|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
 |
|
|
แรกก่อนที่ผมจะได้ดูหนังเรื่อง “The Discreet Charm of the Bourgeoisie” ของ หลุยส์ บุนเยล ผมคิดว่าคงจะได้พบกับภาพยนตร์ที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์ซับซ้อน ยากแก่การตีความ อันเนื่องจากการเคยรู้มาก่อนว่าผู้กำกับคนนี้เคยทำงานร่วมกับศิลปินกลุ่ม เซอ-เรียลลิสต์ มาก่อน แต่การณ์กลับตรงกันข้าม หลังจากดูหนังเรื่องนี้จบ ผมก็รู้ว่าผมได้ดูหนังเสียดสีสภาพการใช้ชีวิตของกลุ่มชนชั้นกลาง ที่เสนอออกมาในเชิงที่มีอารมณ์ขัน มีการดำเนินเรื่องที่ชวนติดตามและมักจะพลิกความคาดหวังของคนดูได้อย่างน่าสนใจ
ใจความภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ที่กลุ่มเพื่อนสนิทกลุ่มหนึ่ง ที่มีฐานะและอำนาจในสังคม ในเรื่องจะบอกถึงอาชีพของคนกลุ่มนี้เพียงคนเดียว คือชายอาวุโสที่เป็นนักการทูตของประเทศเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในอเมริกาใต้ นอกนั้นก็มิได้บอกไว้ชัดเจนว่าเขาประกอบอาชีพอะไร แต่จุดมุ่งหมายหลักของตัวละครกลุ่มนี้ตามที่ภาพยนตร์เสนอคือ ความพยายามที่จะร่วมทานอาหารมื้อค่ำร่วมกันสักมื้อ และบทภาพยนตร์จะสร้างเหตุการณ์ต่าง ๆ ให้เกิดขึ้นในระหว่างมื้ออาหารนี้ เพื่อเป็นอุปสรรคในการที่ตัวละครเหล่านี้จะจัดการกับมื้อค่ำของพวกเขาได้อย่างทุลักทุเล เป็นจุดที่สร้างความคาดหวังของผู้ชมว่าอะไรจะเกิดขึ้นอีกกับมื้ออาหารของพวกนี้ และเมื่อไรพวกเขาจะเสร็จสิ้นการทานอาหารมื้อที่ยาวนานนี้สักที และเหตุการณ์เหล่านี้ก็จะเป็นเครื่องมือที่ผู้กำกับใช้เพื่อสื่อทัศนะของเขา ต่อชีวิตของกลุ่มชนชั้นกลางกลุ่มนี้ให้เราได้สัมผัส
ประเด็นหนึ่งที่ผมพอจะสื่อสารได้กับตัวภาพยนตร์เรื่องนี้คือ ผู้สร้างพยายามสร้างเหตุการณ์ต่าง ๆ ให้เกิดขึ้นระหว่างการเตรียมที่จะทานอาหารและระหว่างการทานอาหาร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความหวาดกลัวในความตาย ความเข้าใจผิดกันเนื่องจากการขาดการสื่อสารที่สมบูรณ์ ความเชื่อในเรื่องงมงาย ความสัมพันธ์ชนิดหน้าไหว้หลังหลอก เป็นต้น โดยถ้าเรานำเอาเรื่องต่าง ๆ เหล่านี้มาเปรียบกับมื้ออาหาร ซึ่งเราเข้าใจดีว่ามันเป็นลักษณะของพฤติกรรมที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป โดยมิได้มีความสลักสำคัญอะไรนัก ดังนั้นเราอาจเข้าใจได้ว่าผู้กำกับต้องการอธิบายการใช้ชีวิตของกลุ่มบุคคลเหล่านี้ ที่มิได้มีการให้ความสำคัญอะไรสักอย่างกับสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นรายรอบตัวเขา สนใจเพียงแต่สิ่งที่ผ่านเข้ามาเพียงชั่วครั้งชั่วคราว ดังเช่นอาหารมื้อหนึ่งนั่นเอง
เช่นเดียวกับความศรัทธาในลัทธิการเมือง หรือความเชื่อในเรื่องศาสนา โดยภาพยนตร์เสนอให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของกลุ่มผู้ดีเหล่านี้ที่มีความหวาดระแวงกับกลุ่มทหาร หรือภาพของบาทหลวงที่กลายมาเป็นเพียงคนใช้ในกลุ่มชนชั้นนี้เท่านั้น ในประเด็นแรกหนังแสดงออกมาว่าทหารกับชนชั้นกลางบางครั้งก็สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างเป็นมิตร แต่ในบางโอกาสถ้าทหารล่วงล้ำเข้ามาละเมิดหรือแปรเปลี่ยนในวิถีชีวิตที่มั่นคงของพวกเขา การแตกแยกกันก็สามารถเกิดขึ้นได้ ส่วนในเรื่องของศาสนา ภาพยนตร์แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของบาทหลวงกับครอบครัวนี้ ที่เป็นลักษณะของการพึ่งพาในทางฐานะทางการเงิน มากกว่าจะเป็นการถ่ายทอดความเชื่ออันดีงามทางศาสนา ในขณะที่ความสัมพันธ์ของบาทหลวงกับคนผู้ยากจน ก็กลายเป็นความสัมพันธ์ที่มีอคติต่อกัน ดังเช่นเหตุการณ์ที่บาทหลวงใช้ปืนยิงชาวนาแก่ ๆ คนหนึ่ง เพราะว่าชายแก่คนนั้นสารภาพว่าเคยฆ่าพ่อแม่ของบาทหลวงมาก่อน
ในวิธีการดำเนินเรื่อง ผู้กำกับใช้การตัดสลับระหว่างเหตุการณ์ที่ดำเนินอยู่จริง ๆ กับภาพความฝันของตัวละครแต่ละตัว ซึ่งสามารถใช้ประโยชน์ได้ในการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดของตัวละครต่อเหตุการณ์ที่พวกเขาประสบ ซึ่งมักจะขัดแย้งกันอยู่เสมอ นอกจากนี้หนังยังถ่ายทอดถึงภาพในความฝันของตัวละคร ที่เล่าออกมาโดยสร้างภาพให้มีความคลุมเครือ คล้ายกับภาพในฝันจริง ๆ อย่างน่าทึ่ง และผู้กำกับยังใช้เทคนิคการตัดต่อเพื่อสื่อความหมาย (Montage) มาใช้ในการเล่าเรื่องด้วย เช่น เหตุการณ์หนึ่งที่ถูกตัดเข้ามาโดยมิได้เกี่ยวข้องกับการดำเนินเรื่องแต่อย่างใด คือฉากที่ตัวละครทั้งหมดเดินบนท้องถนนในทุ่งโล่งกว้าง โดยมิได้มีจุดมุ่งหมายปลายทางอะไร นี้ก็เป็นตัวสื่ออย่างชัดเจนถึงชีวิตที่ไร้จุดหมายของกลุ่มบุคคลเหล่านี้ ที่ผู้กำกับต้องการบอกนั่นเอง
https://www.youtube.com/watch?v=QZfCoTvbXXc
| Create Date : 07 เมษายน 2562 |
| Last Update : 7 เมษายน 2562 15:45:22 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 699 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
