ปมแค้นแรงพิศวาส ตอน 10...ความจริงที่ล่วงรู้ รอยแค้นแรงพิศวาส...เปลี่ยนชื่อเป็น ‘ปมแค้นแรงพิศวาส’ ได้เวลารวมเล่มแล้วจ๊ะ พบกันบนแผงหนังสือ 27 มีนาคมนี้ค่ะ...หรือไปพบกันที่งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งที่ 37 ก็ได้นะที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติติ์ ที่บูทของ สำนักพิมพ์ฟิสิกซ์เซ็นเตอร์ S02 โซน c ชั้น 2 นะ ติดๆ กับด้านที่จะเป็นซีเอ็ดอ่ะค่ะ หรือหากไม่สะดวกก็สั่งซื้อผ่าน web ของสำนักพิมพ์ฯ ได้เลย ที่นี่จ๊ะ //www.pc-bookclub.com/group_book.php?category_type=020 น้ำจิ้มตอน 10...เป็นตอนที่เสิ่นม่านชิงได้พบกับพี่ชายที่แสนดีในอดีต ‘นี่คืออะไรหรือค่ะ !! พี่ชาย?’... ‘ของวิเศษไง’ ... ‘ข้อแรก...มันวิเศษตรงที่ทำให้เธอหยุดร้องไห้ได้...ข้อที่สองมันเป็นสร้อยที่แปลกกว่าเส้นอื่นๆ’... ... ‘นี่ไง !! ดูดีๆ นะ...มันไม่ใช่แค่เป็นรูปกระดิ่งธรรมดา เพราะมันถูกไอ้เจ้ามังกรตัวนี้พันอยู่ แล้วตรงนี้...ก็สลักแซ่ของพี่อยู่ด้วยนะ’... ‘แล้วมันวิเศษยังไงอีกหรือค่ะพี่ชาย?’... ... ‘จะไม่วิเศษได้ไง !! เพราะเจ้ามังกรตัวนี้มันจะช่วยคุ้มครองเธอได้’ ‘อยากได้ละซิ’ ‘อ่ะ !! ชั้นให้เธอ...ทีนี้มันก็จะช่วยคุ้มครองเธอให้แล้วนะ แล้วคราวหน้าคราวหลังก็ไม่ต้องร้องไห้แล้วนะ’... คำพูดทุกคำ และกริยาทุกการกระทำของพี่ชายตัวน้อยที่ปฏิบัติต่อน้องสาวตัวเล็ก มาจนบัดนี้ยังคงตราตรึงอยู่ในใจของเสิ่นม่านชิงอยู่เสมอ ยิ่งไปกว่านั้น...หล่อนเองก็ตามหาเขาตลอดมา... พี่ชายที่แสนดีคนนั้น...จะใช่เค้าหรือเปล่า ?...เป็นคุณใช่มั๊ยค่ะฝงจิ้งเถา?...พี่ชายที่แสนดีคนนั้นเป็นพี่โจวใช่มั๊ยค่ะ? เป็นเพราะทุกคำพูดที่หล่อนระลึกได้ และภาพในอดีตที่ไม่สามารถลบเลือนไปได้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเสิ่นม่านชิง จึงทำให้หล่อนเปรียบเสมือนหุ่นยนต์ตัวหนึ่งที่ยืนขวางอยู่ตรงกลางห้องก็เท่านั้นเอง ..........................................................   Create Date : 04 พฤษภาคม 2550 18 comments Last Update : 3 ธันวาคม 2552 13:24:17 น. Counter : 311 Pageviews. Share Tweet

มาแล้วเจ้าค่ะ ตอนที่ 10...แต่ว่าตอนนี้ก็ยังไม่มีชาลร์อยู่ดีอ่ะค่ะ แต่เอาม่านชิงมาปลอบใจนะ   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 4 พฤษภาคม 2550 19:34:40 น.

เอ่อ....ตกลง พี่ชาย คนนั้นคือพี่ฝงจิ้นเถาหรอกหรือคะ อ๊ากกกกกก ผิดหวังอย่างสิ้นเรี่ยวแรง โธ่ถัง กาลามังหม้อ ไถ แล้วนี่ม่านชิงมิคิดแย่งแฟนพี่สาวหรือคะ ตื่นๆๆๆ ม่านชิง อย่าได้หน้ามืดน้า นี่คงเป็นฉากสุดท้ายที่จือลี่จะแสดงความจริงใจต่อจิ้นเถาใช่ป่ะจางงี้ ทีนี้ก็จะเริ่มแก้แค้นไง เข้มข้นๆๆ   โดย: หลินกุ IP: 58.181.182.10 4 พฤษภาคม 2550 19:59:44 น.

ขอรีเควชพี่ชายอีกคนได้ป่าวคร้า   โดย: หลินกุ IP: 58.181.182.10 4 พฤษภาคม 2550 20:10:04 น.

ตามมาอ่านค่ะ ชื่อจำย๊ากยาก   โดย: โสดในซอย 4 พฤษภาคม 2550 20:19:56 น.

ป๊าดโธ่วุ๊ย...เสียทีที่เป็นซ้อรอง...ลองอ่านให้ดี...ทำความเข้าใจให้ลึกซึ้งซิเจ้าค่ะ ถึงจะตีความออกว่า "ความจริงที่ล่วงรู้" แท้จริงมันคืออะไร...ลองเดากันดูนะค่ะ แล้วไว้ตอนต่อๆ ไปจะค่อยๆ คลายปมออกมาทีละน้อยเจ้าค่ะ   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 4 พฤษภาคม 2550 20:45:19 น.

ตามกลิ่นฟิคมาค่ะ วันนี้ไม่วิ่งเล่นที่บ้านอาเส่ มาอ่านฟิคแทน อ่านไปลุ้นไป.....นี่ม่านชิงเข้าใจว่าพี่โจวเป็นพี่ชายคนนั้นจริงๆ เหรอ พี่โจวก็แค่ทักเพราะว่าสร้อยคุ้นๆ เหมือนสร้อยที่หายไปของ ชาร์ล ก็ได้ใช่ป่ะ ก็ที่โจวให้สร้อยชาร์ลไปเพราะชาร์ลทำหายไง แต่ม่านชิงไม่รู้ ก็เลยเข้าใจผิด แล้วก็รู้สึกชอบตอนที่สามสาวพี่น้องอยู่ด้วยกันมากๆ ค่ะ ปล. ตอนแรกที่อ่านตอนนี้ งงๆ นิดหน่อยค่ะ เพราะว่าตอน 8 ม่านชิงยังอยู่เมืองนอกอยู่เลย ตอน 9 ก็ไม่ได้กล่าวถึง พอมาตอน 10 มานอนอยู่บ้านซะแล้ว   โดย: O-yohyo IP: 58.9.162.210 4 พฤษภาคม 2550 23:02:10 น.

หลินกุ... พี่ชายคนนั้นคือจื้อหลินค่ะก็จางงี้เกริ่นมาแล้วตั้งแต่ตอนที่ 7 ไงคะ แต่ว่าม่านชิงด่วนสรุปเข้าใจผิดไปเองเพราะจิ้งเถาก็แค่พูดว่าเหมือนสร้อยของเค้าเลย แต่ว่าสร้อยของจิ้งเถาน่ะ ให้จื้อหลินไปแล้วส่วนของจื้อหลินก็ให้ม่านชิงไปไงล่ะ พี่น้องตระกูลฝง เค้ามีสร้อยเหมือนกันค่ะ   โดย: O-yohyo IP: 58.9.162.210 4 พฤษภาคม 2550 23:08:03 น.

ไม่ต้องงงหรอกค่ะ เพราะตอนที่ 8 บอกว่าม่านชิงไปแค่อาทิตย์เดียวค่ะ ระหว่างนั้นก็เป็นเรื่องราวของเสิ่นจือลี่กับฝงจิ้งเถาที่ความสัมพันธ์ล่วงเลยมาเดือนเศษแล้วไงค่ะ เพราะฉะนั้นตอนที่ 10 นี้ม่านชิงก็เลยนอนอยู่ที่บ้านเรียบโร้ยแล้วค่ะ...แหมๆๆๆ ถ้ากล่าวละเอียดทุกเม็ดปาเข้าไป 50 ตอนก็ไม่จบสิค่ะคุณ O-yo เจ้าขา   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 4 พฤษภาคม 2550 23:10:22 น.

กลับมาอ่านเม้นต์ของ o-yo อีกรอบ รู้ล่ะว่า o-yo ต้องอ่านเข้าใจแล้วมาย้อนรอยให้หลินกุ 555 ก็หลินกุความจำปลาทองนิหน่า แล้วเรื่องนี้ของจางงี้อ่ะ ทิ้งไว้นานมากๆ กว่าจะมาเขียนต่อ หลินกุก็ลืมความเดิมสิ จริงด้วยเนอะ ชาร์ลโกหกว่าทำสร้อยหายเพราะเอาให้ม่านชิงไปอ่ะ จำได้แล้ว ฮู้เร้~~ ต้องโทษคนเขียนที่ทิ้งไว้นานจนคนอ่านลืมความเดิม ก๊ากๆๆ ทีนี้ลุ้นอย่าให้ม่านชิงไปหลงรักจิ้นเถาหัวปักหัวโป่วเลยน้า   โดย: หลินกุ IP: 125.25.48.23 4 พฤษภาคม 2550 23:17:22 น.

เก็ตแล้วจ้า จางงี้ อย่าให้ม่านนอนมากนะคะ เดี๋ยวอืด ขอแค่อวบๆ พอนะ ปลาทองหลินกุ...ลุ้นเหมือนกันค่ะ ว่าม่านชิงจะรักพี่จิ้งเถาแบบไหน เดาไว้สองแบบล่ะ 1. ม่านชิงแอบรักจิ้งเถา แต่ไม่คิดแย่ง พอจือลี่แก้แค้น ด้วยการทำให้จิ้งเถากับจื้อหลินทะเลาะกันเอง (แย่งจือลี่) ก็ยิ่งเห็นใจ รักมากมาย คอยช่วยเหลือ แล้วก็งอนพี่สาว เพราะไม่รู้ว่าทำไมพี่สาวถึงต้องแก้แค้น ก็ม่านชิงไม่รู้เรื่องในอดีต 2.ม่านชิงรักพี่จิ้งเถาแบบพี่ชาย พอจือลี่ทะเลาะกับจิ้งเถา ก็พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้สองคนกลับมาคืนดี ทีนี้ก็มาที่บท จื้อหลิน ที่ยังไม่รู้ว่าจางงี้วางโครงเรื่องไว้แบบไหน พอเอามาผูกกับ ม่านชิง ก็ประมาณว่า ม่านชิงทำทุกวิถีทางให้จิ้งเถากับจือลี่คืนดีกัน ขณะเดียวกัน จื้อหลินก็รักจือลี่มาก พยายามจีบ ก็เลยโดนม่านชิงกีดกัน สองคนก็เลยทะเลาะกัน แต่ตอนหลังก็เริ่มเห็นใจกัน แบบว่ายิ่งทะเลาะยิ่งผูกพัน ยังมีอีกหลายแบบค่ะ นั่งเดาไปเรื่อย จนตอนนี้เริ่มเบลอแระ รอจางงี้มาแต่งต่อดีกว่า เร็วๆ ด้วยนะ ก่อนที่แฟนคลับ จะจินตนาการกระเจิง   โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.209 5 พฤษภาคม 2550 9:16:10 น.

หลินกุจิ้นบ้างนะ อ่านจากที่จางงี้บรรยายสายตาของม่านชิงที่เปลี่ยนไป เมื่อรู้ว่าเจ้าของสร้อยเป็นไผ คิดว่าความรู้สึกจากที่เคยเห็นจิ้นเถาเป็นพี่เขยในอนาคต เปลี่ยนมาเป็นความรู้สึกแบบคนรักแน่นอนค่ะ เพราะพล็อตแบบนี้ร้อยทั้งร้อย นางเอกต้องคิดถึงเจ้าของๆชิ้นนั้นแบบคนรักค่ะ ถ้าคิดเป็นแบบพี่ชายนี่ถือว่าแหวกมากๆเชียวแหล่ะ แหะๆ แต่โดยนิสัยอย่างม่านชิง ก็ต้องเก็บไว้ในใจ แอบรักเทิดทูนข้างเดียวไงคะ ในเมื่อจิ้นเถาเป็นคนที่พี่สาวรักนี่นา แล้วมันก็คงพัวพันกันเป็นรักหลายเส้าอินุงตุงนังเลยค่ะงานนี้   โดย: หลินกุ IP: 125.25.52.248 5 พฤษภาคม 2550 10:29:00 น.

อืม......แต่มองได้อีกมุมนะหลินกุ o-yo ชอบแบบที่ให้ม่านชิงเข้าใจผิดว่าเป็นพี่จิ้งเถาเหมือนกัน แบบว่าเป็นรักแบบไอดอล ประมาณว่าเจ้าของสร้อยเป็นวีรบุรุษในใจตลอดมา แล้วพอตอนหลังที่รู้ตัวว่ารักจื้อหลินมากกว่า ก็เหมือนการพิสูจน์อย่างนึง ว่าความรักที่มีให้จื้อหลิน เป็นเพราะรักที่ตัวจื้อหลิน ไม่ได้รักที่ฐานะเจ้าของสร้อย แล้วพอมารู้ความจริงที่หลัง ก็เป็นเหมือนเรื่องบังเอิญ เป็นพรหมลิขิตของทั้งสอง แบบนี้โรแมนติกดีค่ะ แต่ก็เศร้านิดหน่อย เพราะว่าจื้อหลินรักจือลี่เนี่ยซี่ ไม่รู้เมื่อไหร่ จื้อหลินกับม่านชิง จะมีบทเจอกันซะทีเนอะ   โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.209 5 พฤษภาคม 2550 11:49:29 น.

อ้ายยยย ที่ o-yo จิ้นมาที่เข้าท่าเข้าทางมากเลยค่ะ ทำไมหลินกุคิดไม่ถึงนะ สุดยอดเลยอ่ะ แบบจะได้เป็นการพิสูจน์ไปในตัวว่า รักไม่ใช่เพราะความประทับใจในอดีต แต่เพราะรักที่ตัวเค้าจริงๆ กริ๊ดดด โรแม้นนนโคตตรรร ส่วนจื้อหลินไม่ได้รักม่านชิงแต่แรกนี่ มันก็เป็นเรื่องที่ทำให้คนอ่านได้ลุ้นไงคะ ถ้าสองคนมารักกันตั้งแต่แรกก็จะไม่มีอะไรให้ได้ลุ้น หวีดตลอดเลย เป็นการพิสูจน์ความดีและเสน่ห์ของม่านชิงที่จะเปลี่ยนใจจื้อหลินด้วยค่ะ อ๊ากกก อ่านเอาไว้นะจางงี้ โฮะๆๆๆ   โดย: หลินกุ IP: 125.25.52.248 5 พฤษภาคม 2550 13:00:00 น.

อ่ะจ๊ะ...อ่ะจ๊ะ...เข้ามาเก็บเม้นต์ของทุกท่านแล้ว...ก็พอเข้าเค้ากับที่วางไว้บ้างนะแต่ขอบอกว่าบ้างงงงงงนะจ๊ะ...สำหรับของจางงี้แล้วคงต้องเป็นประเภทแบบดุเด็ดเผ็ดมันเข้าใจผิดกันขั้นรุนแรงอะไรประมาณนี้แหละเจ้าค่ะ ถึงจะสมกับชื่อเรื่อง...เอาเป็นว่าลองช่วยคิดเอาแบบดุเด็ดเผ็ดมันบ้างก็ได้นะ จะได้แบบว่าแต่งไปหัวใจจะวายไปด้วยหง่ะ   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 5 พฤษภาคม 2550 19:07:10 น.

ดุเด็ดเผ็ดร้อนแอนด์รุนแรงเหรอคะจางงี้ อ๊ากกก แบบสไตล์พิศาลใช่ป่ะคะ หลินกุชอบค่ะ เอาแบบตบจ้วบๆๆ เลยนะคะ จ้วบแบบให้ม่านชิงเข็ดเลยนะคะ แบบตบครั้งเดียวแล้วเข็ดไปนานเลยอ่ะค่ะ ไม่งั้นนางเอกจะชอบ ตบอีกรอบเด๋วหน้าหล่อๆของพี่ชาร์ลช้ำพอดีค่ะ อ้ายย แค่จิ้นก็สนุกแล้วค่ะ เหอๆๆ อ้อ...ขอรีเควชสไตล์พระเอกดุ ปากจัด หยิ่ง จองหองพองขน ขี้งอน กริ๊ดดดดด แบบหลินกุเก็บกดกับบทพระเอกของทีวีบีอ่ะค่ะ ขอบทตามใจหลินกุนะคะจางงี้ ส่วนม่านชิงขอแบบฉลาดๆ แม้เป็นน้องคนเล็กขอมีความคิดเป็นผู้ใหญ่นิดนึง ไม่ชอบผู้หญิงแบบ ปญอ.ค่ะ นะจางงี้นะ   โดย: หลินกุ IP: 125.25.59.161 5 พฤษภาคม 2550 20:08:37 น.

อ้ายหยา...จะเข้าสู่โหมด ดุ เด็ด เผ็ด ร้อนแล้วเหรอคะ พี่น้องจะต้องทะเลาะกันแล้วหรือนี่ คิดว่าถึงตอนนั้น o-yo คงได้ย้อนกลับไปอ่านตอนเก่า ด้วยความที่คิดถึงวันเวลาที่งดงามแน่ๆ นี่ก็ย้อนไปอ่านตอนที่ม่านชิงเจอกับจื้อหลินครั้งแรก ชอบมากๆ เลย ยิ่งตอนนี้ จางงี้โพส ประโยคของจื้อหลินทิ้งท้าย เหมือนมันเป็นส่วนย้ำ ความทรงจำที่สวยงามของเรื่องนี้เลยค่ะ แล้วม่านชิงจะเอะใจบ้างมั๊ย ตอนที่เจอจื้อหลิน เพราะจื้อหลินก็แซ่ฝง ในสร้อยสลักแซ่ไว้ใช่ป่ะ ม่านชิงน่าจะสะดุดตรงนี้ แต่ว่าจื้อหลินมีสร้อยอยู่กับตัว ม่านชิงคงไม่คิดว่าพี่ชายคนนั้นคือจื้อหลินแน่ๆ เช้านี้แวะมาฟังเพลงอีกรอบ ตอนทำนองเปิดเพลงเพราะมากเลยค่ะ ดูโบราณดี แต่พอเข้าเนื้อร้อง อ้าว...ดูสมัยใหม่ดี ฟังเพลินดีค่ะ   โดย: O-yohyo IP: 58.9.156.16 6 พฤษภาคม 2550 11:23:29 น.

อ่ะๆๆๆ...เดากันเข้าไป...เอาเป็นว่าอยากบอกใบ้เหลือเกิน เอาแบบออเดิฟไปก็แล้วกันนะ...ประมาณว่าจะมีเหตุการณ์ที่ยิ่งทำให้ม่านชิงถลำลึกกะจิ้งเถามากยิ่งขึ้นไง...ส่วนจื้อหลินเองก็แบบว่าหัวปักหัวโป่วกับจือลี่จนถอนตัวไม่ขึ้น...แล้วก็ต้องเดาต่อกันเอาเองว่าสรุปแล้วรักจะสลับร่างได้อย่างไร...เป็นไงพล็อตใช้ได้ป่ะเพค่ะ   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 8 พฤษภาคม 2550 18:00:19 น.

และแล้วก็ได้อ่านแย้ววววว รอมานานมั่กมาก 555+ ดีนะมาอ่านเม้นก่อนที่จะอ่านเนื้อเรื่อง เพราะว่ามันนานมากแล้ว ความจำชักจะเลือนลาง อ่านเม้นไปก็ทำให้นึกออกมาบ้าง เน้นนะว่าบ้าง 555+ จางงี้บรรยายจือลี่ได้เห็นภาพมาก ๆ เลยค่ะ อิอิ หนุกดีค่ะ ชอบ ๆ   โดย: gt_club IP: 202.129.4.163 19 พฤษภาคม 2550 22:03:54 น.