โอ้วววว

สีเรือ

บาดใจจริงๆ

  

แวะมาทักทายนู๋อาบิเกลค่ะ
ทูน่าเคยนั่งเรือแบบนี้ข้ามไปปีนังเหมือนกันค่ะ
แต่หลายปีมากๆ แล้ว

  

เห็นเรือส่งข้ามเกาะแบบนี้ยังมีรำลึกถึงเกาะช้างอยู่เลยค่ะ ... แต่ว่าสีสันต่างกันเยอะเลย

โห เห็นหน้าหนูอบิเกลโดนยุงกัดแล้ว ... จ๋งจ๋านหนูจังเลย เพราะนอนดิ้นแท้ๆ เลย หายเร็วๆ น๊าค่ะ

  

อิอิ...จะได้หอมนู๋อาบิเกลแร้ววว

พักนี้ชิดก็เข้าบล็อกไม่ค่อยได้เหมียนกันอ่ะแม่บี คูทิงด้วย

  

กี๊ดดดด....แก้มตันๆ ของนู๋อาบิเกล....

นี่ถ้าเจอตัว ป้ากวางตุ้งขอซัก 2 ฟอดนะคะ...

  

เจ้ายุ้งนิสัยไม่ดี ทำกับ(หัว)หนูอาบิเกลได้

แต่ถึงไงก้อน่ารักค่ะ

  

หนูอาบิเกลแพ้ยุงมากเหมือนป้าเซเว่นเลยอ่ะ

ไม่เป็นไร แพ้ยุงได้ อย่าแพ้ม่าม๊ะละกัน

  

น้องหนูของพี่บีโตขึ้นเยอะมาก ๆ เลยคะ หน้าผากโดนยุงกัดแดงไปหมดเลยเน้อ


พี่บีสบายดีนะคะ จุ๋มก็ยุ่ง ๆ คะพักนี้ กว่าจะได้มาเยี่ยมเยียนเพื่อน ๆ พี่ ๆ คงจะน้อยใจกันหมดแล้วมังคะ


แต่ง blog เก่งขึ้นหรือยังคะพี่

  

พิมพ์ไปตั้งเยอะอ่ะ หายไปไหนม๊ดดด

เริ่มใหม่ก็ได้...จริงๆแล้วติ๋งไม่ได้กดไม่ได้ดันแม่บีนะเคอะ แค่อยากดูรูปใหม่ๆใสปิ๊งของนู๋อาบิเกลก็เท่านั้นเอง

แม่บีจะมาเมืองไทยเหรอคะ ดีเลยค่ะ นัดกันๆๆนะคะ

ท่าทางนู๋อาบิเกลของเราจะแพ้ยุงอย่างแรงเหมือนกันนะคะ แล้วก็ท่าทางจะดิ้นเก่งด้วย เจ้าวิลล์ก็ดิ้นเก่งค่ะ ตื่นมาเนี่ย หัวไปทางหางไปทางทุกที ผ้าห่มที่ห่มไว้เนี่ยไม่ต้องพูดถึงค่ะ ไม่เคยได้คลุมตัวลูกถึงชม.เล๊ยย

ตะก่อนติ๋งก็ใช้มุ้งแบบครอบค่ะ แต่ซักเดือนก่อนเนี่ย ต้องเปลี่ยนแล้วเพราะว่าเจ้าวิลล์ดิ้นมากๆค่ะ บางทีตื่นมาก็เอามือไปจับโครงเหล็กของมุ้งแล้วเขย่าๆๆ ติ๋งเลยไปซื้อมุ้งครอบแบบที่มันมีเสาสูงๆหน่ะค่ะ ครอบทีเดียวคลุมมิดทั้งเตียงเค๊าเลย ทีนี้ดิ้นยังไงก็ไม่หลุดออกนอกมุ้งแน่นอน

  

อ่ะโอ๊ว โดนยุงกันอีกแล้ว คันใช่มั๊ยลูก
นอนหลับปุ๋ยดุดนิ้วด้วย แน๊

ไม่ได้ไปปิงนังหลายปีแล้วค่ะ
ชอบร้านอาหาร คล้ายโต้รุ่งที่เมืองไทย คึกคักดีค่ะ

  

รูปนอนดูดนิ้วน่ารักสุดๆ เลย เห็นตุ่มแดงๆ ทีแรกนึกว่ารอยลิปสติกแม่บี

  

แวะมาอีกรบค่ะ

แวะมาจุ๊บๆ หนูอาบิเกล ก่อนนอนค่ะ

หลับฝันดีนะค่ะ

  

....ซา...หวัด...ดี...จ้า...เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้เข้ามาเลยหลายวัน คุณคงคิดถึงเจนนี่แย่ อิอิ เป็นไงบ้างคะ สบายดีน่ะคะ....

....วันนี้เจนนี่ได้มาโพสรูปตามคำเรียกร้องแล้วน่ะคะ ว่างๆก็แวะไปเที่ยวชมบ้านเจนนี่ดูบ้างน่ะคะ....

....เจนนี่ขอบคุณมากน่ะคะที่แวะเข้าไปทักทายให้กำลังใจเจนนี่ที่บล็อคนะคะ..ช่วงนี้เจนนี่คงว่างยาวค่ะ เพราะตอนนี้กลับมาเที่ยวสงกรานต์ที่เมืองไทยค่ะ คงอยู่อีกสักพักใหญ่ๆค่ะ แล้วเจนนี่จะแวะมาทักทายใหม่น่ะคะ....

  

อิอิ หลับคาเตียงเลย แต่หนูน้อยช่างดิ้นมากเลยค่ะ

ที่ผ่านาเวลาหนูไปปีนัง ยังไม่เคยข้ามด้วย เรือเลยค่ะ ไว้คราวหน้าถ้ามีโอกาศไปอีกจะลองข้ามทางเรืองดูบ้าง อิอิ

  

จ๋งจ๋าน ที่ โดน ยุง กัดน่ะ

ท่าทางจะคัน นะ นู๋ อาบิเกล

ชอบไปเที่ยวอ่ะ ดิ นั่งเรือ ยิ้มเชียว น่ารักจังค่ะ

  

ยุงใจร้ายมักๆ อย่างนี้ต้องโดนประหารนะคะ แม่บีอย่ายอมนะคะต้องประหารทิ้งให้หมดเลย ทำกับหนูอาบิเกลที่น่ารักของเราได้งัยกัน..น่าสงสารหนูอาบิเกลที่ซู๊ดดดดเลย

โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะลูก เด็กน่ารักๆ ไม่มีอะไรมาทำให้หายน่ารักได้หรอกจ้า

เจ้าอิงค์ก็ดิ้นใช่ย่อยค่ะ ผ้าห่มนี่ถูกเธอถีบๆๆๆๆๆ กะเด็นไปติดข้างฝาประจำ จนหม่าม้าทนไม่ได้ เด๋วนี้ใช้วิธีห่อแบบว่าพันรอบตัวเลยค่ะ สะจายยยยดี แล้วเจ้ายุงเนี่ยก็ใช้วิธีเดียวกับที่มาเรีย ชลาโปวา (สะกดถูกมั้ยเนี่ย) เค้าใช้คว้าแชมป์อ่ะค่ะ ในห้องนอนเจ้าอิงค์เนี่ยเลยเป็นเขตปลอดยุงไปโดยปริยายค่ะ ออ..โชคดีด้วยที่แถวนี้ยุงไม่ค่อยชุมอ่ะค่ะ ไม่งั้นวิธีนี้ก็คงไม่ได้ผลเหมือนกันเนอะ

  

นู๋อาบิเกลเก่งจังเลย

  

นู๋อาบิเกลรูปแรกท่าทางมีความสุขมากๆ
ส่วนสองรูปสุดท้ายหน้าตามุ่งมั่นสุดๆ
น่ารักจริงๆ เลยค่ะ  

เห็นทะเลแล้วค่อยคลายร้อนหน่อยนะคะ  

  

แม่บีอัพบล็อกนี้แบบไม่ทำให้คนดูผิดหวังเลยค่ะ เห็นรูปนู๋อาบีเกลภาพแรก อุตส่าห์ยิ้มไม่หุบเลยค่ะ น่ารักจริง ๆ ดูไปดูมา น่าสงสารจิง จิ๊ง ยังอุตส่าห์นอนรอแม่บี อัพบล็อกเสร็จ ช่างเป็นเด็กน่ารักอารัยอย่างนี้

  

มาอีกครั้งนู๋อาบิเกลหน้าไปทางคุณปีเตอร์มาก ๆ ค่ะ ก่อนจากขอเซฟไว้ในคอมฯสักสองภาพนะคะ

  

มาจุ๊บๆ อาบิเกลค่า ^^



...

  

สงสารอาบิเกลน้อย คนผิวขาวๆโดนยุงกัด
ตุ่มเเดงเชียวลูกเอ้ย...............คนสวยของน้าแป๋ม
ก็เลยหน้ามีรอยเลยรูปแรกอาบิเกลน่ารักมากเลยอ่ะค่ะ

  

นู๋อาบีเกลนอนดิ้นแรงจังครับ
อย่าเอานิ้วเข้าปากนะนู๋หมดงามเลย อิ อิ แต่น่ารัก

  

หึๆ รอให้เดินได้ วิ่งได้ก่อง นู๋จะมากระโดดนั่งทับคอมหม่ามี๊เยย

เรือนั่งไปปีนัง นั่งหลายหนมาก ตั้งแต่เด็กยันสาว ตอนนี้เริ่มแก่แล้ว ยังไม่ได้ไปนานแระ ตั้งแต่มาเมกานี่แหละ ไม่แน่นะ กลับไปหนนี้อาจจะไปก้อได้

  

น่าสงสารหลานจังโดนยุงกัด

ดีจังได้นั่งเรือด้วย ลุงได้นั่งแต่เรือด่วนเจ้าพระยา

คิดถึงนู๋อาบีเกล จัง

  

ไม่ได้แวะมานาน น้องอาบิเกลเป็นสาวแล้ว

  

แม่บี
จะมาทางเหนือป่าว
ก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋น
แม่หนิง
น้องนับ
รออยู่ค่ะ

  

แวะมาดูรูปคนน่ารักก่อนไปหาลูกค้า

  

อิจฉานู๋จังเลย ได้ไปเที่ยวอีกแล้ว

  

มามองจ้องหน้า หนูอาบิเกลค่ะ เบบี๋ในท้องออกมาจะได้น่ารัก เหมือนนู๋อาบิเกล ค่ะ

  

หน้าผากบวมเป่งเลย ขอจุ๊บน้องให้หายบวม คราวหน้าเจอยุง จับกินเลยเน้อ

  

เอานี่ มาฝากเรยค่ะ พี่บี



น้ำพริภูแก้ว จ๊า

  

น๋น่ารักจังเลยค่ะกี่เดือนแล้วค่ะ เป็นเรื่องธรรมดาของเด็กเนอะลูกป้าก็ตกบ่อยๆค่ะ

  

หัวแดงน่าสงสารจัง

  

วันเกิดเมื่อวานครบ9เดือนแล้วเหรอค่ะอีกหน่อยก็เดินแล้วซีค่ะคงได้วิ่งไล่กันน่าดูแหละทีนี้สุขสันวันเกิดด้วยคนนะค่ะสุขภาพแข็งแรงโตไวไวเป็นเด็กเฉลียวฉลาดเป็นที่รักของแม่กะพ่อนะค่ะ

  

แวะมาเยี่ยมนู๋อาบิเกลและคุณแม่ค่ะ นู๋น้อยถูกยุงกัดซะโหนกแดงไปหมด น่าสงสารจัง...จำได้ว่าเวลาพาลูกกลับไทย สงสารลูกมากโดนยุงกัดซะตัวนี่ลายไปหมด โดยเฉพาะขาจ้ำๆแดงบวมเลยคะ ไม่ทราบว่าน้องสาวคุณบีอยู่เมืองอะไรคะ ลูกสามกะลังพอดีเลยคะ อิฉันอยากได้คนที่สองก็ยังไม่มาซะที

  

เอ๊ะ...มาคราวที่แล้วกวางตุ้งว่าไม่เห็นรูปนู๋อาบิเกลหน้าผากแดงอ่ะ..

ยุงใจร้ายที่ไหนเนี่ย ป้าตุ้งอยากไปทายาให้จังเลย..

  

โห น่าสงสารจัง โดนยุงกัดอีกแล้ว

ทำให้คิดถึงพี่อเล็กซ์ตอนอยู่เมืองไทยเลยค่ะ
ขาเป็นลายจุด ยิ่งกว่าดัลเมเชี่ยนค่ะแม่บี

  

มาหอมแก้มน้องอาบิเกลฟอดใหญ่ ๆเลยค่ะน่ารักน่าฟัดจริงๆเยยจะหอมให้รอยแดงที่ยุงกัดหายเลย

  

แม่บีจ๋า...ช่วงนี้ติ๋งคงต้องปล่อยน้องวิลล์แช่น้ำจนตัวเปื่อยแบบนี้อีกซักพักหน่ะค่ะ พอดีที่ออฟฟิศเค๊าทำใหม่ สายแลนและสายเน็ตโดนตัด ตอนนี้ก็เลยต้องไปซื้อบัตรเน็ตความเร็วแบบเต่าเรียกพี่มาใช้ไปพลางๆก่อนหน่ะค่ะ

แม่บีและนู๋อาบิเกลสบายดีนะค๊า

  

อ๊ะๆ ลูกสาวใคร เราขอจองให้ลูกชายได้มั้ย?

  

เพิ่งมาค่ะแม่บี ...

นู๋แอบบี้ น่าสงสารอ่ะ
หัวเป็นตุ่มแดงๆ เลย
ดูท่าทางจะนอนดิ้นน่าดูชม

เห็นนู๋แอ๊บบี้แก้มย้อยๆ อย่างนี้ น่าฟัดอะ่ ฮี่ๆๆๆ

  

แวะมาอีกรอบคะ....เข้าไปดูรูปครอบครัวแล้วละคะ น่ารักมากๆคะ มีแต่เด็กเล็กทั้งนั้นเลย อายุไล่กันเลย...สงสัยน้องสาวคงมี่แบบท้ายปีหัวปี ยอมเลี้ยงเหนื่อยทีเดียวสามคนช่วงแรก พอเด็กๆโตหน่อยก็สบายล่ะคะ

  

มามะ น้าจี้ จูบลบรอยยุงกัดให้ เสร็จแล้ว ขออนุญาตแม่บี อุ้มหนูแอ็บบี ไปขอลายเซ็น นายคีอานู แป๊บนึงนาคะ เพราะพี่คี แกรักเด็กค่ะ แองจี จะได้มีหวัง คริๆ