|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
บ น ฟ้ า ก ว้ า ง

ฉันอยากรู้ ฟ้าครามกว้างใหญ่ กับใจของเธอ สิ่งใด เข้าใจยากกว่ากัน.
บนฟ้ากว้าง มีนกบิน ไม่ว่าจะตัวเล็ก หรือตัวใหญ่ นกก็ยังคงบิน
บางทีฉันเห็นนกบินตัวเดียว ดูช่างโดดเดี่ยว อ้างว้าง แต่นั่นเพราะฉันอาจจะยังไม่ได้คิดถึงนก ว่ามันอยากใช้เวลาอยู่กับตัวของตัวเองก็เป็นได้
บางครั้งฉันเห็นฝูงนก ฉันนึกดูถูกอยู่ในที บินไปไหนมาไหนแค่นี้ ไปด้วยตัวเองไม่ได้เชียวหรือ แต่นั่นเพราะฉันอาจจะยังไม่คิดถึงนก ว่ามันอยากใช้เวลาอยู่กับนกตัวอื่นที่มันรัก หรืออยากแสดงให้ฉันเห็นว่า ความสำเร็จย่อมเกิดจากการร่วมมือกัน.
บนฟ้ากว้าง มีก้อนเมฆ เปลี่ยนผันรูปร่าง และเคลื่อนที่ไปได้ด้วยแรงลม
เหมือนปุกปุยของเมฆสีขาวกำลังกระซิบบอกฉันว่า วัตถุสีน้ำเงิน เขียวที่เราอาศัยอยู่นี้ ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก.
บางวัน ฟ้าเหมือนกลั่นแกล้งฉัน ฝนตกรั่วลงมาจากท้องฟ้าให้ฉันเปียกปอน
แต่หลังจากฝนหยุดตก สิ่งมหัศจรรย์พลันเกิดขึ้น แสงเจ็ดสีเรียงตัวกันเป็นแนวโค้งฟาดผ่านฟ้า ประหนึ่งต้องการบอกกับฉันว่า ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ เมื่อเธอก้าวข้ามอุปสรรคตรงหน้าไปได้ ทุกสิ่งจะสวยงาม.
. .
ฉันเป็นคนชอบจมปลัก บ่อยครั้งที่มักจะร้องไห้ ให้กับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว และรู้ดีว่าไม่อาจย้อนเวลากลับไปแก้ไขสิ่งใดได้ แต่ลึก ๆ แล้ว ฉันก็ยังคงมีความหวัง ว่าวันหนึ่ง ทุกอย่างจะเป็นอย่างที่ฉันต้องการ
ระหว่างวันเวลาที่ฉันจมกับความเศร้า ช่วงเวลาดี ๆ ได้ผ่านเข้ามาในชีวิตของฉันหลายต่อหลายอย่าง เพื่อนที่แสนดีที่คอยอยู่ข้าง ๆ กำลังใจจากทุกคนที่เป็นห่วง น่าเสียดาย ที่ฉันกับมองไม่เห็นเลย.
มาในวันนี้ ฉันรู้ดีว่า ฉันอาจไม่ได้ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนที่เคยเป็น แต่ฉันเริ่มรู้สึกว่าตัวเอง เข้มแข็งมากขึ้น กว่าแต่ก่อน ไม่ฟูมฟาย ร้องไห้ อ้อนวอน ไม่อยากย้อนคืนวัน เวลาให้หวนกลับมา
ฉันแค่ลองไม่ใส่ใจในสิ่งนั้น ลองพยายามละทิ้งความคิดที่ผูกติด ตอนนี้ฉันรู้ดีว่า ไม่มีสิ่งใดแน่นอนในชีวิต เราแค่ต้องตามความคิด มีสติให้ทัน อย่ามองข้ามความทุกข์ เพราะนั่นจะทำให้ยิ่งทุกข์ เหมือนยิ่งอยากลืม กลับยิ่งตอกย้ำให้จำ สิ่งที่ดีที่สุดคือการยอมรับทุกข์ แต่ไม่รับทุกข์เข้ามาในใจ เรียนรู้ทุกข์ มองให้เห็นทุกข์ แล้วละวางมันลง.
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเราได้ นอกจากตัวเราเอง.
Create Date : 27 มกราคม 2554 |
|
11 comments |
Last Update : 27 มกราคม 2554 16:31:13 น. |
Counter : 1327 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: กลิ่นดอย 27 มกราคม 2554 17:34:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 28 มกราคม 2554 8:27:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขวัญกับพระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 14 กุมภาพันธ์ 2554 10:54:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 16 กุมภาพันธ์ 2554 6:40:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะน้องป๊อบ
ต้องขอชื่นชมนะคะ ภาษาของน้องสวยเกินวัยจนพี่ปลื้มใจ
อ่านแล้วมันได้อารมณ์จัง
แล้วต้องบอกอีกว่า ไม่แปลกเลยนะเรื่องการจมปลักกับอดีต วัยของน้องป๊อบยังเยาว์นัก ความรู้สึกในการยึดไว้มันไม่ได้หายไปง่ายๆ จะเรียกตัวเองว่า พี่หรือป้าดีล่ะ 555
อายุขนาดนี้ บางทียังฟูมฟาย ใจวุ่นวายและแอบเปิดลิ้นชักความทรงจำเอามาทำร้ายใจตัวเองได้ง่ายๆด้วยนะคะ
นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน พี่ชอบมากนะ เคยอ่านไหม
นกบินไปบินมา มันดูเริงร่าดีออกนะ
บินเดี่ยวอาจดูเหมือนเหงา แต่เจ้านกอาจรักความอิสระ
บินเป็นหมูคณะ ได้ความสนุกกับผองเพื่อน
หากนกยึดติดกับการบินว่าต้องเดี่ยว คู่ หมู่ มันคงสิ้นแรงไม่ระรื่นเริงลมแน่เลย
การอยู่กับความทุกข์ได้แล้วเดินผ่านมันไป
ใช้มันเป็นบทเรียนและก้าวต่อไป ไม่จม ไม่ท้อ
แล้วร่ำร้องหาความสุข น่ะ ดีแล้วนะคะ
หัวใจอยู่ในตัวเรา เราเท่านั้นที่จะดูแลได้ดีที่สุด
จะสุข จะทุกข์ จะยิ้ม จะเศร้า เราเลือกได้
...
ยุ่งเหรอคะ ไม่เป็นไรนะ ต่างคนต่างมีหน้าที่
เมื่อไหร่ ก็เมื่อนั้น เราต่างรู้อยู่แล้วว่าเราจะเจอกันได้ที่ไหน
มีความสุขกับสิ่งที่ทำนะคะ เอาใจช่วยนะ^^