"...เมื่อข้าพเจ้ามีอายุเพียง 19 ปี ได้ตามเสด็จพระเจ้าอยู่หัวกลับมาอยู่ประเทศไทย พร้อมด้วยลูกสาวคนโต ซึ่งมีอายุยังไม่ถึงขวบครั้งนั้น จนมีอายุ 27 ปี ข้าพเจ้าก็ยังมิได้เคยย่างกรายออกไปจากบ้านเกิดเมืองนอนอีกเลย ทั้งนี้ก็เพราะพระเจ้าอยู่หัวทรงตั้งพระทัยไว้อย่างแน่วแน่ว่าจะไม่เสด็จออกนอกประเทศ ถ้าไม่ทรงมีเหตุที่สำคัญพอ ในฐานะที่สร้างเป็นพระประมุขของขาวไทย สมควรที่จะประทับอยู่บ้านเมืองเพื่ออยู่ใกล้ชิดกับราษฎรของท่านให้มากที่สุด ...ส่วนข้าพเจ้าก็ไม่เคยคิดที่จะไปไหนถ้าท่านไม่เสด็จ..."

"...เรือบินตกหลุมอากาศฮวบๆ ฮาบๆ มากว่าครึ่งทาง ประกอบกับข้าพเจ้ากำลังอ่อนเพลียอยู่แล้ว เพราะอดนอนติดต่อกันมานานหลายอาทิตย์ จึงรู้สึกเวียนศีรษะไม่สบาย เมาเรือบินมาก ถึงแม้จะทำตามที่พระเจ้าอยู่หัวทรงสอนไว้ คือให้ใช้อำนาจจิตข่ม ไม่ให้ยอมแพ้ แต่กระนั้นก็ยังต้องนั่งนิ่ง กระดุกกระดิกไม่ได้เลย ศีรษะพิงพนักเก้าอี้ หลับตาแน่น พอเรือบินวนจะลงที่สนามบินลาการ์เดีย เมืองนิวยอร์คเท่านั้น อำนาจจิตของข้าพเจ้าก็พังทลายลง ข้าพเจ้าวิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน มิไยใครจะพูดกระไรอยู่หน้าห้อง จะถามข่าวไม่ว่าภาษาไทยภาษาเทศ หรือเรียกตัวกลับไปนั่งรัดเข็มขัดตามคำสั่งกัปตัน ข้าพเจ้าก็ไม่ไหวทั้งสิ้น..."

"...ข้าพเจ้าถูกถามปัญหาที่กลัวอยู่แล้ว พยายามนั่งแอบตัวลีบ ปัญหานี้คือ เรื่องการใช้จ่าย เพราะว่าข้าพเจ้าออกจะเป็นคนที่ทำข่าวเกรียวกราวระยะนี้ในหนังสือพิมพ์ต่างประเทศ และในประเทศก็เช่นเดียวกัน นักหนังสือพิมพ์ถ่ามว่า 'เสื้อผ้าของพระราชินีส่วนมากตัดที่ไหน' เพราะเขาอ่านตามหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งกล่าวว่า ข้าพเจ้าใช้เงินปีละ 10 ล้านบาท สำหรับแต่งตัวอย่างเดียว ไม่ใช่รูปพรรณอื่นๆ ข้าพเจ้าก็ตอบว่า 'นั่นซี ฉันเองอ่านพบแล้วยังสะดุ้งเลย เพราะไม่นึกเลย ไม่รู้ตัวเลยว่า ตัวเองร่ำรวยถึงขนาดนั้น' ก็เลยตอบเขาว่า 'เสื้อผ้าส่วนมากนั้นตัดในเมืองไทย ที่ตัดเมืองนอกก็เฉพาะเวลาตามเสด็จไปต่างประเทศในฐานะเป็นผู้แทนของคนไทยเท่านั้น จึงจะใช้ช่างต่างประเทศ' เขาหัวเราะบอกว่า 'ไม่เป็นไร จะช่วยแก้ข่าวให้ ตัวเขาเองก็ไม่เชื่อเหมือนกัน เพราะว่าถ้าดูตามตัวเลขปีละ 10 ล้านบาทแล้ว รู้สึกว่าถ้าจะใช้ให้หมดในปีเดียว 10 ล้าน ไม่ให้เหลือเลยสักแดงเดียวละก็ จะต้องซื้อเสื้อ Fur แพงที่สุด เปลี่ยนทุกเดือน แม้แต่เสื้อใส่นอนก็ต้องปักให้เต็บพรึบไปหมด ไม่อย่างนั้นใช้ไม่หมดแน่ 10 ล้าน เฉพาะค่าแต่งตัว' เขาถามว่า 'เมืองไทยนี้ต้องใช้ Fur หรือเปล่า' ก็บอกว่า 'เมืองไทยขืนใช้ Fur ก็เหงื่อตกตายน่ะซิ' เขาบอกว่า 'ถ้าอย่างนั้นจะใช้เข้าไปหมดอย่างไรไปละ 10 ล้านบาท' แล้วก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน...."