โลกกลม นมแบน ที่ต้าเหลียน

ขึ้นชื่อเข้ากระแส และเรียกร้องความสนใจจริงๆ

พิมพ์ย้ำๆหน่อยว่า ตอนนี้ข้าพเจ้าอยู่ต้าเหลียน..ฮา
วันนี้ไปกินอาหารญี่ปุ่นเลี้ยงส่งเพื่อนคนไทย(ถ้าให้บอกชื่อจะบอกนะ)
เลยทำให้เรารู้สึกว่า

ช่วงนี้โลกกลมจนน่าใจหาย

แขกไปและใครมา ที่จะมาต้าเหลียนก็เจอเรา ตัวเป็นๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ

และถามไถ่ถึงบุคคลในรูปที่เราขยันอัพในช่วงแรกๆ
และพลอยทำให้คนไทยที่อยู่ต้าเหลียนร้อนๆ หนาวๆ ว่าเราจะเอารูปแย่ๆของใครมาลงบ้าง..โดนเผา โดนแฉ ..จนเราเองก็ไม่ค่อยกล้าเอารูปมาลงช่วงนี้
(ซะเมื่อไหร่ อิอิ )

ไอ้เราน่ะไม่เท่าไหร่ พอแฉกันมากเข้า ต่างก็พากันถ่ายรูปเราตอนเผลอ ตอนอุบาทว์ของเรา รอว่า ถ้าเราลงเมื่อไหร่จะ buff กลับได้ทันที ขนาดนั้นเลย

รู้สึกเหมือน...อะไรดีละ...
ก.กรรมตามทัน
ข.หนามยอกเอาหนามบ่ง
ค.แกว่งเท้าหาเสี้ยน
ง.ไม่รู้แล้วนึกไม่ออก

นี่เราวางแผนสำรองแล้วว่าจะไปตั้งบล็อกใหม่ ไม่ใส่ชื่อไม่ใส่รูป จะลงบ่นก่นด่าประชาชี และสัพเพสัพพังให้หมดเลยแบบว่าอัดอั้น อะไรทำนองนั้น
แต่ไม่ต้องห่วงนะ เพื่อนไทยที่ต้าเหลียน บล็อกใหม่จะไม่สามารถเข้าถึงได้อีกต่อไป ฮา

ช่วงนี้ไม่ได้ว่าง แต่ค่อนข้างหมดมุกในการทำรายงานและวิทยานิพนธ์
เลยหลบมานั่งอัพบล็อกเล่นๆฆ่าเวลา และคิดว่า ถ้าคนไทยแตะต้องไม่ได้อาจต้องไปแตะต้องเพื่อนจีนแทน


เพราะรู้ว่าไม่มีทางอ่านภาษาไทยเราออกแน่นอน (เขาปีศาจเขางอกเลย)

อากาศตอนนี้ ห้าองศา แต่มือเราแข็งไปเรียบร้อย เสื้อสามตัวกางเกงสองตัว
ผ้าห่มสองผืน ถุงเท้าถุงมือและหมวก ปิดหน้าต่างเรียบร้อย
แต่ก็หนาวอยู่ดี

คนขี้หนาวอย่างเรารู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูก
เราน่ะ อยู่ไทยเปิดแอร์ ยี่สิบองศานี่ หนาวแล้วนะคิดดู

ความหนาวที่นี่ต่างจากที่อื่นตรงที่หนาวลมทะเล
ไม่ใช่ทะเลแสนงามแบบบ้านเรา

ออกแนวทะเลแสนทราม เพราะว่าอุดมไปด้วยกรวดและหิน พร้อมสาหร่ายทะเลมาเกยตื้น ชาวจีนบางคนจะเก็บสาหร่ายเหล่านั้นมาต้มเป็นซุปดื่ม ร้อนๆ

แต่มาที่นี่ต้องทำใจ ไม่น่าเชื่อว่าฤดูร้อนกับฤดูหนาว(ตอนนี้เค้าถือเป็นใบไม้ร่วง) จะต่างกันขนาดนี้

เราคาดว่า จะต้องเตรียมอุปกรณ์กันหนาวอีกแปดแสนชิ้น เหอๆ ไม่ไหวจริงๆ
แต่ก็ดีนะ สิ่งที่เราไม่คิดว่าจะได้มีกะเค้า(บ้านนอกจริงๆตู)

จำพวก รองเท้าบูท เสื้อกันหนาวแบบปล้องๆ เสื้อและหมวกถักๆ ถุงมือหลายแบบและฮีตเตอร์

แต่เราชอบต้าเหลียนอย่าง ตรงที่อากาศนี่แหละ เรารู้สึกสบายจมูกไม่เหมือนเวลาอยู่กทม. โดยเฉพาะ แถวเยาวราชและท่าพระจันทร์ อากาศมลภาวะเยอะไปหน่อย

การเรียนของเราก้อีเมลล์ไปหาอาจารย์และจนท. รวมทั้งติดตามเรื่องอินเตอร์เน็ตที่ยังคงเป็นปัญหาอยู่ดี แต่พอได้พิมพ์ๆ แล้วก็รู้สึกดีขึ้นมาก..จริงๆ

เพื่อนจีนพาไปทำบัตรนศ.แบบเติมเงินเรียบร้อย ดีมั่กๆ คราวนี้จะสามารถใช้ได้เหมือนบัตรพวก ธนาคารกรุงเทพที่เอาบัตรผ่านเครื่องนี้ก็ตัดเงินได้เลย

ภาษาจีน ตกต่ำลงอย่างน่าใจหาย
ขอบคุณ โอ๊ต นศ.ไทยดีเด่นแห่งต้าเหลียน
อีกครั้ง ที่ช่วยย้ำวีรกรรมภาษาจีนของเราในโต๊ะอาหาร


แค่เราเคยไปถามคนจีนว่า "หนี่ ตัว ต้า เสินเมอะ" แปลว่า อะไรของคุณใหญ่
จริงๆ จะถามว่า "หนี่ ตัว ต้า เลอ" แปลว่า คุณอายุเท่าไหร่

แหมๆ ก็เราเพิ่งจะมาช่วงแรกนี่นา
แล้วก็เข้าใจถามด้วยนะ ไปถาม คนจีนผู้ชายที่ตัวเล็กๆ อะ
พวกเราเลยฮากันทั้งหลังรถเลย

ช่วงนี้ตัวจะบวมๆ
จริงๆกะว่า อาทิตย์นี้หยุดอ่านหนังสือจะจำศีล เป็นกบ
แต่ไปๆก็กินไปซะเยอะ ออกแนวบวมแป้ง(อ้างอีกนะ)

ไปตามที่ต่างๆ เค้าบอกว่านมที่มีเมลามีนมาจากแถวๆต้าเหลียน
อ้าว.. หรอ รู้อะป่าว ที่นี่ประชาชนเค้าปกติมาก เพื่อนจีนเรายังกินนมกันธรรมดาเลย

สรุปว่า นม(ที่นี่ไม่ได้)แบน นะจ้ะ

ปล.สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังให้คุณหม่าม๊านะจ้ะ(วันที่ยี่สิบเจ็ด)

Create Date : 30 ตุลาคม 2551		4 comments
Last Update : 30 ตุลาคม 2551 0:49:09 น.
Counter : 204 Pageviews.
Share Tweet