<<
ธันวาคม 2555
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
20 ธันวาคม 2555
 

กลแค้นวิวาห์ลวง : ว.นาวี

เราบอกตัวเองบ่อยๆ ว่าเวลาอ่านนิยาย พยายามอย่าไปถามหา "เหตุผลของการกระทำ" 
โดยเฉพาะนิยายของนักเขียนหน้าใหม่ บางทีวางพล๊อตเรื่องน่าสนใจ มีกลวิธีเล่าเรื่องแตกต่าง 
แต่ลึกๆ แล้ว พระเอกมันจับนางเอกไปปู้ยี่ปู้ยำ เพราะเรื่องโกรธแค้นไร้สาระบางเรื่องเนี่ยนะ 
ก็แค่อ่านตามตัวอักษรไปตามเรื่อยๆ ให้เรื่องดำเนินไป อย่าไปคิดตามให้มากเรื่อง 
เพราะจะทำให้อ่านนิยายผ่อนคลาย กลายเป็นเรื่องเครียด 
เราจึงไม่ค่อยขัดอกขัดใจและไม่ค่อยตั้งความหวังอะไรจากการอ่านให้มากนัก 
ก็มีบ้างที่ได้ "ถ้อยคำ" แบบคมๆ  ได้อารมณ์สะเทื้อนใจ ได้สาระบ้าง ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของคนเขียนนั่นแหละ 

กลแค้นวิวาห์ลวง : ว.นาวี 



สำนักพิมพ์ทัช พิมพ์พ.ศ. 2554 
จำนวน 432 หน้า / ราคา 280 บาท  (ซื้อราคาลด 50%)
ซื้อเมื่อ 16 พฤษภาคม 2555 

::โปรยปกหลัง:: 

"แค่นี้ก็ตัวสั่น คิดเหรอว่า ถ้าทำแบบนี้แล้วฉันจะเชื่อ
ว่านังงูพิษอย่างเธอจะยังใสบริสุทธิ์ ไม่เคยอ่านมือผู้ชาย"
วีรวัฒน์เยาะหยัน เขาไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะยังบริสุทธิ์
เรพาะจากประสบการณ์ของเขาได้บอกเขาวา
ผู้หญิงอย่างดารวีเป็นผู้หญิงใจคด ต่อหน้าทำตัวใสซื่อ
แต่ลับหลังกลับเน่าเฟะ 
"ถึงฉันจะเคยผ่านผู้ชายมากี่ร้อยคน แต่ฉันไม่คิดจะเอาผู้ชายอย่างคุณ
เข้าไปรวมกับกลุ่มผู้ชายของฉันหรอก ผู้ชายใจดำ"
ดารวีตะโกนใส่หน้าคนตัวโต แต่เธอไม่รู้เลยว่าคำพูดของเธอ 
เริ่มปลุกอารมณ์โกรธของเขาขึ้นมา 
"เธอไม่อยากเอาฉันไปรวมอยู่ในกลุ่มผู้ชายของเธอ 
แต่ฉันชักอยากกเอาเธอไปรวมอยู่ในกลุ่มผู้หญิงของฉันซะแล้วสิ" 


เรื่องราวไม่มีอะไรมาก วีรวัฒน์กลายเป็นหนุ่มกำพร้าพ่อแม่ แบบไม่ได้ตั้งตัว 
ก็ได้เด็กสาวไร่ข้างๆ กันปลอบใจ จนนึกรัก  
แต่แล้วบริษัทก็เขาเพิ่งเข้าไปรับช่วงดูแล ก็ดันแพ้การประมูลและถูกข่าวลือร้ายๆ กระหน่ำ 
พอตรวจสอบกลับได้รับรู้ว่า คนที่พูดถึงเรื่องราวของเขานั้น เป็นเด็กสาวที่เขานึกชอบ 
หลังจากนั้น เขาจึงประกาศก้องว่า ไม่ให้ดารวีมาให้เห็นหน้าอีกต่อไป ไม่งั้น เธอต้องชดใช้สิ่งที่ (เขาเข้าใจว่า) เธอทำ 

วันเวลาผ่านไป  วีรวัฒน์ได้รู้ว่าดารวีนั้นทำงานในบริษัทในบริษัทในเครือของเขาเอง 
เธอจะตั้งใจหรือไม่ก็ตามแต่ ...แต่เมื่อเขาถือว่า ได้พบหน้าเธอแล้ว "แค้นต้องชำระ" 
วีรวัฒน์พาตัวดารวีไปกักกังหน่วงเหนี่ยวที่เกาะส่วนตัว ...แต่ก็มีเพื่อนสนิทของเขารู้และพยายามห้ามปรามการกระทำนั้น
แต่วีรวัฒน์ก็ไม่ฟังเหตุผลอะไรทั้งสิ้น  เขาประกาศว่าจะต้องให้ดารวี "ท้องลูกของเขา" ให้ได้ ....

ฝ่ายนึงก็แค้นด้วยเหตุผลไม่เข้าท่า  อีกฝ่ายก็ยอมเพราะถือว่าตัวผิดที่หลุดปากพูดเรื่องของผู้ชายคนที่เธอรัก
จนทำให้บริษัทเขาสูญเสียรายได้ทางธุรกิจ   ก็เลย "ยอมๆ ทั้งน้ำตา"  
ในวันที่ความจริงปรากฎ ...หญิงสาวกลับทนความกดดัน หยาบหยาม ไม่ได้แล้ว เธอจึงหนี 
คราวนี้ฝ่ายชายก็ต้องออกตามหา  แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ และเขาเชื่อว่า เธอหนีไปพร้อมกับลูกในท้องซะด้วย 

กว่าจะหากันเจอ กว่าจะง้อให้หายงอน ก็ปาเข้าจบเรื่อง ตอนที่ฝ่ายหญิงท้องโตใกล้คลอดโน้นเลย 
พอเจอกันครั้งนี้ ง้อจนจะดีกันแล้ว ...ฝ่ายชายดันคิดได้ว่า ถ้าเขาไม่รัก ก็น่าจะปล่อยเขาไป 
ดังนั้น พอประสบอุบัติเหตุ ฟื้นมา เลยทำเป็นจำนางเอกไม่ได้ซะนี่ ....
แต่ว่า  นิยายก็หนามากแล้วอ่ะนะ ก็เลยทำให้นางเอกต้องง้อ แล้วพระเอกยอมคืนดี ...
จัดงานแต่งงานแบบ Happy Ending บอกรักกันในตอนจบเรื่องพอดี 


ก็อย่างที่บอกไว้ตอนแรก อย่าไปคิดหาเหตุผล ที่มาที่ไปของการกระทำเลย 
มันไร้สาระ แล้วก็ทำให้อ่านนิยายไม่สนุกซะเปล่าๆ   
ปล่อยใจไปกับเนื้อเรื่องที่ดำเนินไป ลุ้นให้พระเอกบอกรักนางเอก 
ลุ้นให้นางเอกหนีพระเอก  ลุ้นให้ทั้งคู่คืนดีกัน ...สนุกกว่ากันเยอะ 



Create Date : 20 ธันวาคม 2555
Last Update : 20 ธันวาคม 2555 21:11:49 น. 5 comments
Counter : 3182 Pageviews.  
 
 
 
 
ถ้าชอบแนวนี้ ลองหาอ่านในเวปออนไลน์มีเพียบเลยค่ะ แต่แนวนี้เราไม่ค่อยถนัดอ่ะค่ะ
 
 

โดย: Sab Zab' วันที่: 20 ธันวาคม 2555 เวลา:22:46:57 น.  

 
 
 
 
 

โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 20 ธันวาคม 2555 เวลา:23:43:07 น.  

 
 
 
เอ่อ...อ่านรีวิวแล้วคิดถึงสวรรค์เบี่ยง กับบลา ๆ ๆ ๆ หลายเรื่องอะค่ะ
 
 

โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 21 ธันวาคม 2555 เวลา:1:39:24 น.  

 
 
 
บางทีอ่านเพลิน ๆ ก็เลือกแนวความสุขค่ะ
 
 

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 21 ธันวาคม 2555 เวลา:12:06:15 น.  

 
 
 
น่าอ่าน แต่อ่านแล้วกลัวติดง๊า
 
 

โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 21 ธันวาคม 2555 เวลา:22:45:48 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

นัทธ์
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]





รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้



สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539

ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

New Comments
[Add นัทธ์'s blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com