เมื่อคืนได้มีโอกาสดูภาพยนตร์ที่ผมตั้งหน้าตั้งตาคอยที่จะได้ชมอยู่นานจนได้มายลโฉมในงานเกี่ยวกับศิลปะข้างถนน คือบรรดาศิลปินที่สร้างงานของตนโดยพยายามหลีกหนีการอยู่ในระบบตลาดและธุรกิจและภาพยนตร์ที่นำมาฉายจึงควรจะเกี่ยวกับบรรดา คนนอก เพื่อให้เข้ากับงาน ภาพยนตร์คือเรื่องประชาชนนอก ของผู้กำกับนาม มานพ อุดมเดช ก่อนที่จะฉายภาพยนตร์ผู้กำกับได้อธิบายว่าเรื่องนี้เป็นหนังเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นในยุคที่เกิดการแย่งชิงประชานชนของฝ่ายรัฐบาลกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยภาพยนตร์เรื่องนี้จึงนับว่าเป็น ของต้องห้าม ในยุคนั้นมานพออกตัวว่าปัญหาที่อยู่ในภาพยนตร์เรื่องนี้อาจจะไม่ทันสมัยเพราะปัจจุบันสังคมเปลี่ยนไปมาก และท้ายที่สุดเขาบอกว่าภูมิใจกับงานชิ้นนี้ของเขามากที่สุดเนื่องจากอิสระในการทำงานที่ปราศจากความกังวลในเรื่องนายทุนหรือตลาด ประชาชนนอก มีใจความหลักอยู่ที่ตัวละครสองตัวคือคนแรกเป็นหัวหน้าครอบครัวที่หนีสภาพแร้นแค้นของถิ่นกำเนิดตัวเอง ไปสู่ดินแดนแห่งความหวังคือกรุงเทพกับอีกคนคือชายหนุ่มลูกชาวนาที่เพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยต้องการพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ของบ้านเกิดตัวเองให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ในการดำเนินเรื่องจะสลับไปมาระหว่างตัวละคร 2 ตัวนี้ซึ่งในท้ายที่สุดความใฝ่ฝันก็สู้ไม่ได้กับอุปสรรคอันใหญ่โตคือระบบโครงสร้างของสังคมที่โอกาสมีให้แต่ผู้มีเงินและอำนาจ ปัญหาที่ตัวละครเผชิญในภาพยนตร์เรื่องนี้ล้วนแต่เป็นปัญหาที่ยังคงมีให้เห็นอยู่ในสังคมไทยยุคอุตสาหกรรมการลงทุนเบ่งบานแต่ถ้าจะเปรียบกับสมัยในภาพยนตร์ ซึ่งต้นตอของปัญหาสามารถมองเห็นได้ชัดเจน ผู้ก่อปัญหากับผู้ที่ได้รับได้รับปัญหาถูกแบ่งแยกเป็นคนละฝ่ายชัดเจนแต่ในสังคมปัจจุบันผู้ก่อปัญหามีความซับซ้อนมากยิ่งขึ้นและตัวปัญหาเองก็มีที่มาเพิ่มเติมขึ้นมากมาย และที่เห็นได้ชัดคือประเด็นปัญหาเรื่องสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติที่ถดถอยลงทุกวันที่เข้ามาเป็นตัวแปรสำคัญในความขัดแย้งระหว่างเจ้าหน้าที่รัฐกับประชาชนแต่ในความเหมือนกันที่ดูเหมือนว่าแม้เวลาที่ผ่านเลยไปยังไม่สามารถจะกัดเซาะหรือทำลายให้หมดไปได้ ก็คือประชาชนก็ยังคงเป็น คนนอกในสายตาของผู้มีอำนาจอยู่ เพียงแต่จำนวนกลับยิ่งเพิ่มมากขึ้น ปัญหาเรื่องการเรียกร้องของชาวนาเพื่อให้ได้ราคาข้าวที่เหมาะสมกับชีวิตความเป็นอยู่หรือการเรียกร้องเพื่อให้ได้ค่าแรงที่เป็นธรรมของกรรมกรในเมืองในช่วงเวลาที่ผ่านมาในรัฐบาลชุดปัจจุบันก็ยังคงมีปัญหาอยู่และรอคอยการแก้ไขซึ่งวิธีการหาทางแก้ปัญหาในปัจจุบันนั้นมีความประนีประนอมมากกว่าในสมัยก่อนซึ่งจะใช้วิธีการที่รุนแรง ในภาพยนตร์ตัวละครทั้ง 2ต่างมีความมุ่งมั่นที่จะแสวงหาชีวิตที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ ด้วยวิธีการที่แตกต่างกันคนแรกพยายามหนีปัญหาเพื่อไปสู่ดินแดนที่ฝันว่าจะเป็นความหวังในอนาคตของตนในขณะที่อีกคนพยายามเผชิญหน้ากับปัญหาและต่อสู้กับมัน แต่ทั้งคู่ต่างพบจุดจบที่เหมือนกันคือเจอทางตันคนหนึ่งถูกลอบฆ่า อีกคนถูกจับเข้าคุกโดยความผิดที่ทั้งคู่ถูกใส่ร้ายคือเป็นคอมมิวนิสต์ จุดเด่นของภาพยนตร์เรื่องนี้คือการถ่ายทำในสถานที่จริงใช้ผู้แสดงประกอบเป็นชาวบ้านและกรรมกรจริงๆ พิถีพิถันในรูปแบบการนำเสนอเรื่องราวไม่ว่าจะเป็นการจัดองค์ประกอบภาพ การเรียงร้อยแต่ละภาพเพื่อเล่าเรื่องราวการสลับเหตุการณ์ระหว่างชีวิตในชนบทกับชีวิตในเมืองรูปแบบเรื่องนี้จัดได้ว่าเป็นไปตามทฤษฎีภาพยนตร์ Neo-realism คือภาพยนตร์สารคดีที่เน้นความเป็นละคร (Drama) จุดที่สำคัญคือการผสมผสานของทั้งสองส่วนได้อย่างมีเอกภาพแต่เรื่องนี้ในช่วงหลังจะเสียสมดุลไปหน่อยเพราะผู้สร้างไปเน้นที่เรื่องราวข้อมูลของกรรมกรในเมือง จนกลายเป็นลักษณะหนังข่าวขาดหายส่วนของชีวิตตัวละครไป ทำให้หนังในช่วงท้ายเสียจังหวะที่วางมาดีแล้วในช่วงแรกแต่ในองค์รวมของหนังแล้ว เรื่องนี้นับว่าเป็นภาพยนตร์ที่ กล้าถ่ายทอดความจริงของสังคมไทยอย่างน่ายกย่อง
| Create Date : 01 พฤษภาคม 2561 |
| Last Update : 1 พฤษภาคม 2561 16:29:52 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 588 Pageviews. |
 |
|
