ไปดูคอนเสิร์ต GET 102.5 "My Original Soundtrack" มา... งงๆ

เป็นหนึ่งในคอนเสิร์ตที่ไปดูแบบไม่ได้หาข้อมูลอะไรมากมาย
แค่เห็นว่ามี "พิชชี่" ของพี่ไปร้อง....


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด น้องพิชไปเหรอ ดู ดู ดู!!


ก็แค่นั้น....



ไม่ประทับใจตั้งแต่บอกว่าประตูเปิด 1 ทุ่ม เริ่มแสดง 2 ทุ่ม
แต่เอาเข้าจริง 2 ทุ่มกว่ายังค้างเติ่งอยู่ข้างนอกเลย - -"


เฮ้ย จะเลทก็ให้มันพอเหมาะพอควร
เลททีร่วมชั่วโมง... รับไม่ได้ฟ่ะ




คอนเสิร์ตเริ่มแบบงงๆ

อยู่ดีๆ ก็ฉายสปอนเซอร์โฆษณา ติดๆ ดับๆ ซ้ำๆ ไปมา

อยู่ดีๆ ก็มีเพลงสรรเสริญพระบารมี

อยู่ดีๆ ไฟก็มืด

อยู่ดีๆ มีนักดนตรีขึ้นไปบนเวที


แล้วอยู่ดีๆ..... พิชชี่ของพี่ก็เดินไปกลางเวที


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด เปิดด้วยออกัสเลยเหรอ
อ๊าย พิชชี่ของเค้าน่ารักที่สุดในโลก

เด็กอาไร๊ ตาก็หวาน หน้าก็ดี ฝีปาก(ร้องเพลง)ก็วางใจได้

ชั้นชมพิชชี่คนเดียวนะ ฮะ ฮะ

น้องๆ นักร้องอีกสามคนที่เหลือ เนื่องจากหน้าตาไม่ดีเท่าน้องพิช (โทษนะน้องนะ)
รู้สึกว่าร้องเดี่ยวๆ ดี พอประสานกันทีสี่คน ...มันจวนๆ ใกล้ฟังไม่รู้เรื่องมั่วๆ บางหน


เค้ารักนะเนี่ย เค้าเลย "พูดตรงๆ"

ฮะ ฮะ ฮะ


(น้องนนท์ ขนาดยืนข้างหลังกระแทกลูกตาพี่เลย อร๊ายยย น่ารัก)



ไม่ว่าไงก็ตาม พิชชี่ของพี่ในเพลง That thing you do กะ "กันและกัน" ก็โคตะระน่ารัก
เต็มสิบให้ร้อยไปเลยจ้ะคุณน้องขา (ลำเอียงสุดยอด กร๊ากกกกกกกก)


ออกัสจบไปแบบรวดเร็ว พร้อมกับเรานั่งเอ๋อๆ
เฮ้ย อะไรอะ จบแล้วเหรอ ร้องไปสองเพลงไปแล้วเหรอ??
โธ่ ยังชื่นชมไม่ทันอิ่มเลย โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

ว่าแล้วก็หันไปถามคนข้างๆ


"ออกัสจบแล้ว กลับมะ?"




...โดนด่ากลับมาสิ ฮ่า ฮ่า คนอื่นเค้าจะดูนัทนี่



โทษทีนะนัทนะ นัทต้องเข้าใจนะ ว่าเด็กๆ วัยรุ่นๆ หน้าตาน่าลุ้น มันก็ต้องน่าดึงดูดสำหรับพี่อยู่แล้ว
แถมพี่ไม่ได้ไปดูนัทที่ไหนต่อไหนเลย (ยกเว้นงานกระทรวงวิทย์ฯ ที่ผ่านไปแว่บบบบนึง)

นัทก็ไม่เดือดร้อนนี่นา


(จริงๆ น้องพิชและวงออกัสเค้าก็ไม่เดือดร้อนนะ ฮ่า ฮ่า)



ศิลปินบางคนก็ร้องสองเพลง บางคนก็ร้องสองเพลงครึ่ง บางคนก็สาม
ทำเอาคิดไปว่า ออกัสคนก็ล้นเวทีขนาดนี้ ทำไมไม่ร้องซักสี่ห้าเพลงน้า?? : P


ยอมรับว่าตัวเองเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดา
เพราะฉะนั้น ศิลปินบางคนที่ "ไม่ชอบ" ทำยังไงก็ทำให้ "ชอบ" ไม่ได้
ทำได้แค่ แหยงๆ กับไมค์ แล้วก็หลับตาฟังเพลง.... ก็แค่นั้น

บางคนก็ไม่รู้จักเลย เพิ่งเคยรู้ว่ามีบนเวทีนี้แหละ



ตัดฉับไป ณัฐ ศักดาทร เลยละกัน

นัทก็.... ออกมาร้องเพลงกับพัดชาแบบสบายๆ จะเป็นโรแนนคีตติ้งเหรอ?
แต่พี่แอบดีใจมากกว่า ที่นัทออกมาร้องเพลงน็อตติ้งฮิลล์ไปแล้ว

แบบว่า เค้าก็ชอบอะนะ แต่เค้าฟังเพลง "she" ของคุณมาหลายรอบแล้ว
อยากได้เพลงใหม่บ้างอะไรบ้าง ฮะ ฮะ ฮะ


รู้สึกว่าคุณชายแกเอ็นเตอร์เทนบนเวทีเก่งขึ้นนะเนี่ย
ถ้าเป็นสมัยก่อน คงร้องๆๆ จบ กลับครับ สวัสดี


นี่มีการแอบโฆษณาเพลงบ้าง ร้องโน่นร้องนี่คุยคั่นเวลาบ้าง


ต๊ายยย โปรขึ้นนี่คะคุณ (แน่ล่ะย่ะ หล่อนไม่ตามเค้ามาตั้งนาน ฮะ ฮะ)




ชอบเพลง "เขียนถึงคนบนฟ้า" มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เพลงนี้ รู้จักตอนแรกเพราะมีนักเรียนมาบอกว่าอยากดีดเปียโนเพลงนี้
พอครูบอกไม่รู้จัก เด็กหันมาบอก... มันเพราะมากกกกกกเลยนะครู
คือ เพลงมันไม่ได้เพราะ แต่มันซึ้งมากกกกกกเลยนะครู ครูต้องไปหามาดู หามาฟังนะ


เด็กมันคงรู้ ว่าครูขี้เกียจ

เจอกันคราวถัดไป เค้าเอาเพลงมาให้ฟังด้วยเลย ฮะ ฮะ ฮะ
โอย เพลงอะไรเนี่ย ซึ้งชะมัด

ฟังแล้วอยากร้องไห้



มาเจอณัฐ ศักดาทร หน้าตาอินกะเพลงเต็มที่เวลาร้อง
ก็อยากร้องไห้ตามไปด้วย....



เฮ้อ


ไม่เข้าใจเลย


ทำไมเราสองคนถึงรสนิยมตรงกันตลอดแบบนี้นะ?


จะบอกว่า พี่อะ ขาเพลงดิสนีย์เลยล่ะ
รุ่นคุณลุงอลัน เมนเคน เป็นคนแต่งน่ะ สมัยบิวตี้แอนด์เดอะบิสต์ เงือกน้อย อาลาดดิน อะไรพวกนี้อะ

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเหอะ
ร้องได้ทุกเพลงด้วยนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า บางเพลงจำเนื้อไม่ได้หมด อย่างน้อยก็ฮัมได้ทั้งเรื่องล่ะฟะ

การ์ตูนดิสนีย์สมัยก่อนสนุกสำหรับเรา เพราะมัน "ดำเนินเรื่องด้วยเพลง" จริงๆ
แต่การ์ตูนดิสนีย์รุ่นหลังๆ ตั้งแต่ที่คุณลุงอลัน เมนเคน ไม่ได้แต่งแล้ว (ลุงแกไปไหนหว่า? ตายไปแล้วหรือปลดเกษียณอะ?) ไม่ค่อยมีความดึงดูดสำหรับเรา

บางครั้งรู้สึกว่ามันก็เหมือน "เพลงประกอบละคร" ทั่วๆ ไป
ไม่ใช่ "ดำเนินเรื่องด้วยเพลง" อีกแล้ว



(ก็สรุปว่ามันชอบละครเพลงนั่นแหละ ฮะ ฮะ ฮะ)


เพราะงั้น พี่เลยคุ้นเคยเพลง Go the distance ของเฮอร์คิวลิสที่นัทร้องเป็นอย่างดี
แบบว่า เคยฟังเวอร์ชั่นภาษาญี่ปุ่นด้วยนะ ฮ่า ฮ่า สมัยนั้น ฟุจิอิ ฟุมิยะ เป็นคนร้อง
ดีไม่ดี ยังมีซิงเกิ้ลขนาด 3.5 นิ้วอยู่ที่บ้านด้วย วันหลังต้องไปคุ้ยๆ เขี่ยๆ ดูแฮะ



แต่อยากบอกว่า เฮอร์คิวลิสเวอร์ชั่นนี้ ยังกะจะไปฆ่าศัตรูเลยแฮะ

มันเป็นเวอร์ชั่นที่ "รุนแรง" อยู่น่ะ
รุนแรงกว่าที่เคยฟังทั่วๆ ไป


เนื้อหาเพลงมันประมาณ "คนที่ต้องการให้คนอื่นยอมรับ"
ผจญภัย ทำนู่นนี่ เพื่อให้คนอื่นยอมรับความเป็นตัวเองให้ได้

(จริงๆ แค่ตัวเองยอมรับตัวเองก็พอแล้วนะ... สำหรับเรา)


แต่เวอร์ชั่นณัฐ ศักดาทร กับแววตาที่เปลี่ยนไปแบบ "ฉับพลันทันที" ที่ร้องเพลงนี้
ทำเอาแทบจะหยิบโล่ห์มากันไปด้วยฟังไปด้วย ฮะ ฮะ

เค้ากลัวโดนขย้ำ ...........

น่ากลั๊ว



พี่ว่าเราต้องชอบดิสนีย์คนละเวอร์ชั่นแน่ๆ เลย
พี่ชอบเวอร์ชั่นแท้ๆ แบบในการ์ตูน (เวลาดูแล้วมันอิน)
แต่ที่นัทชอบอะ น่าจะเวอร์ชั่นขายข้างนอกป้ะ...??







ง่วงแหล่ว ไปนอนดีกว่า
อย่างน้อยคราวนี้ก็เขียนอะไรที่ควรจะเขียนก่อน ฮะ ฮะ
คอนงวดที่แล้ว พลาดไปแล้ว จำอะไรไม่ได้แล้วด้วย แหะ แหะ

คอนเดี่ยวก็คงไม่ได้ไปดู .......แล้วเราจะเจอกันอีกทีเมื่อไหร่น้อ???



อยากบอกว่าคอนนี้เป็นคอนที่แปลกที่สุดคอนนึงที่เคยเจอ
เป็นคอนที่ไม่ได้มีการจัดลำดับความต่อเนื่องอะไรเลย
แถมยัง "ไม่พยายาม" ที่จะทำให้มันต่ออีกต่างหาก


งงเลยอะ


และก็เป็นครั้งแรกด้วยที่ลุกก่อนคอนจบ
แบบว่า ไม่ไหวแล้ว.... เที่ยงคืนกว่าแล้วนะ (วันหลังช่วยเริ่มตรงๆ ก็ดีนะ)
ไม่ชอบ Julia Duncan ด้วย ไม่รู้หรอกว่าเค้าเป็นใคร แค่เคยได้ยินชื่อ

แต่ฟังฝีมือการร้องของเค้าไปสองเพลงแล้วตัดสินใจได้ว่า..... ขอเวลาไปนอนดีกว่า - -"




(ออกมา เจอเก็บค่าที่จอดรถไปชั่วโมงละห้าสิบบาท.. น้ำตาแทบร่วง... นี่ขนาดสแตมป์บัตรแล้วนะ)


ที่เหลือ แปะไว้พรุ่งนี้ละกัน ฮะ ฮะ

Create Date : 30 เมษายน 2554		1 comments
Last Update : 30 เมษายน 2554 1:20:20 น.
Counter : 738 Pageviews.
Share Tweet