|
ความประทับใจ(?) กับโจโจ้ซังรอบสุดท้าย...... หนูนัท ไซโค~!!!
เพลงนี้ล่ะ เพลงที่เราชอบที่สุด
"ปะทะ" โดยสี่สาวเสียงดี ^^
วันนี้เป็นหนึ่งวันที่ภารกิจวุ่นวายมากๆ
ตั้งแต่ตื่นเช้า(?)ทำหน้าที่โชเฟอร์ ไปเซ็นทรัลเวิลด์ทำหน้ากะทรูเอส (ฟรี แต่ฟังพนักงานขายของนานหน่อย) ไปแวะกินอาหารจานด่วนที่เคเอฟซี แล้วต่อด้วยไปชมกิ๊กมัตสึจุนในฮานะดังสเปเชียล เสร็จแล้วกินฟิชแอนด์ชิพต่อที่แมนฮัตตันฟิชมาร์เก็ต แถมยังไปสมัครสมาชิก TK park พร้อมยืมหนังสืออีกเสร็จสรรพ
ไม่ใช่อะไรหรอก
จะบอกว่า เพราะทำหมดนั่น...... ก็เลยไปเอ็มเธียเตอร์ค่อนข้างสาย - -"
เราจอดรถพรืดเข้าไปที่ชาญ 2 แบบไม่คิดจะวนข้างบน แล้วก็ตรงไปชั้น 3 กะจะจับบัตรมีทแอนด์กรี๊ดกะเค้าบ้าง
เจอน้องมิ้นในชุดธรรมดา (แต่ยังแต่งหน้า) อยู่ข้างล่างด้วยละ
แหม... คนเยอะมากๆ เลย - -" ระหว่างที่รอก็ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ ทั้งเดินไปเล่นเกม เดินไปซื้อซีดี เดินไปเข้าห้องน้ำ ฯลฯ ทำทุกอย่างได้ระหว่างรอจับมีทแอนด์กรี๊ด......... เพื่อจะค้นพบว่า บัตรมันหมดไปตั้งแต่คนก่อนๆ หน้าละ - -" โห่ยยยยยยยยย
สงสัยพี่กะนัทไม่มีบุญกันจริงๆ นะ หลังจบสองเดือนนี้เราบายกันเลยดีกว่ามั้ยน้อง???
คราวนี้นั่งแถวข้างหน้าค่ะ มุมเดิม แถวด้านหน้า แต่ก็ทำให้เห็นอะไรที่ต่างไปบ้าง
อย่างเช่น
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เห็นว่ามี "จอทีวี" ที่ฉายภาพคอนดักเตอร์กำลังควบคุมวงอยู่ด้วย ถ้านั่งด้านหลังหน่อยจะมองไม่เห็นแล้ว เพราะมันเป็นจอที่หันไปทางด้านหน้าเวทีน่ะ.....
มีคนมารำๆ สองด้านตรงที่นั่ง 3500 ...ของเดิม เห็นแค่ด้านเดียว แต่คราวนี้.... เห็นครบวุ้ย
นั่งต่างกันไปแค่สามแถวเอง (ของเดิมแถว 10) ต่างกันขนาดนี้เชี๊ยวววววววววว?????
ละครโจโจ้ซังวันนี้ สนุกกว่าวันแรกที่ได้ดูนะ
อันนี้เอาจากความรู้สึกส่วนตัว ไม่ได้ลำเอียงว่าชอบใครมากกว่า แต่อยากบอกว่ามันสนุกกว่าวันแรกที่ดูจริงๆ แฮะ.... ตอนรอบมิ้นว่านนั่น ดูไป รำคาญไป ง่วงไปด้วยเป็นบางช่วง
แต่ว่านะ.... โจโจ้มิ้นกับซาซากิปองก็ทำเอาเกือบเสียน้ำตาตอนฉากที่จะฮาราคีรี... ขณะที่โจโจ้โป่งกับซาซาร่าไม่ทำให้รู้สึกอะไร (หรือชั้นตายด้านฟะเนี่ย - -"???)
คราวนี้รู้สึกว่าอะไรๆ มันดูลงตัวมากกว่าตอนแรกที่ได้ดู อาจเป็นเพราะได้ทดลองเล่นจริงมาเกือบเดือนแล้วล่ะมั้งนะ เลยทำให้หลายๆ คนคล่องขึ้น
เก็บยามาโดนัทเอาไว้ทีหลัง พูดถึงคนอื่นๆ ก่อนดีกว่า ^^
Ensemble - คราวนี้เล่นดีกว่าเดิมนะ ร้องไม่มีเหลื่อมกันแล้ว ไปด้วยกันตลอดรอดฝั่งได้... .ฮู่ว์ โล่ง
นักฆ่าทั้งสอง - ไม่รู้ทำไมรู้สึกว่าได้เห็นชัดกว่าเดิม ดีใจด้วยนะตี๋ ที่ฉากที่ตี๋ตายคราวนี้ไม่ตายไปพร้อมกับเสียง "หัวเราะ" ของแฟนๆ (จนป่านนี้ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเค้าจะหัวเราะตอนตี๋ตายกันทำไม????)
บรรดา 4 สาวเกอิชา - เป็นตัวชูโรงของเรื่องเลยก็ว่าได้ ชอบ โดยเฉพาะฝั่งตัวร้าย ฮะๆๆ ฝ้ายนี่เด่นมาก เล่นแต่ละมุก ขำกันทั้งโรง รอบนู้นที่ดูมีโปรโมทเพลงมือที่สาม รอบนี้นอกจากมือที่สามแล้วยังมี "โอ๊ยย จี๊ด จี๊ด จี๊ด จี๊ด" ตามเข้ามาอีกมุกนึงด้วย .... สรุปว่าฮาอะ
ทางฝั่งตัวดี (?) นี่ก็ยังรักษามาตรฐาน สำหรับเราคิดว่า...เค้าเล่นได้เหมือนเดิมนะ ก็โอเค ดี อิ๋งอิ๋งยังเสียงพิฆาตเหมื๊อนนนนนนนนเดิมตอนฉากที่ให้เพื่อนๆ ทั้งสามคนผลัดกันร้องคนละปี ซาซากิปีแรก แคทปีที่สอง อิ๋งๆ ปีที่สาม..... อิ๋งๆ ร้องปีที่สามนี่ ฆ่าไอ้สองปีแรกตายเลย เสียงดี๊ดี
อิม อชิตะ - ก็ฮาดี ขโมยซีนเยอะ.... แต่เราไม่ค่อยชอบบุคลิกเค้าตั้งแต่แรกแล้วมั้ง บางครั้งรู้สึกว่าท่าทางขโมยซีนจนน่าเบื่อ แล้วแสดงออกมาก็ดูพอๆ กับอีกสองตัวร้ายที่เหลือ... ไม่ได้ดูโดดเด่นกว่าเลย จนแอบคิดว่า จริงๆ แล้วไม่ต้องมีก็ได้ปะเนี่ย?? เอาเด็กเอเอฟอีกซักคนมาเล่นตัวร้ายก็น่าจะได้ (ไม่ค่อยเข้าใจเหตุผลเหมือนกันว่าทำไมต้องให้เค้าเล่นหว่า????)
ซา(ร่า)ซากิ - เป็นบทที่บอกตามตรงว่าไม่ได้คาดหวังเลย เพราะไม่เคยดูเอเอฟสาม เลยไม่รู้ว่าซาร่าแสดงเป็นยังไง รู้แต่ว่าร้องเพี้ยนสิ้นดี.............. แต่คราวนี้ผิดคาดแฮะ... ซาร่าร้องไม่เพี้ยนเลยอะ~!!! บทมีร้องไม่เยอะ แต่ก็ไม่เพี้ยนด้วย ดีแฮะ
แต่แอบคิดว่าการแสดงของซาร่า "ล้น" เกินพอดี... เล่นใส่มุกตลอดเวลา ไม่รู้ว่ามุกสดๆ หรือว่าอะไร จริงๆ การเพิ่มเข้าไปแบบนี้ก็เป็นการเรียกสีสันดีนะ.... แต่พอใส่เข้าไปเยอะมาก ........บางครั้งก็รำคาญแทนแฮะ - -" (อารามเดียวกะอิม) ... แถมมันยังดูขัดๆ กับคาแร็คเตอร์ "เรียบร้อยจริงนะซาซากิ" ด้วย
///ตู่คนขี้รำคาญ
บวกกับการที่หน้าตาไม่ได้ดูแก่กว่าลูกโป่งเลย มาให้ลูกชายเรียก "ป้าๆ" ......รู้สึกแปลกๆ ง่ะ....... จริงๆ ไม่ควรจะเทียบ แต่คิดว่าสาเหตุนึงน่าจะเป็นเพราะดู "ซาซากิปอง" ที่เรียกได้ว่าเล่นได้สุดยอดมาแล้ว ดูอันนี้เลยเฉยๆ มั้ง
.....แต่การรับส่งกันกะโจโจ้โป่งก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกอะไรเท่าไหร่ด้วยแหละ
พิงเคอร์ตุ้ย - ..........ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย รู้แต่ว่าตุ้ยเจนเวทีมากกว่าว่านแน่ๆ มีการปล่อยมุก ฯลฯ ทั้งหลายเพิ่มเติม ไม่ล้น ไม่ขาด ก็พอดีอะนะ... แต่ถ้าถามความประทับใจ ต้องเรียกได้ว่าทั้งพิงเคอร์ตุ้ยกะพิงเคอร์ว่าน ทำให้เรารู้สึกได้พอๆ กัน.... คือ เฉยๆ ....แฮะ - -"
โจโจ้โป่ง - เป็นคนนึงที่ทำให้เกิดหลายๆ อารมณ์...... ปกติเราไม่ชอบเสียงลูกโป่งอยู่แล้ว มันฟังดูเค้นๆ .....คราวนี้ก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม.. บวกกับการแสดงออกมันค่อนข้าง... ไงหว่า.....
ตอนแรกนึกว่าเค้าจะตีความต่างกัน พอไปดูก็............อ้าว ก็ตีความเหมือนกันทั้งมิ้นทั้งโป่งนี่..... ตีความแบบที่เราแปลได้ว่า โจโจ้ซังเป็นหญิงสวยไร้สติ โดนหลอกง่าย แต่มีดีตรงความรักจริงรักนานและเข้มแข็งน่ะแหละ
ช่วงแรกๆ ของเรื่องนี่รำคาญโจโจ้ซังมากกกกกกกกกกกก ต้องครึ่งหลังอะถึงจะเริ่มสงสารบ้าง แต่โจโจ้โป่งเล่นไม่ทำให้เราอินได้เหมือนกับที่โจโจ้มิ้นเล่นมั้ง มันขาดความรู้สึกสมจริงไปหลายช่วง โดยเฉพาะช่วงที่ต้องรับส่งกับคนอื่นอะ
งวดนี้เลยไม่มีแม้แต่สะอื้นหรือกลั้นน้ำตาให้หญิงสาวที่กำลังจะฮาราคีรี
แต่บางฉาก อย่างฉากสุดท้ายที่เล่นคู่กับเจ้าชาย กลับคิดว่าโป่งทำได้ดีกว่าแฮะ
เคท - เราเคยคิดว่าพะแพงเล่นโอเคแล้วนะ แต่พอมาเจอพัดชาเข้านี่...........อ๊ายยยยยยยยยยย ดีมากอ้ะ
พัดชานี่แหละเหมาะกับเล่นละครเพลงที่สุดเลย การแสดงเยี่ยม เสียงยอด.... มีบทออกมาแค่นิดเดียว แต่เป็นบทที่ดูแล้วประทับใจไปทั้งคืนเลย เคทของพัดชาดูเป็นหญิงสูงศักดิ์ที่หยิ่งทระนงแต่ก็มีความอ่อนแออยู่ในใจไปพร้อมๆ กัน... เป็นอารมณ์ที่ตรงเป๊ะกับที่เคยได้ยินมา แล้วพัดชาก็ทำได้ดีมากๆ เลยอะ
อยากบอกว่าในหมู่แคสต์หลัก 5 คน ก็มีคนนี้แหละ หนึ่งในสองของคนที่เราคิดว่าเล่นได้ดีกว่าอีกแคสต์นึง (มันจะเทียบเพื่อ?........แต่รู้สึกงั้นจริงนี่)
ยามาโดนัท - อยากบอกว่าเป็นบทที่ตั้งตาคอยอย่างใจจดใจจ่อ... จริงๆ ...... และพอได้เห็นก็รู้สึกเหมือน "ปลดปล่อย" นะ
สงสัยว่าวันที่อาจารย์ Pawit คนที่เขียนว่านัทแรงๆ นั่นไปดู นัทน่าจะโดนนักฆ่าลอบวางวาซาบิจริงๆ ซะล่ะมั้ง ถึงได้เห็นเป็นเจ้าชายหินผาที่ไม่มีอะไรน่าหลงใหล
แต่รอบที่เราไปดูรอบนี้เนี่ย... สุดยอดเจ้าชาย........จริงๆ ค่ะ
วันนี้หิ้วกระเป๋าสีเขียว ห้อยสติชสีน้ำตาลกะเข็มกลัดหน้ายามาโดนัทอีกหนึ่งอัน ตั้งแต่ก่อนเข้าไปดูก็มีคนทักแล้ว (ดูก็รู้ว่าเป็นคนรักนัทไง) และเพราะห้อยแบบนั้น ตอนพักครึ่ง ถึงได้มีคนที่ยืนต่อแถวเข้าห้องน้ำอยู่ข้างหลังเราทักว่า
"นัทเล่นดีมากเลยนะคะ"
แค่คำพูดของใครก็ไม่รู้ที่ไม่ได้ใส่ "เสื้อฟ้า" ก็น่าจะแปลได้แล้วใช่มั้ยว่าการแสดงของนัทเป็นยังไง???
นัทเล่นดีจริงๆ นะ เป็นเจ้าชาย ในแบบของเจ้าชาย ไม่ได้หน้าตายเหมือนเจ้าชายกบ..... ยิ่งวันนี้นั่งใกล้กว่าเดิม (ย้ำว่าแค่ 3 แถว) แต่ก็เห็นทั้งสีหน้า ท่าทาง และ...........แววตา.........ของยามาโดนัทได้ชัดมากๆ
ดูเป็นเจ้าชายที่สูงศักดิ์ เข้มแข็ง แต่ก็อ่อนแอในคนๆ เดียวกัน..... จริงๆ มองไกลๆ ก็เห็นมั้งนั่น เพราะ Body language ของพี่แกชัดเจนมากอะนะ
ตั้งแต่ฉากแรกที่เปิดประตูเข้ามาในร้านเกอิชา ก็รู้สึกได้เลยว่าคนๆ นี้ "มีอำนาจ" .........ไม่ใช่เพราะว่ามีการ์ดรายล้อมมาหรอกนะ แต่นัทดูมีอำนาจใจตัวเองจริงๆ ต่อให้เดินไปแบบไม่มีองครักษ์โชและสมุนก็ยังดูสง่า
แค่ลักษณะท่วงท่าและการใช้สายตา............. กินขาดฮ่ะ
บางฉากที่เคยคิดว่าเจ้าชายจมหายไป... คราวนี้เค้าเปลี่ยนบล็อคกิ้งใหม่มั้ง เลยเห็นยามาโดนัทเด่นมาก (จริงๆ สายตามันไล่ตามแต่คนเดียวด้วยแหละ ฮะๆๆ)
ของเดิมฉากแต่งงานมันจะดูเหมือนยืนมั่วๆ มองไม่ค่อยเห็นเจ้าชายน้อยเท่าไหร่ แต่คราวนี้เห็นชัดมากกกกกกกกก เล่นให้เจ้าชายรัชทายาทแกยืนคนละฟากกับคนอื่น... บวกกับสีหน้าท่าทางที่ขัดกับงานแต่งงาน และแสงไฟที่สาดส่อง......... เลยเด่นมาก
อยากบอกว่ามากกว่าคู่แต่งงานอีกสำหรับเรา ฮ่า ฮ่า (อันนั้นของตาย)
แต่บางฉาก อย่างฉากบัลลังค์เจ้าชายน่ะ อันก่อนน่าจะให้นั่งในไปรึเปล่าไม่รู้ ดูมันจมไปเลย แต่คราวนี้เห็นยามาโดนัททองอร่ามไปทั้งตัวเชียว ขนาดมีละครโนะอยู่ตาเราก็ยังจ้องดูเห็นเจ้าชายอยู่เลย............ ยามาโดนัทเอ๊ยยยยยย พรุ่งนี้ครองราชย์เลยมั้ยลูก??? ฮ๋า ฮ่า ฮ่า
ฉากปะทะกันนี่ก็ทำให้เราโล่งใจไปได้ นัทร้องไม่ได้แพ้ตุ้ยเลย... จริงๆ นะ อย่างการแสดงที่ต้องปะทะกันก็ไม่รู้สึกว่าด้อยกว่าอะไรเลย มันดูมีอำนาจ ทรงอำนาจ ชนิดที่ว่า ถ้าไม่ใช่พิงเคอร์ตันอวดดีที่ไปแย่งสาวเค้ามาน่ะ คงเข่าอ่อนกันไปบ้างแล้วแหละ (ไม่ใช่เพราะสายตาร้อนแรงขององครักษ์ต้าแน่นอน ฮ่าๆๆ)
จริงๆ แล้วเรื่องร้องเพลงก็เป็นเรื่องที่น่ากังวลมากเรื่องหนึ่งของนัท............ แต่พี่ก็รู้สึก "ปลดปล่อย" มากเลยนะน้องนะ ตอนที่ได้ยินน้องร้องครั้งแรก.... รู้แล้วว่า "เซฟแน่เว้ยยยย" อะไรทำนองนั้น
จริงอยู่ว่านัทไม่มีเทคนิคในการร้องเพลง และไม่ได้ฝึกร้อง ไม่ได้มีเสียงที่เพราะเท่ายามาโดต้อล
แต่..... คนที่ดูคอนนัทบ่อยๆ จะรู้ ....ว่าน้องแกเป็นคนที่ร้องเพลงแล้วเรารู้สึกว่าแก "อิน" กับเพลงนั้นจริงๆ (โดยเฉพาะเพลงเศร้า กะเพลงเซ็กซี่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า)..... และคราวนี้ก็รู้สึกได้ชัดมากๆ เพราะมันมีการแสดงมาช่วยบิวท์ด้วยอีกทางนึงล่ะมั้ง.............
เพลงสุดท้าย ที่เคยคิดว่ายามาโดต้อลร้องได้ทั้งเพราะ ทั้งเศร้ามากมายขนาดไหน
คราวนี้มาฟังยามาโดนัทร้องบ้าง.......ความเพราะคงสู้ไม่ได้ เพราะท่าทางจะร้องไห้ไปร้องเพลงไป...........แต่ความอินและมีอารมณ์ร่วมน่ะ พี่ให้ยามาโดนัทไปแยะเลยกลมป๊อกเอ๊ย......... ทั้งท่าทางการยืน ที่ยืนแบบเซๆ โอนๆ เอนๆ ดูไม่มั่นคง กับคำร้องภาษาญี่ปุ่นเพลงสุกี้ยากี้... ที่เหมือนเล่นตลกกับเจ้าชาย
ปากร้องบอกว่าให้มองไปข้างหน้าแล้วก้าวเดินไป ...........แต่เจ้าตัวกลับยืนนิ่ง ก้มหน้า โศกา อย่างไม่แบกศักดิ์ศรีบ้าๆ ทั้งหลายเอาไว้
ปากร้องว่า "ความสุข" น่ะอยู่ได้ทั้งบนฟากฟ้า บนสายลม ...........แต่เจ้าตัวกลับร้องด้วยสีหน้าแห่งความทุกข์ระทม ที่ไม่มีแม้เศษเสี้ยวของความสุขที่ว่า
แล้วลองคิดสิว่า เจ้าชายจริงๆ คนที่ต้องร้องบทเพลงนี้ ในอารมณ์แบบนั้น......... จะร้องไป เศร้าไป อินไป.........ขนาดไหน???
ช่างเป็นเพลงที่เล่นตลกดีจริงๆ เลย
นี่เราอาจจะรู้สึกค่อนข้างมากกับฉากนี้เพราะฟังเพลงออกก็ได้.... ถ้าคนที่ได้ดูทุกคนตอนนั้น รับรู้ว่านัทร้องอะไรตอนนั้น กับสีหน้าท่าทางการแสดงตอนนั้น.................. อาจจะอินกันมากกว่านี้อีกเยอะก็ได้
(แต่แค่นี้ก็มีเสียงสูดจมูกฟืดๆ แล้วเน้อ)
ตอนกลมป๊อกร้องน่ะ มันเพราะนะ เศร้าด้วย... แต่ว่าท่าทางการแสดงออกดูแล้วไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่
ของหนูนัทนี่ซิ คุณน้องเธอเล่นได้เป็น "ละครเพลง" มาก.... (แปลว่า ไม่ได้มาร้องเพลง หรือมาเล่นละครเพียงอย่างเดียว แต่ต้องทำคู่กันไปหมดต่างหาก) เลยทำให้ทั้ง "เพลงบทนั้น" และ "ละครฉากนั้น" ของหนูนัท กินใจเรามากกกกกกกกกเลยล่ะมั้ง (ไม่ได้ลำเอียงแน่นอน)
จริงๆ ต้องชมลูกโป่งด้วย ว่าฉากที่ดูน่าอิหลักอิเหลื่อ เพราะไอ้เจ้าชายนี่มันไปคารวะโปีกๆ ลงกะพื้น..... ไม่ดูรู้สึกอย่างนั้น ชอบการแสดงคู่กันช่วงนี้มากกว่าเซ็ทมิ้นต้อลมากๆ เลยแหละ ดูลงตัวอะ
เอ๊ อ. Pawit นั่นน่าจะมาดูรอบเดียวกันหน่อยน้าาาาาาาาาาาาา
เฮ้อ ไม่เห็นการแสดงเทพๆ นี่นานแค่ไหนแล้วนะ??? การแสดงหลายๆ อันที่เห็นผ่านๆ มาของหนูเทียบไม่ติดเลยจริงๆ แถมคราวนี้รอบข้างได้ยินแต่เสียงคนชม เดินไปทางไหนก็มีแต่คนบอก เจ้าชาย ฯลฯ ฉากนั้น ฯลฯ อะไรทำนองนี้หมด............
โห ถ้าเค้าชมพี่เองนี่ ป่านนี้ตัวพี่ได้พองลอยไปถึงพระจันทร์แล้วมั้ง ฮะ ฮะ ฮะ
ยังไงก็ขอบคุณนะคะนัท ที่ทำให้พี่สมหวังกับการรอคอย หนูไม่ทำให้พี่ผิดหวังจริงๆ น่ะแหละ ^^
ถ้าจัดแคสต์โจโจ้ซังแบบที่อยากดูได้............
อยากได้โจโจ้มิ้น เสียงโจโจ้มิ้น แต่เอาความสามารถในการร้องเพลงแบบโจโจ้โป่งแฮะ พิงเคอร์ตัน ---- คนไหนก็ได้อะ ยามาโดนัท ของชัวร์ เคทพัดชา แน่นอนด้วย แล้วก็ ซาซากิปอง............จ้ะ
แต่คราวนี้เป็น "ละครรอบสุดท้าย" ที่แปลกที่สุดที่เคยไปดูมา
ไม่นับว่าคนนั่งข้างหน้านั่งเล่นมือถือระหว่างแสดง เพราะคนที่ตัวเองจะดูไม่ออก แต่มีอีกช่วงที่คิดว่านี่แหละน้า "แฟนคลับ"
เป็นช่วงตอนจบการแสดงอะ
ปกติจะมีนักแสดงออกมาโค้งๆ กันไปเรื่อยๆ ใช่ม้า ก็ดูไปตบมือให้ไป ดังบ้างเบาบ้างตามความชอบ คนไหนเราชอบมากก็มีกรี๊ดให้ด้วย อันนี้ไม่เสียหาย ฮะๆๆ
แถมตัวแสดงทั้งหลายก็อินกันสุด คราวนี้ขอบคุณกันแบบสุดฤทธิ์สุดเดชทั้งนั้นเหมือนเป็นการไว้ลาย
แต่
ขณะที่ตัวประกอบแถวแรกเดินมาสวัสดี.......... แฟนๆ ก็ลุกกับให้พรึ่บพรั่บไปหมด.......... พร้อมกับเดินมุ่งหน้าไปหน้าเวที ในมือถือดอกไม้ช่อใหญ่ๆ มากันคนละช่อได้
เอ่อ................... ไม่รอให้เสร็จก่อนเหรอคะ - -"???
ครั้งนี้เลยเป็นการขอบคุณรอบสุดท้ายที่แปลกที่สุดสำหรับเรา
ปกติจะต้องขอบคุณจนนักแสดงครบทุกคน แล้วต่อมาจะต้องมีทีมงานต่อ ทั้งเสียง ทั้งแสง ทั้งฉาก ฯลฯ สารพัดพวก แล้วปิดท้ายด้วยผู้กำกับ
แต่ไม่ฮ่ะ เอเอฟเด็ดกว่านั้น................ เพราะไม่สนใจเลย
จนหนูซอร์โร่แนะนำตัวเสร็จ แคสว่านมิ้นออกมาขอบคุณด้วยปุ๊บ........... แต่ละคนก็เฮละโลกันยื่นของขวัญให้ศลปของตัวเองกันใหญ่
ไอ้เราก็อึ้ง
เอ่อ........ ไม่รอสต๊าฟเหรอคะ??? นี่ปกติต้องมีนักดนตรีด้วยนะ ตอนนี้เค้ายังไม่ได้โชว์ตัวเลย
แต่สงครามการยัดเยียดช่อดอกไม้ไปอยู่ในกำมือศิลปินก็ยังดำเนินต่อไปไม่หยุด จนหันไปเห็นอีกที บรรดาสต๊าฟทั้งหลาย แถมผู้กำกับก็ออกมายืนออกันบนเวทีหมดแล้ว.... มีเออาร์มาอีกหลายคนด้วย.............
สงสัยนี่จะเป็นธรรมเนียมของเอเอฟมั้ง???
ขอบคุณไม่ต้องหมดหรอก ให้ยื่นของให้น้องชั้นได้ก็พอ - -" ที่เหลือช่าง.......
อันนี้เป็นเรื่องที่น่าตำหนิอย่างแรง สำหรับเรานะ แค่ครั้งสุดท้ายครั้งเดียว พวกคุณรอกันไม่ได้เหรอ??? แสดงมารยาทให้คนอื่นเค้าเห็นกันบ้างซี.................... เฮ้อ
ไม่ต้องแปลกใจถ้าจะมีใครบอกว่าไม่อยากมาดูละครเพลงแบบแฟนคลับ
เพราะเราเอง ขนาดมีศิลปินที่ชื่นชมอยู่.... ก็ยังไม่อยากดูเล้ยยยยยยย
รอบที่แล้วก็กรี๊ดกันเป็นบ้าเป็นหลังตอนน้องตัวเองออก แถมยังหัวเราะขำตอนฉากเครียด รอบนี้ก็......................................... เฮ้อ
คราวนี้เจอพี่ๆ หลายคนที่ไม่ได้เจอนาน จนเค้าทักว่าหายไปไหนมา
ไม่ได้หายหรอกค่ะ แค่ไม่มีตังค์มาดูบ่อยเท่าพรรคพวกของพี่ๆ ทั้งหลายเท่านั้นเอง ไม่ต้องห่วงค่ะ อีกสองเดือนนี่คงเจอกันบ่อย
แต่หลังจากตุลาไปแล้ว................ อาจจะหายไปเลยได้นะ
ใส่เพิ่มดีกว่า
ชอบเพลงนี้เป็นการส่วนตัวเลย ไม่ได้มีผู้ชายร้องซักคน แต่ชอบมากกกกกกก เสียดายว่าตอนฟังบนเวทีนั่นมันฟังไม่ชัดเท่าไหร่
สรุปว่าซื้อซีดีโจโจ้ซังมานี่คุ้มจริงๆ แฮะ ได้ยินชัดๆ ทุกอย่าง ทุกบท ทุกตอน
Package ดูงี่เง่าๆ เล็กน้อย ประมาณว่าซีดีหล่นได้ไม่รู้ตัว - -" ชื่อเพลงก็ไม่ใส่ให้ ไม่บอกอะไรทั้งนั้น ไปดูเอาหน้าแผ่นซีดีแทน โปสการ์ดที่แถมมา มีเจ้าชายนัทต้อลคู่กันเป็นภาพพิเศษด้วย พิเศษจริงๆ นะ เพราะเป็นภาพที่เหมือนจะถ่ายเพิ่มขึ้นมา ฉากหลังไม่เหมือนชาวบ้านเค้าอะ (ยังกะใส่มาเพื่อขายโดยเฉพาะ ฮะๆๆ)
การเรียงลำดับเพลงแบบแปลกๆ ไม่เข้าใจว่าสองเพลงสุดท้าย (ตลาดเช้า กะ ลำพองของต้าอ็อฟ) จะใส่มาไว้สุดท้ายเพื่อ??? งงเลย - -" ยังกะลืมใส่แล้วเพิ่งนึกออกตอนจะไรท์เลยยัดๆ ลงไป....ไรเงี้ย
ซีดีอีกสองแผ่นที่ไม่ใช่เพลง ยังไม่ว่างเปิดดูเลย ทิ้งไว้ก่อนละกัน
มีการเปลี่ยนคนร้องอย่างเห็นได้ชัด..... งงๆ อยู่ว่าเอาพี่ท็อปมาร้องไม่ได้เหรอคะ เลยใช้ฝ้ายร้องแทน??? แต่ฝ้ายร้องแล้วเสียงหวานไปหน่อยนะ ดูไม่เป็นคุณแม่ ฮะ ฮะ ฮะ (ก็แหงล่ะ น้องเค้ายังไม่แก่เลย - -")
เพลงสุกี้ยากี้ฟังจนเบื่อละ
มีเพลง "ดาวประดับใจ" ที่ในเรื่องไม่ได้มีร้องเล้ยยยย แต่มีตี๋โจ้ร้องคู่ใส่อยู่ในนี้ด้วย - -"
แต่........... เพลงที่อัพขึ้นบล็อคไว้นี่แหละ คือ เพลงที่ชอบที่สุด ^^ เสียดาย ไม่มีเพลงของเจ้าชายกะพิงเคอร์ตันด้วย........................ (แหงล่ะ สั้นขนาดนั้น - -")
First Update : 1 กันยายน 2551 1:56:19 น.
Create Date : 01 กันยายน 2551 |
Last Update : 1 กันยายน 2551 22:51:52 น. |
|
28 comments
|
Counter : 726 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Ploy IP: 98.209.218.90 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:1:57:02 น. |
|
|
|
โดย: แป้งร่ำ IP: 58.9.57.151 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:2:02:24 น. |
|
|
|
โดย: Ploy/abcdeeep IP: 98.209.218.90 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:2:02:33 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:2:08:18 น. |
|
|
|
โดย: sterno IP: 58.9.82.66 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:2:17:26 น. |
|
|
|
โดย: พี่หวาน IP: 202.142.200.253 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:6:46:45 น. |
|
|
|
โดย: พี่หวาน IP: 202.142.200.253 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:8:36:39 น. |
|
|
|
โดย: kusuma IP: 124.120.186.112 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:8:36:56 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊กพี่นัท IP: 58.137.127.1 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:9:42:33 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊กพี่นัท IP: 58.137.127.1 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:14:18:16 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:16:41:35 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊กพี่นัท IP: 58.8.109.124 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:18:55:34 น. |
|
|
|
โดย: aeaw IP: 124.120.8.226 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:19:49:24 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:21:12:31 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:21:47:42 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊กพี่นัท IP: 58.8.109.124 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:21:58:21 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:22:17:04 น. |
|
|
|
โดย: bunny IP: 125.25.11.123 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:23:01:40 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊กพี่นัท IP: 58.8.109.124 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:23:07:05 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:23:14:32 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:23:29:50 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊กพี่นัท IP: 58.137.127.1 วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:13:04:21 น. |
|
|
|
โดย: app IP: 118.172.98.83 วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:13:19:41 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊กพี่นัท IP: 58.137.127.1 วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:13:31:27 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:22:01:09 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:23:01:06 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊กพี่นัท IP: 58.137.127.1 วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:7:58:08 น. |
|
|
|
โดย: tazzz วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:20:26:48 น. |
|
|
|
|
|
|
|
พอไม่ได้ M&G ...นี่พาลจะทิ้งน้องเลยเรอะพี่ตู่ ?
555
...
นัทเอ้ย ...หลัง Oct. นี่จะขาดคนรักน่ารัก ๆ ไปคนนึงละนะ