอบในงานนี้ ไว้ที่คอ . ถือใบรายการ หน้าตาจริงจัง ไม่ยิ้มหัว คอยยืนดักรอถ่ายรูปด้วยกล้องจากโทรศัพท์ มือถือ . และให้คะแนน แก่ขบวนพาเหรดของแต่ละ คณะสี ตามรายทาง . . เดย์จึงเข้มงวด กับครีมทีม เชียร์หลีด เดอร์ของตน . บอกให้ทุกคนเดินเชิดหน้า อกตั้ง หลัง แอ่น . และเอามือไพล่หลัง ทำหน้าหยิ่งๆ . ห้ามคิก-คัก . . เดย์เหล่มองมาทางบุญอ่อง กลัวทีมหลีด ชุดเล็ก จะยืนเล่นกันในแถว ยุกยิก . -ทำให้คณะสีเสียคะแนน . . บุญอ่องก็ใช้ได้ -รู้เจตนาเดย์ที่มองเหล่ๆ มา . บุญอ่องจึงตะโกนเสียงดัง สั่งลูกทีมของ ตน ที่มีกันถึง 12 คนให้ยืนตรงแบบโพสท่าเก๋ . . " หลีด- พ้อม-(พร้อม) ! . . เก็บมือ... . . 3 -- . - 4 ! " . . เดย์พยักหน้าแบบพอใจมากให้ บุญอ่อง -ที่ยืนเชิดหน้า แหงนซะ . และตีหน้าตาย -ท่านิ่ง หยิ่ง . . เอ้อ- . เรื่องท่าเดินขบวนพาเหรดของเหล่า เชียร์หลีดเดอร์ ดูเหมือนจะเป็นธีม- เชิด หยิ่ง และ ทนง -นี่ คล้ายกันทุกสีเลยนะ . . ส่วนพงษ์ ช่วยกันกับเจี๊ยบ อย่าง เอาจริงเอาจัง . ถ่ายรูปน้องๆ ไปพลาง กำชับน้องๆให้เดินแถวให้ตรงกันไปพลาง . บอกให้มองข้างๆ ดูให้เรียงตรงกัน เป็นตับแถว . และให้ขบวนเดินนับ -" ซ้าย -ซ้าย " . . บางช่วง ก็ให้ร้องว่า " สีแดง " กับ "- สู้-สู้ " . โชว์การยกชูอุปกรณ์กระดาษสีขึ้นลง สลับกันให้ดูสวยงาม และมีความพร้อม -เพรียง . . * * * * * * . . ขบวนพาเหรดแห่แหนกัน ไปตามถนนใหญ่ . ผ่านที่ว่าการอำเภอ-- ผ่านโรงพักตำรวจ-- . . แล้วเลี้ยวซ้าย ตรงสามแยกไฟแดง เข้าสู่ถนนสายเล็กๆ . มุ่งเข้าสู่ตัวโรงเรียน ที่อยู่ลึกเข้าไป ในตัวหมู่บ้าน . . บริเวณโรงเรียนก็ไม่ได้กว้างขวางนัก หากก็มีรั้วรอบขอบชิด . . * * * * * * * * . . เสียงที่ดังอื้ออึง ของงานกีฬาสี ชินหูคนในซอยเข้าโรงเรียนไปแล้ว . ไม่มีใครบ่นว่า . . เพราะทุกวัน คนแถวนี้จะได้ยินเสียง ประกาศผ่านมาทางอากาศจากหน้าเสาธง เข้ากรอกหูทั้งคู่อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง . . ฟัง และได้ยิน ...จนชาวบ้านรู้หมด ว่าคุณครูชื่อนี้ เป็นครูประจำชั้นอยู่ห้อง นั้น คุณครูชื่อนั้น เป็นครูประจำชั้นอยู่ ห้องนี้ ทั้งที่ไม่เคยเห็นตัวจริง . . หรือว่า คุณครูคนนั้น เวลาประกาศ ไมค์เมื่อไหร่ จะติดชอบพูดว่า " -หนา " - ทุ้กที ! . จนบางที ทำกับข้าวไป ได้ยินเสียง คุณครูท่านที่ว่ากำลังประกาศ ก็จะแอบ คอยต่อคำว่า "-หนา " รอให้เล่นๆ . และก็ --ไม่เคยพลาด . . " ให้นักเรียนทุกคน- หนา เตรียมรูปสองนิ้ว หน้าตรง . ไม่สวมหมวก --- หนา ติดในกระดาษอย่างบาง - หนา " . . เห็นที กระดาษแบบนี้หายากจัง เพราะจะต้องบาง และก็ต้องหนาด้วย . . เมื่อชุมชนน่ารัก เป็นกันเองกันอย่างนี้ มาตลอด โรงเรียนจึงไม่ได้รับเสียงบ่น หรือร้องเรียนมลภาวะทางเสียงที่เกิดจาก การกระจายเสียงเลยสักครั้ง . . ขบวนพาเหรดเดินเข้าสู่สนาม ใหญ่ของโรงเรียนแล้ว . . เป็นสนามดิน และหญ้า . มองเห็นลู่วิ่งลูกรัง ที่นักการภารโรง ช่วยกันกับกรรมการนักเรียน เมื่อวาน . เอารถเข็นคันน้อย เข็นโรยปูนขาว ทำแนวเส้นสวยงาม . . ประธานในพิธีคือ นายอำเภอ ท่านนั่งยิ้มใจดีอยู่ในศาลาปะรำพิธี ที่เป็น อาคารทรงไทย รอเปิดงานกีฬาสี เป็น ขวัญและกำลังใจแก่เยาวชน -กำลังของ ชาติ ในอนาคต .. .. * * * * * * * . . จบพิธีเปิด . สิ้นเสียงพลุ ที่ดัง . ปุ้งๆ ! -ปุ้งๆ ! . . เด็กๆ ทุกคณะสี ก็พากันเดินแถว แยกย้ายออกจากสนาม ขึ้นสู่อัฒจันทร์ ของสีตัวเอง . . รุ่นพี่ที่เป็นสต๊าฟเชียร์รีบจัดให้น้องๆ ม.ต้น นั่งอัฒจันทร์ตามผังที่วางไว้ . แล้วเริ่มรัวกลอง ร้องเพลงเชียร์ และออกมาหลีด-นำการเชียร์ รวมถึง แปรอักษร ประชันสู้กันทันที . . . อัฒจันทร์นั้น โรงเรียนทำไว้ให้ อย่างถาวร ห้าตัว . ทำด้วยเหล็กกล่อง อ๊อกซ์เชื่อมไว้ อย่างแข็งแรง แล้วทาสีดำล้วน มีขนาด เท่ากัน และแบบเดียวกันเป๊ะ . วางเรียงรายหน้ากระดาน ทิ้งช่วงเว้น ห่างกัน เป็นระยะ . . ตอนนี้ ทุกอัฒจันทร์ก็ถูกเด็กๆ แต่งไว้สวยงามอย่างสุดฝีมือ เสร็จตั้งแต่ เมื่อค่ำวาน . ประชันขันแข่งกัน แบบไม่มีใคร ยอมใคร แต่ละอัฒจันทร์ดูโดดเด่น น่า ชื่นชมทุกคณะสี . * * * * * * * * . . " ประกาศ . วิ่ง 4 คูณ 100 หญิง ม.ต้น ทุกคณะสี รายงานตัวที่เต็นท์กอง กลางด้วยค่ะ . ประกาศอีกครั้งนึง วิ่ง 4 คูณ 100 หญิง ม.ต้น ทุกคณะสี . รายงานตัวที่เต็นท์กองกลาง ตอนนี้ เลยนะคะ " . . จบเสียงประกาศเรียกตัวนักกีฬา ที่เหล่านักศึกษาฝึกสอน และฝึกประสบ -การณ์เป็นฝ่ายมีหน้าที่รับผิดชอบ . . บุษบันรีบพาน้องๆ ม.1 -ม.2 ที่ลงวิ่ง ในรายการ มาหาโยธา . เพื่อให้พาไปที่เต็นท์กองกลาง . . " แล้วรายการต่อไป คือไรโย ? " . . โยธาก้มดูใบรายการแข่งขันในมือ เงยหน้าบอกเธอว่า . . " 4 คูณ 100 ม. ต้นชาย . เอียดอย่าลืมนะ ว่า ม.3 ปีนี้ เวลา แข่งกีฬา ให้ถือเป็น ม.ปลาย ไม่ใช่ ม.ต้น . ม.ต้น คือแค่ ม.1 กับ ม.2 " . . " อือ- เราจำได้ " . . บุษบันทราบมติการกำหนดรุ่นของนักกีฬาดี เพราะฝ่ายจัดมีความเห็นว่า เด็กนักเรียน ม.3 ส่วนใหญ่กำลังล้วนโตไวแบบพรวดพราด . ให้แข่งกีฬา กรีฑา กับเด็ก ม1- ม.2 ก็สามารถ เอาชนะแบบสบายๆ เกินไป จึงยก ม.3 ข้ามรุ่น ไป ให้แข่งกับ ม.4-5-6 ซะเลย . อากาศเริ่มร้อน -- . โยธามองเห็นเหงื่อสองสามเม็ด ที่หน้าผาก ของเอียด . จึงถอดหมวกที่ตนกำลังสวมอยู่ ยื่นให้ บุษบัน . . " อากาศร้อน เอียดเหนื่อยแล้ว เอาหมวกโยไปใส่เหอะ เดี๋ยวไม่สบาย " . . " แล้วโยล่ะ ? " . . " โยมีอีกอัน " . โยธาโกหกสีขาว -white lie . . บุษบันรับไว้ เอามันมาสวมทันที . . " ขอบใจมากนะโย . พอดีเอียดลืมเอาหมวกมา " . . โยธายิ้มหวาน ทำให้หน้าตาหล่อนั้น ดูเปี่ยมเสน่ห์ยิ่งขึ้น . . " ไปละนะ -- . อย่าลืมเตรียมน้อง 4 คูณ 100 ชาย .ไว้ให้โยด้วย " . . " โอเค--" . . แล้วเอียดก็หันไปบอกน้องๆ . . " น้องๆ สู้ๆ . ล่นหื้อเต๋มตี้เลยเน่อ " . . " เจ้า -ปี้เอียด จูเลียต " . * * * * * * * * * . . เอียดเอง-- . ลงวิ่ง 100 กับ 200 ม.ปลายหญิง . . 100 นั้น- . เอียดได้เหรียญทองอย่างขาดลอย ทิ้งที่สอง ห่างเป็นสองสามวา . สมกับที่เคยเป็นนักวิ่งสาวลมกรดจาก แดนสะตอมาก่อน . . พออีเว้นท์ 200 ... . เอียดเหนื่อยซ้ำ เกือบจะแพ้สีเหลือง อยู่แล้ว . แต่เดย์ กับโยธา คอยวิ่งกระตุ้นเป็นเพื่อน ที่ขอบสนามฟุตบอล ข้างๆ ลู่ . โยธาร้องเชียร์ตลอดทางว่า . . " เร็วเอียดเร็ว-- . เร็วเอียดเร็ว . เร็วๆ ๆๆ .. " . . บุษบันก็กัดฟัน ฮึดเร่ง แซงสีเหลือง ที่ 5 เมตรสุดท้ายได้สำเร็จ . . เจี๊ยบเต้นเร่าๆ รอคอยรับตัวเอียด อยู่ที่เส้นชัย พอเห็นเพื่อนวิ่งเข้าที่ 1 เจี๊ยบก็สุดดีใจ ร้องกรี๊ดเหมือนสาวๆ . . * * * * * * * * * . . โยธาลง 4 คูณ 100 ม.ปลาย ชาย . และเป็นไม้สุดท้าย . . พงษ์ก็ลงด้วย เป็นไม้สอง . . คู่แข่ง คือทีมของคณะพยับเมฆา สีม่วง ที่มีสงคราม ม.6 หรืออ้ายหนึ่ง นักวิ่งฝีเท้าจัด ของโรงเรียน . ที่ก็วิ่งเป็นไม้สุดท้ายเหมือนกัน . . " เอียดคอยเชียร์โยด้วย . ไม่งั้น เดี๋ยวโยวิ่งไม่ออก " . . โยธารับน้ำมาดื่ม ส่งแก้วคืนให้ บุษบัน . สบตาหวาน แล้วบอกเธออย่างนี้ . . เอียดหัวเราะ พยักหน้า . . * * * * * * * . . พอสัญญาณปืนดัง ทุกสี ก็พุ่งตัว . --ทยานออกจากจุดสตาร์ท . . ทุกอัฒจันทร์ ก็พากันหวีดร้องเชียร์ สีตัวเองกันสุดเสียง . กลองก็ตีรัว ไม่หยุด . . สีม่วงนำจริงๆ ด้วย สมเป็นตัวเต็ง ไม้หนึ่งส่งให้ไม้สองก่อนสีอื่น . . พงษ์สีแดง พอรับไม้ได้ก็กัดฟันห้อตะบึง วิ่งไล่กวดประกบ จนทันไม้สองของสีม่วง . . ไม้สองส่งให้ไม้สาม ไล่ๆ กัน . . พอไม้สามจะส่งให้ไม้สี่ . คราวนี้ดูออกชัด . ว่าสีแดง และสีม่วง วิ่งนำสีอื่นๆ สูสีกัน จนดูไม่ออก . . สงคราม และโยธารับไม้พร้อมกัน . . ทีนี้-ทั้งเด็ก ทั้งครู พากันฮือ ลุกขึ้น เชียร์ . . สงคราม และโยธากัดฟันวิ่งแบบหน้า ยิ้มเข้ม . - ไม่เหลียวมองกันเลย . . แล้วโยธาก็ได้ยินเสียงบุษบัน ดังปนมากับเสียงร้องเชียร์ที่อื้ออึง . . " โย- เร็วๆๆๆ . โย ---- เร้ว ! " . . เด็กหนุ่มหัวใจฉีดแรง ทุกฝีเท้า ที่ก้าวลงวิ่ง . ใจนึกเป็นหน้าของเอียด- รัวเร็วจี๋ . . ว่า -เอียด . -เอียด- -เอียด-เอียด . - เอียด- ๆ ๆๆๆๆ... . . สงครามใจหาย -- . อะไรกัน ? . โยธา ม.5 กำลังแซง และนำหน้า ตน . -เป็นไปได้ยังไง ? . . หนึ่งไม่ยอม- รวบรวมกำลัง เร่งฝีเท้า เพื่อไล่จี้ . . แต่ไม่ทันแล้ว--- . . โยธาเข้าเส้นชัยเป็นที่ 1 . ไปก่อน !!! . . เสียงกองเชียร์ จากอัฒจันทร์ คณะสีแดง -ตะวันเพลิง กรี๊ดดังสนั่น ราวกับป่าแตก- . . คุณพระช่วย ! . ล้มแชมป์เก่า เจ้าประจำได้-อ่า !! . ไม่น่าเชื่อ- . . สต๊าฟหน้ากองเชียร์ร้อง -โอีย ๆ - ว้าย- ว้าย - ว้าย- . ดีใจ กระโดดตัวลอย กอดกันหน้า อัฒจันทร์ . . แล้วนำน้องๆ ร้องเพลงเชียร์ - ตีกลองรัว เร็วจี๋ ฉลองชัย - . ดิ้นกันระเบิดระเบ้อ หน้าอัฒจันทร์ ฝุ่นงี้ -ตลบ คลุ้งไปหมด . . ( ทำนอง ปูไข่ไก่หลง ) . ** สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง . สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง . สีแดง สีแดง สีแดง สีแดง ! ** . . สี--แดง พวกเรา เอ้า - เรา มาช่วยกันเชียร์ . ไม่ต้องกลัวอ่อนเพลีย ช่วย -- เชียร์ จนถึงเส้นชัย . . อิ่มอกอิ่มใจ เรามีชัย สมปรารถ-- ถนา . สู้ไปไม่หนีหน้า สู้เถิดหนา นักกีฬาสีแดง !! " . . . . . . . . . . . . เดย์เปลี่ยนชุดหลีดชั่วคราว มาใส่ชุดกีฬา รับเอาป้ายเบอร์ มากลัด ติดเสื้ออีกที ด้วยเข็มซ่อนปลาย . . เพราะเดย์กำลังจะลงเล่นวอลเล่ย์ ม. ปลาย แข่งตัดเชือกกับสีเขียว . . ชายจริง ผสมชายหวาน ตบวอลเล่ย์ ใส่กันอย่างดุเดือดเผ็ดมัน . แต่สีเขียวเก่งกว่า ผิดพลาดน้อยกว่า นำสีแดงไป 2 ต่อ 1 เซ็ท . สำหรับกีฬาสี ก็ถือว่าเกมจบ ชนะแล้ว ด้วยมีเวลาแข่งที่จำกัด ไม่สามารถให้แข่ง แบบฟูลเซ็ท ตามมาตรฐานทั่วไปได้ . . เดย์รีบกลับมาถอดชุดกีฬาออก เปลี่ยน เป็นแต่งชุดเชียร์หลีดเดอร์อีกรอบ . เพราะตามรายการฯ พอแข่งบาสคู่ชิง เสร็จ ก็จะแข่งหลีดทุกคณะกัน กลางสนาม ฟุตบอล . จากนั้น จะปิดสนาม ด้วยการแข่งฟุตบอล คู่ชิง ที่ก็จะเล่นเพียงครึ่งแรก ครึ่งเดียว . ขืนแข่งเต็ม นักเรียนจะกลับบ้านเย็น มืดค่ำ มากไป อาจเป็นปัญหาอื่นอีก . . พงษ์กับเจี๊ยบ ที่ขึ้นไปเชียร์ปิงปอง หรือเทเบิ้ลเทนนิสบนหอประชุมเพิ่งเสร็จ . ก็ลงมาถามเดย์ ที่กำลังเติมแป้ง เติม ลิปส์ และติดขนตาปลอม . ว่าผลวอลเล่ย์เป็นไงมั่ง ? . . เดย์จึงตอบว่า สีเราแพ้สีเขียว 2 -1 ตกรอบซะละ . . เดย์ที่ติดขนตาปลอมยาวเฟื้อยได้ เพียงข้างเดียว หันหน้ามาบอกเพื่อน ทั้งสองว่า . . " เปิ้นไม่ได้ไปต่อโอลิมปิก . --แล้วน้า -- " . . ดูพูดเข้า -ยังกะว่าตัวเอง เป็น นักวอลเล่ย์สาวไทยทีมชาติ  . . . *** จบตอนที่ 5 . *** ......................................................................................... . หมายเหตุ : นำนิยายมาลงในบล็อกใหม่อีกครั้ง . เขียนครั้งแรก 12 พฤศจิกายน 2559 .บันทึกสถิติการเข้าอ่าน 1493 ครั้ง ณ 17 กันยายน 2561 ..........................................................................................
|
Huean Piang Din
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Group Blog
All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
