|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
จากปากคำของ "ผู้บริสุทธิ์" ในเหตุการณ์ 6 ตุลา
เหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องจาก 14 ตุลาคม 2516 ในปีที่เรายังเด็กเล็กอยู่ ไม่รู้ ไม่เห็น อะไรใดๆ ทั้งสิ้น แต่พอเราย่างเท้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของรั้วเหลืองแดง "มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์" เรื่องเล่าถึงลิฟท์แดงในตึกศิลปศาสตร์ และเรื่องลึกลับสั่นประสาทที่รุ่นพี่บอกเล่าต่อๆ มา รวมทั้งงานรำลึกเหตุการณ์ก็มีจัด มีฉายภาพบันทึกเหตุการณ์จริงที่เราไม่กล้าชม มันทำให้ต่อมอยากรู้อยากเห็นของเราทำงานขึ้นมาทันที สิ่งที่เราใช้ในการเรียนรู้เรื่องราว ก็คือ หนังสือ แต่ช่วงเวลานั้น ยังกลัวๆ กล้าๆ ก็เลยไปนั่งอ่านในห้องสมุด ไม่ซื้อหามาเก็บไว้ จนเรียนจบออกมาแล้ว จิตสำนักและการประมวลผลข้อมูลเติบโตขึ้นตามวัย ก็มีหนังสือบางเล่มเกี่ยวกับเหตุการณ์ช่วงนี้ ที่เราซื้อมา "เก็บไว้อ่าน" เป็นหนังสือที่เราซื้อจากงานที่จัดขึ้นในวาระครบรอบ 20 ปีของเหตุการณ์นั่นแหละ
6 ตุลา เราคือผู้บริสุทธิ์
จัดพิมพ์โดย กลุ่มผดุงธรรม พิมพ์ครั้งที่ 9 : กุมภาพันธ์ 2537 จำนวน 338 หน้า / ราคา 78 บาท ซื้อเมื่อ : 6 ตุลาคม 2539
::โปรยปกหลัง:: เหตุการณ์ 6 ตุลา คือหน้าหนึ่งของประวัติศาสตร์ ที่ได้กลายเป็นตำนานเรียบร้อยแล้ว ตำนานเรื่องนี้... เป็นบทเรียนล้ำค่าที่แลกมาด้วยราคาแสนแพง เป็นบทเรียนที่ไม่ใช่ของผู้หนึ่งผู้ใดหรือกลุ่มคนกลุ่มใด หากเป็นบทเรียนของ "ประชาชน" ทั้งประเทศ "ประชาชน" ที่รวมทั้งผู้ปกครองและผู้เป็นเสรีชน
"เราคือผู้บริสุทธิ์" ตำนานประวัติศาสตร์ ที่จะตอบคุณได้ดีที่สุดว่า เหตุการณ์ 6 ตุลาคืออะไร
หนังสือเล่มนี้คือเอกสารอ้างอิงทางประวัติศาสตร์ ประกอบด้วยจดหมายจากอดีตจำเลยคดี 6 ตุลา 18 + 1 คน จดหมายจากเพื่อนร่วมคุก 2 คน บางคนเขียนจากในเรือนจำเมื่อปี 2519 บางคนเขียนจากที่บ้านในปี 2520 และบางคนเขียนในปี 2521 และยังมีบทสัมภาษณ์ผู้คนเหล่านั้นเมื่อเวลาผ่านมาแล้ว 20 ปี ภายในเล่มยังมีภาพประกอบเหตุการณ์ที่น่าสะเทื้อนใจนี้ตีพิมพ์ไว้ด้วย
... ที่ตึกบัญชี หลังจากเสียงประกาศของพวกเราเงียบลงครู่ใหญ่ กลับมีเสียงประกาศผ่านลำโพงยอดโดมของมหาวิทยาลัยว่า "ผมเป็นข้าราชการมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ขอความกรุณาคุณตำรวจหยุดยิงนักศึกษา นักศึกษาไม่มีอาวุธ กรุณาหยุดยิงเถิดครับ" สิ้นเสียงประกาศราว 10 ครั้ง ยอดโดมถูกระเบิด 2-3 ลูกซ้อน เสียงประกาศจึงเงียบไป...
- จดหมายจาก ชวลิต วินิจจะกุล -
...ไม่จำเป็นเลยที่ฉันต้องใฝ่ฝันถึงเวทีโรงละครแห่งชาติ เพราะคุณค่าของการแสดงมันไม่ได้อยู่ที่วาจะแสดงที่ไหน มีฉากสวยแค่ไหน มีแสงเสียงสมบูรณ์เพียงใด แต่คุณค่าและความสำคัญของมันอยู่ที่ว่า เนื้อหาและเป้าหมายของการแสดงนั้น รับใช้ผลประโยชน์ของใครต่างหาก ดังนั้น ฉันจึงไม่ลังเลเลยที่จะแสดงละครกลางแจ้งยนพื้นซีเมนต์แข็งๆ ที่ลานโพธิ์ ถ้าหากว่ามันเป็นการแสดง เพื่อรับใช้ผลประโยชน์ของพี่น้องประชาชนคนส่วนใหญ่...
- จดหมายจาก อนุพงศ์ พงศ์สุวรรณ -
...มนุษย์คือผู้สร้างประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ก้าวไปข้างหน้าด้วยการต่อสู้ของมนุษยชาติ พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ก็คือ พัฒนากาของมนุษยชาติ จากอดีตจนถึงปัจจุบัน มนุษย์ล้วนก้าวเดินจากความไม่รู้ไปสู่ความรู้ ก้าวจากอวิชาไปสู่สัจธรรม ก้าวจากคามไม่ดีไปสู่ความดี ก้าวจากอยุติธรรมไปสู่ความเป็นธรรม อนาคตของมนุษย์ในวันข้างหน้าจึงเป็นอนาคตแห่งความดีกว่าของมนุษย์อย่างแน่นอน...
- จดหมายจาก สุรชาติ บำรุงสุข -
...พี่พยายามคิดอยู่ตลอดเวลาที่อยู่ภายในคุกแห่งนี้ว่า พี่ผิดอะไร? พี่ไปทำอะไรให้คนดีๆ คนใดเดือดร้อน พี่ไปเป็นศัตรูของคนซื่อสัตย์สุจริตเมื่อไหร่กัน พี่เคยคิดที่จะเป็นผู้มีอำนาจในประเทศนี้หรือ? เปล่าเลย การต่อต้านคอรัปชั่น การช่วยเหลือเพื่อนกรรมกรผู้อาบเหงื่อต่างน้ำหากินไปวันๆ ให้พ้นจากสภาพที่ถูกขูดรีดแรงงาน น่าจะเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้พี่ถูกจับกุม...
- จดหมายจาก อารมณ์ พงศ์พงัด -
นี่คือบางถ้อยคำของผู้อยู่ในเหตุการณ์จริง แต่เรื่องที่เขียนถึงนั้น เป็นคำจริงจากฝั่งนักศึกษา ผู้ต่อสู้กับเผด็จการ เราจึงอ่านเพื่อเป็นข้อมูลอ้างอิง ... หากต้องการเีรียนรู้ วิเคราะห์เหตุการณ์ ก็ควรหาหนังสือจากฝั่งผู้ปกครองในช่วงเวลานั้นมาอ่านประกอบด้วย ซึ่งเราไม่มี และไม่รู้ว่าฝ่ายรัฐบาลนั้น บันทึกเอกสารกันไว้บ้างหรือไม่
การที่เราบันทึกความเห็นไว้เช่นนี้ ก็เพราะต้องการบอกว่า "อย่าฟังความข้างเดียว" เราไม่ได้เห็นเหตุการณ์ด้วยตาตนเอง ไม่มีข้อมูลแวดล้อมมากพอ จึงไม่ควรเป็นผู้ตัดสินว่า ใครถูก หรือ ใครผิด ใครคือวีรชน หรือ ใครคือทรราษฎร์
สิ่งที่เราเรียนรู้จากประวัติศาสตร์ ก็คือ ประชาธิปไตยที่เรียกร้องกันมาแต่นมนานนั้น ก็ยังเป็นประชาธิปไตยแบบไทยๆ ไม่ใช่แบบสากล เป็นประชาธิปไตย ที่อิงผลประโยชน์อะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่าง
เราควรพิจารณาและไตร่ตรอง ความคิดและความเชื่อของตัวเราให้ดี เอาแต่เฉพาะ "ตัวเอง" และอย่าเอาสิ่งที่เชื่อไปตัดสินความเชื่อของผู้อื่นๆ คนเรานั้น เชื่อไม่เหมือนกันได้ ยึดมั่นคนละสิ่งกันก็ได้ เคารพในความเชื่อและความยึดมั่นซึ่งกันและกัน และอย่าล้ำเส้นกัน ก็น่าจะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขได้
นื่คือความเชื่อ..ของเรา
ปล. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ขณะนี้มีการจัดกิจกรรมในวาระครบรอบ 35 ปี 6 ตุลา แวะไปชมนิทรรศการ ร่วมกิจกรรม และซื้อหาหนังสือมาอ่านกันได้ค่ะ
Create Date : 06 ตุลาคม 2554 |
Last Update : 6 ตุลาคม 2554 22:58:51 น. |
|
7 comments
|
Counter : 4422 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: aa-noo DCN วันที่: 6 ตุลาคม 2554 เวลา:22:24:46 น. |
|
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 7 ตุลาคม 2554 เวลา:17:23:42 น. |
|
โดย: aa-noo DCN วันที่: 7 ตุลาคม 2554 เวลา:21:17:02 น. |
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 7 ตุลาคม 2554 เวลา:22:02:56 น. |
|
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 8 ตุลาคม 2554 เวลา:12:39:20 น. |
|
โดย: MIKIkaa วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:0:03:24 น. |
|
| |
|
นัทธ์ |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]
|
รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้ และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร
|
|
|
|
|
|
อย่าฟังความข้างเดียว คิดต่างแต่ ไม่คิดแตกแยก เนอะๆ
คนไทยรักกันไว้ดีกว่า