Bloggang.com : Bastian@Bangna : Work and Travel ตอน 4 (เตรียมพร้อมก่อนบิน)

Work and Travel ตอน 4 (เตรียมพร้อมก่อนบิน)

ตอนที่ 4 เตรียมพร้อมก่อนก่อนบิน
หลังจากที่ผมได้วีซ่าแล้ว ก็มาถึงขั้นตอนการจองตั๋วเครื่องบิน ผม ฮอท และ อิ๋ง เราสัญญากันไว้ว่าเราจะเดินทางพร้อมกัน ต่างก็ไปเช็คเวลาเรียนของตัวเองว่า วันสุดท้ายของวันสอบปิดภาคเรียนวันไหน ส่วนตัวผมไม่มีปัญหาเพราะปิดเทอมตั้งแต่กลางเดือนกุมภาพันธ์ ส่วนของสองคนจะปิดตอนต้นเดือนมีนาคม พวกเราลงความเห็นกันว่าจะเดินทางกันวันที่ 13 มีนาคม 2554 เพราะจะต้องเริ่มงานในวันที่ 16 มีนาคมน เราสามคนก็มาคิดกันว่าจะเดินทางด้วยสายการบินไหนดี ผมก็เสนอไปว่าให้ไปสายการบิน Korean Air เพราะขากลับเราสามารถ stopover เที่ยวที่ประเทศเกาหลีได้ โดยไม่ต้องขอวีซ่า ทุกคนต่างก็เห็นดีเห็นงามด้วย ฮอทรับอาสาเป็นคนจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบิน เรื่องนี้ก็ผ่านไป ผมว่างๆ ก็ได้แต่นั่งหาข้อมูลต่างๆมากมายเกี่ยวกับประเทศสหรัฐอเมริกา รวมไปถึงของเมืองที่ผมจะไปอย่าง Williamsburg ซึ่งเมืองนี้เป็นเมืองที่เก่าแก่ เป็นเมืองประวัติศาสตร์ของประเทศสหรัฐอเมริกาเลยก็ว่าได้ แต่ก่อนที่นั่นเป็นหนึ่งในเมืองที่ตกอยู่ อาณานิคมของประเทศอังกฤษ ผมก็รู้สึกตื่นเต้นเข้าไปใหญ่เพราะตัวผมเองก็ชอบศึกษาเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เป็นทุนเดิม ผมตรวจสอบสภาพอากาศ และทราบมาว่าช่วงเดือนมีนาคม – ต้นเดือนพฤษภาคมอากาศจะหนาวมากๆ ผมเลยจัดแจงไปเตรียมเสื้อกันหนาว และไปยืมเสื้อโค้ชจากแฟนของลูกพี่ลูกน้องซึ่งพี่เค้าเคยไปเรียนที่ประเทศญี่ปุ่นมาก่อน ด้วยความที่ผมไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศเลยผมต้องไปซื้อกระเป๋าเดินทางใหม่ทั้งหมด สายการบินกำหนดไว้ว่า น้ำหนักต่อกระเป๋าต้องไม่เกิน 23 กิโลกรัม จำนวนสองใบ และสามารถนำขึ้นเครื่องได้อีก 1 ใบน้ำหนักไม่เกิน 7 กิโลกรัม และผมต้องเตรียม กางเกงขายาวสีกากี 2 ตัว เสื้อโปโลสีดำอีก 2 ตัว รวมไปถึงโรงเท้าผ้าใบสีดำ ซึ่งจำเป็นต้องใช้ใส่ในตอนทำงาน ผมจัดเตรียมเป็นที่เรียบร้อย อาหารการกิน มาม่า เครื่องแห้ง เครื่องกระป๋อง รวมไปถึง ผงแกงโลโบ้ผมจัดไปอย่างหนักครับเพราะกลัวคิดถึงอาหารไทย สบู่ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน เครื่องสำอางต่างๆ ขนไปเพียบครับ เสื้อผ้า กางเกงขาสั้น ขายาวมีหมด และของใช้ที่จำเป็นอีกมากมาย ที่ขาดไม่ได้ก็ต้องเป็นโน้ตบุ๊ก กล้องถ่ายภาพ ตัวแปรงไฟ สายไฟ จัดไปจัดมากระเป๋าของผมก็หนักมากๆ ตอนนั้นกลัวน้ำหนักเกินมากๆครับ ผ่านมาสักพักผมก็ได้ยินข่าวร้ายจากฮอทว่าเขาระบุวันบินขากลับในเวปจองตั๋วผิดพลาด ซึ่งทำให้เราไม่สามารถจองตั๋วเครื่องบินได้ เล่นเอาผมเครียดมากครับ ทุกคนต่างหาทางกันยกใหญ่ การที่จะจองในช่วงเวลานั้นเป็นเรื่องที่ยากมากๆเพราะนักศึกษาที่ไปเวิร์คแอนทราเวลก็มีจำนวนมาก อิ๋งก็เลยรับอาสาไปคุยกับคนที่รู้จักให้ ในที่สุดเราก็ได้ครับ เป็นสายการบินของเกาหลีเหมือนเดิมแต่ต้องเพิ่มเงินจาก 46,000 บาท มาเป็น 48,000 บาท พวกผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรยอมจ่ายหมดเพราะกลัวไม่ได้ไป เราได้วันเดินทางเหมือนเดิมโดยเครื่องจะออกจากสนามบินสุวรรณภูมิ ราวๆ 5 ทุ่มบินไปยังกรุงโซลประเทศเกาหลี ที่สนามบินอินชอล ใช้เวลา 5 ชั่วโมงไปถึงที่นั่น ตี5 ตามเวลาท้องถิ่นและพวกเราต้องรอต่อเครื่องอีก 5 ชั่วโมง จนถึงเวลา10 โมงเช้าและเครื่องจะบินตรงไปที่ประเทศสหรัฐอเมริกา กรุงวอชิงตันดีซี สนามบินดารัสใช้เวลาร่วม 13 ชั่วโมง ผมก็รีบไปโอนเงินให้กับคนที่จองตั๋วให้กับพวกผมแล้วเราก็ได้ E ticket มา ซึ่งสามารถนำไปเช็คอินที่สนามบินได้เลย เมื่ออุปสรรคเรื่องตั๋วเครื่องบินจบไป ตอนนี้ก็มาถึงปัญหาการเดินทางจากสนามบิน กรุงวอชิงตันดีซี ไปยังเมืองวิลเลี่ยมเบิร์ก อย่างไร บังเอิญว่าอิ๋งได้ไปทำความรู้จักเพื่อนอีก 3คนซึ่งจะไปทำงานในที่เดียวกันกับพวกผม ชื่อแม็ก ชื่อแพร และชื่อแบงก์ อิ๋งบอกว่าแม็กจะจัดการเรื่องตั๋วรถไฟ Amtrak ให้ซึ่งสามารถซื้อผ่านทางอินเตอร์เน็ตได้ แม็กก็เลยจองให้ทั้งหมด 6 คน เพราะรถไฟเป็นทางที่ง่ายที่สุดในการไปที่เมืองวิลเลี่ยมเบิร์ก สุดท้ายแผนในการเดินทางทั้งหมดของผมก็ลงตัวแล้ว ก่อนที่ผมจะเดินทางนั้นผมคิดว่าผมควรรู้จักคนใหม่มากกว่านี้ นิสัยของผมเองชอบหาเพื่อนใหม่ ชอบมีเพื่อนเยอะๆ หรือจะเรียกได้ว่าเป็นคนมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีมากๆคนหนึ่ง ผมก็เลยตั้ง Facebook ขึ้นมาว่า Work at Williamsburg ผมก็ได้เอาไปโพส์ในเวบไซด์ ต่างๆให้คนที่จะไปร่วมโครงการ เวิร์คแอนด์ทราเวล ที่เมืองนี้ให้โดยแอดเข้ามาเป็นสมาชิกซึ่งก็ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี มีคนแอดเข้ามามากมายเลยครับ จุดประสงค์ที่ผมตั้งขึ้นมาก็เพื่อให้เป็นสื่อการในการติดต่อสื่อสาร เวลาใครมีปัญหาต้องการความช่วยเหลือหรือต้องการคำแนะนำ ก็ให้พูดคุยและเปลี่ยนทัศนคติหรอข้อคิดเห็นกัน ซึ่งมันก็ทำให้ผมได้เพื่อนใหม่มาจำนวนมากเลยครับ รวมไปถึงพี่ใจดีคนหนึ่งที่ชื่อพี่อ๊อด ซึ่งเป็นคนไทยที่ทำงานอยู่ที่เมืองนี้ก็ได้แอดมาเป็นสมาชิกของเฟสบุ๊คที่ผมตั้งขึ้นด้วย ผมก็ได้ข้อแนะนำดีๆจากพี่เขามากมายเลยครับ ว่าจะต้องเตรียมตัวอย่างไร การใช้ชีวิต การดำรงชีวิต ถือว่าผมโชคดีมากๆที่ได้รู้จักพี่อ๊อด เพราะตลอดโครงการผมก็ได้พี่คนนี้แหละครับคอยเป็นทางปรึกษา คอยดูแลจะดูแลอย่างไรนั้นเอาไว้จะเล่าให้อ่านในตอนต่อๆไป วันเดินทางก็เข้าใกล้มาทุกทีๆ ผมจัดของเสร็จหมดแล้ว ของฝากที่จะไปแจกให้กับเพื่อนร่วมงานหรือเจ้านายก็ได้เตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว ไม่มีอะไรที่ขาดตกบกพร่อง ก่อนบินไม่กี่วันผมก็ได้ไปเปิดบัญชี ธนาคารกรุงเทพ โดยสมัครบัตร เดบิต visa หรือ B first เพราะบัตรนี้สามารถรูดซื้อของ รวมไปถึงกดเงินได้ทั่วโลก ผมเอาเงินเข้าจำนวน 2 หมื่นบาท และเอาเงินไปแลกเป็น us dollar อีก 1 หมื่นบาท เท่ากับ pocket money ผมมี 1,000 เหรียญ ผมหาข้อมูลมากมายครับก่อนการเดินทาง มันทำให้ผมมีความพร้อมและความมั่นใจมากขึ้น การที่หาข้อมูลมากๆมันจะทำให้เราผิดพลาดได้น้อยลง มีความระมัดระวังตัวมากยิ่งขึ้น ซึ่งส่งผมดีให้กับตัวเราเองทั้งสิ้น

Create Date : 09 กันยายน 2554

Last Update : 14 ตุลาคม 2554 0:00:17 น.

0 comments

Counter : 1853 Pageviews.