นวนิยายโดย : ไม้ เมืองเดิม

สำนักพิมพ์ : วันว่าง

รายละเอียด

แผลเก่า เป็นบทประพันธ์อมตะที่ทรงคุณค่าของวงการวรรณกรรมไทย มีเอกลักษณ์ความเป็นไทยที่สอดแทรกวิถีชีวิต และความมีชีวิตของตัวละคร ผ่านตัวอักษรด้วยสำนวนโวหารคมคาย เค้าโครงเรื่องน่าอ่าน ตื่นเต้นเร้าใจ ชวนให้ติดตาม

แผลเก่า ได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์และละครโทรทัศน์หลายครั้ง ครั้งที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด สร้างโดย เชิดไชยภาพยนตร์ เมื่อ พ.ศ.๒๕๒๐ กำกับการแสดงโดย เชิด ทรงศรี นำแสดงโดย สรพงศ์ ชาตรี และ นันทนา เงากระจ่าง โดยใช้คำโฆษณาว่า “เราจักสำแดงความเป็นไทยต่อโลก” ครั้งนั้นภาพยนตร์ทำรายได้สูงสุดในประเทศ และได้รับการตอบรับจากคนดูอย่างเป็นประวัติการณ์

ใน พ.ศ. ๒๕๕๗ ตำนานความรักที่ยิ่งใหญ่ของ “ขวัญและเรียม” แห่งทุ่งบางกะปิ กลับมามีชีวิตอีกครั้ง

โดยการสร้างของ สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล กำกับภาพยนตร์โดย ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล

นำแสดงโดย นิว-ชัยพล จูเลี่ยน พูพาร์ต และ ใหม่-ดาวิกา โฮร์เน่

เรื่องย่อเพิ่มเติม

มันคือไอ้นักเลงลูกทุ่งแห่งทุ่งบางกะปิ ฝีมือการต่อสู้ของมันยากที่จะหาใครมาเทียมได้ แลหัวใจของ ไอ้ขวัญ ก็มีให้เจ้าคนเดียวเท่านั้น...เจ้าผู้เป็นยอดดวงใจ หัวใจคนซื่ออย่างไอ้ขวัญจะไม่มีวันรักใครนอกจากเจ้า แม้ว่าความรักครั้งนี้จะเต็มไปด้วยอุปสรรค เพราะครอบครัวไอ้ขวัญ กับครอบครัวคนรักนั้นไม่ค่อยจะลงรอยกัน...แต่คนอย่างไอ้ขวัญก็ไม่ย่อท้อ

คำสาบานของพี่ขวัญและเธอ ต่อเจ้าพ่อต้นไทรยังติดตาตรึงใจอยู่เสมอ บาดแผลของพี่ขวัญ แผลเก่าที่เกิดจากความรักที่มีต่อเธอ อีเรียม ไม่มีวันลืม หากโชคชะตาทำให้พ่อต้องขายเธอให้เป็นบุตรบุญธรรมของ คุณนายทองคำ จากอีเรียม...สาวบ้านนอกทุ่งบางกะปิ กลายเป็นคุณเรียม สาวสังคมพระนคร ที่มี นายสมชาย มาพัวพัน...อนิจจา เพราะแสงสี ความเจริญในพระนคร ทำให้อีเรียมลืมใครบางคน ที่ตั้งหน้าตั้งตารอมันอยู่ที่ทุ่งบางกะปิเสียแล้ว

หัวใจของไอ้ขวัญมันแทบจากหลุดหาย แทบจะสิ้นชีพ เหือดแห้งไปไม่ต่างไปจากคลองแสนแสบ ตั้งแต่วันที่มันรู้ว่าอีเรียมเปลี่ยนไป ไม่ใช่อีเรียมคนเดิมแล้ว ไอ้ขวัญ นักเลงผู้กล้าแห่งทุ่งบางกะปิ แทบจะตายไปเสียวันนี้พรุ่งนี้

เอ็งไม่ใช่อีเรียมคนเดิมอีกต่อไปแล้ว...ไม่ใช่ลูกสาวตาเรือง อีกต่อไป หากแต่มันคือคุณเรียม บุตรสาวคุณนายทองคำ แล้วเช่นนี้ อีเรียมจะกล้าเนรคุณต่อคุณนายทองคำ เพื่อกลับมาหาพี่ขวัญของมันได้หรือ...สุดท้ายมันก็ต้องจำใจปล่อยให้พี่ขวัญต้องรอ รอ และรอมัน...

แผลเก่าของไอ้ขวัญเป็นแผลรัก แผลรอ เกิดขึ้นเพราะความรักที่อีเรียมมีให้มัน และมันก็รักอีเรียมอย่างสุดใจ หากแต่แผลใหม่ของไอ้ขวัญ เกิดขึ้นเพราะอีเรียมชังมัน

โธ่ พี่ขวัญ พี่ขวัญผัวของเรียม พี่ขวัญจะรู้บ้างไหม ว่าเรียมไม่เคยลืมพี่เลย...อีเรียมร่ำไห้จนแทบขาดใจ สุดท้ายโศกนาฏกรรมรักแห่งทุ่งบางกะปิ จึงต้องจบลงด้วยชีวิตของไอ้สองหนุ่มสาวผู้นี้...

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

พอภาพยนตร์ “แผลเก่า” กำลังจะเข้าโรง ก็มีนิยายตีพิมพ์ออกมา เพื่อให้นักอ่านรุ่นใหม่ ที่สนใจชมภาพยนตร์ ได้มีโอกาสสัมผัสวรรณกรรมลูกทุ่งอมตะเรื่องนี้ทันที อุ้มสมไม่รอช้าที่จะสอยมาอ่าน ด้วยอย่างดูภาพยนตร์มาก แต่จนแล้วจนรอด ก็ได้แต่อ่านนิยาย ด้วยไม่มีเวลาไปชมภาพยนตร์เสียที ฮ่าๆ

เรื่องย่อของ “แผลเก่า” ทุกคนน่าจะรู้ดีกันอยู่แล้ว เรื่องราวความรักที่จบลงด้วยโศกนาฏกรรมนองเลือดและน้ำตาของ “ขวัญ” กับ “เรียม” ความรักที่มีอุปสรรค เพราะพ่อและพี่ชายของสาวเจ้าไม่ชอบหน้า ความรักที่มีอุปสรรค เพราะสาวเจ้าเปลี่ยนไปอยู่พระนคร...

ค่อนข้างแปลกใจอยู่เหมือนกันครับ ว่าทำไมนิยายอมตะอย่าง แผลเก่า ที่สร้างเป็นภาพยนตร์แล้วดังระเบิดระเบ้อ (เวินเว่อ ๕๕๕.) ทำไมถึงไม่ค่อยมีนักอ่าน นักรีวิวหยิบยกมารีวิวกันบ้างเลย วันนี้ได้โอกาสเลยนำมารีวิวให้ทุกท่านได้อ่านกันครับ

สนุก และประทับใจ สมดังที่เป็น “วรรณกรรมอมตะ” จริงๆ ครับ นวนิยายขนาดสั้น ที่มีความยาวเพียง ๑๐๐ หน้า (แถมตัวหนังสือยังใหญ่อีก) แต่ทำให้นักอ่านหลายท่านประทับใจและเสียน้ำตา ไปกับโศกนาฏกรรมรักของคู่พระนาง

เนื้อเรื่องมีความสนุก เพราะพล็อตความรักที่เต็มไปด้วยอุปสรรค พล็อตเรื่องสไตล์ โรมิโอกับจูเลียต ก็เป็นพล็อตที่นักอ่านชาวไทยนิยมอ่าน นิยมเสพมาทุกยุคทุกสมัย แผลเก่า จัดได้ว่าเป็นต้นฉบับของโรมิโอกับจูเลียตฉบับไทยขนานแท้เลยละครับ

เป็นนิยายขนาดสั้น เพราะฉะนั้นการดำเนินเรื่อง ต้องรวดเร็ว กระชับ ฉับไว ไม่อืดอาด ซึ่ง ไม้ เมืองเดิม บรมครูด้านการเขียนอีกท่านผู้ล่วงลับ ทำได้ดีมากๆ เลยละครับ ได้กลับมาอ่านวรรณกรรมชั้นครูอีกครั้ง (หลังจากช่วงหลังอ่านแต่งานของนักเขียนรุ่นใหม่ ฮ่าๆ)

ทุกอย่างที่เป็น แผลเก่า มันให้บรรยากาศ ให้อารมณ์ความเป็นไทยแท้ ความเป็นชนบท ความเป็นลูกทุ่ง บรรยากาศท้องไร่ท้องนา สุดๆ ไปเลยครับ

สำบัดสำนวน ที่เป็นลิเกลูกทุ่ง ช่วงแรกๆ อาจจะไม่คุ้นเคย แต่อ่านไปสักพักอุ้มสมเริ่มชอบ และติดใจ ฮ่าๆ (ด้วยความที่ชอบวรรณคดีไทย หรือนิยายที่ภาษาสวยๆ อยู่แล้ว) อ่านจบแล้ว อยากตามหางานของไม้ เมืองเดิม มาอ่านเพิ่มเลยละครับ ภาษาของผู้เขียนมีเอกลักษณ์มาก สำนวนโซหารคมคาย ชวนให้ติดตามครับ

ยกตัวอย่างสำบัดสำนวนของผู้เขียน กับฉากแรกที่ไอ้ขวัญกับอีเรียม จีบกันมาฝากทุกคนครับ

“แม่แกว่าผู้ชายน่ะเหมือนปลา พอน้ำใหม่มันก็ไปกับน้ำใหม่ ฉันจึงกลัวนักเอ้อ” เจ้าส่ายหน้าปรับทุกข์กับตัวเอง “อ้ายฉันยิ่งกลัวมันมาก แล้วมันจะมาได้กับอกฉันเองเสียกระมัง”

“อ๋อ-เรียม ก็จริงของแกอยู่บ้างหรอก แต่ใจฉันน่ะเห็นว่าน้ำใหม่มันก็น้ำเก่า อ้ายน้ำเก่ามันก็ไหลมาเป็นน้ำใหม่ ขึ้นๆ ลงๆ อยู่ในครองเดียวกันนั่นแหละ เรียมเอ๋ย อย่ากลัวเลย พี่ไม่ใช่ปลารักน้ำอย่างว่าหรอก หัวใจพี่เติบ หัวใจพี่ใหญ่อย่างตะเข้รักวัง ถึงน้ำเก่าจะไปน้ำใหม่มันจะมา หรือน้ำมันจะแห้งจนขอด พี่ก็ต้องตายคาวัง เพื่อต้องตายอยู่กับเรียมคนเดียวจริงๆ”

ในแง่ของความเต็มอิ่ม อรรถรสของเรื่องที่ได้อย่างเต็มอิ่มเลย คงเป็นรสรักระหว่าง “ไอ้ขวัญ” กับ “อีเรียม” ที่เริ่มต้นด้วยความรักหวานใส รักด้วยใจจริง รักตามประสาวัยรุ่น ตามด้วยรักที่เริ่มจะร้าว เพราะความที่อีเรียมไปอยู่พระนคร และจบลงด้วยโศกนาฏกรรมในที่สุด

ส่วนเรื่องรายละเอียดปลีกย่อย ด้วยความที่เป็นนิยายเล่มบาง แม้ว่าผู้เขียนจะสร้างปมไว้ เช่นเรื่อง ความไม่ลงรอยระหว่างพ่อของขวัญกับเรียม เรื่องราวของคุณนายทองคำ อะไรพวกนั้น อาจไม่ได้รับการขยายอัตถ์ให้ชัดเจนมาก แต่เรื่องของคุณนายทองคำ อุ้มสมโอเคนะ ฮ่าๆ ผู้เขียนสรุปแต่ไม่กี่บรรทัด ก็เข้าใจว่าทำไมคุณนายจึงรักเรียม ดังนั้น นอกจากโครงเรื่องที่สนุก จะทำให้แผลเก่า ถูกนำไปสร้างภาพยนตร์แล้ว อุ้มสมคิดว่า รายละเอียดปลีกย่อย ที่ผู้สร้างสามารถนำไปต่อยอด เพิ่มเติมอะไรได้มาก ก็เป็นส่วนสำคัญเช่นกัน (ยกตัวอย่าง บทพ่อของขวัญ ที่ป๋า ส.อาสนจินดา เคยเล่น จนได้รับรางวัล แต่ในนิยายที่ไม่มีบทอะไรเลย)

ยิ่งระหว่างอ่าน จนอ่านจบแล้ว ได้มาฟังบทเพลงประกอบภาพยนตร์ ทั้งสองเพลง ที่เป็นเหมือนตัวแทนของ ไอ้ขวัญ กับ อีเรียม ยิ่งจะทำให้อินเข้าไปอีกเลยครับ (เวอร์ชั่นใหม่ที่ กัน และ แก้ม เดอะสตาร์ นำมาขับร้อง ทำได้ดีและไพเราะมากครับ)

อกพี่กลัดหนองพี่หมองดั่งคลองแสนแสบ

เจ็บจำดังหนามยอกแปลบ แปลบ แสบแสนจะทน

โอ้ว่ากังหัน ทุกวันมันพัดสะบัดวน

อยากจะรู้จิตคน จะหมุนกี่หนต่อวัน

(ส่วนหนึ่งจากบทเพลง แสนแสบ)

เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญของเรียม

หวนคิดผิดแล้วขมขื่นฝืนใจเจียม

เคยโลมเรียมเลียบฝั่ง มาแต่หลังยังจำ

คำที่ขวัญเคยพรอดเคยพร่ำ

ถ้วนทุกคำยังเรียกยังร่ำเร่าร้องก้องอยู่

แว่วๆแจ้วหู ว่าขวัญชู้เจ้ายังคอย

(ส่วนหนึ่งจากบทเพลง ขวัญของเรียม)

สำนักพิมพ์วันว่างนำมาพิมพ์ใหม่ครั้งนี้ ก็น่าซื้อเก็บดีนะครับ ของแถมในเล่มน่าเก็บ ทั้งสมุดโน้ต ที่คั่นดารานำ แต่เสียดายแฮะ โปสเตอร์ภาพยนตร์ น่าจะทำเป็นโปสการ์ดแถมมากกว่า...ไม่หน้าใช้โปสเตอร์ภาพยนตร์มาทำเป็นหน้าปกนิยายเลย เผื่อนักอ่านบางท่านไม่ชอบรูปดารา จะพานไม่ซื้อเก็บเสียเปล่าๆ

วรรณกรรมอมตะอีกเรื่องที่น่าลื้มลอง น่าสัมผัสในวรรณศิลป์ครับ

จะยึดมั่น

จะนิรันดร์

จะรักเดียว

จะเป็นไปได้ไหม

อุ้มสม

๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๗

ป.ล.  เอาปก  "แผลเก่า" รุ่นก่อนๆ มาฝากนักอ่านทุกท่านกันครับ คลาสสิคเนอะ