Work and Travel ตอน 18(กิจวัตรของพวกผม)

ตอนที่ 18 กิจวัตรของพวกผม

ชีวิตของผมและเพื่อนๆ ในต่างแดน ก็ยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ มันมีทั้งทุกข์และสุข ปะปนกันไป ส่วนตัวของผมนั้นคงมีแต่ความสุขมากกว่าทุกข์ เพราะว่า ทุกอย่างมันเริ่มลงตัว เริ่มใช้ชีวิตบนวิถีแห่งความสุข ในแต่ละวันพวกผมก็คงตั้งหน้าตั้งตาทำงาน บางคนทำอาทิตย์ละ 6 วันบ้าง 5 วันบ้าง แล้วแต่ตารางงาน ซึ่งตารางจะออกล่วงหน้าอย่างน้อย 1 อาทิตย์ ในแต่ละอาทิตย์ พวกเราไม่ค่อยหยุดตรงกันเท่าไหร่ บางวันไปทำงาน 7 คน อยู่บ้าน 6 คน บางวันไปคงเดียว อยู่บ้าน 12 คน มันก็แล้วแต่ชะตาฟ้าลิขิตนั่นแหละครับ แต่ใครไปทำงานก็ได้เงินตอนรับ Pay check ก็จะหน้าบานเพราะได้เงินเยอะ ส่วนคนที่มีวันหยุดบ่อยๆ ตอนหยุดก็นอนตื่นสายมีความสุข แต่พอเงินออกสิ หน้าเศร้าสร้อยกันยกใหญ่ เมื่อพวกผมมีความสนิทชิดเชื้อมากยิ่งขึ้น ก็เริ่มมีการพูดคุยกันว่า อาหารมื้อเย็น จะรวมเงินกันซื้อของสด แล้วมาทำอาหารกินกัน โดยตกลงกันว่าจะออกเงินคนละ 10 เหรียญ ต่อ 1 ครั้ง คนที่ร่วมขบวนการด้วยก็มี ผม ฮอต อิ๋ง เฮียแบงก์ เปิ้ล ปั้น และพี่แปง ส่วนคนอื่นๆ ก็จะทำกินในส่วนของห้องตัวเอง ความจริงพี่แบงก์ ก็อยู่ห้องเดียวกับ แม็คและแพร นะ ด้วยความเป็นลูกเจ้าของเกสเฮาส์ ที่ภูเก็ต เฮียแกก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องเงินทองอะไร และอยากมาร่วมกินกับพวกผมด้วย เวลาที่พวกผมเลิกงาน ก็จะกลับถึงหอพัก 5-6 โมงเย็น พอมาถึง ไม่เปิ้ล ก็ฮอต ก็จะมีหน้าที่หุงข้าว แบบใช้หม้อต้มแกงหุง ส่วนผมนั้นก็มีหน้าที่คอยทำกับข้าวให้เพื่อนๆกิน โดยความที่ผมชอบช่วยคุณแม่ทำกับข้าวในครัวที่บ้าน มันก็เลยทำให้ผมได้เรียนรู้วิธีการทำอาหารไทย หลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็น แกงเขียวหวาน ต้มยำ พวกผัดต่างๆ ไข่สารพัดไข่ และอีกมากมายหลายเมนู ทุกๆครั้งเฮียแบงก์ก็จะมาเป็นลูกมือให้ จนหลังๆเฮียแกเริ่มทำเป็นบ้างแล้ว ส่วนคนที่เหลือก็คงมีหน้าที่เก็บจานไปล้าง เติมน้ำแข็ง และอีกหลายหน้าที่ ส่วนผมก็เอาตัวรอดโดยการเป็นพ่อครัวไปแล้ว แต่บางทีผมก็ไปช่วยเพื่อนๆล้างจานนะครับ ไม่ใช่ว่าจะเอาเปรียบเพื่อน อย่างเดียว พวกของสดทุกคนคงสงสัยว่าผมไปเอามาจากไหน Food Lion ไงครับ เดินไป 5-10 นาทีก็ถึง พวกผมนั้นก็มักจะซื้อของสดตุนเอาไว้ พวกเนื้อไก่ เนื้อหมู ผักแบบถุง ความจริงแล้วราคาไม่แพงครับ ผมว่าถูกกว่าเมืองไทยด้วยซ้ำบางอย่าง เนื้อไก่แบบน่องจะได้กินบ่อยหน่อย เพราะมันชอบมาลดราคาล่อตาล่อใจพวกผม ผมว่าของกินที่อเมริกามันถูกนะครับมีให้เลือกหลากหลาย เครื่องแกง น้ำพริก ผงต่างๆ เครื่องปรุง ผมก็ขนมาเยอะครับ เพียงพอตลอด 3 เดือน และของเพื่อนคนอื่นๆด้วยที่เตรียมมา ไข่ไก่โหลละ 1 เหรียญกว่าๆเองถูกมากมาย ไข่ไก่ที่นี่จะเป็นสีขาวนะครับ อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นไข่เป็ดหละ ที่อาหารสิงโต (ฟู๊ดไลออน) มีของให้เลือกกินมากมายเลย ขนมนมเนย เหล้าเบียร์ ผมไปเกือบทุกวันก็ว่าได้ สนุกกับการกินเป็นที่สุด พอถึงหอพักราวๆ 6 โมงเย็น ทุกคนก็ไปรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเอง ผมก็รอทำอาหาร แต่ละวันก็จะมาถามเพื่อนๆ ว่าอยากกินอะไร พอเมนูลงตัวแล้ว ผมก็จะไปจัดการให้ วันนึงผมต้องทำกับข้าวให้พอกับสมาชิกทั้ง 7 คน อย่างน้อยก็3-4 เมนูต่อวันครับ ไข่ตุน ไข่น้ำ ก็จะยืนพื้น บางทีก็ดัดแปลง เป็นไข่น้ำต้มยำบ้าง ผัดผักรวมมิตร ก็จะทำบ่อยหน่อย แล้วก็อีกหลากหลายเมนู ตามผงแกงของโลโบ้ เชื่อไหมครับตลอด 3 เดือนพวกเรากินอาหารไทยแทบทุกวัน ความเป้นไทยไม่เคยเจอจางเลยครับ เมื่อกินข้าวเสร็จ ในบางวันก็มีของหวาน ขนมนมเนย บางทีฮอตก็จะไปทำบาวนี่ คุกกี้ ที่เป็นแบบกึ่งสำเร็จรูป มาผสมส่วนผสมเพิ่ม เข้าเตาเอา แปปเดียวก็ได้กินกันถ้วนหน้า พอทุกคนอิ่มท้อง เวลาก็ล่วงเลยมาประมาณ 3 ทุ่ม แต่พระอาทิตย์ก็พึ่งลับขอบฟ้าไปไม่นานเอง ที่นี่กลางคืนจะน้อยกว่ากลางวัน หนะครับพอกินข้าวเสร็จ คนที่รับผิดชอบล้างจานก็ไปปฏิบัติหน้าที่ ส่วนผมก็จะปลีกตัวเข้าห้องสักประเดี๋ยว เพื่อเตรียมกับข้าวสำหรับกลางวัน เมนูที่ผมทำกินบ่อยๆคือ ไปซื้อข้าวกึ่งสำเร็จรูปเป็นซองๆ ของยี่ห้องคนอร์ (ตอนแรกผมคิดว่า คนอร์จะมีแค่ในประเทศไทย ไม่ใช่เลย ผลิตภัณฑ์ของ คนอร์มีเยอะมากในอเมริกา )แค่ซองละ 1 เหรียญเท่านั้น เพราะมันโปร์โมชั่นพิเศษ ผมซื้อตุนไว้ 10 ถุง 1 ซองสามารถทำได้ 2 วัน เพราะ ข้าวมันจะเยอะมากๆ พอมาต้มแล้ว วิธีทำของผมคือ เทข้าวคนอร์ รสชาติอะไรก็ได้ ใส่ลงกล่องข้าวทนความร้อน แล้วก็ใส่ในไมรโคเวฟ 12 นาที นาทีที่ 6 ก็มาคนๆหน่อย เดี๋ยวมันจะสุกไม่ทั่วถึง จากนั้นก็ใส่เนื้อสัตว์ที่ชอบไป ส่วนมากผมจะใส่น่องไก่ 1 น่อง ที่ซื้อมาจากฟู๊ดไลออน ราคาก็แพง พอนาทีที่ 10 ผมก็จะใส่ผักแบบถุง มันจะมี บล็อกโครี่ แครอท ดอกกระหล่ำปลี ถุงละ 2 เหรียญกว่าๆ มีเยอะมาก ทำกินได้หลายวัน จากนั้นก็เข้าไมโครเวฟ จนทุกอย่างสุกลงตัว จากนั้นผมก็เอาใส่ตู้เย็นไว้ พรุ่งนี้เช้าก็เอาไปที่ทำงาน ไปเวฟให้ร้อนอีกทีตอนกลางวัน บางทีผมก็ใส่ไส้กรอกนะครับ มียี่ห้อนึง อร่อยมากๆ ถูกโคตรๆ ราคาอันละ 99 เซน มีเกือบ 10 ชิ้น อาหารตอนกลางวันไม่ดีมีแต่ของคาวนะครับ ผมมักจะมีของหวานติดไปด้วย ผมชอบซื้อโยเกิร์ต มู๊ดช็อคโกแลต ซื้อทีก็ 10 อัน เพราะยิ่งซื้อเยอะยิ่งถูก ฟู๊ดไลออน ชอบเอาพวกโปรโมชั่นมาล่อใจพวกผม ผมก็มักจะหารกับเพื่อน ถ้าไม่มีใครหาร ก็ซื้อคนเดียวนั่นแหละ ฟู๊ดไลออน มันจะมีบัตรสมาชิก หรือ MVP customer card ต้องทำบัตรเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ใช้ส่วนลด ถ้ามาที่นี่สิ่งที่ผมจะขาดไม่ได้เลยคือ น้ำส้ม แบบกล่อง คล้ายๆพวก มาลี ยูนีฟ กล่องละ 1 เหรียญเอง ผมชอบซื้อไว้กินตอนเช้าเพราะ มันจะได้ขับถ่ายสะดวก พูดถึงตอนเช้า ผม ฮอต อิ๋ง ที่อยู่ห้องเดียวกัน จะหารกันซื้อนม และก็ ซีเรียล จะกินเป็นอาหารเช้าครับ มันง่ายๆดี แล้วก็อิ่มท้องด้วย ของกินที่อเมริกามันตื่นตาตื่นใจมากๆ อะไรๆมันก็น่ากินไปหมด ชีวิตของพวกผมก็วนๆเวียนๆ อยู่ประมาณนี้หลักๆครับ ถ้าจะพูดไปเวลาวันหยุด พวกเราก็ไม่เคยได้อยู่หอพักเลย หาเรื่องเที่ยวกันตลอด ไปนู้นไปนี่ สถานที่ฮอตฮิต ของพวกผมคือ Prime Outlet แหล่งซื้อขายแบนด์เนม ราคาถูก เพราะมันอยู่ติดกับหอพักผมเลยครับ ยี่ห้อดังๆ อยู่ที่นี่หมดครับ ไม่ว่าจะเป็น Coach , Burberry , Nike , Adidas , Fossil , CK , Polo ,Nine west, Guess , Vans และอีกหลากหลายแบนด์ดัง พวกผมไปกันแทบทุกวันเหมือนกันครับ คนที่บ้าแบนด์เนม คงหมดเงินไปกับที่นี่แน่ๆ ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น หมดเงินไปกับที่นี่พอสมควร ก็ราคามันล่อตาล่อใจหนิครับ ใครจะไปอดใจไหว ถ้าเทียบกับราคาที่เมืองไทย มันถูกกันครึ่งๆเลย บางทีก็ถูกมากกว่านั้น ยิ่งวันสำคัญ อย่างวันแม่ วันพ่อ วันอีสเตอร์ วันชาติ ยิ่งลดกระหน่ำ แถบจะแจกฟรีเลยครับ พวกผมจะไปเช็คราคาทุกวัน เข้ามันทุกร้าน อย่างเช่น ร้านCoach เข้าจนพนักงานจำได้ เข้าไปเช็คราคาแต่ละวัน ทุกวันมันจะลด 30% มันจะมีบัตรแจกหน้าร้าน พอเข้าไปในร้าน บางใบมันก็ลดอีก 50% คือลดแล้วลดอีกหนะครับ ไม่ใช่แต่ที่ Outlet อย่างเดียวที่เราไป ยังมีห้างอื่นๆอีกหลายห้าง ที่เราชอบไปอย่างเช่น Loss , JC penny ,Mar shall, Best Buy และก็อีกหลายๆห้าง ในเมือง Williamsburg ก็มีหมดครับ เดินห้าง ซื้อของ ก็เป็นกิจวัตรเขาเหล่ากระเหรี่ยงชาวไทย จะว่าไป พวกเราก็ช็อปกันเยอะมาก จนฝรั่ง งง ว่าพวกเราเอาเงินมาจากไหน เพราะเราหยิบของที เยอะกว่าชาวพื้นเมืองอีกครับ 555+ บางทีวันหยุด พี่อ๊อด คนไทยที่พำนักอยู่ที่นั้น ก็ชอบพาพวกผม ไปเที่ยวเมืองข้างๆ อย่าง New port New เพราะมีแต่ห้างใหญ่ๆ เสื้อผ้า ถูกๆเยอะมากๆ เสื้อกันหนาวผมซื้อในราคาแค่ 2 เหรียญเอง หรือ 60 บาทไทย ถ้าใครไปเวิร์คในเมืองที่มีห้าง ดังที่ผมได้กล่าวมาข้างต้น อย่าได้ริหอบเสื้อผ้าจากไทยไป ให้ไปหาซื้อที่นู้นครับ เยอะมากมาย ที่สำคัญแบนด์เนมสะด้วย 10 เหรียญ – 20 เหรียญ ก็ได้เสื้อผ้าดีๆใส่แล้ว ความจริงห้างที่ผมบอกไป ก็มักกระจายตัวอยู่ในทุกเมืองของสหรัฐอเมริกานะครับ อาจจะใกล้ไกลบ้างแล้วแต่พื้นที่ กิจวัตรของพวกผมอีกอย่างคือ ตะเวนกิน Buffet ใช่แล้วครับ พวกร้านที่จ่ายครั้งเดียวแล้วกินไม่อั้น จะมีเยอะมากๆในอเมริกา โดยเฉพาะร้านของคนจีน แต่อาหารก็ไม่ได้จีนทั้งร้านนะครับ ก็จะมีอาหารแถบโซนเอเชีย และชาติต่างๆรวมไว้ด้วย ไม่ว่าจะเป็นอาหารไทย ญี่ปุ่น อเมริกัน และอื่นๆ มื้อกลางวัน ราคาจะอยู่ที่ ไม่เกิน 7 เหรียญ ส่วนมื้อดินเนอร์ จะไม่เกิน 10-13 เหรียญ รับลองอิ่มและคุ้ม แต่ผมประทับใจร้าน Golden corral ครับ ร้านสเต็กเฮาส์ แบบบุฟเฟ่ต์ ที่อย่างกันสดๆร้อนๆ มีเนื้อสัตว์ นานาชนิด ไม่ว่าจะเป็น เนื้อวัว เนื้อหมู ปลาแซลม่อน ไก่ และยังมีอาหารอีกหลายๆ อย่าง เอาง่ายๆ เหมือนรวมเอาร้านเคเอฟซี พิษซ่า แมคโดนัล เดริควีน ซิสเลอร์ ไว้ในร้านเดียวกัน อาหารเยอะมากๆ แล้วก็คุณภาพดีด้วย ราคาโคตรถูก แค่ 13 เหรียญ / หัวเท่านั้น พวกผมไปกินกันมาตั้งหลายครั้ง เพราะมันคุ้มค่ามากๆครับ และร่น KFC ผมก็ไปหลายรอบเหมือนกัน เพราะมันเป็น แบบบุฟเฟ่ต์ อีกเหมือนกัน ราคาถ้าจำไม่ผิดน่าจะ 8-9 เหรียญนะครับ กินได้ทั้งร้าน แบบไม่อั้นครับ ผมนี่แบบติดใจสุดๆ โดยเฉพาะ เมนูตัวทอดของเคเอฟซี อร่อยอย่าบอกใครเลย กิจกรรมหลักๆของพวกผมก็คงมีประมาณนี้ แบบที่ทำกันอยู่บ่อยๆ ทำงาน อยู่หอ ทำกับข้าว ช็อปปอ้ง เที่ยว กิน ก็ในเมืองที่ผมอยู่ มันมีให้ผมได้ทำกิจกรรมได้ครบถ้วน มันเป็นเมืองท่องเที่ยวหนิครับ แต่แค่นี้มันก็เป็นกิจกรรมแค่บางส่วนนะครับ แล้วก็มีกิจกรรมที่พิเศษๆ อีกหลายอย่าง เอาไว้จะเล่าสู่กันฟังในตอนต่อๆไปครับ
href="//www.bloggang.com/data/c/chatchawan1991/picture/1319552191.jpg" target=_blank>

Create Date : 25 ตุลาคม 2554		7 comments
Last Update : 25 ตุลาคม 2554 21:17:40 น.
Counter : 1619 Pageviews.
Share Tweet