ปิดเทอม-น้ำหนาว-เหล้าขาว-เมืองเลย ตั้งแต่ไปเรียนโท เพื่ออนาคตและเพื่อให้เหมือนกับชาวเมืองที่เขาร่ำเรียนกัน ผลตามมาก็คือ "ความเครียด" และมีเวลาหาความสุขให้ตัวเองลดลงไปมาก ตั้งใจบอกกับตัวเองไว้ว่า สอบเสร็จเมื่อไหร่(ผ่านไม่ผ่านค่อยว่ากัน)กรูจะมีเวลาสมองโล่งๆซักที หนึ่งเดือนเต็มในเดือนพฤศจิกายน กรูต้องไปไหนสักที่เพื่อพักผ่อนหัวสมอง ไปหาแหล่งอร่อยๆทางธรรมชาติมาเติมกำลัง ผ่านไปหลายวัน หลายสัปดาห์ มีหลายเหตุผลที่ทำให้ไม่ได้เดินทางออกต่างจังหวัดซะที เพราะยังหวังว่าจะมีเพื่อนๆติดสอยห้อยตามไปด้วย(แอบด่า) แต่ดูกระแสแล้ว สงสัยยังไม่มีใครลงตัว ก็เลยหาข้อมูลหาโปรแกรมส่วนตัวว่าจะไปไหนดี ก็มีใคร ชวนไปเชียงใหม่ ก็มีใคร อยากไห้ไปโน่นนี่ แต่ใจอยากจะไปแบ๊กแพ็คที่ลาวคนเดียวเป็นอย่างมาก หาข้อมูล เวียงจันทน์ วังเวียง หลวงพระบาง แต่นั่งตัดสินใจขั้นสุดท้ายว่า เราควรมีความสุขแล้วมีค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด น่าจะดีกว่าในห้วงเวลานี้ เช้าวันศุกร์ 21 พ.ย. โทรหาเพื่อนที่อยู่ด่านซ้าย(เพิ่งไปเมื่อปีที่แล้ว) ว่าจะไปตั้งหลักที่นั่น โดยให้เพื่อนมารอรับที่ อ.หล่มสัก ซื้อตั๋วรถสาย กรุงเทพ-ภูเรือ ของบริษัทภูตประสูติ โอ้!น่ากลัว เพชรประเสริฐ วุ๊ย จะออกจากกรุงเทพ 14.00 น. ถึง หล่มสักเมื่อไหร่ไม่รู้ มรึงมารอรับด้วย ประมาณ 6 ชั่วโมงแหละ รถยังไม่ออกจากหมอชิตเลย เพื่อนมันโทรมาถามแล้วถึงไหนแล้ว เพราะมันลงมาจากด่านซ้ายมาถึงที่ อ.หล่มสักแล้ว ก็บอกให้มันไปหาเพื่อน หรือไปไหนก็ได้ กินเหล้ารอไปก่อน.............. รถเลย สระบุรี ...... มันโทรมาอีกแล้ว ถึงศรีเทพ .......มันโทรมาอีกแล้ว ผ่าน หนองไผ่ ....... มันโทรมาอีกแล้ว เข้าเพชรบูรณ์ ....มันโทรมาอีกแล้ว ออกเพชรบูรณ์ ....มัน ก็ โทรมาอีกแล้ว อยากจะบอกมันว่า "กรูไปเร็วไม่ได้กว่านี้หรอก" จนสองทุ่มครึ่ง(แต่รถวิ่งช้าจริงๆ)รถถึงซะที ลงรถที่สถานีขนส่งหล่มสัก ก้าวเท้าเดินเข้ามาในตัวอาคาร ก็มีไอ้ตัวเล็กเด็กผู้ชาย 5 ขวบ วิ่งรี่เข้ามาหาหน้าตาดีใจสุดๆ “พ่อเล็กมาแล้ว” "ลูกใครวะ......เด็กที่ไหนวะ" (กรูคิด) “โป้ง สวัสดีพ่อเล็ก เพื่อนพ่อบุญก่อน” พ่อตัวปลอมบอก “ทำไมพ่อเล็กมาช้าจัง” “@##^%&&#@” แปลว่า “พ่อเล็กมาเร็วกว่านี้ไม่ได้หรอกไม่ได้ขับเอง” ถึงได้มารู้ความจริงทำไมโทรตามกรูจัง ตัวน้อยนี่เอง ก็พ่อจริงๆของน้องโป้ง(พ่อเหน่) กับพ่อปลอม(พ่อบุญ) ดันเจือกพาลูกมารอกรูได้ล่วงหน้าเป็นชั่วโมง สองชั่วโมง ซื้อเบียร์จิบระหว่างทาง 6 กระป๋อง เป๊บซี่ 1 กระป๋อง แล้วมุ่งหน้าไปอุทยานแห่งชาติน้าหนาว ส่วนเสบียงที่บรรทุกมาท้ายรถเหมือนคนย้ายบ้านเลย รถจักยาน(เด็ก), เต้นท์ 3 หลัง, ผ้าห่มผ้านวม หมอน 4-5 ผืน โซดา 1 ลัง, ถังใส่น้ำแข็งจากร้านค้าอันใหญ่ๆ เตาถ่าน, ถ่าน, อุปกรณ์ปิ้งย่าง ลูกชิ้น หมูหมัก ข้าวเหนียว ฯลฯ เสียค่าธรรมเนียมเข้าพร้อมรถยนต์ 150 บาท ขับรถเข้าไปหาจุดกางเต้นท์ ก็มาป่านนี้ สามทุ่มกว่าแล้วต้องเปิดไฟรถช่วยให้แสงสว่างขนของลง ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยนั่งกินปิ้งย่าง สองปิศาจ...สุรา สี่ทุ่มได้ พ่อเหน่ ขอตัวไปกล่อมลูกนอนก่อน แต่แล้ว ก็ไม่ออกมาอีกเลยตั้งแต่บัดนั้น ก็นั่งกินคุยกันไปสองเฒ่า ฟังเสียงเพลงเบาๆที่เต้นท์ห่างๆออกไปสองเต้นท์เล่นให้ฟัง แล้วก็หายริบรี่ๆอ่อนแรง ไปนึ่งเต้นท์ แล้วก็ริบหรี่ๆ ลงไป อากาศหนาวดาวสวย น้ำค้างลง ตีสามนอนดีกว่าว่ะ ขณะเดียวกับเสียงกีต้าอีกเต้นท์ก็เงียบเสียงลงไปด้วย ตีสี่มีเสียงคนปลุกให้ไปกินเหล้าด้วย เฮ้อ! ไอ้เหน่ ที่พาลูกไปกล่อมนอนแหละ พอเขากิน แกนอน พอเขานอนแกดันตื่นมาปลุกให้กินเหล้า แต่ก็ไม่มีใครลุกมาง่ายๆหรอก สุดท้ายตาเหน่ ก็กินเหล้าไปคนเดียวยันรุ่งเช้า ตีห้ากว่ามั้ง ไอ้เต้นท์โน่นมันเดนคุยกันบอกว่าเต้นท์นี้เจ๋งว่ะ กินยันเช้าเลย..... หุหุ คนที่มันเห็นนะ เพิ่งมานั่งได้ไม่เท่าไหร่เลย อ่อ! ที่ตาเหน่เป็นอย่างนี้อาจเป็นเพราะนิสัยตำรวจ ที่ชอบคอยเฝ้าระวังภัยให้ประชาชน วงรอบเช้า อบอุ่นร่างกาย เช้าวันใหม่ก็ตื่นมา รู้วึกเหมือนไม่ได้นอนเลย ก่อนแปรงฟันก็ต้องบ้วนแอลกอฮอลก่อน แล้วแปรงฟันด้วยหมูย่าง นั่งกินต่อหมดขวดก็ต้องไปซื้อเหล้ามาอีกขวด นั่งจนแดดสายเริ่มไล่ที่ ก็ได้เวลาเริ่มเก็บเต้นท์เก็บข้าวของ ตาเหน่คนที่ตื่นเช้าที่สุดเป็นคนเก็บ ส่วนไอ้ตัวเล็ก พ่อบุญ พ่อเล็กจะไปเดินเล่นเรื่อยเปื่อย พ่อโจร ลูกตำรวจ เดินไปมา ก็มาเจอบ้านพักน้ำหนาวxx สะพานไม้ ที่แรกไม่ได้จำ และจำไม่ได้หรอก แต่เมื่อผ่านมาเจอความทรงจำเก่าๆก็ทะลัก จำได้ว่า 11 ปีที่แล้ว เราเคยได้มาที่นี่ได้นอนบ้านหลังนี้ เคยนั่งตรงนี้ ตรงนั้น นี่หว่า.....เฮ้อ แก่ว่ะกรูนี่ ข้างที่ทำการอุทยาน “หอมกลิ่นธรรมชาติ สดชื่นจังเลย” .... ประโยคนี้ไม่ใช่จากปากผู้ใหญ่ เพราะเพื่อนผมชอบอาหารกลิ่นเหม็น แต่เป็นคำพูดจาก น้องโป้งวัย 5 ขวบ เด็กเวล... เด็กอะไร๊ พ่อมันบอกกว่า โป้งชอบไปป่าเขา ไปภูสอยดาว ชอบไปนอนเต๊นท์ ชอบไปดูรอยเท้าสัตว์ ... ว่าที่อธิบดีกรมป่าไม้ตัวจริง อยู่นี่เอง น้องโป้ง รักธรรมชาติ ตอนจะลงเขาพากลับบ้านอิดออดไม่อยากกลับ ลงไปถึงหล่มสัก ก็ไปนั่งทำส้มตำแกล้มเหล้าที่เหลือจนหมด บ่ายสองโมงก็ ออกจากหล่มสัก ไป ต.กกสะทอน อ.ด่านซ้าย จังหวัดเลย คืนนี้จะไป กินเหล้า เผาข้าวหลาม ที่บ้านประธานสภา อบต. คนตัดไม้....ไปทำไม๊ อุตส่าห์ลงไปตัดต้นไผ่ข้างทางไปหลายต้น เพื่อเอาไปทำข้าวหลาม พอไปถึงบ้านเป้าหมาย ดันไม่มีใครแช่ข้าวเหนียวซะเนี่ย ก็อดไป จริงๆก็ไม่มีใครอยากกินข้าวหลามหรอก แต่เห็นเพื่อนมันบอกว่า ระหว่างรอให้ข้าวหลามสุก มันทำให้พอจะมีกิจกรรมร่วมความสามัคคี(กินเหล้านั่นหล่ะ) พอตะวันโพล้เพล้ พี่ประธานเจ้าบ้าน ก็เดินเซๆเข้าบ้านมา “โอ้ เล็ก มายังไง” พูดไทยมั่ง สำเนียงลาวเมืองเลยต้นฉบับมั่งลิ้นพันกัน "พี่ประทับใจมากเลยเมื่อปีที่แล้ว......บลา บลา บลา" ประธานบอกปีที่แล้วรู้สึกดีที่มีโอกาสได้เที่ยวด้วยกัน แกชอบรูปที่ถ่ายส่งให้แก แกส่งไปอวดลูกที่กรุงเทพด้วย ตอนนั่งกินเหล้ากันแกยังขนอัลบั้มออกมาโชว์ชาวบ้านร่วมวง ว่าไอ้เล็กที่มาเมื่อปลายปีก่อน ได้ไปเที่ยวตะลอนมาด้วยกันประทับใจ ประธานกรึ่มๆมาแล้ว กลับมาจากงานเผาศพ มีสมาชิกติดตามมาอีกเกือบสิบชีวิต หิ้วเหล้าขาวมา 3 ขวด ดูแล้วไม่น่าจะพอกับจำนวนคน มีซากเนื้อวัวสดๆ เครื่องในวัวอีกถุงใหญ่ สองสามถุง ได้ข่าวว่าเขาล้มวัวกันแล้วแบ่งปันกันมา เห็นเนื้อวัวสดๆแล้ว นั่งนึกอยู่ในใจ กรูจะรอดมั๊ยเนี่ยเพราะกรูไม่กินเนื้อนะ แล้วเหล้าขาวหล่ะ? อันนี้เลี่ยงไม่ได้จริงๆ กับแกล้ม รถด่วน ลาบเลือด หุหุ กินไม่เป็นซักอย่าง กลุ่มคน เปลี่ยนไป คนใหม่มา แต่กรูยังอยู่ มาอีกขวด คนเก่าไป คนใหม่มา กรูยังอยู่ เฮ้อ.... คนกินก็ท้อ คนรอก็อยาก อีกรอบเดียวจะหมดอีกขวดแระ แต่.........ไม่ไหวแล้วคร๊าบ พี่น้องครับ ขอบาย กลับไปถึงที่พัก คุยกับคอห่าน รอบแรก แล้วก็รอบแล้วรอบเล่า นับได้ 5 ครั้งเพราะคุยกันไม่รู้เรื่อง เพราะผมพูดเป็นอยู่คำเดียว โอ้ก......โอ้ก.......โอ้ก ตื่นเช้ามาโคตรเจ็บคอเลย อยากๆๆๆๆๆกินอะไรหวานๆเพราะปากมันขมไปหมด เพื่อนขับรถไปหาซื้อมาให้ได้แฟนต้าน้ำแดงหนึ่งป๋อง เป๊บซี่หนึ่งป๋อง และ.....เบียร์ 4 ป๋อง เอากับมัน กินข้าวต้มไปพอมีเรี่ยวมีแรงก็อาบน้ำแต่งตัวเพื่อนบอกจะพาไปที่บ้านหมากแข้งไปดูอนุสรณ์ที่ฟ้าชายเคยเสด็จมาสมัยปราบคอมมิวนิสต์ เส้นทางไปบ้านหมากแข้ง สิบกว่ากิโล แวะวัดน้ำเย็นฯ....ชื่อยาวกว่านี้นะโบสถ์สวยดี อุทยานเฉลิมพระเกียรติบ้านหมากแข้ง สร้างถวายฟ้าชายฯ มีภาพปั้นนูนต่ำรูปฟ้าชายฯ เขาลูกโน้นคือยุทธภูมิภูหินล่องกล้า ที่ประทับแรมเมื่อครั้งเสด็จมาที่ค่ายปฏิบัติการบ้านหมากแข้ง สถานที่นั้นไม่ค่อยมีใครรู้จักมากนัก ผมก็เพิ่งรู้ว่ามีประวัติศาสตร์บทหนึ่งในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้ การเสด็จมาปฏิบัติหน้าที่ในราชการทหารของฟ้าชาย สถานที่ไม่กว้างนัก มีหอคอยเฝ้าระวัง หลุมหลบภัย อาคารไม้เป็นที่ประชุม 2-3 หลัง เจ้าหน้าที่รับผิดชอบก็พยายามรักษาสภาพเดิมไว้มากที่สุด มีการดูแลบ้างไม่ดูแลบ้างแล้วแต่กรณี อาจจะเป็นเพราะความทุรกันดารจึงไม่มีใครได้เข้ามาถึงที่ตรงนี้ จึงไม่ได้มีลักษณะสร้างไว้เพื่อรองรับการท่องเที่ยว ระหว่างทางขากลับ แวะลำธารน้อยๆ ด้วยเหตุบางประการ ที่เดียวกัน ผักกูด เพื่อนบอกเอาไปผัดน้ำมันหอย อร่อยนักแล เส้นทางเส้นเดิมขากลับ จากนั้นก็จะไปหาที่กินข้าวกลางวัน เพื่อก็พาไปหาผู้ใหญ่บ้านที่เป็นเพื่อนกัน แกกำลังเก็บข้าวโพดอยู่ในไร่ดีๆ พอเราไปแกก็ต้องเลิกงาน ขับรถไถเก็บกระสอบข้าวโพดขึ้นรถลงเขาเข้าบ้าน ชาวไล่ไปก่อกวนเวลาทำงานของชาวไร่ ผู้ใหญ่บ้านเจ้าของไร่(ไม่อาจเปิดเผยใบหน้าได้)ต้องกลับบ้านเร็วก่อนกำหนด แล้วของพวกนี้ก็ไปแปรสภาพเป็นกับข้าว กับแกล้มด้วย บ่ายสองได้ ด้วยความเกรงใจที่มารบกวนเวลาทำงาน พวกเราควรไปกันดีกว่า ผู้ใหญ่จะได้ไปทำงานของแกต่อ ก็เลยตัวแยกมาแล้วเพื่อนก็จะพาไปน้ำตก ซึ่งมันก็ไม่รู้ว่าชื่ออะไรและก็ไม่เคยไปมาก่อน เพราะเส้นทางไม่ได้ไปง่ายๆนัก เพื่อนจึงขับรถไปหาผู้นำทาง รองประธาน(อบต.ที่มันทำงาน)เราไปถึงที่บ้านแกบนเขา นั่งกินเบียร์คุยกันสักพัก รองแขกก็ใจง่ายดีแท้ กินเบียร์ไปแก้วเดียวก็ขึ้นนั่งฝั่งคนขับรถเลย ทางไปน้ำตกค่อนข้างลำบาก เห็นบอกว่าถ้าหน้าฝนไม่ใช่ 4x4 หมดสิทธิ์ไป ทางเป็นดินแดงขึ้นเขาลงเขาไปเรื่อย แล้วจะต้องจอดรถตรงลำธารแล้วเดินเท้าไปต่อประมาณไม่เกินกิโล ก่อนจะถึงลำธารที่เราจะจอดรถทิ้งไว้เพื่อเดินเท้า รถก็ดันติดหล่มพอดี แต่ก็ต้องทิ้งไว้ก่อนเดี๋ยวทางเดินไปน้ำตกจะมีบ้านหลังหนึ่ง ขากลับเราค่อยขอยืมจอบเสียมเขามา ถ้าเห็นในมุมสูงจะเป็นนาขั้นบันได ดอกอะไร เป็นทุ่งสวยดี เส้นทางเดินลงไปด้านล่างของน้ำตก มีหลายๆช่วงที่น่าจะได้ถ่ายรูปเก็บไว้ แต่แบตกล้องมันเตือนนานแล้วจนไม่กล้าถ่ายมาก ต้องเปิด-ปิด เปิด-ปิดถ่ายไปทีละช็อต ก่อนขึ้นมาที่น้ำตกนี้ ที่รองแขกเรียกว่า "น้ำตกตาดหมอก" เราได้เดินเลาะลำธารที่ขวางทางรถไว้ เดินไปตามทางน้ำไหลจนสุด จะเป็นน้ำตกตาดซ้าย(ไม่มีรูป หือๆ) ส่วนน้ำตกตาดหมอก ถ้าจะเลือกดูจากมุมสูงจะไปอีกทางซึ่งไม่ไกล แต่เราเลือกจะลงไปด้านล่างของน้ำตก เลยต้องลงเขาตรงป่าไผ่ ลงไปทางชันนิดหน่อยระยะ สัก 100 เมตรก็ถึงด้านล่าง.... รองแขกเจองูตัวหนึ่งตอนเดินไปดาดซ้าย เพื่อนสมบุญก็เจอ 1 ตัวตอนลงไปด้านล่างของตาดหมอก แต่กรูไม่เจอ หรือว่าเหยียบไปแล้วหว่า น้ำตกตาดหมอก เห็นรองแขกบอกว่า หน้าน้ำเยอะๆ ทั้งแผงของหน้าผาน้ำจะตกลงมา กระเซ็นเป็นละอองเหมือนไอหมอก ที่นี่ไม่มีใครมาเที่ยวเลย เพราะการเดินทางไม่สะดวก ตอนเราลงไป มีเด็กผู้ชาย 2 คน รีบตามลงมาด้วย เพราะถ้ามากันตามลำพังมันคงไม่กล้าลงมาเล่นกันหรอก คงกลัวโน่นกลัวนี่ไปทั่ว อีกอย่างพ่อแม่ก็คงไม่อนุญาติให้ลงมาเพราะเป็นห่วงความปลอดภัย นี่พอเห็นมีคนมา คงได้ทีขออนุญาติผู้ปกครองตามเรามา มันได้ที เย้วๆ เล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานกันอยู่สองคน กรูไม่เอาด้วยอ่ะ น้ำก็เย็น หนาวจะตายha สุดท้ายสองคนมันก็แพ้ภัยธรรมชาติ หนาวตัวสั่นนะดิ สักพักหายก็ไปไหนไม่รู้นึกว่ามันจมน้ำตาย เห็นหลังลับๆขึ้นเขาไปแล้ว วิบากเวร วิบากกรรม ที่จอดทิ้งไว้แต่แรกนึกว่ารถติดหล่มดินธรรมดา เซาะไปๆมาๆจึงรู้ว่าเป็นตอไม้ ดีที่เผื่อเวลาไว้ว่าต้องมาก่อนมืดเพื่อมากู้สถานการณ์เคลียร์ทาง เซาะตอไม้ออกและรถเคลื่อนได้ ก่อนหมดแสงพอดี .... นึกว่าจะรอด หลังจากหลุดตอและกลับรถได้แล้ว พอจะเร่งขึ้นเนินเขา ล้อหลังหมุนฟรี ติ๊วๆๆ มองลุ้นให้มันขึ้นก็ยังอยู่กับที่ รองแขกบอกให้เราสองคนขึ้นบนท้ายกระบะ ขึ้นไปขย่มๆๆๆอยู่หลายหอบ กลิ่นไหม้ยางรถยนต์คละคลุ้งกับฝุ่นตลบอบอวล ฮึดสุดท้าย พอรถขึ้นไปสูงๆจนถึงทางราบแล้ว ก็ไม่อยากหยุดรถอีกแล้วเพราะกลัวมันจะเหยียบไม่ขึ้นเดี๋ยวล้อหมุนอีก ก็เลยไม่ได้ลงมาเอาตังค์ให้ไอ้เด็กคนนั้นที่เดินตามมาเก็บจอบเสียมคืนเลย....ไว้ครั้งหน้าแล้วกัน ครั้งนี้ถือว่าได้พาไปเที่ยวน้ำตกแล้วไง กลับไปส่งรองแขก ขับรถกลับที่พัก ที่ อบต.กกสะทอน ปรากฎว่า ไฟดับครับ แน่นอนถ้า อบต.ไฟดับ คือก็ดับกันหมดทั้งตำบล และต้องรออีกอย่างน้อยหนึ่งวันเพื่อรอให้ การไฟฟ้าเข้ามาหาสาเหตุและแก้ไขข้อขัดข้อง กล้องก็ไม่มีที่ชาร์ต ข่าวก็ไม่ได้ดู แต่ก็ดีแล้ว เพระไม่เคยได้ดูทีวีเลยตั้งแต่ไป จริงๆการไม่ได้รับรู้ข่าวสารอะไรก็ดีเหมือนกัน ไม่เครียด ไม่ปวดหัวดี นี่นั่นดีอีกอย่าง คือต้องห่วงว่าจะมีใครโทรหาโทรตาม เพราะที่นั้นไม่มีคลื่นโทรศัพท์มือถือของค่ายใดเข้าถึงเลย เช้าวันจันทร์ 24 ออกจากหมู่บ้าน ไปอำเภอด่านซ้ายทำธุระของเพื่อน จริงๆวันนี้จะไปไกลถึงตัวเมืองเลย แล้วกะว่าจะไปเที่ยวแก่งคุดคู้ หรือ ภูหลวง กันต่อ แต่ไฟดับ เอกสารที่จะไปติดต่อราชการที่ขนส่งจังหวัดเลยปริ้นออกไม่ได้ ก็เลยไปแค่ด่านซ้าย ก่อนเที่ยงตัดสินใจว่าจะไปไหนต่อดี อีกใจก็อยากไป อีกใจก็อยากกลับ แต่สุดท้ายก็กลับละกัน จะมีรถ จากด่านซ้าย เข้ากรุงเทพ 12.30 น. เพราะถ้าไม่ไปเที่ยวนี้ จะมีอีกรอบก็ 20.30 น. รถออกจากด่านซ้ายบ่ายโมง ถึงกรุงเทพสองทุ่มกว่า ความวุ่นวายกลับคืนมาเหมือนเดิม.... เพิ่มเติมได้ไข้กลับมาด้วยว่ะครั้งนี้ -----------------------------------------------------------------------------   Create Date : 27 พฤศจิกายน 2551 40 comments Last Update : 28 พฤศจิกายน 2551 12:43:03 น. Counter : 6142 Pageviews. Share Tweet

ชอบ ชอบ เวลารู้ว่าตัวเองไม่สามารถติดต่ออะไรได้ ใจหนึ่งก็กังวลนะ แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า อะไรใหม่ๆ ที่ดี กำลังจะเกิดขึ้นโดยไม่มีเรื่องเก่าๆมาเปรียบเทียบ กลิ่นดิน ที่โล่ง และลมที่พัดมาไกล หอบความรู้สึกดีมาด้วย ไม่ล่ำไม่รวยกรูก็ยอม   โดย: NumNum IP: 124.120.76.247 28 พฤศจิกายน 2551 1:02:20 น.

ขออีกข้อความละกัน ชอบเพลงนี้ วู้ย...   โดย: NumNum IP: 124.120.76.247 28 พฤศจิกายน 2551 1:06:08 น.

เปลี่ยนที่กินเหล้า .... ว่างั้นเหอะพ่อเล็ก 555555555555555   โดย: อนน. IP: 119.42.76.214 28 พฤศจิกายน 2551 8:38:49 น.

หนุกหนานกันใหญ่ 555+ อ่านไปก็อมยิ้มไป ..   โดย: June~* IP: 117.47.82.118 28 พฤศจิกายน 2551 11:39:30 น.

อ้อ!! ลืมบอก ฟังเพลงแล้วนึกถึงตอนที่เพิ่งทำงานมากมาย สมัยอยู่ยโสธรกันเรยทีเดียว 55+   โดย: June~* IP: 117.47.82.118 28 พฤศจิกายน 2551 11:40:59 น.

ทุลักทุเลจริงๆ   โดย: นิเฟอซัง 30 พฤศจิกายน 2551 18:15:06 น.

เรืองนี้ไม่สนุกหรอก เพราะไม่มีกูอยู่ในทริปด้วย ... ทำเป็นซ่านะมึง ... คอห่านบ้านสมบุญมันพูดเป็นภาษาลาวหรือภาษาเขมรหละ ... สมน้ำหน้า หนีไปแดกเหล้าขาวคนเดียว รับไปเต็ม ๆ ไม่มีตัวหาร ก็เลยได้แต่คอห่าน   โดย: เพื่อนที่มึงหนีไปเที่ยว IP: 203.147.58.254 1 ธันวาคม 2551 13:39:19 น.

หุหุ.....แน่ใจหรือว่าจะแบกเป้ไปเที่ยวลาวคนเดียว..... กินเหล้าคนเดียวไม่สนุกหรอก นี่จุเพิ่งถูกเพื่อนลากไปอ่างขาง ดอยตุง ศรีสัชฯ วนอยู่บนเทือกเขา ทางราบ มันบอกขับเอง ทางบนเขา ..แกเอาไป เพราะจุดประสงค์ของมันคือ ให้จุไปขับรถและถ่ายรูปให้ (ไป 3 คน สาวๆ ทั้งนั้น) และโชคร้ายกว่านั้นคือ ไม่มีใครกินเหล้า แม้แต่เบียร์ก็ไม่มี การดื่มแอลกอฮอล์ผู้เดียว....เป็นทุกข์ในชีวิต เหล้าไม่อร่อย และบรรยากาศ Mang เหงามาก ดูท่าทางจาก บล็อกนี้ น่าจะเหงานะเนี่ย จึงดั้นด้นหาอะไรมาเติมเต็ม ส่วนจุ....เพื่อนรอกินเหล้าอยู่หรอก แต่หยิ่งไม่ติดต่อ ไม่นำพาซะงั้น เพิ่งสำนึกตัวว่า....นี่เราแก่แล้วนะ ตับไต ไส้พุง มันไม่เหมือนก่อนแล้วล่ะ เล็กสบายดีนะจ๊ะ...... แล้ววันรับปริญญา จะไปเมาด้วย นัดข้ามปีไปเลย   โดย: ju IP: 118.172.173.180 10 ธันวาคม 2551 17:23:50 น.

สวยจังค่ะ ปล.ตอนนี้ย้ายมาอยู่มหาสารคามแล้ว ย้ายแบบถาวร อากาศหนาวมากเลย   โดย: สายลมอิสระ 15 ธันวาคม 2551 6:15:52 น.

เฮ้ๆๆๆ คุณเพื่อน จุอัพบล็อกแล้ว เรียนเชิญอ่านเรื่องหมิ่นศิลธรรมของจุสักเล็กน้อย "เพื่อน...ความเหงา....วงเหล้า และของขวัญวันเกิด" จิ้มที่ชื่อ กระจ้อนละกัน ขี้เกียจทำลิ้ง   โดย: กระจ้อน 16 ธันวาคม 2551 19:31:51 น.

ดูรูปไป แล้วก็ยิมไป ..คิดถึงเพื่อนนะ..ลูกโป้งกับพ่อเหน่..ยังไมได้แวะเข้ามาเยี่ยมชมเลย..แวะเข้ามาดูแต่พ่อบุญ..ไม่นาน..คงได้พบกันนะเพื่อน..วันนี้อากาศหนาวมาก..อาบน้ำไม่ได้เหมือนเคย..(เน่าแน่คืนนี้)   โดย: คนด่านซ้าย IP: 118.175.210.109 17 ธันวาคม 2551 15:56:31 น.

กำลังมีความรู้สึกว่า....เป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก และ จุลบเบอร์เพื่อนทิ้งหมดแล้ว จุไม่มีอะไรเพียงแต่ว่า บางที เราเองอาจสร้างความร้าวฉานขึ้นในอนาคตของพวกเขา..... ขนาดรักอย่างเพื่อน ยังเจ็บขนาดนี้ ถ้ารักมันจริงๆ จะเจ็บขนาดไหนน๊อ เฮ่อ!   โดย: ju IP: 118.172.176.33 23 ธันวาคม 2551 8:55:15 น.

ปีใหม่ หน้าหนาว ไม่เหงา ไปเที่ยวกับสาวๆ ???? หวัดดีปีถัดไป มีชัยเสมอในทุกเรื่องราวนะ   โดย: ดาริกามณี 30 ธันวาคม 2551 11:53:20 น.

โชคดีปีใหม่ครับ... การเดินทาง ทำให้มีพลัง และสร้างสีสันให้กับชีวิต   โดย: pu_chiangdao (pu_chiangdao ) 3 มกราคม 2552 13:15:56 น.

โดย: แฟนไท 5 มกราคม 2552 19:15:47 น.

สุขสันต์วันปีใหม่นะพี่เล็ก สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยและมีความสุขมากๆนะคะ   โดย: PANDIN 5 มกราคม 2552 20:01:30 น.

สวัสดีปีใหม่ นะเพื่อน ไม่มีเมลกับเพื่อน ๆ เขา จะสง sms ก็ส่งไม่เป็นขออวยพรปีใหม่ให้เพื่อนตรงนี้แล้วกันขอให้มีความสุข..ตลอดปี 52และตลอดไปนะ คนด่านซ้าย   โดย: สมบุญ IP: 118.175.210.109 6 มกราคม 2552 16:09:25 น.

รักของเพื่อน ภาค 2 มาแระ เฮ่อ........... สบายดีนะจ๊ะ   โดย: กระจ้อน 12 มกราคม 2552 16:19:23 น.

"เพื่อน กับ เพื่อน กับระยะห่างที่ไม่เท่ากัน ทั้งๆที่ต่างคนอยู่ในจุดเดิม.." ชอบว่ะ   โดย: ju IP: 118.172.177.193 15 มกราคม 2552 16:38:21 น.

เป็นไงบ้าง..กลับจากเที่ยวเขาค้อเที่ยวนี้สบายดีใหม..ไม่เห็นลงรูปให้ดูเลย...ที่แน่ ๆ ตอนนี้ที่ด่านซ้ายหนาว..มาก ๆ อากาศแบบนี้ไม่อยากลุกจากที่นอนเลยวะบอกตรง ๆ ...ยังคิดถึงเพื่อนนะหวังว่าสิ้นเดือนนี้ เล็กคงมาเที่ยวอีก...จะรอ   โดย: สมบุญ IP: 118.175.210.109 16 มกราคม 2552 14:48:47 น.

โดย: สายลมอิสระ 2 กุมภาพันธ์ 2552 8:55:26 น.

เลยหน้าหนาวมาแล้วนา แต่ใจเพื่อนก็ยังหนาวอยู่....อย่างฉาบฉวยว่ะ ท่าจะเรียนหนักหายไปเลย.... มีอะไรให้ช่วยก็บอกน๊า แต่เรื่องเงิน ... ติดต่อคนข้างบน หรือไม่ก็ข้างล่าง ส่วนจุ...ออกจากงานแล้วเหมือนกัน   โดย: ju IP: 118.172.173.27 5 กุมภาพันธ์ 2552 8:48:04 น.

มาไม่ทัก เดี๋ยวจะหาว่ารักไม่จริง งานเยอะ ทำอะไรไม่ทันเลยสักอย่าง งานหลวง เยอะกว่างานราษฎร์   โดย: ดาริกามณี 20 กุมภาพันธ์ 2552 13:02:26 น.

แวะมาอ่าน แล้วก็สนุกตามไปด้วย ดีเนอะได้ใช้ชีวิตอิสระ แต่ขอเตือน "เหล้าขาวทำให้หน้าแก่ไว อย่ากินบ่อยนะจ๊ะ"   โดย: แม่น้องเลิฟ IP: 125.25.238.195 24 กุมภาพันธ์ 2552 18:26:00 น.

ทริปทรมานตับ... เพลงนี้มันเพลงปราบเซียนแท๊แท้น้องเอ๊ย ไปร้องที่ไหนไม่เคยรอด... เรียนไปถึงไหนแล้ว ปิดท้าย...เป็นแฟนหงษ์ต้องกระมิดกระเมี้ยนแบบพี่ทิด5555   โดย: พี่แหม๋ว... แฟนผี กิ๊กค้อน (ฟ้าคงสั่งมา ) 3 มีนาคม 2552 13:41:42 น.

รู้สึกที่ตามๆอ่านมาไม่มีวันไหนว่างเว้นจากสุราเลยนิ น่าไปเที่ยวดีเนอะ   โดย: jila IP: 202.139.223.18 18 มีนาคม 2552 23:55:44 น.

น้องเล็ก พี่อ่านเธอได้ไปเที่ยวแล้วก็นึกสนุกไปกับเธอด้วย แต่อยู่แดนไกลก็ไม่ต่างจากที่เธอไปเที่ยวเลย อยู่ไหนก็ไม่เหมือนอยู่บ้านเราหรอก ถ้าพี่กลับไปเที่ยวบ้านเราพาพี่ไปเที่ยวบ้างนะเห็นเธอถ่ายรูปแล้วสวยมากอันนี้ขอชมจากใจจริง   โดย: พี่บุ๋ม ที่อยู่ไกลแสนไกล IP: 79.233.241.192 24 มีนาคม 2552 23:10:43 น.

สวัสดี ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ตามมาจากบล็อกเอ็กซ์ทีนที่คุณเข้าไปดูเรื่องหลีเป๊ะค่ะ   โดย: ระหว่างทาง IP: 61.91.193.187 28 มีนาคม 2552 23:16:41 น.

จบไว ๆ (ตามกำหนด) เป็นกำลังใจค่ะ น้ำหนาว เป็นที่ที่ไปนอนเต๊นท์ยามเมื่อปรารถนาความหนาวเย็น บ่อยมากกกก..เพราะใกล้ ไปมาสะดวก   โดย: นกแสงตะวัน 11 เมษายน 2552 16:45:47 น.

งานดอกฝ้ายเมืองเลย จากบล็อกนี้นี่.... มันโปรโมทเป็นเดือนๆ เลยแฮะ   โดย: ju IP: 118.172.180.81 17 เมษายน 2552 22:22:28 น.

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.... คุณเล็กนี่ตาหล๊กกกก ตาหลก เล่าได้ฮามาก ๆ.... ขำจัง ขำตั้งแต่ต้นจนจบ... คืออ่านแล้วนึกภาพออก และบ่งบอกความเป็นธรรมชาติ เป็นตัวตนของคุณเล็กดี (เออ... แล้วตัวตนคุณเล็กเป็นไงง่ะ ไม่เคยรึจักซะด้วย เหอ ๆ) เอาเป็นว่าเล่าได้สนุกมาก ๆ... และภาพก็สวยแหล่มสุด ๆค่ะ ...... ประทับใจน้องโป้งจัง.... และขำที่คุณเล็กชมว่าเด็กเวล.... 555555 คิดได้นะเด็ก 5 ขวบ... สุดยอดเลย ...“หอมกลิ่นธรรมชาติ สดชื่นจังเลย” หุหุ ธรรมชาติดีนะคะ... เที่ยวแบบบ้าน ๆ แบบนี้ดีจัง... ...... ถ้าว่าง ๆ ไม่รู้จะไปเที่ยวไหน ก็มาเที่ยวกระบี่อีกสิ ............................................. ขออภัยด้วย ที่หายไปนาน ไม่ได้แวะมาทักทาย... แบบว่าภารกิจยุ่งเหยิง บวกกับตัวขี้เกียจเกาะซะแน่นเลยค่ะ... ตอนนี้สลัด.. สะบัดออกไปหมดแล้วจ๊ะ... ตอนนี้กลับมาแล้ว มาทั้งส่งความคิดถึงและส่งข่าวคราวให้ทราบด้วยค่ะ.... คุณเล็กสบายดีนะคะ... ไม่ได้แวะมาซะนานเลย... หวังว่าคงไม่ว่ากันนะคะ... อิอิ ((มาช้า ยังดีกว่าไม่มา เน๊อะ ๆ)) รักษาสุขภาพด้วยน๊า ด้วยความคิดถึงและเป็นห่วงค่ะ   โดย: largeface 1 พฤษภาคม 2552 15:03:13 น.

หวัดดีจ้า เล็ก.... จะมาเที่ยวกระบี่หรอจ๊ะ ดีจังเลย..... คราวนี้มากี่วันล่ะ รีบกลับอีกรึป่าว ว่าแต่ว่า.... 9-2-15 นี้... มันคืออะไรหรอ รัตน์พยายามแปล พยายามคิด ตีความก็ไม่เข้าใจอยู่ดี... ว่ามันคือ.... วันอะไร เดือนที่เท่าไหร่ และีไหนกัน เล็กช่วยบอกอีกทีนะ ป.ล. ถ้าจะมาเดือนนี้่ รีบ ๆๆๆๆ หน่อยน๊า ตอนนี้กำลังเข้าหน้ามรสุมแล้ว... บางวัีนอากาศไม่ค่อยดี ขมุกขมัว บางวันก็ฝนตก คลื่นแรง ลมแรง.... เดี๋ยวมันจะหมดสนุกอ่ะจ๊า   โดย: largeface 6 พฤษภาคม 2552 12:09:33 น.

ถ้ามันเป็นเทป มันคงยืดไปแล้วล่ะ เพลงนี้น่ะ   โดย: ju IP: 118.172.173.219 7 พฤษภาคม 2552 18:36:32 น.

ว่างยังเนี่ย....หายไปนานแล้วนะจ๊ะ   โดย: แฟนไท 14 พฤษภาคม 2552 15:51:22 น.

คุณรัตน์ คห. 31 largeface ขอบคุณที่ไปเยี่ยมจุที่บล็อก กระจ้อน นะคะ แต่ว่าจุเข้า บล็อกคุณไม่ได้ พยายามแล้วค่ะ แต่ไวรัสเตือน เข้าไม่ได้ ขอบคุณนะคะที่แวะไปเที่ยวลาวใต้ แบบว่า เห็นอยู่ในบล็อก โปรโมทเพลงพอดี เลยแวะมาทิ้งข้อความไว้ ^_^   โดย: ju IP: 118.172.183.108 21 พฤษภาคม 2552 13:13:41 น.

..เล็ก ว้อย ปีหน้าไปเที่ยวปิล็อคนาบ้านอีต่อง รู้จักไหม ไปอยู่นั่นแหละเพชรบูรณ์น่ะ กรูอยู่นั่น เดี๋ยวเลี้ยงเหล้า อ๊วกนึง ไปไหม..มมมม   โดย: อู่ข้าว IP: 115.67.74.22 21 กันยายน 2552 11:12:42 น.

พ่อเล็กไม่ได้ชอบธรรมชาติหรอกแต่ชอบทานสุรากับธรรมชาติ จะเที่ยวทั้งทีฟังข่าวอุตุนิยมวิทยาบ้างไม่ตายที่ภูสอยดาวก็บุญแล้วไม่บอกเจ้าที่เจ้าทางของเขาแรงจริง ๆ   โดย: พ่อไอ้โป้ง IP: 117.47.160.72 19 มกราคม 2553 12:40:11 น.

พ่อโป้งพูดถูกอย่างแรง...   โดย: ชลสิทธิ์ 23 มกราคม 2553 1:59:43 น.

ชอบแนวผ่อนคลายดี   โดย: คนชอบ net IP: 58.64.113.21 26 กรกฎาคม 2553 10:51:05 น.

ดูแล้วหน้าสนุกดี อยากไปบ้างจังแล้ว สักวันเราคงจะได้เจอกันนะ ภูสอยดาว   โดย: นัทตี้ IP: 10.0.100.58, 61.47.1.98 11 พฤศจิกายน 2553 10:28:36 น.