|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เก็บลาบได้หนึ่งคำ ระหว่างการทำงานอันแสนทรหด
29-10-2007
ระหว่างการทำงานอันแสนทรหด วันหยุดก็ไม่ได้พัก วันทำงานก็ทำไม่หยุด
สองสัปดาห์แห่งความทรมานถูกชะล้างหายไปหมด
เพราะ....
เพราะ....
วันพฤหัสที่ผ่านมา (25 ต.ค. 07) นี่น่ะซี่!!!!!
จากความพยายามต่ออินเทอร์เน็ตจากโรงแรมที่บ้าน โดยลองใช้มือถือเป็นตัวโมเด็ม แหม มันก็สะดวกดีเหมือนกันแฮะ ถึงเนทจะไม่เร็วเท่าที่บ้านก็เหอะ
ว่าแล้วก็เช็คข่าวสาร เช็คไปเช็คมา
กรี๊ด นัทจะไปออกรายการ Cooking for fun อาทิตย์นี้แล้วเหรอ!!!
รายการนี้เล็งว่าจะไปดูมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
พอดีโป๊ะเชะช่วงทำงานนอนค้างโรงแรมพอดีเลย ฮ่าๆๆ
สุดท้ายก็เลยได้ไปดูซะ
จะไปดูจริงก็มีติดขลุกขลักเล็กน้อย
กำหนดตารางงานเดิม วันนั้นต้องเลิกงานกลับมาถึงโรงแรมได้ประมาณ 5 โมง
แต่ไหงไป ๆ มา ๆ กว่าจะกลับถึงโรงแรมได้ก็ 6 โมงกว่าไปแล้วละ - -"??
ว่าแล้วก็โทร.ไปถามพี่ที่ทำงาน... ที่เราเพิ่งจะรู้และดีใจมาก ว่าเค้าเป็นแฟนตัวยงของ "นัท" เหมือนกัน 
โอย ดีใจจริง ๆ นะเนี่ย เพราะว่ารอบตัวหาคนคุยเรื่องที่ชอบได้แบบเต็มที่ไม่ค่อยได้เลย
มาเจอคนชอบนัทตั้งหลายคนแบบนี้.... ปลื้ม ฮ่ะ
ชวนแล้วพวกพี่ ๆ เค้าว่าจะไปด้วย บอกให้ลงไปรอที่ล็อบบี้เลย
ตอนแรกก็นึกว่าจะไปกันซักคนสองคน
พอลงไปถึง............ โห 5 คนเลยอะ!!!!
แต่พวกพี่เค้าต้องทำงานก่อนแป๊บนึง กว่าจะเริ่มเดินทางจากโรงแรมได้ - -" นานพอดู ที่สำคัญ ไปไม่ได้ทั้งหมดด้วย ไป ๆ มา ๆ ติดงาน เลยได้ไปกันแค่สามคนเท่านั้นเอง
พวกเรารีบเรียกแท็กซี่ไป กะว่ามันสะดวกดี ประหยัดกว่านั่งรถไฟฟ้าด้วยนา
แต่รถดั๊นติดมากกกกกกกก - -"
ไปถึงก็ทุ่มกว่าไปละ เหมือนโดนแกล้ง แท็กซี่ไปจอดหน้าเวิลด์เทรดไอ้ตรงที่มันมีรั้วกั้นเดินเข้าไปไม่ได้ ต้องเดินอีกตั้งไกลหาทางเข้าอะ - -" ว่าแล้วทั้งสามคนที่ก็ไม่มีใครคุ้นกับไอ้เวิลด์เทรดลุคใหม่นี่เลยก็รีบเร่งเดินกันเข้าไป พยายามหาทางไปชั้น 7 ให้ได้
ไปถึง.............
เอ่อ... แล้วรายการมันจัดตรงไหนล่า??
น้องที่เราไปสืบข่าวมา เค้าบอกแต่ว่า "เดินตามคนเสื้อฟ้าไปแหละพี่ หาเจอชัวร์"
แหม๊ แต่ไอ้คนมาสายอย่างเราจะไปหาเสื้อฟ้าที่ไหนมาเดินตามล่า >___<~!!!!
รีบเดินไปถามยามหน้า Food Hall อายนิดๆ แต่ก็ถามว่าวันนี้มีถ่ายรายการอะไรรึเปล่าคะ?
ยามทำเหน้าเหรอหรา... ไม่มีนี่ครับ วันนี้ไม่มีถ่ายอะไรเล้ยยยยยย
ใจแป้วไปในบัดดล 
เอ่อ ก็ชั้นว่ามันวันนี้น้า
พี่ที่ไปด้วยกันเริ่มทัก.... วันนี้ แต่เดือนอื่นรึเปล่าตู่??
แอ๊ะ.... ไม่น้า มันเดือนนี้ซี่
ว่าแล้วก็เดินว่อน เดินไป เดินมา
แล้วก็เดินมา เดินไป
ทำไมวันนี้มีแต่คนใส่เสื้อสีฟ้าฟะ?? (แต่ไม่ใช่ฟ้า NMG)
ว่าแล้วก็เดินอีก.... โอ๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เจอสถานที่ที่เค้าใช้ถ่ายแล้วอ้ะ!!!!!
เห็นคนมุง ๆ ก็รู้แล้ว กรี๊ด ดีใจ ในที่สุดก็หาเจอ ฮะๆๆ
แล้วก็รีบแทรก ๆ เข้าไป ..... โอ น้องนัท หล่อ ใส โอโม่ อีกแล้ว 
ว่าแต่นัท... เห็นกี่ที ๆ ก็อย่างงี้ทุกที สารภาพมาเหอะว่าไปทำอะไรมา
จริง ๆ แล้วแอบไปทำหน้าใสกิ๊งมาสิท่า??? อาไร๊ นอนก็น้อย ทำไมหล่อไม่บันยะบันยัง??
ทีไอ้อย่างเรา แค่ช่วงดูเอเอฟสามเดือนนั่น นอนก็ยังเยอะกว่านัทช่วงนี้ แต่โทรมซะไม่มีดี - -"
นัทนี่ ต้องมาเห็นตัวจริง จริง ๆ นะ ในทีวีนัทจะดูไม่หล่อเท่าที่ควร (แต่ก็ยังหล่อ)
แต่ไอ้ตัวจริง ๆ นี่ โอ้โฮ ออร่าเปล่งประกายปิ๊งปั๊งกันเลยทีเดียว
คราวที่เจอที่เอ็มโพเรี่ยมนี่ เจอทั้งต้อลทั้งนัทพร้อมกัน แต่รัศมีนัทกระแทกตากว่าอย่างแรง (คาดว่าเป็นเพราะคำว่า HARVARD ตัวโต ๆ บนแจ็คเก็ตนั่นแน่ ๆ ฮ่าๆๆ)
เอ๊ะ จริง ๆ นัทไม่ใช่สเป็คหนุ่มหล่อเราเลยนะเนี่ย ไหงไป ๆ มา ๆ กลายเป็นว่าหล่อไปได้ซะละ???
ที่ดีใจสุด ๆ อีกอย่างคือ "น้องพล" ฮ่ะ
ในที่สุดก็ได้เจอน้องพลตัวจริงด้วย >___<~!!!! เย้!!!!!!!!!!!!!!!
เด็กอาไร๊ น่ารักซะไม่มี
เห็นในรูปนึกว่าจะโตหน่อย ที่ไหนได้ ยังเด็กมากกกกกกกเลยจริง ๆ อะ
แต่ขาวใสปนชมพู เสียงพูดแจ้ว ๆ แถมยังไฮเปอร์อีกต่างหาก
อา ได้ใจไปเต็ม ๆ 
(รัศมีนางงาม "รักเด็ก" เริ่มออกมาเลยเรา)
ปล. รูปนี้ไปขอน้องเค้าถ่ายมากะมือ..... น่ารักจัด มือเลยเบลอ ฮะๆๆ ถ่ายมือถือก็เงี้ย
เนื่องจากไปสาย เลยได้ที่ยืนหลัง ๆ กัน
ก็ชะเง้อชะแง้ไปเรื่อย ด้วยความที่สูงมากจนมองไม่เห็นอะไรเลยน่ะนะ 
ไอ้คนข้างหน้านี่ก็มันกินอะไรมากันฟะถึงได้สูงนัก ฮึ หมั่นไส้!!
แต่แฟนคลับก็ดีใจหาย ช่วยขยับ ๆ ช่วยแบ่งปันที่และมุมของตัวเองให้ จนมั่นใจว่า "ผู้มาใหม่" จะสามารถส่องนัทได้อย่างเต็ม ๆ ตาเหมือนกับพวกตัวเอง .....ใจดีจริง ๆ ฮ่ะ บรรยากาศผิดกับตอนไปดูคอนฯ ลิบลับเลยทีเดียว (เข้าใจว่าตอนนี้เจอแต่แฟนคลับทั่ว ๆ ไปด้วยแหละ)
แต่น้องนัทแอบทำให้กรี๊ดอะ
มีอย่างที่ไหน ทำกับข้าวเสร็จแล้วมีการมา "ป้อน" แฟนคลับ
แถมมีการขอแลกเปลี่ยนว่า "ถ้าบอกว่าอร่อย นัทกอดหนึ่งที"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อยากบอกว่าตอนนั้นกรี๊ดแทบสิ้นสติ เนียนได้รีบเนียน พยายามจะฝ่าไปอยู่หน้าสุดให้ได้
อร๊าย เด็กบ้า มาขอสินบนกันแบบนี้แล้วจะมีใครบอกว่าไม่อร่อยฮะ????
(แล้วแฟนคลับทุกคนก็บอกแต่ว่า "อร่อย" กันหมดเลยจริง ๆ ด้วย)
ว่าแต่น้องนัท เปลืองตัวเหมือนกันนะเนี่ย กอดกันไม่ยั้งเลย ฮะๆๆ
ยิ่งน้องพลนี่ ได้กินตั้ง 3 รอบ (แอบนับอยู่)
อิจฉาเด็กนี่บาปมั้ยฮะ???
หลังจากจบรายการ "ผัดเปรี้ยวหวาน" (ที่นัทเดาะเรียกภาษาอังกฤษว่า "Sweet & Sour" แล้วบอกว่าไม่รู้ภาษาไทยเรียกอะไร....แปลตรงตัวขนาดนี้ยังไม่รู้อีก ใช้ไม่ได้ๆๆ) ที่แฟนคลับทุกคน(ที่ได้ชิม)ยืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่ามัน "อร่อยมากกกกกกกกก" (ตามสินบน) ไปแล้ว
มันเก๊าะกลายเป็นช่วงโกลาหลช่วงหนึ่ง!!
ก็แบบ ใคร ๆ ก็รุมกัน กรูกัน เพราะตอนนั้นรายการยังไม่ถ่ายทำ
แต่ละคนก็รี่ไปหานัททั้งนั้น (แต่ด้วยความเกรงใจและยังรักษาระยะห่าง)
เราก็เอามั่ง เห็นคนเค้ารี่ไปหานัทให้เซ็นต์ลายเซ็นต์กันใหญ่
เหลือบไปเหลือบมา... แล้วนี่อิชั้นจะรี่ไปหานัทด้วยเรื่องอะไรดี?
คือรูปนัทก็ไม่เคยมีพกติกตัว ฮะๆๆ แล้วจะเอาอะไรให้เซ็นต์เนี่ย??
สุดท้ายเก๊าะนึกออก... ควักเอา เดทบุ๊ค คู่ชีพ (ที่ปีนี้ทั้งปีแทบไม่ได้ใช้) ออกมา
เปิดหน้าหลังสุดยื่นให้ไปเล้ย!!!!!!
ยังโชคดี พี่ ๆ ทีมงานเค้าบอกนัท อันนี้สุดท้ายแล้วนะครับ เดี๋ยวไม่ได้ถ่ายรายการต่อ
เก๊าะพอดีได้เป็นอันสุดท้ายของช่วงนั้น ฮะๆๆ
นัทรับไปแล้วมีหันหน้ามามองงง ๆ .... อันนี้จะให้เซ็นต์ที่ไหนเหรอครับ?
แหม น้องคะ ถึงมันจะดูเก่า ๆ แต่พี่ก็ยังใช้ได้น้า
เซ็นต์ ๆ เข้าไปด้านหลังนั่นแหละค่า
มีการถามต่อ "ชื่ออะไรครับ"
บอกชื่อไปแล้วยังแอบมีการไม่ได้ยิน ถามใหม่อีกรอบ "อะไรนะครับ??"
ว่าแล้วน้องแกก็เซ็นต์มาด้วยความตั้งใจ
จริง ๆ แอบปลื้มนะเนี่ย น้องนัทใส่ใจชื่อแฟนคลับหน้าไม่คุ้น(ดีนะไม่บอกว่าหน้าแปลก)แบบนี้ด้วย แถมลายมือเก๊าะยังน่ารักสวยงามกว่าลายมือเขี่ย ๆ ของเราเป็นกอง
จริง ๆ ได้แค่นี้ก็ปลื้มสุดฤทธิ์แล้วล่ะจ้ะ 
ความจริงไอ้ลายเซ็นต์แค่นี้
สำหรับพวกที่ไปตาม นลฝ กันเป็นประจำคงถือเป็นเรื่องปกติ
แต่ยังไงมันก็เป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับเราละ 
หลังจากนั้นนัทก็อัดรายการต่อไป
แต่เราและพี่ๆ ที่ไปด้วยนี่สิ ต้องเรียกว่า....................เนียน!!!
พักนี้ไม่รู้เป็นอะไร มักจะใช้ความสามารถพิเศษเฉพาะตัวเนียนไปหน้าได้เรื่อย ฮะๆ
คราวนี้ก็เหมือนกัน ไป ๆ มา ๆ มานั่งที่นั่งหน้าสุดได้ยังไงฟะ?????
ทั้งสามคนนั่งไปก็ลุ้นไปด้วยใจระทึก อยากลองกินอาหารที่นัททำจังน้า
ระหว่างนั้นแฟนคลับกะนัทก็มีแซวกันเป็นระยะประปราย
มีคนบอกให้นัทร้องเพลง แถมเลือกให้เสร็จสรรพ จะเอา Cup of life!!
นัทเริ่มทันกัน มีการบอกว่า "ถ้าจะให้ร้องเพลง ต้องมีคนมาเต้นให้!!"
(รายการทั้งหมดนี่ต้องพูดภาษาอังกฤษนะจ๊ะ ยกเว้นช่วงที่ไม่ถ่าย)
แฟนคลับทุกคน(รวมทั้งเราด้วย)รีบชี้มือเป็นจุดเดียวกัน "น้องพล" ฮ่าๆๆ
ก็มีคนเค้ามาโพสว่าน้องพลเต้นได้นี่ เต้นได้เหมือนนัทเดี๊ยะแถมยังเคยมาเต้นโชว์ให้ดูด้วย!! งี้ต้องมาอวดกันบ้างสิคะคุณน้อง
น้องพลก็แบบ... มีอิดออด
เข้าใจคำว่า "อิดออด" ได้เต็ม ๆ จากกริยาของน้องพลนี่แหละจ้ะ
เฮ้อ เด็กอาร๊าย น่ารักเกินห้ามใจ
มีการเขิน ๆ แล้วบอก ไม่เอา ไม่อยากออกทีวี
แหม๊ พวกพี่ ๆ ทั้งหลายรอบตัวก็ดีใจหาย รีบบอกน้องพลทันที "ไม่มี๊ไม่มี!! มันไม่มีออกทีวีหรอกจ้า"
พูดไปก็ไขว้นิ้วอุ๊บอิ๊บไปด้วย
แหม ...... กล้องส่องซูมซะขนาดนั้น ไม่ออกได้ไงไหวอะจ๊ะน้องพล? ฮ่าๆๆ
หลอกเด็กนี่บาปรึเปล่านะ?
แล้วสุดท้ายนัทยังมาช่วย ๆ ปลอบ ๆ จนน้องพลยอมโอนอ่อนออกมาเต้นในที่สุด
ไม่อยากบอกเลยว่าไม่ทันดูนัทเท่าไหร่หรอก สายตามันไม่ยอมละไปจากน้องพลซะที ฮะๆๆ (จริง ๆ คือน้องพลยืนบังนัทอยู่ตะหากล่า!! เปล่านะนัท พี่ไม่ได้นอกใจ!!!)
ลองถ่ายเป็นวีดีโอมา แต่ท่าทางจะไม่ไหวแฮะ - -"
หลังจากเรียกเสียงกรี๊ดกันไปแล้ว
ระหว่างถ่ายทำก็มีกรี๊ดกันเป็นระยะ ๆ
ทั้งตอนที่นัททำหมูหกออกนอกกระทะบ้าง
ตอนเชฟให้นัทลองชิม แล้วพี่แกทำท่ากินเหมือนกบตวัดเหยื่อบ้าง
ตอนนัทกินเลอะแล้วรีบเช็ดปากทีหลังบ้าง
อ๊าย ทำไมมันน่ารักงี้ฟะ??? ฮะ????
ที่แน่ ๆ คือน้องดูเป็นกันเอง สบาย ๆ ไม่เครียด
เห็นแล้วแบบ.... เออ นี่แหละ คนที่ชั้นชอบ สไตล์งี้เล้ย
อยากจะไปชี้ ๆ ผ่านตู้กระจก แล้วจ่ายตังค์เอาผู้ชายแบบนี้มา
เซเว่นแถวบ้านจะมีขายมั่งมั้ยนะ???
พอนัททำกับข้าวจานที่สองเสร็จ
ตอนแรกก็แอบเดากะพี่ที่ออฟฟิศว่าทำไรเนี่ย เหมือนลาบเลย
(ไมค์รายการเบามากจนไม่ได้ยินเลยว่าเค้าพูดอะไรกัน)
ปรากฏว่า.... ทำลาบจริง ๆ ด้วยฮ่ะ!!!!
ที่สำคัญ นัททำให้เราแทบคลั่งตอนถือจานออกมาจะป้อนแฟนคลับต่อ
ด้วยประโยคที่บอกว่า
"คราวนี้นัทขอให้แฟนคลับทางด้านหลังได้ชิมบ้างนะครับ"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นัททททททททททททททท
จะบ้าเร้อ?????????????? นี่พี่เพิ่งเลื่อนชั้นจากด้านหลังมาด้านหน้าเองน้า >___<~!!!!
อาการตอนนั้นคือ "คลั่ง" ฮ่ะ
(ก็เข้าใจแหละว่า น้องรักแฟนคลับได้ทั่วถึงมาก ๆ)
จริง ๆ มันก็ไม่อะไรมากนะ ถ้าไม่ใช่ว่านัทจะตรงรี่มาตรงที่เราเคยยืนอยู่ก่อนหน้านี้แล้วเริ่มทำการ "ป้อน" ให้เห็นกับตาอะ???
อาร๊ายยยยยยยย ชั้นเพิ่งย้ายมา แล้วจะไปป้อนตรงนั้นทำไมห๊า????
ว่าแล้วก็ไม่รอช้า รีบลุกขึ้นเร็วแบบไม่เคยทำมาก่อนในรอบหลายปี แล้วก็รีบ "แจ้น" ตามนัทไปติด ๆ
ช้าไปละๆ นัทเริ่มป้อนไปแล้ว
ว่าแล้วก็เริ่มปฏิบัติการ "ตาม" ฮ่ะ
อาศัยว่ามาจากทางด้านนั้น คนอื่นยังไม่ค่อยแยะ เลยเนียนตามไปเรื่อย
ปากก็ตะโกนเป็นระยะ "นัท ขอคำนึงๆๆ" "นัทจ๋า ขอซักคำเหอะน้า" "นัทเอ๊ย พี่หิว"
ว่าแล้วนัทคงจะรำคาญ เราเลยประสบความสำเร็จจากคำว่า
"นัทจ๋า พี่ขอคำนึงได้มั้ยเอ่ย?"
โอ๊ะ เรียกซะน่ารัก น้องคงทนไม่ไหวเลยต้องรีบหันกลับมาป้อนให้ ฮะๆๆ
(คิดเอาเองทั้งน้าน)
วินาทีที่น้องแกหันมา .... เอิ่ม.. หล่อ ใส กระชากใจ
คือในชีวิตก็ไม่เคยมีใครป้อนอะไรให้กินซักอย่าง
(หมายถึงเท่าที่จำความได้น่ะนะ ตอนเด็กแบเบาะ...ไม่นับ!!)
ฉับพลันในใจก็เริ่มคิด
โอ จะกินยังไงให้ท่าออกมาสวย ๆ??
(ปกติใช้แต่เขมือบ)
ระหว่างที่ยังไม่ทันได้คิดอะไรดีเท่าไหร่เลย
นัทก็ตักมาคำเบ้อเร่อ
มั่นใจว่าจะต้องมองหน้าเรา (แค่ปาก) อยู่แน่ ๆ
เพราะนัทคงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ไม่น่าประทับใจประมาณว่าป้อนเข้ารูจมูกไประบบทางเดินหายใจแทนที่จะได้ลงท้องหรอกน่า!!
แหม ทั้งดีใจทั้งอายนิดๆ นะเนี่ย
แต่ที่แน่ ๆ
คุณน้องคะ.... คำใหญ่ไปนี๊ดดดดดดดดดดด ค่ะ
ไอ้ช้อนที่ตักให้เนี่ย ช้อนกินข้าวธรรมดาเลยนะคะ!!
แล้วน้องจะตักมาเต็ม ๆ คันทำม๊ายยยยยยยยยย
ในใจแอบคิดแบบนั้น อุบอิบ ๆ ไปว่า แล้วชั้นจะเก๊กท่ากินสวย ๆ ได้ยังไงล่ะเนี่ย?
แต่หน้าตาก็ยังระรื่นให้นัทป้อนอยู่ดี
อ้ามมมมมมมมมมม ลาบคำนี้อร่อยจัง
กินเข้าไปแล้ว ยังไม่ทันเคี้ยวเลย (ไม่ได้เสียดายนะ ฮ่าๆๆ)
น้องที่กินไปก่อนมีการคุยกัน ไม่ได้เคี้ยวทั้งหมดนั่นแหละ
พวกเราคุยกันว่า "อันนี้เนื้อหรือหมูอะ???"
แหงะ - -"......
ไม่รู้เหมือนกัน
แต่เดาเอาว่าน่าจะหมูล่ะม้างงงงงงงงงงงง (แต่ละคนไม่กินเนื้อทั้งน้าน)
แหม ก็ยังดีนะที่มันออกมาเป็นหมู
ถ้ามันเป็นเนื้อนี่นึกไม่ออกเลยว่าจะทำยังไง????
(คงจะเนียนทำเป็นกินไปเลยมากกว่า ฮะๆๆ)
หลังจากป้อนให้เราแล้ว นัทก็ยังคงป้อนให้แฟนคลับคนอื่น ๆ ต่อไป
แถมมีการโอดครวญเล็กน้อย นัทป้อนให้ตั้งแยะแล้ว ไม่เห็นได้กินเองเลย
แฟนคลับเลยได้คราวเฮ รีบแย่งช้อนป้อนนัทกันใหญ่เล้ย
แหม มีการเอาใจนะน้องนะ พัฒนา!!
จริง ๆ มันเป็นเหตุการณ์แป๊บเดียว ที่นัทเองก็คงไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ
แต่สำหรับเรามันก็เป็นเรื่องที่น่าประทับใจมากเลย
เมื่อก่อนเห็นใครที่บ้าดาราแล้วมีการตาม มีการเพ้อ มีการฯลฯ สารพัดอาการประสาท ๆ แปลก ๆ เราก็ไม่เคยเข้าใจความรู้สึกเค้าซะที
เพราะดาราที่ชอบมีคนเดียวมาตลอดทั้งชีวิต และเป็นคนที่ชาตินี้ก็ใช่ว่าจะเจอกันง่าย ๆ ซะด้วยน่ะนะ
แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจความรู้สึกละ
จริง ๆ ก็แค่อยากจะใช้ชีวิตที่มีอยู่ปัจจุบันนี้ให้คุ้มค่า
ใครจะมาหาว่าเราบ้ายังไงก็คง......... ไม่ต้องไปสนมันล่ะมั้งนะ????
เพราะว่าตอนนี้ ความคิดที่อยู่ในหัวเราตลอดเวลา คือ
"คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่ชอบ.... แต่คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะดูถูกคนที่ชอบ" นะจ๊ะ
พี่ที่ไปด้วยกันอีกสองคน ไม่เคยมีใครได้เข้าใกล้นัทขนาดนี้เลย
แต่ละคนมีความรู้สึกไม่ต่างกัน ทั้ง "ปลื้ม" ทั้ง "ดีใจ" ที่ได้เจอนัทใกล้ขนาดนี้
เป็นการเจอครั้งแรกที่น่าประทับใจมากมายจริง ๆ จ้ะ
แถมยังได้เจอแฟนคลับรุ่นใหญ่ ๆ อีกตั้งเยอะ
มีท่านนึงบอกว่าอายุ "ใกล้เกษียณ" แล้ว
เล่นเนทไม่เป็น แต่โทร.คุยกะเพื่อนตลอด หลัง ๆ นี่ไม่มีอะไรก็โทร.หาเพื่อน จะถามข่าวคราว ฮะๆๆ
ทำไมอาการเดียวกันเลยค้า????????
หลังจากทำงานเหนื่อย ๆ ติดกันมาสองสัปดาห์
วันนั้นเป็นวันเดียวที่ทำให้เรารู้สึกว่า "โลกนี้ก็ยังน่าอภิรมย์" อยู่อีกมากนะ ^____^
ขอบใจมากนะจ๊ะนัท ที่มาทำให้พี่มีความสุข
จริง ๆ นัทไม่ต้องทำอะไรหรอก แค่ได้เห็นคนแบบนัท ....พี่ก็มีความสุขแล้วล่ะ
| Create Date : 26 มีนาคม 2551 |
| Last Update : 26 มีนาคม 2551 23:42:20 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 580 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: app IP: 118.172.30.187 วันที่: 20 เมษายน 2551 เวลา:19:39:33 น. |
|
|
|
โดย: tazzz  วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:22:05:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แหม ลดอายุเฉยเลย อยากกินลาบด้วยคน