เข้ามากรี๊ดดีใจค่ะ แต่ร่างกายไม่ไหวแล้ว
ขอมาเมนต์วันอาทิตย์นะค่ะ

ช่วงนี้เจนนี่รับบทหนักจัง น่าสงสารจังเลยค่ะ ถ้าเป็นแฟนพี่ชาร์ลป่านนี้คงสุขใจไปแล้ว เพราะแม้จะห่างกัน แม้จะไม่มีเวลามาหา แม้จะถูกแมนดี้เย็นชาใส่ พี่ชาร์ลก็ยังแมสเสจมาหาเสมอ คนอะไรน่ารักอย่างนี้เนี่ย

มาแล้วค่า ในที่สุดก็ได้อ่าน ออย..แสบตาไปโม้ดดด เพราะใช้เพ่งอย่างแรงแทบไม่กระพริบเลยนะเนี่ย หน้าเกือบติดจอ ตอนนี้สนุก ลุ้น ตื่นเต้น และก็สนุกมากๆค่ะจางงี้

ในที่สุดตอนนี้เจนนี่ก็ได้เป็นต่อโจวแล้วนะคะ ตอนกงเว่ยปาที่เขี่ยบุหรี่ใส่ลูกชาย ดูโหดไปนิดนะคะเนี่ย แอบสงสารโจวอ่ะ ยังไงก็ทำเพื่อพ่อเพื่อแม่ แต่ก็นะ วิธีทำมันรุนแรงจริงๆ จนบัดนี้คิดว่าความรักที่เคยมีให้กันระหว่างสองคนนี้มันจะเหลืออยู่อีกเหรอเนี่ย น่าเศร้าจริงๆค่ะ

เรื่องหนักๆ ในครึ่งแรกถูกคั่นด้วย mess จากชาร์ลถึงแมนดี้ อ้ายยยย แม้ไม่ได้เจอกัน แต่ก็ยังหวีดให้กองเชียร์กระดี้กระด้า ชาร์ลดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มีเหตุมีผล รู้ผ่อนหนักผ่อนเบา รู้เวลา รู้สถานการณ์ อ๊ากก เริ่มอิจฉานางรองค่ะ อยากเป็นนางรองซะเอง กร๊ากก

ครึ่งหลังดำเนินต่อ โห..กงเว่ยลงเอยแบบนี้เหรอเนี่ย ไม่น้า ไม่อยากให้ใครตายเลยอ่ะ ถ้ากงเว่ยเป็นอะไรไปจริงๆ สองครอบครัวจะประสานรอยร้าวกันได้เหรอโดยเฉพาะชาร์ลกับแมนดี้ ฮือๆ ขออย่าให้กงเว่ยถึงตายเลยน้า

เรื่องกรุ๊ปเลือด ตอนนี้ไคลแม็กซ์อีกแล้ว ทุกอย่างจะถูกเปิดเผยขึ้นมา โจวเจอสองเด้งติดๆกันเลยนะเนี่ย ส่วนเจนนี่ ถ้ากงเว่ยเป็นอะไรไป ก็ได้อาวุธที่เตรียมการแก้แค้นสกุลฝงแล้วค่ะ โจวตายแน่ ว่าแต่คริสติน เพื่อคนที่รักถึงกับยอมทำทุกอย่าง ไม่แปลกใจค่ะ ถึงตอนนี้พี่น้องแทบจะมองหน้ากันไม่ติดแล้ว สมกับชื่อเรื่องแล้วล่ะ ทั้งรอยแค้น และเพลิงพิศวาศ ตอนนี้รู้แระว่าอันไหนแค้น ใครแค้น อันไหนพิศวาศ ใครแรงพิศวาศ แหะๆ
ตอนนี้หลินกุเป็นห่วงความรู้สึกของแมนดี้ กับชาร์ลค่ะ หนักแน่น และก็รักกันให้มากๆเข้าไว้นะคะ กองเชียร์เอาใจช่วยค่ะ อยากอ่านต่อจะแย่เนี่ย

วันจันทร์โทรหาแมนดี้ดีกว่า จะรับมั้ยน้า
>

วันอังคาร โทรอีกรอบดีกว่า รับซะทีสิคับ ผมอยากได้ยินเสียงคุณ


วันพุธ อุตส่าห์แว๊บออกจากห้องประชุม รับทีสิคับแมนดี้


วันพฤหัส เมื่อคุณไม่รับ ผมส่งข้อความก็ได้ ยังไงคุณก็ต้องได้อ่านแน่นอน ทำไมไม่คิดได้ตั้งนานแล้วน้า


วันนี้ยุ่งมากเลย...ต้องเตรียมการประชุมแล้วนะ...อย่าลืมทานข้าวด้วยหละ...คิดถึงเสมอ’ (กิ๊ดดดด กองเชียร์อิจฉาค่ะ )


ไอเดียดี กิ๊กเก๋ค่ะพี่ชาร์ล เอาไป 100 คะแนน แบบนี้แมนดี้ไม่รักให้รู้ปายย

พี่หลิน มลว่าพี่จางงี้คงไม่ใจร้ายปล่อยให้ฝงกวงเว่ยตายหรอกค่ะ เดี๋ยวมันจะดูรันทดเป็นละครทีวีบีเกินไป เอาแค่พอเฉลยความจริงว่าเจนนี่เป็นลูกก็พอเนอะพี่งี้

ส่วนที่โจวโดนพ่อปาที่เขี่ยบุหรี่ใส่ อันนี้เห็นด้วยค่ะว่าดูรุนแรงไปนิดนึง ถ้ามลเป็นโจวคงตกใจมากๆ ว่าทำไมพ่อต้องลงโทษเค้าขนาดนั้นเนี่ย

ปล.รูปพี่ชาร์ลข้างบนหล่อจังค่ะ

มาแล้วๆ รีบอ่านก่อนไปทำงาน ได้ฟิคทำให้กระชุ่มกระช่วย

ตอนนี้เข้มข้นจริงๆ ค่ะ ได้ความรู้สึกที่หลากหลายจริงๆ และกวงเว่ยก็ฉลาดมากๆ ไม่ถามเจนนี่ตรงๆ แต่ใช้วิธีจับสังเกต แหม่ . . พ่อเก่งแบบนี้ มิน่าชาร์ลถึงได้สายเลือดอันชาญฉลาดมา ไม่ตื๊อสาวแบบหน้ามืดตามัว แค่ส่งแมจเสสก็ได้คะแนนไปเกินร้อยแล้วล่ะ

ต่อๆ จิ้งเถานี่ดูจะไม่สำนึกเลยนะว่าทำร้ายจือลี่ไว้อย่างไร แต่ตอนที่โดนพ่อตีปากก็น่าสงสารจริงๆ ค่ะ เพราะเค้าก็ทำเพื่อพ่อกับแม่ แต่มาโดนแบบนี้ก็คงอึ้งไปนะ แต่ยังค่ะ แค่นี้ยังน้อยไปสำหรับสิ่งที่เค้าทำไว้กับจือลี่และเอี้ยนจู เค้าต้องได้รับโทษที่สาสมกว่านี้

มาถึงตอนนี้ก็ไม่ค่อยรู้สึกโกรธฝงกวงเว่ยแล้วค่ะ เพราะเค้าต้องอยู่กับความรู้สึกผิดบาปมาหลายสิบปี แค่นี้ก็น่าสงสารพอแล้ว คนเราทำผิดกันได้ แต่ขอให้มีสำนึก แต่ว่าคุณนายฝงเนี่ยซี่ หึงหน้ามืดตามัว น่าจะมีสติบ้าง พอๆ กะเอี้ยนจูเลย ผิดหวังในตัวเอี้ยนจูมาก แทนที่จะขอร้องพี่สาวให้ช่วยเพราะเป็นห่วงชีวิตคน แต่กลับกลายเป็นกลัวโจวเสียใจ นี่ถ้าโจวไม่ได้รักเคารพกวงเว่ย ก็คงจะไม่สนใจใช่ป่ะ


ตั้งแต่ตามอ่านมาตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ รู้สึกว่าจางงี้เขียนได้ดีนะ สำหรับบทนางเอกพระเอกที่มาแนวร้าย คือทำให้เราไม่ชอบการกระทำของเค้า แต่ก็เกลียดไม่ลง ปกติเรามักจะเกลียดตัวร้ายกันใช่ป่ะ แต่กฏของการดูละครก็ไม่ควรที่จะเกลียดพระเอกนางเอก พอเอามาผสมกันก็ลงตัวได้ดี ไม่ชอบการกระทำของพระเอกนางเอกอย่างแรง แต่ก็ไม่เกลียดกลับรู้สึกสงสารค่ะ ยิ่งตอนที่เอี้ยนจูทำกับจือลี่ เรียกจะแนนสงสารให้จือลี่ได้มากโข ดูดิ๊ น้องสาวแท้ๆ แต่เห็นคนอื่นดีกว่าพี่ ตอนที่อ่านนะ เข้าใจอารมณ์จือลี่ดีเลย ที่กำลังจะช่วยกวงเว่ย แต่พอมาได้ยินคำพูดน้องสาวแล้ว จะเสียใจ ผิดหวัง น้อยใจ ในที่สุดก็งอน และกลายเป็นอารมณ์โกรธขึ้นมา

ว้าว . . มลมาอ่านทันด้วยดีใจจัง
เดินทางขอให้ปลอดภัยทำงานอย่างสนุกสนานนะคะ

วันนี้ก็จะไปทำงานเหมือนกัน ขออนุญาตพี่ชาร์ล ขอพาแมนดี้ไปด้วยนะ เพราะตอนเย็นเรามีนัดไปชอปปิ้งกันค่ะ แล้วพรุ่งนี้จะพามาส่งนะคะพี่ชาร์ล ไม่ต้องเป็นห่วง

น้องมล คนกำลังมีความรัก แม้รักจะขมไปบ้าง ก็ดูดีมีความสุข ทำให้หล่อค่ะ ก๊ากๆ

o-yo พูดถึงลีลาการเขียนของจางงี้ หลินกุไม่ได้แกล้งยอเอาใจนะคะ จางงี้เขียนได้ดีขึ้นเรื่อยๆ สื่อความรู้สึกตัวละครออกมาได้ดีมาก สำนวน การเขียน คำผิด แทบไม่มีเลย เรียกว่ากลมกลืนหมด ผิดกับสองปีที่แล้วที่เริ่มเขียน ponr ภาคพิเศษใหม่ๆ ตอนนั้นยังไม่มีบล็อค หลินกุยังเห็นคำผิดเยอะอยู่เลย ยังติงให้งี้แก้ไข ปรับเปลี่ยนด้วย ตอนนั้นสำนวนก็มีขัดๆ บ้าง แต่เดี๋ยวนี้ อายตัวเองมากเลยค่ะ เรียกว่าฝีมือพัฒนาขึ้นผิดคนละคนเลยล่ะ อาจเพราะงี้มีกำลังใจที่จะเขียน มีใจรักในเรื่อง ในตัวละคร ที่ต้องการสื่อเล่าออกมาให้พวกเราอ่าน ใช่มั้ยคะจางงี้ และก็มีความมุ่งมั่นที่จะเขียน ทำให้ผลงานออกมาดีขนาดนี้ ถ้าเรื่องนี้จบ เชียร์ให้ส่งสำนักพิมพ์เลยค่ะ มีสิทธิ์ได้ตีพิมพ์นะเนี่ย ดีกว่าอยู่เปล่า ๆ ถึงตอนนั้นพวกเราจะได้ซื้อเก็บไว้ไง้

รอคำถามนะคะ

ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งให้ค่ะ...ขอบคุณอีกครั้งที่คอยติดตามผลงานมาโดยตลอด และขอบอกจากใจว่าถ้าไม่มีกำลังใจอย่างพวกท่าน...จางงี้คงไม่ได้เขียนมาจนถึงวันนี้ค่ะ...ขอบคุณจริง...แต่ว่าไปเรื่องนี้ก็ใกล้จบเต็มทีแล้วค่ะ...ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าจะเขียนให้คนอ่านติดตามได้ขนาดนี้ดีใจค่ะ

จริงๆ คำถามก็ถามไปหมดแล้วหละ...เริ่มหมดมุขแล้ว...เอาเป็นว่าลองเดาเรื่องราวต่อจากนี้ดูแล้วกันค่ะ (เรียงลำดับเอานะ)
1. เสิ่นจือลี่ยอมช่วยฝงกวงเว่ย...แต่ข้อแม้ของหล่อนคือให้โจวไปจากชีวิตของทุกคนในที่นี้ซะ
2. ฝงจิ้งเถาถูกปลดออกจากทุกตำแหน่งในฝงเหว่ย...สุดท้ายก็จากไปอย่างมีเงื่อนงำ
3. เสิ่นเอี้ยนจูตามหาฝงจิ้งเถาไม่เจอ...ขู่พี่สาวว่าถ้าไม่ตามฝงจิ้งเถามาให้หล่อนจะฆ่าตัวตาย
4. กว่าฝงจิ้งเถาจะยอมปรากฏตัวก็รู้ว่า....ทุกอย่างสายไปเสียแล้ว....เขาหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างสุดท้ายก็ประสบอุบัติเหตุอย่างที่ใครๆ ก็คาดไม่ถึง
5. เสิ่นจือลี่รู้ตัวอีกทีว่ามีสิ่งแปลกปลอมเกิดขึ้นในร่างกายก็สายเกินไปแล้ว...

ลองเรียงกันดูนะคะ

สนุกมากเลยค่ะจางงี้ โจวโดนไป 1 ดอก เต็ม ๆ แอบซะใจนิด ๆ อิอิ
แต่ก็แอบสงสาร ๆ หน่อย ๆ (เด่วจาว่าโหดเกินไป 555+)

ขอบคุณจางงี้ที่อุส่าห์แต่งเรื่องสนุก ๆ ให้อ่าน ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ


คือนัทอ่านแล้วสงสัยเรื่องกรุ๊ปเลือดนิดนึงอ่ะค่ะ
คือว่า แม่ชาร์ลเนี่ยกรุ๊ป AB ช่ายมั้ยคะ ส่วนพ่อก็เป็น O
ซึ่งตามหลักวิทย์แล้วลูกที่เกิดมามีโอกาสที่จะเป็นก็คือ A และ B ค่ะ
ซึ่งไม่มีโอกาสเป็น AB เลย

เมื่อมีการ cross ( เหมือนคูณไขว้อ่ะค่ะ) กันเกิดขึ้น จะได้

AB x OO ------> ลูกจะเป็น AO , BO

ซึ่งไม่มี AB ซึ่งชาร์ลก็ไม่น่าจะเป็น AB อ่ะค่ะ

** คือนัทไม่ได้จับผิดนะคะ แต่บอกเป็นความรู้เพื่อจะได้สมจริงมากยิ่งขึ้น

แต่ที่บอกไปเนี่ย ถูกอ๊ะเป่า เรียนเเล้วลืม 555+

จางงี้ พวกเราผู้อ่านก็ต้องขอบคุณงี้มากๆเลยล่ะค่ะ เพราะงี้ใจดี อัพฟิคให้พวกเราอ่านทุกอาทิตย์แบบสม่ำเสมอไม่ได้ขาด (จะขาดก็เมื่อจำเป็นจริงๆ) ตามใจผู้อ่านแบบนี้ เรียกว่าประทับใจและก็อยากบอกมากกว่าขอบคุณ ไม่รู้จะสรรหาคำอะไรมาพูด เอาเป็นว่าตราบใดที่งี้ยังรักที่จะเขียน หลินกุก็จะติดตามอ่านตลอดเลยล่ะค่ะ แล้วก็ถ้าจบเรื่องนี้แล้ว จะมีเรื่องต่อไปของคู่ชาเรี่ยนอีกรึป่าวอ่า ขอเรื่องใหม่อีกน้าจางงี้นะ ได้อ่านฟิคทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ เป็นความเคยชินและก็เป็นการรอคอยสำหรับหลินกุไปแล้ว คิดว่า o-yo กับน้องมล และก็แฟนคลับนักแสดงที่ตามอ่านก็คงคิดเหมือนกัน ถ้ามีเรื่องใหม่ต่อไปขอให้พวกเราได้มีส่วนเลือกนักแสดงมาร่วมด้วยอีกหลายคนนะจ๊ะ จะได้เป็น DCT เรื่องที่สามไง้ ฮุฮุ

เรื่องกรุ๊ปเลือดตามที่น้องนัทอธิบายข้างบน พี่หลินก็คืนความรู้ให้อาจารย์ไปหมดตอนสมัยเรียนเคมี ชีวะ ฟิสิกส์แล้วค่ะ แหะๆ ก็เลยไม่รู้เท่าไหร่ ไว้รอผู้เขียนหรือผู้รู้มาเพิ่มความรู้ในเรื่องนี้อีกทีนะคะ

มาตอบคำถามค่ะ
อ่านจากคำถามข้างบนแล้ว เรียงเหตุการณ์จาก 1-5 ได้เลยล่ะค่ะ แต่ไม่อยากให้เหมือนแบบข้างบนเป๊ะๆ เพราะจะไม่ได้ลุ้น อยากให้พวกเราเดาเรื่องไม่ออกต่อไปดีกว่า ว่าผู้เขียนจะเขียนไปในทิศทางใด แต่อย่างน้อยก็ได้ลุ้นคู่พระรองนางรองล่ะนะ งี้อย่าลืมตอนหน้าเขียนเรื่องพระรองนางรองเพิ่มอีกนะคะ คู่นี้ยังไม่ทันได้สวีทกันเลยค่ะ ตั้งแต่รู้ตัวว่ารักกัน ก็ต้องจากกันซะแล้ว อย่างน้อยก่อนจบเรื่อง ขอหวีดหวานน้ำตาลเรียกปู่ทวด ให้พวกเรากองเชียร์ได้ชื่นใจสัก 3 ตอนเต็มๆ ล้วนๆ จะได้มั้ยคร้า ช่วงนี้น้ำตาลในเลือดต่ำกว่ามาตรฐานเลยค่ะ ซีดหมดเลยอ่ะ หวังจากผู้เขียนอย่างแรงจ๊ะ

ปล. ใกล้จบแล้ว ผู้เขียนมาตั้งโต๊ะสนทนากับกองเชียร์บ้างก็ได้นะคะ ว่าจะเขียนเรื่องใหม่แนวไหน นักแสดงเป็นใครบ้าง ที่วางตัวไว้ อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ

พาแมนดี้มาส่งค่ะ หลังจากพาไปชอปปิ้ง แอบเอาความลับของแมนดี้มาเผย ที่แท้แมนดี้เค้าก็แอบดีใจนะ ที่พี่ชาร์ลโทรมา ขอเอาภาพพี่ชาร์ลจากหลินกุมาต่อกันจะได้เห็นภาพต่อเนื่องกันไปเลย

จันทร์โทรหาแมนดี้ดีกว่า จะรับมั้ยน้า




คิดถึงชาร์ลจังเลย




ชาร์ลโทรมา ดีใจจังแต่ . . แม่จ๋า พี่จือลี่ . . ทำยังไงดี

วันอังคาร โทรอีกรอบดีกว่า รับซะทีสิคับ ผมอยากได้ยินเสียงคุณ




ชาร์ลโทรมาอีกแล้ว ทำยังไงดี




ฉันอยากเจอคุณนะ แต่ฉันทำไม่ได้

วันพุธ อุตส่าห์แว๊บออกจากห้องประชุม รับทีสิคับแมนดี้




อุ๊ย โทรศัพท์ดัง . .




ถึงไม่ได้เจอชาร์ลแต่ก็รู้สึกเหมือนกับว่าชาร์ลอยู่ใกล้ๆ
รอยยิ้มก็เริ่มผุดขึ้นบนใบหน้าของแมนดี้

วันพฤหัส เมื่อคุณไม่รับ ผมส่งข้อความก็ได้ ยังไงคุณก็ต้องได้อ่านแน่นอน ทำไมไม่คิดได้ตั้งนานแล้วน้า




คนบ๊อง . . ตื๊อไม่เลิกเลยนะ




ป่านนี้ชาร์ลจะเป็นยังไงบ้างนะ กินข้าวรึยัง ทำงานเหนื่อยมั๊ย

ข้อความที่ 1 . . . 15.00 น. วันนี้ยุ่งมากเลย...ต้องเตรียมการประชุมแล้วนะ...อย่าลืมทานข้าวด้วยหละ...คิดถึงเสมอ’

ข้อความที่ 2 . . . 22.00 น. ‘คืนนี้ดาวเต็มฟ้าเลย...อยากนอนดูดาวด้วยกันอีกครั้ง...คุณรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่า?...หลับฝันดีนะครับ’





แค่อ่านข้อความของชาร์ล แมนดี้ก็อมยิ้มด้วยความปลาบปลื้ม
ที่แท้ก็แอบคิดถึงชาร์ลเหมือนกันนั่นแหล่ะ คืนนี้แมนดี้คงนอนหลับฝันดีแน่ๆ

แมนดี้เกือบใจอ่อนแล้ว ดูซิ . . เผลอเมื่อไหร่ก็รอโทรศัพท์พี่ชาร์ล แอบอ่านข้อความที่ส่งมาโดยไม่รู้ตัว พี่ชาร์ลสู้ต่อไปนะคะ ถ้าตื๊อขนาดนี้แล้วยังใจแข็งอีก เดี๋ยวแฟนคลับจะไปลักพาตัวแมนดี้จากเจ๊จือลี่ พามาให้พี่ชาร์ลกอดให้หายคิดถึงเลยค่ะ

เห็นข้อความของ gt_club เรื่องกรุ๊ปเลือด ก็เอ้อ จริงๆ ด้วยแหล่ะ ลืมนึกไปเลย จางงี้เปลี่ยนเพื่อความสมจริงก็ดีนะคะ และก็อย่างที่หลินกุบอก พวกเรารู้สึกขอบคุณจริงๆ นะ เพราะรู้ว่าการที่จะใช้สมองกลั่นเรื่องราวออกมาเป็นฟิคนั้น ไม่ได้ใช้แค่เวลาสั้นๆ จางงี้ต้องสละเวลาแต่งให้พวกเราอ่าน ได้เจอชาเรี่ยนเกือบทุกสัปดาห์ ถึงจะใช้เวลาอ่านแค่ชั่วแป๊บ แต่สำหรับคนแต่งนั้น กว่าจะได้มาแต่ละประโยคไม่ใช่เรื่องง่ายเลยค่ะ พวกเราก็เลยตามมาโม้ไง จะได้เป็นกำลังใจในคนเขียนรู้ว่ายังมีคนตามอ่านนะ

ขำหลินกุจริงๆ มีความพยายามดีมากค่ะ เชียร์ชาเรี่ยนตั้งแต่ต้นข้อความ กลางข้อความ แถมจะจบข้อความ ก็ยังไม่ลืมหยอดให้จางงี้แต่งคู่ชาเรี่ยนให้หวานๆ ว้าว . . สุดยอดค่ะ ที่แซวเนี่ย ชอบนะ เพราะอยากอ่านเหมือนกัน

ส่วนคำถาม ก็ขอเรียงตามลำดับ 1-5 เหมือนกับหลินกุ แต่คิดว่าไม่สปอยเท่าไหร่นะ เพราะยังมีอีกหลายจุดที่เปิดช่องว่างให้ต่อเติม อย่างจุดจบของเอี้ยนจู สุดท้ายเธอจะเป็นยังไง ไม่รู้ดิ อยากให้เธอสำนึกบ้าง อยากให้คิดถึงพี่สาวบ้าง และก็อยากรู้ว่าโจวจะสำนึกต่อสิ่งที่เค้ากระทำต่อเอี้ยนจูมั๊ย อย่างน้อยเอี้ยนจูก็เป็นผู้บริสุทธิ์ และได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของจิ้งเถาใช่มั๊ย (หรือยังไม่ใช่) สุดท้ายจิ้งเถาจะรักเอี้ยนจูสักนิดมั๊ย หรือว่าเค้ายังมีจือลี่อยู่ในหัวใจตลอดเวลา แล้วคู่พระนางจะกลับมาลงเอยกันได้หรือไม่ เอี้ยนจูล่ะจะเสียสละยังไง ทำใจได้แค่ไหน ที่ o-yo คิดไว้ก็มีหลายแบบค่ะ คือ

1. จริงๆ แล้วเอี้ยนจูไม่ได้มีอะไรกับจิ้งเถา สุดท้ายเมื่อรู้ความจริง รับรู้เรื่องราวทั้งหมดก็ยอมเสียสละจากไป
2. จิ้งเถาก็เหมาทั้งพี่และน้องไปแหล่ะ ลูกผู้ชายทำสิ่งใดแล้วต้องรับผิดชอบในการกระทำ แล้วเค้าก็ทั้งรักจือลี่ และสงสารเอี้ยนจู ความสงสารก็พัฒนาเป็นความรักได้เหมือนกันนะ
3. ไม่ได้ทั้งพี่ทั้งน้องค่ะ ม่องเท่งไปเลย แต่ก่อนม่อง ก็ยังปรับความเข้าใจกับจือลี่และเอี้ยนจูได้ และจากไปอย่างสงบ

ข้อสุดท้ายนี่ค่อนข้างโหดไปนิดนะ แต่จะเป็นยังไงก็ลุ้นคนเขียนค่ะ ว่าจะเขียนออกมายังไง เชื่อว่าถึงแม้พวกเราจะพอรู้นิดหน่อยว่าเรื่องจะดำเนินไปในทางไหน
แต่ก็ยังมันส์กับเรื่องราวได้แน่นอน

สำหรับคู่พระรองนางรอง ก็มีบทสรุปในใจหลายรูปแบบเหมือนกันค่ะ

1. เมื่อทุกอย่างคลี่คลายก็ได้แต่งงานกันทันที เพราะพ่อแม่ชาร์ลเห็นว่ามีเรื่องทุกข์เรื่องเศร้ามามากพอแล้ว อยากให้ตระกูลฝงมีงานรื่นเริงมาคลายทุกข์บ้าง จึงเร่งรัดแต่งงาน แล้วทั้งสองคนก็มีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง
2. ต้องไปเยียวยาคนที่บ้านของตนเอง แต่ก็ยังติดต่อกัน เมื่อเวลาผ่านไปคนในครอบครัวทำใจได้ และด้วยความพยายามและความจริงใจมั่นคงในรักของทั้งสองคนที่แสดงให้คนที่บ้านได้รับรู้ ทั้งสองก็ได้กลับมาสวีทแหววจนแต่งงานกันในที่สุด (แต่ข้อนี้ย้ำว่าอย่าใช้เวลาเยียวยาคนที่บ้านนานเกิน แค่แป๊บๆ ก็พอค่ะ สงสารทั้งสองคน กลัวต้องจากกันนานเกิน)
3. ในเมื่อคนที่บ้านไม่เห็นด้วย จะทำไงล่ะ ความรักก็ช่างปะทุ ความคิดถึงก็เร่งรัด ทั้งสองเลยตัดสินใจแอบลักลอบพบกัน แล้วก็ยืนยันว่าไม่ว่าเรื่องราวความแค้นของสองตระกูลจะเป็นเช่นไร แต่ทั้งสองก็จริงใจต่อกัน สุดท้ายคนที่บ้านก็ต้องยอมแพ้ และให้ทั้งสองได้แต่งงานกันในที่สุด

และก็ยังมีอีกหลายแบบที่คิดไว้ แต่ว่านะจางงี้ จะเป็นแบบไหนก็ได้แล้วแต่จางงี้ ขอแค่อย่างเดียวค่ะ “แฮปปี้เอนดิ้ง” เท่านั้น ที่แฟนคลับชาเรี่ยนปรารถนา

โหย...o-yo สุดยอดดดดด หาภาพมาได้กลมกลืนกะหลินกุจังเลย ได้ฟิวส์เหมือนเหตุการณ์เดียวกันเด๊ะเลยค่ะ อ่านข้อความกับดูภาพแล้ว ทำให้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เนี่ย เหมือนกับได้ดูละครเรื่องเดียวกันเลยอ่ะ

ถูกของ o-yo ค่ะ พวกเราอ่านฟิคแค่แป๊บๆ ในแต่ละอาทิตย์ แต่ผู้เขียนกว่าจะเขียนออกมาตะละบันทัดต้องกลั่นกรองใช้จินตนาการมากๆ ใครไม่เคยเขียนฟิคอาจไม่รู้ ถ้าไม่มีอารมณ์ ไม่มีจินตนาการ ไม่มีใจรัก รับรองเขียนไม่ได้เลยล่ะ เพราะงั้นงี้เขียนให้เราอ่านได้ทุกอาทิตย์เนี่ย เก่งมากๆค่ะ และก็ขอบคุณมากๆเลย จบแล้วขอเรื่องใหม่เด้อ (น่านนน) จะหยุดพักเพื่อเป็นรายการ ผู้เขียนสนทนากับผู้อ่าน คั่นรายการก่อนก็ได้นา

พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเอี้ยนจูกับจิ้นเถา หลินกุว่าขนาดนั้นแล้ว o-yo ยังเดาว่าสองคนจะมีเซอร์ไพร์สไม่มีอะไรกันเหรอเนี๊ยะ หลินกุว่าไม่น่าจะนะ ถ้าไม่มีจิ้นเถาอาจเป็นเกย์หรือไร้สมรรถภาพแล้วนะนั่น ก็หญิงเสนอให้และบรรยากาศเป็นใจขนาดนั้น ประกอบกับต้องการแก้แค้นอย่างแรงด้วย ถ้าไม่มีจริงๆ ก็สุดยอดของพระเอกล่ะนะ (ต่างกับตอนที่ชาร์ลปฏิเสธแมนดี้นะคะ เพราะตอนนั้นแมนดี้ไม่เต็มใจ แต่เพราะฤทธิ์ยา) แล้วมีรายละเอียดในการบรรยายหลายจุดที่ว่าจิ้นเถมเตรียมป้องกันยังไง อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับผู้เขียนจะมาแก้ปมล่ะนะ อิอิ
ส่วนเหมาทั้งพี่น้อง หลินกุว่ายากล่ะ ผู้หญิงเราสุดๆ แล้วต้องการเป็นหนึ่งทุกคน และคนอย่างเจนนี่ไม่มีทางใช้ผู้ชายร่วมกันกับน้องสาวแน่นอนล่ะ คิดว่าข้อ 3 ของ o-yo น่าจะเป็นไปได้มากกว่าทุกข้อล่ะ

ส่วนคู่พระรองนางรอง ขอหนับหนุนข้อ 1-2 ค่ะ ข้อสามไม่เอาอ่ะ แค่นี้ก็อดสวีทกันจะแย่แล้ว ยังจะให้ลักลอบพบกันอีก จะเอาเวลาที่ไหนมาหวีดกัน
อันนี้ก็แล้วแต่ผู้เขียนจะกรุณาเป็นโบนัสให้กองเชียร์ผู้น่ารักทุกคนนะคะ แหะๆ

ต้องยกความดีให้คนแต่งคัดนักแสดงมาดีค่ะ เลือกคู่ขวัญอันดับ 1 (ในจอ) มาแบบนี้ หน้าตาก็คล้ายกัน หาภาพเหมือนกันได้โดยไม่ได้นัดหมาย ตอนที่คัดน่ะ o-yo ไม่ได้เลือกให้ตรงกับภาพพี่ชายนะ หาแค่ภาพอาเส่โทรศัพท์ที่น่าจะเข้ากับเนื้อเรื่องที่จางงี้แต่งไว้ แต่พอเอามาแปะ ก็เอ๊ย . . เหมือนกันมากๆ เลย นึกว่าคิดอยู่คนเดียวซะอีก

หลินกุจำภาพของ charlie ได้เปล่าคะ ที่เค้าทำภาพชาเรี่ยน



เซ็ตเนี้ยค่ะ ก็ยังว่าเอ่อเค้าคัดภาพมาได้มุมคล้ายๆ กัน คงยากน่าดู แต่พอตัวเองคัดเองแล้วออกมาคล้าย ก็ทำให้รู้สึกว่าทั้งพี่ชายและอาเส่หน้าคล้ายกันมากๆ สมกับที่เกิดมาเป็นคู่ขวัญในจอจริงๆ ค่ะ วันนี้เลยละเมอเพ้อพกน่าดู

สำหรับเนื้อเรื่อง ที่อยากให้เฮียโจวเหมาทั้งพี่ทั้งน้อง ก็เพราะถึงจะเคืองเฮีย เคืองเอี้ยนจูยังไง แต่เราตามอ่านมาแต่ต้น ก็รู้สึกผูกพันกับตัวละคร อยากให้ทุกคนมีบทสรุปที่ดีค่ะ อีกอย่างที่เมืองจีน การแต่งเมียน้อยก็ยังพอจะยอมรับได้นะ เห็นพวกเศรษฐีเค้าก็แต่งเมียน้อยเข้าบ้าน เพียงแต่ต้องให้เมียหลวงยอมรับค่ะ

ส่วนคู่รอง ที่บอกให้แอบพบกันก็เพราะ ยิ่งทำให้ดูตื่นเต้นไง จะได้เพิ่มดีกรีความสวีท ยิ่งพบกันยาก ก็ยิ่งไม่อยากจาก เพราะงั้นเวลาที่เจอหน้ากันก็ต้องสวีทให้คุ้ม จริงป่ะล่ะ

หลังจากได้อ่าน comment ของนัท...ก็เลยขอเปลี่ยนกรุ๊ปเลือดเพื่อความถูกต้องของข้อมูลก็แล้วกันนะคะ...

อ้อ...แอบเปลี่ยนชื่อตอนเล็กน้อย....

อ้อ !! อีกทีนึง...ขอบคุณกำลังใจทั้งหลาย...แต่ว่าเรื่องของเอี้ยนจูอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนคิดก็ได้...ดูจากชื่อตอนเอาแล้วกันนะ

จำได้ค่ะ o-yo ภาพเซทที่ charlie แปะ แล้ว o-yo เอามาฝาก เค้าคัดจากบท คัดช่วงอายุของพี่ชายกะอาเส่มาได้เหมาะเหม็งเลยค่ะ ภาพข้างบนทำให้จิ้นถึง คังซื่อกับเส่เยี่ย อิอิ แต่ไม่ได้ๆ ใจห้ามวอกแว่ก เส่เยี่ยต้องเป็นของทั่นเส้าเฟยเท่านั้น คังซื่อไปหาเอาใหม่ละกัน

หลินกุว่าภาพที่เราเอามาแปะ นอกจากบรรยากาศ สถานที่แล้ว สีหน้าของตัวละคร มันเข้ากับบทในฉากนี้เด๊ะเลยล่ะค่ะ ถึงว่าได้ฟิวส์มั่กๆ ชาร์ลสีหน้าดูว้าวุ่น เป็นกังวลที่ปลายสายไม่ยอมรับโทรศัพท์ ส่วนแมนดี้สีหน้าก็กังวลกับโทรศัพท์ในมือ บางฉากก็อมยิ้มกริ่ม ท่าทางเขินอายอยู่คนเดียว เหมือนอ่านเมสฯแล้วดีใจคิดถึงคนส่งเมสฯน่ะค่ะ อ้ายยยย หวีดๆ

น้องมลยังไม่กลับมาอีกแหน่ะ จะได้มาชื่นชมที่พี่ทั้งสองพยายามหวีดให้ตัวละครกัน 555

เรื่องคนจีนเค้ารับเมียน้อยเมียหลวงได้นี่ถือว่าดีค่ะ (สำหรับคู่อื่น อิอิ) จะได้มีความสุขทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าให้ชาร์ลรับภริยา 2 คน หลินกุไม่ยอมนะ มันเหมือนผู้ชายสามารถแบ่งหัวใจได้ เป็นคนหลายใจว่างั้นเถอะ เหมือนเห็นแก่ตัว ไม่ชอบง่ะ ชอบให้รักเดียวใจเดียว รักผู้หญิงได้คนเดียวเท่านั้นน่ะค่ะ

เห็นจางงี้ไบ้ให้ว่าบทสรุปของ 3 คนนี้ดูจากชื่อตอนเอา รีบเลื่อนขึ้นไปดู จุดที่พลิกผัน เดาไม่ถูกอยู่ดีค่ะ เอาไว้ลุ้นอ่านตอนหน้าดีกว่า ตื่นเต้นๆๆๆ อยากอ่านจะแย่แล้วววว ฮึกๆ

อ๊าย . . จางงี้วางยาให้เกิดอาการลงแดงอยากอ่านอีกแล้ว อยกาอ่านๆ ส่วนเอี้ยนจู จะเป็นแบบไหนเหรอเนี่ย ต่อมจิ้น ต่อมเดา เริ่มทำงานอีกแล้วค่ะ รอจางงี้มาเฉลยนะ


หลินกุ . . โธ่ ถัง ท่าทางจะห่วงพี่เส้าเฟยอย่างมาก เห็นคังซื่ออยู่กับสาวข้างบน ก็พาลหวงแทนพี่เส้าเฟย แต่ว่านะ สาวข้างบนไม่ใช่เส่เยี่ยนะคะ เธอคือแม่นาง "อาเก้า" ตะหากล่ะ ดูดีๆ ซี่คะ


วันนี้น้องมลเพิ่งกลับมาค่ะ ไม่รู้จะแวะมาไหวรึเปล่า แต่แวะมาคงตะลึง กับการโพสแบบกระหน่ำ เมาส์ไม่หยุดของพวกเรา รอคนมาร่วมปลาบปลื้มกับฉากสวีทเล็กๆ ของพี่ชาร์ลกับแมนดี้นะ


อ้อ . . จะให้พี่ชาร์ลมีภรรยาน้อยก็ไม่ยอมเหมือนกันค่ะ อยากให้พี่ชาร์ลกับแมนดี้รักเดียวใจเดียว แต่ที่ยอมให้เฮียโจวก็เพราะ เรื่องมันเลยเถิดมาจนถึงป่านนี้ จะให้ทอดทิ้งคนใดคนหนึ่ง ก็ดูน่าสงสารเกินไปนะ อีกอย่างพี่น้องน่าจะปรองดองกันได้ไงล่ะ แต่ดูท่าแล้ว คงต้องรอจางงี้แต่งต่อดีกว่า

มาแล้วค่ะ

ก่อนอื่นเลยขอขอบคุณพี่จางงี้ก่อนเลยนะค่ะที่สละเวลาแต่งนิยายสนุกๆ ให้พวกเราได้อ่านกัน ขอบคุณคะ
ถึงมลจะไม่เคยอ่านเรื่องก่อนหน้านี้ของพี่งี้ แต่ขอชมค่ะ ว่าพี่งี้แต่งเนื้อเรื่องได้ดี บรรยายได้เห็นภาพ มีการแอบหักมุมทำให้ผู้อ่านเดาไม่ถูกค่ะ ช่วยเพิ่มความสนุกดีค่ะ และตอนหลังพวกคำผิดก็น้อยลงด้วยค่ะ

พี่หลิน พี่โหยว ภาพต่างๆ ที่พี่ๆ ช่วยกันแปะประกอบฟิคนี่ มลนับถือมาตลอดค่ะ เพราะนอกจากจะสามารถหาภาพมาได้เข้ากับฟิคแล้ว ภาพของพี่ทั้งสองยังสอดคล้องกันเป็นอย่างดีอีกด้วยค่ะ บางครั้งถึงมลจะไม่ได้เขียนทักมา แต่ก็แอบชื่นชมอยู่เสมอนะค่ะ
จะบอกว่ามลชอบพวกคำบรรยายระหว่างรูปที่พวกพี่ใส่กันมากเลยค่ะ นอกจากจะเข้ากับรูปแล้ว ยิ่งจิ้นตามด้วยน้ำเสียงของตัวละครแล้ว ยิ่งรู้สึกว่าน่ารักดีค่ะ

สำหรับเรื่องกรุ๊ปเลือด ขอบคุณนัทมากค่ะที่ช่วยทัก ทำให้ฟิคดูสมจริงยิ่งขึ้นค่ะ

ส่วนที่พี่โหยว ช่วยหาบทสรุปให้กับพระเอก นางเอก อันนี้มลเลือกข้อสามนะค่ะ เพราะมลว่าเจนนี่คงรับไม่ได้หรอกค่ะที่จะทำตัวเหมือนแย่งของๆ น้อง น่าจะยอมเสียสละมากกว่า เพราะทั้งเรื่องเจนนี่ก็ยอมเสียสละทุกๆ อย่างอยู่แล้วเพื่อครอบครัว ดังนั้นข้อสองจึงไม่น่าจะเป็นไปได้
ส่วนข้อหนึ่ง ก็อย่างที่พี่หลินพูดน่ะค่ะ ผู้เขียนบรรยายไว้ค่อนข้างชัดว่ามีอะไรกันแล้ว เพราะถึงโจวจะดื่มเยอะในวันนั้น แต่คริสตินไม่ได้ดื่มนี่ค่ะ เพราะฉนั้นย่อมรู้ตัวดีว่าตัวเองมีอะไรกับโจวหรือเปล่าค่ะ อันนี้ก็ต้องรอดูนะค่ะว่าทั่นผู้เขียนจะมาหักมุมอีกหรือเปล่า

มาถึงคู่ของชาร์ลกับแมนดี้ พี่งี้คงตามใจคนอ่านอยู่ล่ะเนอะ เนอะ เนอะ คนอ่านทุกคนขอให้จบอย่างแฮปปี้เอนดิ้งซะขนาดนี้ ถ้าพี่งี้ไม่ช่วยให้คนอ่านสมหวังก็ดูจะใจร้ายไปเนอะ แล้วมลก็รู้ว่าพี่งี้เป็นคนใจดีซะด้วยสิค่ะ คงไม่ทำให้แฟนๆ ผิดหวังแน่ๆ เลย

ว้าวมลแวะมาพอดี แวะไปบ้านชาเรี่ยนด้วยนะคะ มี pm ไปถึง

5555 ยอมรับค่ะพี่โหยว พี่หลิน ว่าเข้ามาทีก็ช๊อคกับการโพสกระน่ำของพี่ๆ จริงๆ ค่ะ แต่ชอบนะค่ะ

o-yo จริงด้วย เส่เยี่ยได้อิมเมจจากเมิ่งเหยาต่างหาก หลินกุต้องห่วงทั่นลุงเส้าเฟยสิคะ เพราะเจ้าตัวเค้ามัวแต่ห่วงเพื่อน พวกพ้อง ชาติประชาอยู่นั่นแหล่ะ ไม่หวงเส่เยี่ยไว้ให้ เกิดแห้วขึ้นมาจะทำไงล่ะคะ อิอิ ส่วนแม่นางอาเก้านี่ให้คู่กับคังซื่อก้อด้าย เพราะหน้าตาเยาว์วัยเหมือนกันเลยล่ะค่ะ

น้องมล อ่านคำชมเรื่องแปะภาพของน้องมลแล้วพี่หลิน แทบคว้าเก้าอี้ไม่ทันค่ะ เกือบลอยติดผนังห้องแล้วเนี่ย แบบนี้คราวหน้าต้องแปะภาพกระหน่ำแน่นอนค่ะ ยิ่งบ้ายออยู่ด้วย ลำบากน้องมลอ่านแล้วนะคะ ก๊ากๆๆ

ช่วงนี้ฟิคใกล้จบ คำชมของผู้อ่านต่อผู้เขียนก็เลยมากเป็นปิ๊เสด จางงี้อ่านแล้วคงไม่ใจร้ายไม่ใส่ฉากหวีดปิดท้ายให้พวกเราหรอกค่ะ ใช่ป่ะจ๊ะจางงี้สุดจ๋วยแอนด์ใจดี้ใจดี ขอฉากหวีดปิดท้ายลูกหลานตั้งทีมฟุตบอลสัก 3ตอนนะจ๊ะ ต้องขยันย้ำ ฮุฮุ

พี่หลิน พี่โหยว พี่งี้ ที่เขียนไปข้างบนนี่ยังไม่ได้ถึงครึ่งที่มลรู้สึกจริงๆ เลยค่ะ เป็นพวกบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ค่อยเป็นน่ะค่ะ

แค่อยากบอกว่าพวกพี่ๆ สุดยอดจริงๆ ค่ะ

ปล.พี่หลินแปะภาพได้เยอะเท่าที่ต้องการเลยนะค่ะ เต็มที่ เต็มใจดูเสมอค่ะ ภาพน่ารักๆ ขนาดนี้ ไม่ชอบก็แย่แล้วล่ะค่ะ

เฮ่อ เฮ่อ . . แปะภาพกันมาตั้งนาน ในที่สุดก็มีคนมาชื่นชมภาพพี่ชาร์ลกับแมนดี้ ไม่เสียแรงเปล่าเลยค่ะหลินกุ

แม่นางอาเก้าเนี่ย ถึงจะใบหน้าอ่อนเยาว์เหมาะสมกับคังซื่อ แต่ถ้านับยุคสมัยกันแล้ว เธอแก่กว่าคังซื่อหลายสิบปีเลยนะคะ ก็อาเก้าก็คือองค์หญิงฉางผิง องค์หญิงองค์สุดท้ายในราชวงศ์หมิง ตอนอาเก้าอายุได้ 20 ปีมั้ง ปู่ของคังซื่อก็ไปตีกรุงปักกิ่งแต่ตายก่อนตีเมืองแตก จากนั้นน้องชายของปู่คังซีก็ตีปักกิ่งแตกแล้วให้พ่อของคังซีปกครอง แต่ปกครองได้แป๊บเดียว จากนั้นบัลลังก์ก็ตกเป็นของคังซีค่ะ อืม . . อายุก็น่าจะห่างกันประมาณ 20-30 ปีนะคะ


ส่วนอาเส่ตอนที่เล่นเป็นอาเก้า อายุ 26 ปีค่ะ ก็น่าจะพอๆ กับพี่ชายตอนที่เล่นเป็นคังซีนะ แต่ถ้าตอนนี้ อาเส่หน้าตาสูงอายุล้ำหน้าคังซีในภาพไปเยอะแล้วล่ะ มองซ้าย มองขวา อาเส่ไม่อยู่ รอดตัวไป

ได้ไฟเขียวจากน้องมลแบบนี้แล้ว พี่หลินกะ o-yo สู้ขาดใจค่ะ คราวหน้าบล็อคจางงี้อาจมีเดี้ยงเพราะถูกกระหน่ำภาพปลากรอบ 555

o-yo ให้หลินกุอ่านประวัติแม่นางอาเก้าอีก 10 รอบก็จำไม่ได้ค่ะ แบบตัวเองกับประวัติศาสตร์เนี่ย ไม่ค่อยถูกกันเล้ย ความจริง o-yo เคยเล่าประวัติเรื่องราวต่างๆ มากมากมาย แต่หลินกุไม่เคยจำเลย เพราะตัวเองเป็นคนความจำสั้น แบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เพราะงั้นเวลาหลินกุงง ไม่เข้าใจอะไรบ่อยๆ ถามซ้ำๆ o-yo ไม่ต้องแปลกใจนะคะ แหะๆ เอาเป็นว่าหน้าตาคังซื่อเอ๊าะใส่เท่าเทียมกับแม่นางอาเก้าเป็นพอ หยวนๆ เข้ากันกั๊นเข้ากัน


น้องมล พรุ่งนี้พี่หลินจะไป ปณ.ส่งของให้ o-yo ก็จะส่งแผ่น photoshop ให้ด้วยนะคะ รอรับได้เลยจ้า

5555 พี่หลิน พี่หลินไม่ได้เป็นคนเดียวหรอกค่ะ ประวัติศาสตร์กับมลก็ห่างไกลกันเหลือเกินค่ะ แถมความจำมลก็สั้นเหมือนกันค่ะ

พี่งี้ พี่งี้ มีเรื่องจะมาเมาท์พี่โหยวให้ฟังค่ะ แบบว่าพี่โหยวคิดถึงแมนดี้มากๆ เลยค่ะ ขนาดที่ว่าไปคุยเรื่องหน่วยเหิรฟ้ากู้วิกฤตที่บอร์ดสามนะค่ะ ตอนแรกพี่โหยวก็เรียกชื่อนางเอก(แครี่)ถูกนะค่ะ แต่พอตอนจบไงกลายเป็นแมนดี้ได้ก็ไม่รู้ สงสัยเป็นเพราะพี่โหยวเป็นโรคคิดถึงฉากสวีทหวานแหววระหว่างชาร์ลกับแมนดี้แหงๆ เลยค่ะ เพราะงั้นรบกวนพี่จางงี้ช่วยจ่ายยารักษาอาการคิดถึงแมนดี้ให้พี่โหยวด้วยการยืดตอนจบของฟิคออกไปอีกหน่อย แล้วเพิ่มฉากสวีทหวานแหววระหว่างชาร์ลกับแมนดี้แบบว่าน้ำตาลเรียกปู่ (ตามคำบอกเล่าของพี่หลิน) ให้สัก 3 ตอนรวดเลยนะค่ะ เพื่อจะช่วยให้พี่โหยวหายจากอาการ พิษรัก แรงคิดถึงแมนดี้ค่ะ
ขอบคุณพี่งี้ล่วงหน้าเลยนะค่ะ

มัวแต่ห่วงขอฉากหวานแหววจากพี่งี้มากไปหน่อย เลยลืมเลยค่ะ (เห็นไหมว่าเป็นปลาทองของจริง)
ขอบคุณพี่หลินมากๆ นะค่ะสำหรับโปรแกรม photoshop

พี่โหยว...มลกำลังอัพไฟล์ FH2 preview ให้อยู่นะค่ะ ถ้าพี่โหลดจาก send space ไม่ได้ก็รอโหลดจาก sharebig ได้นะค่ะ

อ้ายหยา . . . แค่ละเมอถึงแมนดี้นิดเดียวเอง จุ๊จุ๊ไว้นะ เดี๋ยวพี่ชาร์ลรู้เข้า ตามมาหึง ไม่ยอมให้เข้าใกล้แมนดี้ล่ะยุ่งเลยค่ะ เพราะงั้นจางงี้ต้องรีบให้พี่ชาร์ลสวีทกับแมนดี้ไวไวนะ o-yo จะได้หมดห่วง ไม่ต้องพะวงจนละเมออีก แฮ่ๆ

ได้ลิงค์แล้วค่ะมล เก็บเรียบร้อย ดูมาดามมาจนชื่นใจแระ ไปทำงานด้วยความสดชื่นแล้ววันนี้

ตามมาหนับหนุนน้องมลค่ะ (ช่วงนี้กองเชียร์เป็นปี่เป็นขลุยเลย อิอิ) o-yo ถึงขนาดเพ้อถึงแมนดี้ ตัวละครในฟิคจางงี้ แบบนี้แสดงว่าพวกเราอยากอ่านฉากหวีดมากแค่ไหน จางงี้คิดดู๊ เพราะงั้นได้โปรดจ่ายยารักษาอาการไข้ของพวกเรา ด้วยการยืดเรื่องให้พระรองและนางรองได้หวีดหวิวว สะดิ๋วกิ๋วกันทีเต๊อะ ยังไม่เคยอ่านจางงี้เขียนบทหวีดหวานเลยนะ ที่อ่านๆมามีแต่ตบจูบแบบซาดิสต์แบบพระเอกนางเอกที่ผ่านมา เพราะงั้นขอพิสูจน์ฝีมือคุณผู้เขียนหน่อยค่ะ ก๊ากๆ ขอปิดเกาะ หรือปิดบ้านที่เป็นเรือนหอสัก 3 วันเพื่อผลิตลูกเต็มบ้านสักครั้งเต๊อะ
น้องมล พี่หลินขอไปมากป่าวคะ o-yo หลินกุขอจางงี้มากไปมั้ยอ่า ขอความเห็นโหน่ยยยย

ตามมาเป็นกองเชียร์ค่ะ
มลว่าพี่หลินขอน้อยไปนะค่ะ เรียกว่ามักน้อยมากๆ เลยค่ะ
ปกติเค้าต้องฮันนีมูนอย่างน้อยก็สัก 7 วันนะค่ะ อะไรกันเนี่ย พี่หลินขอแค่ 3 วัน ไม่ผ่านค่ะ ไม่ผ่าน

ปล.พี่หลิน มลไม่รู้ชื่อเพลง Maiden's vow นะค่ะ เพราะพวกชื่อจีนทีไรจะจำไม่ค่อยได้ทู๊กทีเลยค่ะ (ขอตอบที่นี่ละกันนะค่ะที่บอร์ดสาม ค่อนข้างช้าค่ะ เหมาะกับการเล่นที่บ้านค่ะ)

ตายแระ พี่หลินขอน้อยไปเหรอ จริงด้วยแค่ 3 วัน ไม่หนำใจ แค่พูดคุยกัน แยกเตียงกันนอน (ชาร์ลอาจถูกไล่ให้ไปนอนโซฟาอีก ) ก็ล่วงเลยเวลาจะ 3 วันแระ เห็นด้วยๆๆ กว่าแมนดี้จะทำความคุ้นเคยกับที่รัก (กิ๊ดดด) ต้องอาศัยเวลาเนาะๆ เพราะงั้นขอรีเควช ปิดเกาะ ปิดบ้านไปเลย 7 วันทำการ (ทำการหยังอ่ะ ) นะคะจางงี้ขา จุ๊บๆๆ

ไม่เป็นไรค่ะน้องมล รอ o-yo มาตอบอีกที เจ้าแม่ละเอียดน้อยไม่รู้ เด๋วเจ้าแม่ละเอียดใหญ่ต้องรู้แน่เลย

เมื่อกี้ฟังเพลงเฮียเคกับอาเส่ที่ o-yo อัพให้แล้วค่ะ เพลงเพราะมาก เสียงอาเส่ก็ใสตามเคย แต่เพลงมันหยุดดื้อๆไปติ๊ดเนอะ ขอบคุณ o-yo กับน้องมลที่หาเพลงมาเพิ่มให้พี่หลินค่ะ

เพลงเฮียเคกับอาเส่ เป็นเพลงที่พี่โหยวดึงมาจากงานปีใหม่ค่ะ เพราะงั้นอาจจะจบห้วนไปนิดนึงค่ะ

พี่งี้ อยากอ่านฟิคตอนต่อไปเร็วๆ จังค่ะ ขอหวีทๆ หวานๆ เยอะๆ ของคู่รองเยอะๆ นะค่ะ

จ๊าย . . อะไรกันปิดบ้านผลิตลูก 3 วัน คืน 7 วัน อ้ายหยา ขอเวลาไปทำใจก่อนนะคะหลินกุ น้องมล แบบว่าหวังไว้แค่ฉากสวีท กุ๊กกิ๊กเท่านั้นเอง ถ้าถึงขั้นปิดบ้านขังเอาไว้ เดี๋ยวคนอ่านจะเป็นลมอ่ะ เพราะกรี๊ดกร๊าดเกินเหตุ ขอเวลาไปบำรุงหัวใจให้แข็งแรงก่อนค่ะ ตอนแรกกะว่าอ่านฉากกุ๊กกิ๊ก แล้วก็ข้ามไปอีก 2 ปี พี่ชาร์ลกับแมนดี้ก็มีลูกตัวเล็กๆ วิ่งเล่นดูน่ารัก แนวรักใสๆ น่ะค่ะ ไม่ต้องพิศวาสมากก็ได้ เดี๋ยวคนอ่านซาหลบไปก่อน 555 เกรงใจคนเขียนเดี๋ยวจะแต่งไม่ออกน่ะซี่


เรื่องเพลง ใช่แล้วค่ะที่เฮียเคกับอาเส่ร้อง เป็นไฟล์ที่ตัดมาจากงานปีใหม่น่ะ ไม่ใช่เพลงที่อัดตามห้องอัด เสียงเลยไม่แจ่มและตัดเอาดื้อๆ ค่ะ

555 o-yo จะปิดบ้าน 3 วัน หรือ 7 คืน ยังไงเนี่ย ต้องแล้วแต่ความเมตตาจากทั่นผู้เขียนเท่านั้นล่ะน้า แต่ยังไงก็ตามก็ขอหวีดบ้างอ่ะ กอดก็กอดแล้วขอเลื่อนขึ้นขึ้นไปตามลำดับไหล่บ้างก็ดีนะจ๊ะจางงี้ แต่ตอนจบต้องมีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองโด้ยยยยยย นับวันรอตอนใหม่เลยง่ะเนี่ย อยากอ่านจะแย่แล้วววว

พี่โหยว ขอแก้ข่าวนึดนึงนะค่ะ
ที่มลขอไปเจ็ดวันเนี่ย หมายถึงฉากสวีทหวานแหวว ระหว่างชาร์ลกับแมนดี้นะค่ะ แบบว่าหวานเว่อร์ๆ หวานเลี่ยนๆ เนี่ยที่มลขอ
ไม่ใช่ให้พี่ชาร์ลกับน้องแมนดี้อยู่ในห้องทำอะไรกันนะค่ะ ถ้าเป็นแบบหลังนี่มลคงต้องเตรียมอ๊อกซิเจนไว้ข้างตัวระหว่างอ่านค่ะ กลัวหัวใจทำงานหนักเกินไป

น้องมล o-yo โหย...ให้เฉพาะหวีดอย่างเดียว อย่างอื่นไม่ให้ทำ แล้วจะได้ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง ตั้งทีมฟุตบอลได้ไงอ่ะคะ พี่ชาร์ลกับแมนดี้ไม่ใช่ปลากัดเด้อ
แต่จะหวีดระดับไหน nc เท่าไหร่ก็ขอให้มีฉากหวีดนะคร้า ไม่งั้นเฉาแย่เลยค่ะจางงี้

พี่หลิน พี่ชาร์ลกับแมนดี้ไม่ต้องเป็นปลากัดไงค่ะ ก็ทำแบบที่พี่โหยวบอกไงค่ะ
สวีทหวานแหวว แล้วก็ตัดไปอีกสักปี สองปี ถัดมา ก็มีเจ้าตัวน้อย น่ารักๆ เรียบร้อยแล้วไงค่ะ

เอาเบาะ ฟูก หมอน มานอนแต่เช้าค่ะ น้องมลอย่าลืมพกขนมมาด้วยนะคะ เครื่องดื่ม o-yo ถ้าจะเอามาสมทบอีกที คร่อกฟี้~~ZZZZZZZ

เดี๋ยวขอไปซื้อขนมก่อนนะค่ะ แล้วตอนค่ำๆ จะเข้ามารอเป็นเพื่อนค่ะ
เพราะวันนี้ต้องไปธุระกับที่บ้านค่ะ

ซื้อขนมมาฝากทุกๆ คนค่ะ

คืนนี้หม่ำหนมน้องมลจนพุงกาง นอนรอเก้อจนเพลีย (เพราะนอนมากไป ฮิๆ ) ไปนอนก่อนแระ พรุ่งนี้มาเฝ้าเกาะรอใหม่ค่ะ กู๊ดไนท์ จุ๊บๆ

กรี๊ดดดด กร๊าดดดด

'วันนี้ยุ่งมากเลย...ต้องเตรียมการประชุมแล้วนะ...อย่าลืมทานข้าวด้วยหละ...คิดถึงเสมอ’

‘พรุ่งนี้ต้องไปประชุมแทนพ่อที่ไต้หวัน...ว่าจะไปหวังเจี้ยนอีก...ไว้จะเก็บหอยสวยๆ มาฝากนะ...พักผ่อนมากๆ นะอย่าหักโหมหละ...หลับฝันดีนะครับ’

‘คืนนี้ดาวเต็มฟ้าเลย...อยากนอนดูดาวด้วยกันอีกครั้ง...คุณรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่า?...หลับฝันดีนะครับ’

อ่านมาถึงตรงนี้ นึกไม่ถึงเลยง่ะ ว่าพี่ชาร์ลจะทำแบบนี้ เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ผู้ชายจะทำให้ผู้หญิงที่เขารักเลยนะเนี้ย ประทับใจมุขนี้มากเลยค่ะ

Question?!? มีอยู่เรื่องนึงติดใจค่ะ ว่าฝงกวงเว่ย แต่งงานกับคุณนายฝงแล้ว ยังจะสามารถแต่งกับเจนนี่ได้อีกเหรอคะ แบบนี้ไม่เรียกว่าจดทะเบียนซ้อนซึ่งจะทำให้สัญญาที่ยกหุ้นในบริษัทให้มีผลเป็นโฆคะทางกฏหมายหรือเปล่า อันนี้ลองถามดูนะคะ ตัวเองก็ไม่แน่ใจเรื่องกฏหมายเหมือนกัน ?!?