ม.2 ครูมารีไป Ajahn Philip ก็มา ตอนที่ครูฟิลลิปมาหน้าห้องพวกเราครั้งแรก เรายังจำได้ดีเลยนะ ว่าทุกคน รวมทั้งเรา ต่างคิดว่า เขาคือ sell man 55555++ ครั้งแรกที่เริ่มเรียนกับเขา เขาให้ร้องเพลง I want to be your friend A little bit more I want to be your friend A little bit more A little bit a little bit A little bit more. แล้วครู Cro-teacher ก็ให้เรากับใบเตยออกไปร้องเพลง ไปเต้นหน้าชั้นเรียน 555+ พวกเราทำครูฟิลลิฟร้องไห้ ก็ตอนที่ บาส กับ ใบเตย คุยกันไม่หยุด แล้วเขาบอกให้เงียบหลายรอบมาก ก็ไม่ยอมเงียบ เขาก็เลยพูดดังๆ ว่า Shut up! พวกเราก็เงียบทั้งห้อง แล้วมีบางคน(หลายคน)พูดประมาณว่าง แรง แรง เขาก็เลยเงียบบ้าง มองหน้าพวกเราทุกคน แล้วก็เงียบ เงียบ และ เงียบ ผ่านไปได้สักพัก เขาก็เก็บหนังสือ แล้วเดินออกจากห้องไปเลย พวกเราทุกคนตกใจ และมีหนึ่งเสียงพูดขึ้นมาว่า เอาแล้ว คนที่สองแล้ว 5555+ พวกเราก็ขึ้นไปง้อเขานะ รวมตัวกันไปง้อ หลายขั้นตอนมากกว่าจะง้อสำเร็จ และสุดท้าย ก็กลับมาสอนคาบบ่าย มาแฮปปี้กันเหมือนเดิม ยังมี Ajahn Randy อีกท่านหนึ่ง ที่เขาไม่ร้องไห้ให้พวกเราเห็น แต่พวกเรารับรู้ได้ว่าเขาร้อง และพอสิ้นเทอม 2 อาจารย์ก็ขอย้ายไปทำงานที่ตัวเองรัก เกี่ยวกับดนตรี ที่เชียงรายแทน
ม.3 ครู Randy ไป Ajahn Jusmin ก็มาแทน สอนวิชา English for Culture วิชาที่ดูจะสบายๆ แต่หินมากน่าดู อาจารย์เขาร้องไห้ เรารู้ แต่ไม่มีใครพูดถึงกัน เทอม 2 Ajahn Ferry วิชาอาจารย์ป้าเฟร์ พวกเราแสนจะง่วงนอนกันมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าห้องแสนรักของอาจารย์ ไปยัน ศรันย์ที่ฟุบหลับไปเลย 55+ ทุกคนจะบ่นกันบ่อยๆว่า เรียนกับอาจารย์เฟร์เหมือนเวลาผ่านไปช้ามากเป็นวันๆ แต่เรียนกับครูฟิลลิป แป๊บเดียว ก็หมดเวลา 55+ อ่อ อาจารย์เฟร์ก็ร้องไห้นะ ตอนที่ ภูมิ เคี้ยวหมากฝรั่ง แล้วอาจารย์เห็น สั่งให้ไปคายออก มันก็ไม่ยอมลุกไป 555+ อาจารย์เลยสั่งให้มันออกจากห้องไป มันก็ไม่ยอมออก เขาเลย Ok you dont want to go out, I will go. และเขาก็เดินออกจากห้องไปเอง เรานี่ละ เป็นคนพูดกะอาจารย์น้ำทิพย์(ro-teacgher)อาจารย์มีอะไรจะพูดไหมคะ? อาจารย์น้ำทิพย์เลยบอกว่า ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว พูดไปเท่าไหร่สอนไปเท่าไหร่ไม่เคยฟัง แล้วอาจารย์ก็เริ่มเทศน์ 555+ ทั้งๆ ที่ตอนแรกบอก ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว 5555+ สักพักอาจารย์เฟร์ก็กลับมา แล้วก็สั่งภูมิออกไปนอกห้อง คราวนี้มันเลยยอม 555+ อาจารย์ Randy กลับมาเยี่ยมพวกเรา อันนี้เราจำแม่นเลย เราเป็นคนเอา Friendship Book ไปให้เขาเขียนให้ ทุกคนก็เลยรุมให้เขาเลย 555+ แล้วพวกเราก็ขอชั่วโมงภาษาไทย เพื่อที่จะไปพูดคุย ร้องเพลงร่วมกับเขาที่ห้อง M.E.P. 2 ร้องเพลงร่วมกัน เพลงที่ร้องกันดังก็คงเป็นเพลง Good bye 555+ หวังว่าพวกเราคงจำเพลงนี้ได้ ว่าพวกเราร้องกันดังท่อนไหนมากที่สุด na na na na 555+ และก็ให้เรากะเมย์ชายไปร้อง Way Back Into Love ให้เขาฟัง อาจารย์ Randy ยังพูดเลยว่า I will remember it like a good memory. ม.3 เป็นปีที่ทำอะไรร่วมกันเยอะที่สุด ทำฉากละครภาษาอังกฤษ ร้อง เต้น วิชา English Grammar เพื่อ 50 pts. โปรเจ็คสุดท้าย English Club 4 ทีม Circus, Firefire, Superman, My Love เราไม่ลืมวันนั้นแน่นอน 555+ เข้าห้องปกครองครั้งแรก ก็ ม.3 เหตุเกิดสืบเนื่องมาจาก English Club นั่นละ จำได้ดีทีเดียวเหตุการณ์นี้ ไม่ลืมแน่นอนเด็ดขาด สุดท้าย พวกเรา ก็ชนะคดี 5555555+
ม.2 ครูมารีไป Ajahn Philip ก็มา ตอนที่ครูฟิลลิปมาหน้าห้องพวกเราครั้งแรก เรายังจำได้ดีเลยนะ ว่าทุกคน รวมทั้งเรา ต่างคิดว่า เขาคือ sell man 55555++ ครั้งแรกที่เริ่มเรียนกับเขา เขาให้ร้องเพลง I want to be your friend A little bit more I want to be your friend A little bit more A little bit a little bit A little bit more. แล้วครู Cro-teacher ก็ให้เรากับใบเตยออกไปร้องเพลง ไปเต้นหน้าชั้นเรียน 555+ พวกเราทำครูฟิลลิฟร้องไห้ ก็ตอนที่ บาส กับ ใบเตย คุยกันไม่หยุด แล้วเขาบอกให้เงียบหลายรอบมาก ก็ไม่ยอมเงียบ เขาก็เลยพูดดังๆ ว่า Shut up! พวกเราก็เงียบทั้งห้อง แล้วมีบางคน(หลายคน)พูดประมาณว่าง แรง แรง เขาก็เลยเงียบบ้าง มองหน้าพวกเราทุกคน แล้วก็เงียบ เงียบ และ เงียบ ผ่านไปได้สักพัก เขาก็เก็บหนังสือ แล้วเดินออกจากห้องไปเลย พวกเราทุกคนตกใจ และมีหนึ่งเสียงพูดขึ้นมาว่า เอาแล้ว คนที่สองแล้ว 5555+ พวกเราก็ขึ้นไปง้อเขานะ รวมตัวกันไปง้อ หลายขั้นตอนมากกว่าจะง้อสำเร็จ และสุดท้าย ก็กลับมาสอนคาบบ่าย มาแฮปปี้กันเหมือนเดิม ยังมี Ajahn Randy อีกท่านหนึ่ง ที่เขาไม่ร้องไห้ให้พวกเราเห็น แต่พวกเรารับรู้ได้ว่าเขาร้อง และพอสิ้นเทอม 2 อาจารย์ก็ขอย้ายไปทำงานที่ตัวเองรัก เกี่ยวกับดนตรี ที่เชียงรายแทน
ม.3 ครู Randy ไป Ajahn Jusmin ก็มาแทน สอนวิชา English for Culture วิชาที่ดูจะสบายๆ แต่หินมากน่าดู อาจารย์เขาร้องไห้ เรารู้ แต่ไม่มีใครพูดถึงกัน เทอม 2 Ajahn Ferry วิชาอาจารย์ป้าเฟร์ พวกเราแสนจะง่วงนอนกันมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าห้องแสนรักของอาจารย์ ไปยัน ศรันย์ที่ฟุบหลับไปเลย 55+ ทุกคนจะบ่นกันบ่อยๆว่า เรียนกับอาจารย์เฟร์เหมือนเวลาผ่านไปช้ามากเป็นวันๆ แต่เรียนกับครูฟิลลิป แป๊บเดียว ก็หมดเวลา 55+ อ่อ อาจารย์เฟร์ก็ร้องไห้นะ ตอนที่ ภูมิ เคี้ยวหมากฝรั่ง แล้วอาจารย์เห็น สั่งให้ไปคายออก มันก็ไม่ยอมลุกไป 555+ อาจารย์เลยสั่งให้มันออกจากห้องไป มันก็ไม่ยอมออก เขาเลย Ok you dont want to go out, I will go. และเขาก็เดินออกจากห้องไปเอง เรานี่ละ เป็นคนพูดกะอาจารย์น้ำทิพย์(ro-teacgher)อาจารย์มีอะไรจะพูดไหมคะ? อาจารย์น้ำทิพย์เลยบอกว่า ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว พูดไปเท่าไหร่สอนไปเท่าไหร่ไม่เคยฟัง แล้วอาจารย์ก็เริ่มเทศน์ 555+ ทั้งๆ ที่ตอนแรกบอก ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว 5555+ สักพักอาจารย์เฟร์ก็กลับมา แล้วก็สั่งภูมิออกไปนอกห้อง คราวนี้มันเลยยอม 555+ อาจารย์ Randy กลับมาเยี่ยมพวกเรา อันนี้เราจำแม่นเลย เราเป็นคนเอา Friendship Book ไปให้เขาเขียนให้ ทุกคนก็เลยรุมให้เขาเลย 555+ แล้วพวกเราก็ขอชั่วโมงภาษาไทย เพื่อที่จะไปพูดคุย ร้องเพลงร่วมกับเขาที่ห้อง M.E.P. 2 ร้องเพลงร่วมกัน เพลงที่ร้องกันดังก็คงเป็นเพลง Good bye 555+ หวังว่าพวกเราคงจำเพลงนี้ได้ ว่าพวกเราร้องกันดังท่อนไหนมากที่สุด na na na na 555+ และก็ให้เรากะเมย์ชายไปร้อง Way Back Into Love ให้เขาฟัง อาจารย์ Randy ยังพูดเลยว่า I will remember it like a good memory. ม.3 เป็นปีที่ทำอะไรร่วมกันเยอะที่สุด ทำฉากละครภาษาอังกฤษ ร้อง เต้น วิชา English Grammar เพื่อ 50 pts. โปรเจ็คสุดท้าย English Club 4 ทีม Circus, Firefire, Superman, My Love เราไม่ลืมวันนั้นแน่นอน 555+ เข้าห้องปกครองครั้งแรก ก็ ม.3 เหตุเกิดสืบเนื่องมาจาก English Club นั่นละ จำได้ดีทีเดียวเหตุการณ์นี้ ไม่ลืมแน่นอนเด็ดขาด สุดท้าย พวกเรา ก็ชนะคดี 5555555+
พี่ก๋าคิดว่ามันจะประทับลงไปในใจเพื่อนๆทุกคนของน้องป๊อบเช่นกันครับ