ปมแค้นแรงพิศวาส...ตอน 9 รอยแค้นแรงพิศวาส...เปลี่ยนชื่อเป็น ‘ปมแค้นแรงพิศวาส’ ได้เวลารวมเล่มแล้วจ๊ะ พบกันบนแผงหนังสือ 27 มีนาคมนี้ค่ะ...หรือไปพบกันที่งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งที่ 37 ก็ได้นะที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติติ์ ที่บูทของ สำนักพิมพ์ฟิสิกซ์เซ็นเตอร์ S02 โซน c ชั้น 2 นะ ติดๆ กับด้านที่จะเป็นซีเอ็ดอ่ะค่ะ หรือหากไม่สะดวกก็สั่งซื้อผ่าน web ของสำนักพิมพ์ฯ ได้เลย ที่นี่จ๊ะ //www.pc-bookclub.com/group_book.php?category_type=020 ตอน 9...ว่าด้วยเรื่องบ่อเกิดแห่งความรักของฝงจิ้งเถากับเสิ่นจือลี่ “เอาอย่างนี้ซิ...ถ้าคุณไม่รังเกียจหละก็...ผมกำลังต้องการผู้ช่วยอยู่พอดีเลย...คุณอยากทำมั๊ยหละ?” “ล้อเล่นหรือเปล่าค่ะ !! โจว” หลังจากได้ยินคำชักชวนของฝงจิ้งเถา ถึงกับทำให้เสิ่นจือลี่ถลึงตาใส่เขาขึ้นมาเลยทีเดียว “ชั้นไม่เคยทำหรอกนะ ไอ้งานแบบที่นั่งอยู่ในบริษัทใหญ่โตแบบนี้...อย่าเลยค่ะ ชั้นจะทำคุณเสียงานเปล่าๆ” “ทำไมคุณถึงดูถูกความสามารถของตัวเองอย่างนั้นหละครับ” ฝงจิ้งเถาพูดค้านความคิดของเสิ่นจือลี่ขึ้นมาทันทีหลังจากที่ได้ยินหล่อนพูดเช่นนั้น จากนั้นเขาก็ยังคงพยายามพูดจาเกลี่ยกล่อมเพื่อให้เสิ่นจือลี่ตอบรับการร่วมงานกับเขาสำหรับการเชื้อเชิญในครั้งนี้ โดยให้เหตุผลกับหล่อนว่าเขาไม่ได้ให้หล่อนทำงานง่ายๆ ให้เขาสักหน่อย ที่สำคัญหล่อนก็ต้องเหมือนกับพนักงานคนอื่นๆ ทั่วๆ ไปในบริษัทที่จะต้องมีช่วงของการทดลองงานอยู่แล้ว ไหนๆ หล่อนก็กำลังมองหางานทำเพิ่มอยู่ เมื่อโอกาสมายื่นให้ถึงตรงหน้าไว้แล้วก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เสิ่นจือลี่จะปฏิเสธคำเชิญชวนจากเขา “ที่ผมพูดมาทั้งหมด...ผมจริงจังนะครับคุณผู้หญิง อย่างน้อยคุณก็จะได้รู้ตัวเองด้วยว่า คุณหนะ สามารถทำอะไรได้มากกว่าที่คุณคิด และผมเชื่อว่าผมมองคนไม่ผิดด้วย” ฝงจิ้งเถาพูดทิ้งท้ายกับเสิ่นจือลี่ หลังจากที่พูดให้เหตุผลต่างๆ นาๆ จนหมดสิ้น ด้านเสิ่นจือลี่เอง...เมื่อได้ฟังในสิ่งที่ฝงจิ้งเถาพูดมาหล่อนก็รู้สึกว่าเขาอยากให้หล่อนมาช่วยงานเขาจริงๆ แล้วก็ไม่ใช่ว่าหล่อนขาดความมั่นใจที่จะทำงานให้เขาได้ซะเมื่อไหร่ อย่างน้อยการได้หาประสบการณ์อะไรใหม่ๆ ก็เท่ากับว่าหล่อนได้เติบโตขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้ก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะอ้างเพื่อปฏิเสธคำเชิญชวนของฝงจิ้งเถาอีก “เฮ้อ !! เอาเถอะค่ะ...ถ้าคุณมั่นใจว่าชั้นสามารถทำได้...ก็เอาเป็นว่า...ชั้นตกลงก็แล้วกันค่ะ” สุดท้ายเสิ่นจือลี่ก็ยอมรับปากที่จะอยู่ช่วยงานเป็นผู้ช่วยให้กับฝงจิ้งเถา ณ ห้างซื่อจิแห่งนี้จนได้ “แต่ว่า...ชั้นเรียกค่าตัวแพงนะค่ะ” ไม่วายที่เสิ่นจือลี่ยังคงพูดจาหยอกล้อด้วยความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กับฝงจิ้งเถา ก่อนที่จะชักชวนเขาให้ออกไปหาอะไรทานด้วยกัน และมื้อนี้หล่อนขอเป็นเจ้าภาพเองในฐานะที่กำลังจะได้ร่วมงานกันและในอีกเรื่องคือหล่อนก็กำลังจะได้งานใหม่อีกด้วย   Create Date : 20 เมษายน 2550 5 comments Last Update : 3 ธันวาคม 2552 13:24:43 น. Counter : 383 Pageviews. Share Tweet

มาแร้วววววว........คลอดได้สักทีสำหรับตอนที่ 9 นี้...แต่ขอแอบเปลี่ยนชื่อตอนนิดส์ส์ส์นึงนะ...แบบว่าแต่งไปแต่งมามันยังไม่ถึงตอนที่ว่าสักที...ก็เลยเลื่อนตอน ความจริงที่ล่วงรู้ไปเป็นตอน 10 คราวนี้ได้ถึงแน่ๆ   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 20 เมษายน 2550 20:54:25 น.

อ่ะ ม่ายมีฝงจื้อหลินเลยง่ะจางงี้ โหยๆ คราวหน้าขอยึดทั้งตอนนะจ๊ะ ฝงจิ้งเถา + จือลี่ ปลูกต้นรักตามระเบียบ ดีจ๊ะๆ   โดย: หลินกุ IP: 125.25.50.84 20 เมษายน 2550 21:53:35 น.

ตอนหน้าเรอะ...เฮอะๆๆๆๆ แบบว่ามีโผล่แพลมๆๆๆๆๆ เจ้าค่ะ   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 20 เมษายน 2550 22:01:33 น.

เอ้า !! เหมือนเคยค่ะ...ช่วยๆ กันคิดพล็อตขึ้นมาได้เลยค่ะ...เผื่อจะมีบางช่วงบางตอนเอาไปแซมได้มั่ง   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 21 เมษายน 2550 0:35:36 น.

มาอ่านแล้วค่ะ จางงี้ให้ม่านชิงไปเมืองนอกนานจังเลย จิ้งเถากับจือลี่กำลังสานสัมพันธ์กันไปด้วยดี แต่ว่าแล้วเฮียชาร์ลล่ะคะ แบบว่าเนื้อเรื่องผ่านไป 1 เดือน เฮียชาร์ลก็หายเงียบไปเลย อยากให้กล่าวถึงสักนิด อย่างม่านชิงรายนี้อยู่ ตปท ก็พอเข้าใจล่ะ ตอนหน้าจะได้รู้ความจริงแล้ว แสดงว่าจะเข้าส่วนเข้มข้นแล้วใช่เปล่าคะ ที่อยากเสนอช่วงนี้เหรอ ถ้าคู่ใหญ่เข้มข้น งั้นขอคู่เล็ก ให้เป็นสีสันสดใส ผ่อนคลายได้เปล่าคะ ประมาณว่า ม่านชิงกลับมาแล้วก็หาสถานที่ฝึกงานเพราะเป็นนักศึกษาปีสุดท้าย แล้วก็ไปเจอกับเฮียชาร์ล ให้สองคนเป็นคู่กัดกัน คิดออกแค่นี้เองค่ะ ตอนนี้สมองกำลังตื้อ   โดย: O-yohyo IP: 58.9.163.74 21 เมษายน 2550 20:28:32 น.