Group Blog
 
 
ตุลาคม 2562
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
24 ตุลาคม 2562
 
All Blogs
 

หลังม่านเหล็ก..... ดินแดนที่ต้องค้นหา? ตอนที่ 1 By ดช.จุ่น

                เวลาที่ผมได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวยังต่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นประเทศไหนก็ตาม ผมมักมีความรู้สึก
ว่า “โลกใบนี้มันช่างกว้างใหญ่เหลือเกิน เมื่อหันกลับมามองตัวของเราเอง  เราก็เป็นแค่มนุษย์
ตัวเล็ก ๆ เท่านั้นบนโลกใบนี้”
เพื่อน ๆ ว่าจริงไหม... มันเป็นความรู้สึกลึก ๆ อยู่ในจิตใจ ซึ่งมันทำให้เรา
รู้จักประมาณตนเอง และรู้จักเคารพผู้อื่นมากขึ้น

                O.k. วันนี้ ดช.จุ่น จะพาเพื่อน ๆ ไปเที่ยวยังอีกทวีปหนึ่งของโลกอันกว้างใหญ่ใบนี้  มันเป็น
ประเทศที่มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง  มีเรื่องราว มีความลึกลับมากมายให้เราค้นหา สถานที่ด้านประวัติศาสตร์
 ผมกำลังพูดถึงประเทศรัสเซีย ซึ่งเดิมคือ สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต  และเคยได้รับฉายาว่า
ดินแดนหลังม่านเหล็ก มาก่อน  เพื่อน ๆ เคยสงสัยไหมว่า คำว่าดินแดงหลังม่านเหล็กมันคืออะไร?

                 ผมมีเกร็ดความรู้เพิ่มเติมก่อนเราจะไปเที่ยวมาฝาก  คำว่า ม่านเหล็ก หรือ Iron Curtain เป็น
สัญลักษณ์ของความขัดแย้งทางอุดมการณ์และพรมแดนเชิงกายภาพที่แบ่งทวีปยุโรปออกเป็นสองพื้นที่ นับ
แต่สงครามโลกครั้งที่สองยุติในปี 2488 ถึงสงครามเย็นสิ้นสุดในปี 2534  สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยม
โซเวียตตั้งม่านเหล็กขึ้นเพื่อปิดกั้นตนเอง และดำเนินนโยบายที่จะไม่คบค้าสมาคมกับประเทศใดๆ ที่เป็นฝ่าย
ตรงข้ามกับตน  ภายหลังเมื่อ ธันวาคม 2534  สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตก็ล่มสลายไปตามการ
เปลี่ยนแปลงของโลก และถือเป็นการยุติสงครามเย็นอย่างเป็นทางการโดยประเทศที่เคยรวมกันอยู่ในนาม
ของสหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตนั้น  ก็ได้รับเอกราชในการปกครองตนเอง และแตกออกเป็น
ประเทศต่าง ๆ มากมายในปัจจุบัน

                จำได้ว่าเดินทางไปเที่ยวในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ต่อฤดูร้อน ราว ๆ เดือนพฤษภาคม เราเตรียมเสื้อผ้า
ไว้สำหรับใช้ในที่ที่มีอากาศไม่หนาวมากนัก  เสื้อลองจน..ลองจอน  ไม่ต้องใช้  เพราะว่าอากาศที่นั่น
ประมาณ 10 – 20 องศาเท่านั้นเอง ไม่ค่อยหนาวสักเท่าไหร่ เดินเที่ยวสบาย ๆ ครับ  เราเดินทางช่วงบ่าย ๆ
ของประเทศไทย  และไปถึงประเทศรัสเซีย ก็ช่วงบ่ายเช่นกัน  ใช้เวลาเดินทางประมาณ 10 กว่า ชม.  เพราะ
เราต้องไปแวะเปลี่ยนเครื่องที่ประเทศเวียดนาม  แล้วค่อยต่อไปยังประเทศรัสเซีย  ก็นั่ง ๆ นอน ๆ บนเครื่องไป
เพลิน ๆ ครับ แป๊บเดียวเราก็มาถึงประเทศรัสเซียแล้วครับ  (เมื่อยมาก จร้า )

                  เมื่อลงจากเครื่องบินที่สนามบินของกรุงมอสโก ก้าวแรกที่เข้ามาภายในสนามบิน ผมก็รับรู้ได้
ถึงบรรยากาศของประเทศที่ปกครองโดยระบอบคอมมิวนิสต์ เพราะบรรยากาศมันดูเงียบ และเคร่งขรึม ที่
สำคัญคือเขาห้ามถ่ายรูปไม่ว่าที่ใดภายในตัวสนามบินเด็ดขาด (ใครจะไปรู้ล่ะ)  และที่รู้เพราะว่าผมก็ไปถ่าย
มาเหมือนกัน ก็ตามประสาของนักท่องเที่ยวไปถึงเราก็ถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก จริงไหม แต่ขอโทษ ไม่ได้รูปกับ
มาบ้านนะครับ เพราะว่าเมื่อเสียงชัตเตอร์ดับลงปุ๊บ ก็มีเจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงเดินเข้ามาหาเราปั๊บ  แล้ว
บทสนทนาก็บังเกิดขึ้น...

เจ้าหน้าที่ตำรวจสาว : เธอก็เริ่มส่งภาษารัสเซีย ให้เราฟังว่า “ &#@$%!#*&^^**** ” 
ผม :  ผมก็ทำหน้างง ๆ แต่ก็ตอบไปว่า   Can u speak English?  (คือแบบว่ากูฟังมึงไม่รู้เรื่อง ..555.)
เจ้าหน้าที่ตำรวจสาว : แล้วเธอก็ส่งภาษาอังกฤษกลับมา แปลใจความได้ว่า  “กรุณาลบรูปที่คุณถ่ายเมื่อตะกี้ออกด้วย Please”
แน่ !! มีพูดขอร้องด้วย..  แต่หน้าเธอไม่อ่อนน้อม เหมือนคำที่เธอพูดเลย หุ หุ 
ผม :  ผมก็ได้แต่ตอบว่า  Yes!!  พร้อมพยักหน้าหงิก ๆ  (ในใจคิดก็จะให้กูทำอย่างไงล่ะ นอกจากพยักหน้า)
แล้วผมก็รีบลบรูปออกจากกล้องทันที   แถมยังต้องโชว์กล้องให้เธอดูด้วยว่าลบรูปไปแล้วจริ๊ง จริง  เรื่องตื่นเต้นเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คาด 555

                และที่สำคัญก็คือ ทำไมไกด์ดันเจือก (เป็นคำไม่สุภาพ)ไม่บอกเราก่อน จะได้ไม่ต้องเจอเรื่อง
ตื่นเต้นแบบนี้  แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรหรอกครับ เรามาเที่ยวสนุก ๆ อย่าคิดมาก   หลังจากนั้นพวกเราก็ผ่าน
ด่านตรวจคนเข้าเมืองอย่างราบรื่น เข้าประเทศรัสเซียแบบชิล ๆ  ตอนนั้นก็เป็นช่วงบ่าย ๆ ของที่รัสเซียแล้ว 
เมื่อเราเดินออกมาข้างนอกสนามบิน ลมหน้ายามบ่ายก็พัดมาปะทะใบหน้าของพวกเรา  ทุกคนก็ต่างหยิบ
เสื้อแจ็คเก็ตขึ้นมาสวมเพื่อกันลมหนาว แล้วเราเดินตรงไปที่รถโค้ชคันใหญ่ ที่จอดรอพร้อมรับพวกเราอยู่
ด้านหน้าของสนามบิน  แถมมีไกด์สาวท้องถิ่นชาวรัสเซียนั่งเป็นเพื่อนไปกับเราด้วย เดี๋ยวนี้มันเป็นกฎการ
ท่องเที่ยวของเกือบจะทุกประเทศ ที่บังคับให้เราต้องจ้างไกด์ท้องถิ่นของประเทศนั้น ๆ เป็นไกด์นำเที่ยวไปด้วย
เป็นนโยบายการสร้างงานสร้างเงินให้กับคนของประเทศเหล่านั้นครับ  รถโค้ชพาเราออกเดินทางไปได้
ประมาณ เกือบหนึ่งชั่วโมง เพื่อไปยังจุดชมวิวของกรุงมอสโกซึ่งเป็นสถานที่แรกที่เราจะได้ไปชมกันในวันนี้

                 ระหว่างรถวิ่งอยู่นั้น ไกด์ก็เล่าให้เราฟังเกี่ยวกับประเทศรัสเซียว่า รัสเซีย มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า
สหพันธรัฐรัสเซีย (Russian Federation) เป็นประเทศในยูเรเชียเหนือ เป็นประเทศที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดใน
โลก ประมาณ 10 ล้านตารางกิโลเมตร ชายแดนติดทั้งทวีปเอเชีย และทวีปยุโรป รัสเซียยังเป็นชาติมี
ประชากรมากที่สุดอันดับที่ 9 ของโลก โดยมีประชากร 143 ล้านคน ฟังดูแล้วเหมือนว่าประเทศนี้มันจะใหญ่
ไปไหนเนี่ย!!  ผมก็ฟังไกด์เล่าไปเพลิน ๆ แบบกึ่งหลับกึ่งตื่น เพราะเป็นวันแรกที่พึ่งมาถึง ยังมีความเพลีย
และความเมื่อยล้าแอบแฝงอยู่ในทุกอนุของร่างกาย แต่แล้ว!!!......เสียงของไกด์ก็เงียบลง พร้อมกับเสียของรถโค้ช
อืม...นะ  เดาออกหรือเปล่าว่าอะไรเกิดขึ้น ติ๊กต๊อก ๆ  ใช่แล้ว รถเสียย..ยยยยย  โอ้.พระเจ้า จอร์จมันยอดมาก!!!  
ผมคิดในใจ  สิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้เสมอแม้ยามเราไปเที่ยว

                   เรารออยู่นาน สองนาน 1 ชม. ก็แล้ว 2 ชม. ก็แล้ว รถโค้ชคันใหม่ยังไม่ยอมมารับ อากาศเย็น
ขึ้นตามเวลาที่ล่วงเลยไป  พวกเราบนรถมองหน้ากันไปมา แล้วก็เลยตัดสินใจว่าไหน ๆ ก็ ไหน ๆ ละ  ลงไป
เดินเล่นดีกว่า  พอดีบริเวณนั้นมีปั๊มน้ำมันอยู่พอดี  และในปั๊มก็มี Minimart เล็ก ๆ อยู่ พวกเราก็เลยลงไป
รุมซื้อของกันที่นั่นอย่างเมามัน มันก็แปลกนะทำไมเวลาไปเมืองนอกเมืองนาต้องไปเดินดูของที่ Minimart
ด้วย  คุณก็เป็นเหมือนกันใช่ไหม? 555 สำหรับผมอยากเข้าไปดูว่าคนที่ประเทศนี้เขากินอะไร ดื่มอะไรกัน
มากกว่า ถ้าดูแล้วมันน่าลองกินก็จะซื้อเลย ก็มาถึงแล้วนิ จริงปะ

                 หลังจากผ่านมาเกือบ 3 ชม. สิ่งที่เรารอคอยก็มาถึง แต่มันมาถึงเมื่อสายไปแล้วครับ  เพราะ
โปรแกรมวันนี้ของเราผิดพลาดไปหมด  อย่าว่าแต่ไปชมสถานที่เที่ยวเลย  ไปร้านอาหารตอนมื้อเย็นยังไม่ทัน
เลยจร้า แต่ทุกคนก็พยายามแก้ปัญหานะ  รถพาเรามาส่งที่โรงแรม แต่กว่าจะมาถึงโรงแรมก็ปาเข้าไปจะสาม
ทุ่มละ ระหว่างรอเช็คอิน ก็มีคนมาแจกข้าวกล่องให้กับพวกเรา..... ฟังไม่ผิดครับ.... ข้าวกล่อง  แต่เป็น
ข้าวกล่องแบบมีกับข้าวด้วย อืม..ก็ยังดี  สรุปว่าคืนนี้เราไม่ได้ไปเที่ยวไหนนอกจากปั๊มน้ำมัน หุ หุ  แต่ก็เป็น
อะไรที่สนุกไปอีกแบบ พวกเราแยกย้ายกันไปนอน เพื่อเตรียมพร้อมไปเที่ยวสำหรับวันพรุ่งนี้   ก่อนนอนเอา
ภาพนี้มาให้ดู จะได้ฝันดี


ภาพปั๊มน้ำมัน... ที่พวกเราได้เข้าไปเที่ยวชมอยู่หลายรอบกว่ารถจะมารับ 555

ราตรีสวัสดิ์ หรือ Good Night++  เจอกันพรุ่งนี้  ง่วงแล้วขอตัวครับ  Yes คืนนี้ไม่ต้องนอนในปั๊มแล้ว..ววววว
 
Cr.  Journey..เจอนั่น  By ดช.จุ่น
 




 

Create Date : 24 ตุลาคม 2562
0 comments
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2564 11:47:19 น.
Counter : 1026 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สมาชิกหมายเลข 5499033
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ความสุขมีอยู่ทุกที่ อยู่ที่ว่าเราจะมองเห็นมันหรือเปล่าเท่านั้นเอง
New Comments
Friends' blogs
[Add สมาชิกหมายเลข 5499033's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.