it's good .... no matter at least you have it with you..... no matter

^^



อรุณสวัสดิ์นะครับน้องป๊อป ^^

อรุณสวัสดิ์ครับน้องป็อป


หวังว่าตอนนี้คงแข็งแรงดีแล้วนะครับ
พี่ก๋าหายไปจากโลกบล็อกซะสองวันครับ

น้องป๊อบครับ

พี่มาส่งกำลังใจก่อนครับ

แล้วจะกลับมาตอบคำถามน้องอีกทีนะครับ





ถ้าวันนี้ยิ้มไม่ไหว อย่างมากก็แค่ร้องไห้ ให้กับมัน


เป็นกำลังใจให้จริงๆ นะครับน้องสาวคนเก่ง

สมัยพี่เรียนมอปลาย พี่มีเพื่อนคนนึงสนิทมากครับ
อยู่ด้วยกันตลอด อาจเป็นเพราะพี่ไม่ใช่คนร่าเริง
คุยไม่เก่ง ไม่ชอบเล่นกีฬา พี่จึงมีเพื่อนน้อยมาก
เพราะพี่จะอยู่เงียบๆ คนเดียว

ดังนั้นเพื่อนคนนั้นสำคัญสำหรับพี่มาก


เราตัดสินใจเรียนคณะเดียวกัน
ตอนมหาลัย และคิดเสมอว่าจะเป็นเพื่อนกัน
ไปตลอดชีวิต


แต่วันนี้เพื่อนคนนั้นไม่ได้ติดต่อพี่อีกแล้ว
เราห่างหายกันตอนเรียนมหาลัยครับ

เขารู้ว่าเรียนไม่ไหวจึงเปลี่ยนสายการเรียน
พี่เรียนต่อโดยที่รู้สึกว่า ถูกเพื่อนทิ้ง

5555++ ตอนนั้นพี่คิดแบบนั้นจริงๆ ครับ
รู้สึกว่า เรียนด้วยกันแท้ๆ พอยากหน่อยก็ทิ้งเราเลย


เราค่อยๆ ห่างกันไปครับ
มันเป็นไปโดยอัตโนมัติ
เพราะนิสัยของพี่เองด้วย ที่ปกติก็ไม่รู้จะคุยอะไร
และยิ่งอีกฝ่ายไม่รู้จะคุยอะไร เลยไม่คุยกันเลย

ถามว่าวันนี้คิดถึงไหม
ตอบได้ว่าวันนี้ก็คิดถึงบ้างบางที

ก็ระลึกถึงสิ่งดีๆ และหวังให้เพื่อนเจอเรื่องดีๆ


ในภายหลังพี่มารู้ว่า เขาต้องทำงานด้วยเรียนด้วย
ซึ่งวิชาที่เราเรียนมันยากจริงๆ ดังนั้นถ้าไม่ได้อ่านหนังสือ
การจะเรียนให้จบก็เป็นเรื่องยาก


วันนี้พี่เข้าใจเพื่อนคนนั้นอย่างมาก
แต่ที่สำคัญพี่เข้าใจตัวเองมากขึ้น


พี่รู้แล้วว่าพี่ไปคาดหวังกับเพื่อนมากเกินไป
เมื่อบางสิ่งที่เคยทำมันหายไป
ก็รู้สึกไปว่าไม่เหมือนเดิม

เคยคุยกัน พอไม่ได้คุยกัน ก็คิดว่า เพื่อนไม่รักเราแล้ว
เคยเดินด้วยกัน ปรึกษาหารือกัน ก็คิดว่า เพื่อนมีเพื่อนใหม่แล้ว

คิดเองในใจ น้อยใจในใจ ต่างฝ่ายต่างฝ่ายเงียบและปล่อยเรื่องนี้ค่อยๆ จางไปกับเวลา และค่อยมาเสียใจในภายหลังว่า ไม่น่าเลย เรื่องเพียงเล็กน้อย




จริงๆ กับเพื่อนเราไม่ต้องไปคาดหวังมากครับ
แม้แต่เรื่องอนาคตของเขา คนแต่ละคนมีทางของตนเอง
สาขานั้น อาจไม่ได้เหมาะกับเขาเสมอไป เมื่อถึงเวลา
เพื่อน หรือ แม้กระทั่งตัวเราเอง ก็อาจจะรู้สึกว่า
มีสิ่งอื่น ที่เหมาะกว่า สิ่งที่เคยคิดไว้ ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงเพราะเจอสิ่งที่คิดว่าเป็นตัวเองมากกว่า จึงถือเป็นเรื่องธรรมดา


กับเพื่อนก็เป็นของเราเหมือนเดิม
ถ้าเราเคยโทรหา เราก็โทรหา
ถ้าเราเคยคุยด้วย เราก็คุยด้วย ในฝั่งของเรา
เคยทำอย่างไร ก็ทำอย่างนั้นอย่างที่อยากทำ
โดยไม่ต้องหวังว่า เขาจะทำตอบ อย่างที่เราเคยทำหรือไม่


ทำใจให้สบาย take it easy ครับน้อง
เมื่อใจเราสบาย การคุยกันระหว่างเพื่อนก็จะสบาย
แต่ถ้าใจเราหนัก การคุยกันระหว่างเพื่อนก็จะติดขัด



พี่ให้คำแนะนำได้เพียงแค่หนึ่งประโยคสำหรับเรื่องนี้


take it easy, don't think too much about relationship.

Just smile and take it easy.







น่าพี่เชื่อว่า น้องของพี่ผ่านไปได้แน่นอน

เจอเพื่อน ก็ยิ้มแฉ่ง เล่าเรื่องที่อยากเล่า
คุยกันอย่างที่อยากทำ


เพื่อนกันไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ต่อติดครับ







โห เขียนยาวเลย 55555++


ส่งแรงใจให้น้องคนเก่งนะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องป็อป


น้องดอยมาส่งกำลังใจให้เยอะเชียวครับ

สวัสดีค่ะ

พี่เชื่อว่า น้องป๊อบยังมีเวลาที่จะสะสมสถานที่ในความทรงจำอีกเยอะ

อย่าสะสมเหมือนของเสีย สะสมให้เหมือนมีภูมิคุ้มกัน
ถ้ากลับไปเจอสถานที่เก่า ก็เจอแบบเข้าใจ
แวะพักได้ แต่สุดท้ายเราก็ต้องเดินผ่านสถานที่นั้นไปอยู่ดี

ยิ้มไว้นะคะ^^

อรุณสวัสดิ์ครับน้องป็อป

สวัสดีครับน้องป็อป

การทำให้คนรักการอ่าน
ยากพอๆกับการบอกให้คนชอบดื่มเลิกเหล้าน่ะครับ 555

ยากจริงๆ....


ของแบบนี้บังคับก้ไมไ่ด้
บอกสอนก็ไมไ่ด้
มันขึ้นอยู่กับเจ้าตัวเขาอยากอ่านหรือเปล่า

ความจริงง่ายที่สุด
ก็คือ การเริ่มต้นอ่านจากสิ่งที่ตัวเองชอบ
เช่น ชอบการ์ตูน ก็อ่านการ์ตูน
ชอบการเมืองก็อ่านการเมือง

พี่ก๋าไม่เชื่อว่าจะไม่มีใครที่ไม่ชอบอ่านเลยนะครับ
เว้นเสียแต่ว่าเรื่องที่ต้นเองสนใจ
ยังไม่มีใครทำออกมาให้มันน่าอ่านหรือน่าสนใจเท่านั้นเองครับ