๓๘. เจ้าบ้านเจ้าเรือน // แก้วเก้า
เจ้าบ้าน เจ้าเรือน
นวนิยายโดย : แก้วเก้า
สำนักพิมพ์ : เพื่อนดี
รายละเอียด
ฉันเป็นนักโทษของบ้านนี้ตั้งแต่ก่อนตายเสียด้วยซ้ำ ความหดหู่ได้ดึงพลังกายและใจออกไปจากฉันจนหมดสิ้นเหลือแต่ร่างซังกะตายอยู่ไปวันๆ...หลงเข้าใจผิดว่าตายเมื่อไรก็พ้นทุกข์ นอกจากมันไม่พ้นแล้วกลับทรมานเสียกว่ายังอยู่
ฉันป่วยแล้วตายอยู่คนเดียว
เมื่อฉันตาย เขาขายที่ดินไปรื้อบ้านเอาไม้มาปลูกริมคลองบางกรวยแห่งนี้ ส่วนฉันก็ถูกจองจำอยู่ในบ้านนับแต่นั้นไม่ได้ตกกระทะทองแดงหรือปีนต้นงิ้ว แต่ถูกกักขังมายาวนาน ...มิรู้ว่าจะสิ้นสุดลงเมื่อใด
เรื่องย่อเพิ่มเติม
เมื่อ แพรขาว จำต้องเลิกราตัดขาดกับพัสกร สามี...เพราะความเจ้าชู้ เห็นแก่ตัวของพัสกรเอง แพรขาวได้ย้ายมาอยู่ ณบ้านพักริมคลองของ นลิน เพื่อนสาว และพา น้องชมพู ลูกสาวคนเดียวมาด้วย...
ที่นี่ทำให้แพรขาวได้พบกับ เพื่อนที่เป็นวิญญาณเจ้าบ้านเจ้าเรือนนามว่า ไรวินท์ ...ไรวินท์เอ็นดู น้องชมพูมากและได้ช่วยชีวิตน้องชมพูไว้จากการถูกวิญญาณซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นพวกผีตายโหงลักพาตัวน้องชมพูไป
ไรวินท์จึงได้เล่าเรื่องของเขาให้แพรขาวฟังว่าเพราะเหตุใดจึงถูกจองจำไว้ ณ ที่แห่งนี้ไม่ได้ไปผุดไปเกิด...อันเกิดมาจากบาปกรรมที่เขากระทำกับ สีนวล ผู้เป็นภรรยา...เขาคงต้องรอให้สีนวลมาให้อภัยเขาก่อนกระมัง...
ไรวินท์เป็นคนหล่อ และเจ้าชู้มากเมื่อแต่งงานกับสีนวลก็ยังมีหญิงสาวมาติดพันมากมาย ไม่ว่าจะเป็น รำไพ บัวน้อยสุดสวาท มาลาตี
ในขณะที่แพรขาวเองก็ประสบปัญหากับชีวิตในหลายๆด้าน ทั้งด้านครอบครัว ที่ทางฝั่งพัสกร เขมินี...พี่สาวสามี และ คุณนายแถบทิพย์...แม่สามียังต้องการที่จะให้น้องชมพูอยู่กับตน ซึ่งก็ได้ส่ง สาโรจน์ มาเป็นทนายเกลี้ยกล่อมแพรขาว...และแพรขาวจึงได้พบรักกับทนายหนุ่มคนนี้
ในด้านการงาน...แพรขาวทำงานกับ ลลิตก็มีปัญหาเพราะเจ้านายเจ้าชู้ มีแผนจะข่มขืนแพรขาว ส่วน มาตา ภรรยาของลลิตเองก็ขี้หึงเกินเหตุ
ทั้งแพรขาวและไรวินท์จะแก้ปัญหาของตนได้อย่างไรละ?
ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน
เรื่องเจ้าบ้าน เจ้าเรือน นี้เป็นจินตนิยายแนวลึกลับของแก้วเก้านะครับ เล่มหนาปึกมาก...แต่อุ้มสมขอยืนยันว่าเมื่อได้ลองอ่านแล้วจะต้อง ติด จนวางแทบไม่ลง !
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะครับว่าจะพยายามเขียนรีวิวเรื่องนี้ให้มีการ สปอยล์ ให้น้อยที่สุดนะครับ...แต่อาจมีการสปอยล์เล็กๆน้อยๆ
เรื่องนี้ผู้เขียนดำเนินเรื่องได้ดีสนุก ลุ้นระทึกตั้งแต่หน้าแรกจนหน้าสุดท้ายได้ดีเลยทีเดียวครับ...อ่านจนไม่ยอมหลับยอมนอนเลยทีเดียวการดำเนินเรื่องก็จะเล่าเหตุการณ์อดีตของไรวินท์และปัจจุบันของแพรขาวสลับกันไปนะครับ...
นางเอกของเรื่องเปิดเรื่องมาก็เลิกกับสามีมีลูกติด ๕ ขวบซะแล้ว ...ดังนั้นตัวละครหลักๆในเรื่องนี้จึงมีความเป็นผู้ใหญ่ในด้านวัยวุฒิครับ ...
พูดถึงเรื่องของความน่ากลัว...เรื่องนี้ไม่หลอนมากครับแต่เขียนได้ตื่นเต้น ลุ้นระทึก ไม่ผิดหวัง
ในเรื่องของตัวละครเรื่องนี้ก็มีตัวละครที่ขัดใจอุ้มสมหลายตัวเสียเหลือเกิน...
ไม่ว่าจะเป็นไรวินท์ หรือ คุณวิน เจ้าบ้านเจ้าเรือนของเราไม่ชอบการกระทำของคุณวินเอาเสียเลย...รู้ว่าพ่อมีเมียน้อยแล้วทำให้แม่เสียใจก็ยังเอาอย่าง และทำให้สีนวลเสียใจตาม ....คนอย่างไรวินท์ สมแล้วที่ต้องมาเจอ ผู้หญิงร้ายๆลึกๆ อย่าง มาลาตี...
ตาพัสกรสามีแพรขาว ขอบอกว่าเยอะมากๆ ลูกแหง่มากมาย ยิ่งตอนที่ตานี่กลายเป็นวิญญาณ อุเหม่ ! ก็ยังทำตัวเหมือนเด็กเล็กๆไปโทษแม่ว่าตัวเองเป็นแบบนี้เพราะแม่ตามใจ....เฮ้อ !
นอกจากนั้นยังมีตัวละครอื่นๆอย่างคุณนายแถบทิพย์ เขมินี มาลาตี เป็นต้น ที่ค่อนข้างน่าขัดใจ...น่าหมั่นไส้
ในเรื่องของการหักมุมเรื่องวิญญาณที่ลักพาตัวน้องชมพูไปก็ผิดคาดดีครับ...เดาไม่ออกเลย
เป็นอีกคนที่ค่อนข้างขัดใจในตอนจบของเรื่องคือ แม้ แพรขาวกับไรวินท์ จะผูกพันกันจนก่อเป็นความรักมากแค่ไหน แต่ก็ไม่เห็นด้วยที่ทั้งสองจะไปอยู่ด้วยกัน....แม้จะตอนเป็นวิญญาณแล้วก็เถอะ
หากใครชอบงานของแก้วเก้าอยู่แล้วเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ผมแนะนำนะครับ และในงานหนังสือเดือนมีนาคมที่จะถึงนี้เองอาจารย์วินิตาก็มีนิยายเล่มใหม่ออกในนามปากกา แก้วเก้า นี่เอง...คือเรื่อง สื่อสองโลกครับ
สุดท้ายนี้ก็ขอบอกว่าเรื่องนี้สนุกมากกกกครับ แนะนำทุกๆคนเลย
อุ้มสม
๒๖ ก.พ. ๒๕๕๖
) 
ผู้ติดตามบล็อก : 231 คน [
ไม่ชอบไรวินท์เหมือนกันค่ะ เป็นผู้ชายที่เลวมาก ถึงแม้ตอนหลังจะสำนึกได้หรือยังไงก็แล้วแต่ ก็ยังไม่อยากให้เป็นคู่กับแพรขาวอยู่ดี พัสกรยังพอยอมรับได้นะคะเพราะนิสัยเป็นอย่างนั้นเอง แต่ไรวินท์รับไม่ได้อะ ทำไมก็ไม่รู้ สาโรจน์ก็บทน้อยไปหน่อย ไม่เด่นเลยแม้จะเป็นคนดี ไม่งั้นลุ้นแล้วค่ะว่าคนนี้แหละพระเอก ชัวร์ๆ