Bloggang.com : tazzz : Fathers

Fathers

หนังเค้าฉายจนจะออกจากโรงแล้ว
แต่เราเพิ่งมีโอกาสได้ไปดู ฮะๆๆ

Fathers

เนื้อหาเกี่ยวกับคู่รักชายรักชาย ที่อยากมีลูก เลยรับเด็กกำพร้ามาเป็นลูก
ลูกชายชื่อ "บุตร" พอโตมาก็เริ่มมีปัญหา

สงสัยว่าทำไมตัวเองถึงไม่เหมือนชาวบ้าน
ทำไมมี "พ่อ" 2 คน
แต่ทำไม "ไม่มีแม่"

หนังดำเนินเรื่องไปแบบเนิบๆ
เริ่มต้นชีวิตกันแบบสวยงาม กับชีวิต แดดดี๊ ป่าปี๊ และบุตร
และก็เริ่มมีปัญหามากขึ้นเมื่อมีคนอื่นๆ เข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้น

มีคนเหยียดเพศ

มีเด็กขี้ล้อเลียน

มีคนที่ "่หวังดี" อยากเข้ามาช่วย

กับมีคนที่... กลัวกับอนาคตมากเกินไป

-----------------------------------------

มีประโยคที่ชอบมากๆ ประโยคนึงจากหนังเรื่องนี้... ที่ไม่มีใครเอามาโปรโมท คือ

"ไม่ต้องสงสาร แค่ไม่เห็นว่าพวกเราผิดปกติก็พอแล้ว"

โอ๊ย โดนใจมากอะ

จริงๆ แค่ประโยคเดียวก็บอกได้แล้วนะ ว่าหนังเรืองนี้ต้องการจะ "สื่อ" อะไร

-----------------------------------------

เรื่องนี้เป็นหนังเรื่องแรกที่ ณัฐ ศักดาทร ได้ลองเล่น

จริงๆ อยากบอกว่า หนึ่งในบทบาทที่เราชอบของนัท ก็น่าจะเป็นเรื่องการแสดงนี่ล่ะมั้ง
โดยเฉพาะบทที่ส่งอารมณ์ ดูคุณชายเธอจะอินกับบทอะไรประมาณนี้

(ยกเว้นเรื่องเทพเจ้าโดราเอมอนสมัยอยู่ในบ้าน... อันนั้นไม่ไหวจะเคลียร์ คิดทีก็ฮาที ฮ่าๆๆ)

ยอมรับว่าติดตามหนังเรื่องนี้พอสมควร เพราะเห็นแฟนๆ แชร์กันมาในเฟสบุ๊คตลอด

น้องที่มาเล่นเป็นลูกก็น่ารักกระชากใจ เลยสนใจเป็นพิเศษ
แต่ไม่มีเวลาไปดูซักที - -"

วันนี้ได้ฤกษ์ไปดูที่เอสพลานาดช่วงบ่าย
ก่อนไปไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ก็มีอ่านคอมเมนท์คนอื่นตามเว็บทั้งหลายมาบ้างแล้ว

เพลงประกอบหนังที่นัทร้อง ก็ฟังมาแล้ว
ตอนฟังแอบคิดว่าเพลงมันดูเรื่อยๆ ยังไงไม่รู้แฮะ
ถ้าเป็นเพลงสั้นๆ น่าจะโอกว่าเป็นเพลงยาวๆ เพราะรู้สึกว่ามันดูเรื่อยๆ เกินไป

พอไปดูจริง

ขอไม่พูดถึงเรื่องการแสดงละกัน
เพราะแอบคิดว่า หนังมันจะออกมาดีได้ ต้องมีหลายส่วนประกอบกัน

เรื่องนี้เอามือสมัครเล่น (?) มาเล่นเยอะ มันไม่มีทางแสดงได้สมบทบาทอะไรเท่าหนังอารมณ์เยอะๆ อยู่แล้ว

(น้องบุตรนี่ ถือว่าเป็นมือสมัครเล่นใช่มั้ย? ฮะๆ เพราะน้องยังเด็กนี่นา)

ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นคือ

แอบประทับใจเล็กน้อยกับณัฐ ศักดาทร
คือ ก็ไม่ได้ดูถูกคุณชายนะ
แต่ไม่ได้คิดว่าจะเล่นได้ประทับใจแบบนี้ ฮะๆๆ

ไปๆ มาๆ ดูจนจบเรื่อง เราแอบให้คะแนนนัทมากที่สุดเลยด้วยซ้ำ
ชอบการแสดง อารมณ์ ฯลฯ
อาจเป็นเพราะคุ้นหน้าคุ้นตาดีอยู่แล้วรึเปล่าด้วยก็ไม่รู้
เลยทำให้มองหน้าก็รู้ใจ ฮิ้วววววววววววววว ชงตัวเอง ฮ่าๆๆ

เอาจริงๆ ว่า ประทับใจการแสดงคุณชายมาก
แต่จะแอบเชียร์ให้เล่นสไตล์เครียดๆ แบบนี้อีกก็ไม่ไหว... เครียดฟ่ะ -"-
(ปกติชอบอะไรฮาๆ)

แต่อีกความรู้สึกนึงที่เกิดมาพร้อมกันคือ
รู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มันยัง "ขาดๆ" อะไรอยู่

อย่างแรก... ความเงียบ
รู้สึกเหมือนหนังเรื่องนี้มีช่วง "เงียบ" อยู่เยอะมาก
มากเกินไป

บางครั้งถ้าใส่แบ็คกราวนด์แบบบีบคั้นๆ อะไรเข้าไป
อาจจะทำให้ดูแล้วได้อารมณ์กว่านี้เยอะ
(อย่าลืมว่านักแสดงก็ไม่ใช่มืออาชีพอะไรมากมายป้ะ แน่นอนว่ายกเว้นพี่นก สินจัย นะค้าาาา)

คือ ดูจนจบแล้วไม่มีเพลง หรือทำนองอะไรติดหูออกมาเลย
ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกมากสำหรับเรา ที่ปกติชอบสะดุดกับเพลงนั้นเพลงนี้

เสียดายตอนที่เครดิตท้ายเรื่องขึ้น แล้วค่อยขึ้นเพลง ความหมายที่หายไป ของนัท

ระหว่างดูนี่ ลืมไปแล้วว่าเพลงนี้เป็น "เพลงประกอบภาพยนตร์" เรื่องนี้
มาเปิดทีหลังนี่... นึกว่า Ending song....

เอ๊ะ หรือจริงๆ เค้าเปิดระหว่างเรื่องมาตลอด แต่เราไม่ทันสังเกตเองฟะ?

เพราะมีความเงียบพวกนี้เข้าไปเยอะ
แถมยังรู้สึกว่าอารมณ์กับการดำเนินเรื่องของหนังไม่ค่อยต่อเนื่องเท่าไหร่
ดูแล้วมันโดดๆ ดูเข้าใจมั่ง ไม่เข้าใจมั่ง (ไม่รู้เป็นอยู่คนเดียวรึเปล่าแฮะ)

เลยยังรู้สึกว่าหนังมันยังขาดๆ อะไรอยู่

แอบเสียดายนิดหน่อย

เพราะคอนเซ็ปต์ของเรื่องเป็นอะไรที่เราชอบมากนะ
จริงๆ แอบคิดว่ามันน่าจะสามารถทำให้ "บีบเค้น" อารมณ์ได้มากกว่านี้

แต่ไม่ทำ

เอ๊ะ หรือเค้ากลัวคนดูจะร้องไห้เกิน? ฮะๆๆ

เสียจายยยย ดูแล้วไม่ร้องไห้จ้า
เห็นนักแสดงร้องไห้เป็นเผาเต่าก็เศร้าตาม แต่ไม่ได้รู้สึกอยากร้องไห้ด้วย

ถ้าเพิ่มเติมอะไรอีกนิดๆ หน่อยๆ น่าจะดีมากเลยน้า...

Create Date : 04 มิถุนายน 2559

Last Update : 4 มิถุนายน 2559 22:46:34 น.

1 comments

Counter : 4848 Pageviews.

แวะมามาทักทายหาอ่านข้อมูลหนังหนุกๆครับ

โดย: สมาชิกหมายเลข 3392476

วันที่: 5 กันยายน 2559 เวลา:7:13:37 น.